ဆရာဟူသည္

glitter-graphics.com
"ဆရာဘ၀ ၊ ဆရာအလွ"

glitter-graphics.com
ေန႕ရဲ႕ အလွ
ညမေရာက္မီ ၊
ညရဲ႕အလွ
ေနမတက္မီ ၊
ကညာလွခ်က္
ဇရာမဖက္မီ။
ထာ၀ရလွလ်က္
ဆရာဆက္ခ်ီ။

ဟင္းေနာ္ ဟဲ့ေနာ္
တေၾကာ္ေၾကာ္ႏွင့္
ေအာ္ကာ ဟစ္ကာ
သင္ၾကားပါရင္း
စာလံုးေကြးေကြး
၀ိုင္း၀ိုင္းေရးရန္
ျမင့္ျမင့္ၾကံေပး မြန္မြန္ေတြးရန္
စိတ္ဇြဲရည္သန္ ၊ အားမာန္၀င္း၀င္း
အသင့္လုပ္ငန္း
ျပံဳးပန္းတစ္ရာ
ေ၀ဆာပါသည္။

ဆရာဘ၀သာ
ထာ၀ရအလွ။

" ဆရာႏွင့္တပည့္ "

glitter-graphics.com
ေလာကထဲမွာ ၊ သစၥာရွာစဥ္
ဆရာဟူသည့္ ၊ ဂုဏ္ရည္ျပည့္သည္
မတ္တည့္လမ္းတြင္ ၊ သူေတာ္စင္ရဲ႕
သြန္သင္သမွ် ၊ နာယူရ ။

ၾကားျမင္သင္စရာ ၊ ျမတ္သံုးျဖာဟု
ရင္မွာစြဲမွတ္ ၊ မယြင္းခြ်တ္ဘဲ
ဦးညြတ္ေကာ္ေရာ္ ၊ ေန႕တိုင္းေသာ္တည့္။

ေတြ႕လွ်င္ျမင္လွ်င္ ၊ စိတ္လက္ရြင္လုိ႕
သခင္ဆရာ ၊ သက္တစ္ရာမက
ေနပါရေစ ၊ ဆုမြန္ေခြ်သည္။

မေတြ႕ျမင္ရ ၊ အေ၀းကလည္း
ဆရာ့ေက်းဇူး ၊ အထူးထူးကို
ညြတ္ႏူးစြာပင္ ၊ ျမဲဆင္ျခင္၍
သခင္ဆရာ ၊ ေဘးဘယာႏွင့္
ေ၀းကြာေစေၾကာင္း ၊ ဆုမြန္ေတာင္း။

ဆရာကလည္း
ငါ့တပည့္သား ၊ ဘယ္သို႕မ်ားေန
ဘယ္ေျခမ်ားေရာက္ ၊ ခြန္းခ်ိဳေထာက္လုိ႕
ထြန္းေပါက္ပါေစ ၊ က်န္းမာေစဟု
မေသြႏူတ္ေအး ၊ ဆုမြန္ေပး။

"ဆရာ" ဟုသာ ၊ နက္နဲစြာနွင့္
ရင္မွာတမ္းတ ၊ ေခၚလုိက္ရလွ်င္
ဘယ္ကဘယ္လုိ ၊ မႏိူင္းဆုိႏိုင္တည္႕။

"တပည့္ေရ "ဟု
ေျပေျပစမ္းက် ၊ ႏူတ္တစ္စႏွင့္
ဆရာ့၀ါစာ ၊ ၾကားရပါလွ်င္
သာသည္ နာသည္ ၊ မႏူိင္းျဖစ္သည္
ခ်စ္ခင္စိတ္မ်ား ၊ တဖြားဖြားတည့္။

ေၾသာ္--ဆရာထံေမွာက္ ၊ ၾကိမ္ဖန္ေရာက္၍
ဒူးေထာက္ရုိက်ိဳး ၊ ငါရွိခုိးစဥ္
ျမတ္ႏုိးလွစြာ ၊ ျပံဳးမ်က္ႏွာႏွင့္
ဆရာ လႈိက္လွဲ ၊ မ်က္ရည္၀ဲသည္။

ငါလည္းထုိသို႕ ၊ မ်က္ရည္စို႕သည္
စို႕မ်က္ရည္ကာ ၊ ႏွလံုးသားမွ
ခ်ိဳပ်ားပမာ ၊ စီး၍လာသည့္
ေမတၱာေရၾကည္ ၊ ေအးပါတည့္။