http://www.christmas.com
http://www.merry-christmas.com
http://www.happychristmas.com
http://www.janimations.net/xmas
http://www.whychristmas.com
Thursday, January 29, 2009
FORGMAIL
http://www.3proxy.com
http://www.mailgoogle.com
http://www.unipeak.com
http://www.mail.google.com
http://www.glite.sayni.net
http://www.yoyahoo.com
http://www.hoooe.com
http://www.yeehart.com
http://www.gmail.com
http://www.wwlmail.com
http://www.168city.com
http://www.rediff.com
http://www.justachat.com
http://www.inbox.com
http://www.30gigs.com
http://www.sandiego.com
http://www.coolyork.com
http://www.coolcafe.com
http://www.hotmail.com
http://www.yahoo.com
http://www.walla.com
http://www.fastmail.fm
http://www.mail.com
http://www.mail.buffalo.com
http://www.mytrashmail.com
http://www.goowy.com
http://www.muchomail.com
http://www.lycos.com
http://www.myway.com
http://www.care2.com
http://www.myspace.com
http://www.mailgoogle.com
http://www.unipeak.com
http://www.mail.google.com
http://www.glite.sayni.net
http://www.yoyahoo.com
http://www.hoooe.com
http://www.yeehart.com
http://www.gmail.com
http://www.wwlmail.com
http://www.168city.com
http://www.rediff.com
http://www.justachat.com
http://www.inbox.com
http://www.30gigs.com
http://www.sandiego.com
http://www.coolyork.com
http://www.coolcafe.com
http://www.hotmail.com
http://www.yahoo.com
http://www.walla.com
http://www.fastmail.fm
http://www.mail.com
http://www.mail.buffalo.com
http://www.mytrashmail.com
http://www.goowy.com
http://www.muchomail.com
http://www.lycos.com
http://www.myway.com
http://www.care2.com
http://www.myspace.com
PAINTING
http://www.painting.about.org
http://www.simplypainting.com
http://www.newmuseum.org
http://www.comics.com
http://www.the-gallwry-of-china.com
http://www.louvre.fr
http://www.moma.org
http://www.thavibu.com
http://www.insight-gallery.com
http://www.acdmedia.com
http://www.culture.gr
http://www.artseoul.net
http://www.kodakgallery.com
http://www.simplypainting.com
http://www.newmuseum.org
http://www.comics.com
http://www.the-gallwry-of-china.com
http://www.louvre.fr
http://www.moma.org
http://www.thavibu.com
http://www.insight-gallery.com
http://www.acdmedia.com
http://www.culture.gr
http://www.artseoul.net
http://www.kodakgallery.com
GAMES
http://www.games.msn.com
http://www.heat.net
http://www.gocheat.com
http://www.pogo.com
http://www.gamedomain.com
http://www.happypuppy.com
http://www.retro64.com
http://www.everquest.com
http://www.gamers.com
http://www.gamepro.com
http://www.kidsfreewar.com
http://www.counter-strike.net
http://www.addictinggames.com
http://www.rpgplanet.com
http://www.ragnarok.co.kr
http://www.bigfishgames.com
http://www.heat.net
http://www.gocheat.com
http://www.pogo.com
http://www.gamedomain.com
http://www.happypuppy.com
http://www.retro64.com
http://www.everquest.com
http://www.gamers.com
http://www.gamepro.com
http://www.kidsfreewar.com
http://www.counter-strike.net
http://www.addictinggames.com
http://www.rpgplanet.com
http://www.ragnarok.co.kr
http://www.bigfishgames.com
FASHION
http://www.giordano.com
http://www.hangten.com
http://www.adidas.com
http://www.rolex.com
http://www.levis.com
http://www.imb.it
http://www.guess.com
http://www.swatch.com
http://www.dressforsuccess.nl
http://www.hermes.com
http://www.soochi.co.uk
http://www.lacoste.com
http://www.substance.com
http://www.beauty.com
http://www.cosmetics.com
http://www.revion.com
http://www.oakley.com
http://www.hangten.com
http://www.adidas.com
http://www.rolex.com
http://www.levis.com
http://www.imb.it
http://www.guess.com
http://www.swatch.com
http://www.dressforsuccess.nl
http://www.hermes.com
http://www.soochi.co.uk
http://www.lacoste.com
http://www.substance.com
http://www.beauty.com
http://www.cosmetics.com
http://www.revion.com
http://www.oakley.com
MYANMAR WEBSITE
http://www.allmyanmar.com
http://www.bagan.net.mm
http://www.yangoncity.com.mm
http://www.planet.com
http://www.myanmars.net
http://www.shewsagar.com
http://www.alpha.com.mm
http://www.ainmat.com
http://www.modins.net
http://www.myanmarmp3.net
http://www.yangon.com.mm
http://www.myanmar.com
http://www.mict-part.com.mm
http://www.mmcgi.net
http://www.yangonnow.com
http://www.shwedream.com
http://www.shwenadi.com
http://www.yadanar.com
http://www.mchronicle.com.mm
http://www.visitmyanmar.com
http://www.myanmarpyithar.net
http://www.mail4u.com.mm
http://www.flashband.net
http://www.shopping.com.mm
http://www.yangon.co.uk
http://www.foreverspace.com.mm
http://www.yangon.cu.uk
http://www.myanmaryellowpages.biz
http://www.ayinepan.com
http://www.shwedarling.com
http://www.kyawmyothu.net.tc
http://www.myanmardirectory.org.uk
http://www.smmyanmar.com
http://www.myanmarcompytermarker.com
http://www.weblogmm.net
http://www.myanmarchat.net.tc
http://www.myanmartraveonline.com
http://www.asianjobbus.com
http://www.edhamma.com
http://www.first-11.com
http://www.myanmargoal.com
http://www.popularmyanmar.com
http://www.peoplemyanmar.com
http://www.lexicanstar.com
http://www.shwehinthar.com
http://www.cytroncomputing.com
http://www.trademarkmyanmar.com
http://www.mopa.org.mm
http://www.jorunalpportunity.com
http://www.wbts.com.mm
http://www.mcf.org.mm
http://www.etrademyanmar.com
http://www.mmtimes.com
http://www.cherrythitsar.org
http://www.shewchat.com
http://www.iburmese.com
http://www.mymyanmar.net
http://www.nyakabar.com
http://www.myanmarmyanmar.com
http://www.khayanpyareinmet.com
http://www.mit.com.mm
http://www.yamc.info
http://www.zawinhtut.com
http://www.likaungmyat.com
http://www.saisaionline.com
http://www.shinmee.com
http://www.htooeainthin.com
http://www.redmyanmar.net
http://www.myanmarvcc.org
http://www.burmeseclassic.com
http://www.myanmarbible.net
http://www.khainyanmar.com
http://www.soemin.net
http://www.myanmardigest.com
http://www.myanmardotcom.mm
http://www.mrtv3.net.mm
http://www.maung.com
http://www.hsdejong.nl/burma
http://www.kaunglay05.multiply.com
http://www.myitzuri.com
http://www.jat.net.tc
http://www.bagan.net.mm
http://www.yangoncity.com.mm
http://www.planet.com
http://www.myanmars.net
http://www.shewsagar.com
http://www.alpha.com.mm
http://www.ainmat.com
http://www.modins.net
http://www.myanmarmp3.net
http://www.yangon.com.mm
http://www.myanmar.com
http://www.mict-part.com.mm
http://www.mmcgi.net
http://www.yangonnow.com
http://www.shwedream.com
http://www.shwenadi.com
http://www.yadanar.com
http://www.mchronicle.com.mm
http://www.visitmyanmar.com
http://www.myanmarpyithar.net
http://www.mail4u.com.mm
http://www.flashband.net
http://www.shopping.com.mm
http://www.yangon.co.uk
http://www.foreverspace.com.mm
http://www.yangon.cu.uk
http://www.myanmaryellowpages.biz
http://www.ayinepan.com
http://www.shwedarling.com
http://www.kyawmyothu.net.tc
http://www.myanmardirectory.org.uk
http://www.smmyanmar.com
http://www.myanmarcompytermarker.com
http://www.weblogmm.net
http://www.myanmarchat.net.tc
http://www.myanmartraveonline.com
http://www.asianjobbus.com
http://www.edhamma.com
http://www.first-11.com
http://www.myanmargoal.com
http://www.popularmyanmar.com
http://www.peoplemyanmar.com
http://www.lexicanstar.com
http://www.shwehinthar.com
http://www.cytroncomputing.com
http://www.trademarkmyanmar.com
http://www.mopa.org.mm
http://www.jorunalpportunity.com
http://www.wbts.com.mm
http://www.mcf.org.mm
http://www.etrademyanmar.com
http://www.mmtimes.com
http://www.cherrythitsar.org
http://www.shewchat.com
http://www.iburmese.com
http://www.mymyanmar.net
http://www.nyakabar.com
http://www.myanmarmyanmar.com
http://www.khayanpyareinmet.com
http://www.mit.com.mm
http://www.yamc.info
http://www.zawinhtut.com
http://www.likaungmyat.com
http://www.saisaionline.com
http://www.shinmee.com
http://www.htooeainthin.com
http://www.redmyanmar.net
http://www.myanmarvcc.org
http://www.burmeseclassic.com
http://www.myanmarbible.net
http://www.khainyanmar.com
http://www.soemin.net
http://www.myanmardigest.com
http://www.myanmardotcom.mm
http://www.mrtv3.net.mm
http://www.maung.com
http://www.hsdejong.nl/burma
http://www.kaunglay05.multiply.com
http://www.myitzuri.com
http://www.jat.net.tc
ANTIVIRUS
http://www.symantec.com
http://www.girlsofr.com
http://www.avast.com
http://www.mcafee.com
http://www.pandasoftware.com
http://www.kaspersky.com
http://www.trendmicro.com
http://www.f-secure.com
http://www.girlsofr.com
http://www.avast.com
http://www.mcafee.com
http://www.pandasoftware.com
http://www.kaspersky.com
http://www.trendmicro.com
http://www.f-secure.com
FUNJOKE
http://www.coolfunnyjokes.com
http://www.fun-brain.com
http://www.funschool.com
http://www.cartonnetword.com
http://www.jokesgaller.com
http://www.funnypostcard.com
http://www.cartoons.com
http://www.unclefred.com
http://www.comedycentral.com
http://www.glasnergen.com
http://www.fun-brain.com
http://www.funschool.com
http://www.cartonnetword.com
http://www.jokesgaller.com
http://www.funnypostcard.com
http://www.cartoons.com
http://www.unclefred.com
http://www.comedycentral.com
http://www.glasnergen.com
HOBBY
http://www.knitting.about.com
http://www.knitting.universe.com
http://www.spy.com
http://www.all.babykids.com
http://www.aristofashion.com
http://www.costume.co.jp/suits
http://www.yagi.co.jp
http://www.americanrhetoric.com
http://www.spacesounds.com
http://www.whalesounds.com
http://www.sinosaursounds.com
http://www.stormsounds.com
http://www.onlineconversion.com
http://www.smart-resources.com
http://www.singingfish.com
http://www.freecycle.com
http://www.ofoto.com
http://www.knitting.universe.com
http://www.spy.com
http://www.all.babykids.com
http://www.aristofashion.com
http://www.costume.co.jp/suits
http://www.yagi.co.jp
http://www.americanrhetoric.com
http://www.spacesounds.com
http://www.whalesounds.com
http://www.sinosaursounds.com
http://www.stormsounds.com
http://www.onlineconversion.com
http://www.smart-resources.com
http://www.singingfish.com
http://www.freecycle.com
http://www.ofoto.com
Wednesday, January 28, 2009
VOIP TALK & CHAT
http://www.google.com
http://www.skype.com
http://www.messenger.yahoo.com
http://www.get.live.com/messager/overview
http://www.vzochat.com
http://www.qq.co.za
http://www.oovoochat.com
http://www.enuddy.com/index.php
http://www.voipstunt.com/en
http://www.internercalls.com
http://www.aim.com
http://www.meebome.com
http://www.kolim.com
http://www.person.com (myanmarSite)
http://www.skype.com
http://www.messenger.yahoo.com
http://www.get.live.com/messager/overview
http://www.vzochat.com
http://www.qq.co.za
http://www.oovoochat.com
http://www.enuddy.com/index.php
http://www.voipstunt.com/en
http://www.internercalls.com
http://www.aim.com
http://www.meebome.com
http://www.kolim.com
http://www.person.com (myanmarSite)
ENTERTAINMENT
http://www.tvguide.com
http://www.modelsurf.com
http://www.itv.com
http://www.launch.yahoo.com
http://www.lyrics.com
http://www.us.imdb.com
http://www.sokorean.com
http://www.ftv.com
http://www.fashionreviews.com
http://www.abcgallery.com
http://www.asianart.com/index.html
http://www.fine-art.com
http://www.oscars.com
http://www.startv.com
http://www.koreanfilm.org
http://www.theentertainmentportal.com
http://www.sodrama.com
http://www.hollywood.org
http://www.ubctv.com
http://www.startv.com
http://www.freetranslation.com
http://www.modelsurf.com
http://www.itv.com
http://www.launch.yahoo.com
http://www.lyrics.com
http://www.us.imdb.com
http://www.sokorean.com
http://www.ftv.com
http://www.fashionreviews.com
http://www.abcgallery.com
http://www.asianart.com/index.html
http://www.fine-art.com
http://www.oscars.com
http://www.startv.com
http://www.koreanfilm.org
http://www.theentertainmentportal.com
http://www.sodrama.com
http://www.hollywood.org
http://www.ubctv.com
http://www.startv.com
http://www.freetranslation.com
COMMUNICATION
http://www.nokia.com
http://www.motorola.com
http://www.thaicom.net
http://www.alvarion.com
http://www.vodafone.com
http://www.o2.co.uk
http://www.starhub.com
http://www.mobile.com
http://www.ladbrokes.com
http://www.flybmi.com
http://www.textmefree.com
http://www.sms.com
http://www.singtel.com
http://www.beonline.ru
http://www.megafonmoscow.ru
http://www.motorola.com
http://www.thaicom.net
http://www.alvarion.com
http://www.vodafone.com
http://www.o2.co.uk
http://www.starhub.com
http://www.mobile.com
http://www.ladbrokes.com
http://www.flybmi.com
http://www.textmefree.com
http://www.sms.com
http://www.singtel.com
http://www.beonline.ru
http://www.megafonmoscow.ru
HAIRSTYLE
http://www.hair.styles.org
http://www.edwardwadsworth.com
http://www.hair-findes.com
http://www.beauty.about.com
http://www.beautyworlds.com
http://www.folica.com
http://www.stellure.com
http://www.hair-factor.com
http://www.hair-recruitment.com
http://www.edwardwadsworth.com
http://www.hair-findes.com
http://www.beauty.about.com
http://www.beautyworlds.com
http://www.folica.com
http://www.stellure.com
http://www.hair-factor.com
http://www.hair-recruitment.com
Saturday, January 17, 2009
" ညူိႏိုင္းတုိင္ပင္ျခင္း္ "
မိသားစုတစ္စုမွာ (၈)ႏွစ္အရြယ္ သားငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ၇ွိပါတယ္။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဒီသားငယ္ေလးဟာ ေက်ာင္းစာေမးပြဲမွာဆုရတယ္။ သူဆုယူရမယ့္အေၾကာင္းကို သူ႔ရဲ႕အေမ ရယ္ အေဒၚရယ္ အဖြားရယ္ကို ေျပာျပလုိက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆုယူရမယ့္ ေန႔မတုိင္ခင္မွာ သားငယ္ေလးအတြက္ သူ႔အေမဟာ ဆုယူ၀တ္စံုတစ္စံုကို ၀ယ္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ၀ယ္လာတဲ့ ၀တ္စံုကို သားငယ္ေလးအား ၀တ္ခုိင္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေဘာင္းဘီဟာ ႀကီးေန ေတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ေစ်းကိုျပန္၀ယ္ဖုိ႔ အခ်ိန္ကလဲမရေတာ့ဘူး။ မနက္ျဖန္ဆိုရင္လဲ ဆုယူရ ေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီအတြက္ အဖြားနဲ႔ အေဒၚကလဲ စိတ္ပူသြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ညအိပ္အခ်ိန္ ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အားလံုးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သားငယ္ေလးရဲ႕အေမက ေဘာင္းဘီ ကို ထားရာ ေနႏရာကယူၿပီး လက္တစ္လံုးေလာက္ ကတ္ေက်းနဲ႔ျဖတ္ကာ နႈတ္ခမ္းသားေတြ ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပန္လည္ ခ်ဳပ္ေပးလုိက္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေသခ်ာစနစ္တက်ေခါက္ၿပီး ဘီရုိထဲကို ျပန္ထည့္ထားလုိက္တယ္။ ျပီးတာနဲ႔ အိပ္ရာထဲ၀င္ၿပီး ျပန္အိပ္လုိက္ပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သားငယ္ေလးရဲ႕အေဒၚက တေရးႏိုးလာၿပီး သားငယ္ေလးရဲ႕ ေဘာင္းဘီ ရွည္ေနမွန္းသိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူကလဲဘီရုိထဲက အသာထုတ္္ၿပီး လက္ႏွစ္လံုးခန္႔ ကတ္ေက်းနဲ႔ ျဖတ္ကာ စန္စ္တက် ျပန္လည္ ခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေဘာင္းဘီကို သပ္ သပ္ရပ္ရပ္ ေခါက္ၿပီးဘီရုိထဲကို ျပန္လည္ထည့္ လုိက္ပါတယ္္။ ၿပီးတာနဲ႔ အိပ္္ရာထဲအသာအရာ ၀င္အိပ္လိုက္ပါတယ္။
အဲဒီလုိနဲ႔ ညသန္ေခါင္ေရာက္ေတာ့ အဖြားက အိပ္ရာကႏိုးလာ ျပန္ပါတယ္။ အိပ္ယာကႏိုးႏိုး ျခင္း သူ႔ေျမးရဲ႕ ေဘာင္းဘီရွည္ေနတာကို သတိရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူကလဲေဘာင္းဘီကို ထုတ္ၿပီး ကတ္ေက်းနဲပလက္ႏွစ္လံုုးေလာက္ ညွပ္ကာ စနစ္တက်ျပန္လည္ခ်ဳပ္ၿပီး ဘီရိုထဲကို ထည့္သိမ္း ထားလုိက္ျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ေနာက္ေန႔ ဆုသြားယူမယ့္ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့ တယ္။ အေမရယ္ အဖြားရယ္ အေဒၚရယ္ သံုးေယာက္ဟာ သားငယ္ေလးကို ေဘာင္းဘီ၀တ္ ေပးလုိက္ပါတယ္။ သူတို႔ သံုးေယာက္စလံုး မ်က္လံုးအျပဴးသား အံ့ၾသသြားၾကတယ္။ ဘာ ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ သူတို႔ျဖတ္ထားတာထက္ကို အရမ္းတိုေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ တယ္။ အေမရယ္ အဖြားရယ္ အေဒၚရယ္ သံုးေယာက္စလံုးဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာဘဲ ညွိႏႈိင္းတုိင္ပင္ျခင္း မျပဳပဲျပန္လည္ ျပင္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီအရမ္းတုိသြားရ ျခင္းျဖစ္တယ္။ သူတို႔ သံုးေယာက္ဟာ သားငယ္ေလးအတြက္ အဆင္မေျပမွာကိုပဲ စိတ္ပူတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့တာဟာ အေျခအေနကို ပိုမိုဆုိးရြား လာေစခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္တာပါပဲ။ အကယ္၍ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးလွိႏႈိင္းတုိင္ပင္ၿပီးေတာ့ သာလုပ္မယ္ဆုိလွ်င္ ဒီ့ထက္ေကာင္းတဲ့ စနစ္တက်ရွိတဲ့ ေဘာင္းဘီေကာင္းတစ္ထည္ကို လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မွာပဲ ျဖစ္တယ္။ အထက္ပါ ဥပမာရဲ႕ဆိုလုိရင္း အဓိပၸာယ္ကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ လုပ္ရမယ့္ကိစၥေတြကို ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ျခင္းမျပဳပဲ ကိုယ္စီအသိတရားျဖင့္ ကိုယ့္ရူေထာင့္ကေန ကိုယ္လုပ္မယ္ဆုိလွ်င္ (ညူိႏိႈင္းတုိင္ပင္မႈ မရွိဘူးဆုိလွ်င္) ေကာင္းက်ိဳးမွ သည္ ဆုိးက်ိဳးအသြင္ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ ပါတယ္။
အရူံးစိတ္
ဘ၀မွာ အဆံုးအျဖတ္ေပးသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ မေပးဘူးဆိုလွ်င္အခ်ိန္လြန္သြားမယ္။ လုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္တာကို မလုပ္ဘဲ လြယ္တာကိုလုပ္မိလွ်င္ ေနာင္မွာ မလြယ္တာေတြနဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ရ လိမ့္မည္။ လူတုိင္းဟာ ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ အျမင့္ဆံုးေနရရာကို မွန္းဆတတ္ၾကတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ေကာင္းတဲ့ေနရာ၊ ဒီထက္ပိုမိုက်နစြာ ပိုမိုျမင့္မားစြာ မွန္းဆတတ္ၾကပါတယ္။ မွန္းဆရုံသာ မွန္းဆတတ္ၾကၿပီး တကယ္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ပိုင္ဆုိင္မႈေသးေသးေလးေတြကို မစြန္႔ႏိုင္ၾက တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မွန္းဆထားသေလာက္ ခရီးမေပါက္ၾကပါဘူး။ အတၱ-ပရမခြဲမခြာ အျပန္အ လွန္ေက်းဇူးျပဳတဲ့အရာကိုသာ ေရြးခ်ယ္မည္ဆုိလွ်င္ ဘ၀မွာ ပူပန္ေသာကေတြ ဒီေလာက္မ်ား မွာ မဟုတ္ပါဘူး ေမြးရာပါ အရူံးစိတ္ပါလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘာလုပ္လုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ပဲ စြဲေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူဘာလုပ္လုပ္မျဖစ္တာပါ။ သူမ်ားေတြလုပ္ေနတာ ျမင္ရင္လဲ ေဟ့...သြားမလုပ္နဲ႔ ဒုကၡေရာက္သြားမယ္ေနာ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ မင္းရူံးလိမ့္မယ္၊ မင္းမုိးကိုဒူးနဲ႔ မတိုက္ပါနဲ႔ကြာ နားမေယာင္စမ္းပါနဲ႔။ မမိုက္မဲ စမ္းပါနဲ႔။ သူငယ္ခ်င္ဆိုၿပီး အက်ိဳး လုိလားသည့္ဟန္ပန္ျဖင့္ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ရူံးစိတ္ေမြးထားသူမွာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေၾကာက္ စိတ္နဲပ သံသယႏွစ္ခုတြဲေနတယ္။ ျဖစ္မွျဖစ္ပါ့မလား။
အေျခအေန ပိုဆုိးသြားမလား။ လူေတြကငါ့ကို ၀ိုင္းေျပာၾကမလားဆိုတဲ့ “လား” ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
အခြင့္အလမ္းေတြနဲ႔ ေ၀းရာကိုထြက္ေျပးခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေမာ္စီတုန္း မၾကာခဏ ေျပာတတ္တဲ့ စကားတစ္ခုရွိတယ္။ ေတာင္းလုိ႔ရရင္ရ ေတာင္းလုိ႔မရရင္ တုိက္ယူမယ္။ စစ္တုိက္တယ္၊ ရူံးတယ္၊ ထပ္တုိက္တယ္။ ထပ္ရူံးတယ္။ ေနာက္အထပ္ထပ္တုိက္ျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေအာင္ ပြဲ ရေတာ့တာပဲေပါ့။ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးပါ။ မဟုတ္လုိ႔ကေတာ့ သူမ်ားက ဖန္တီးသြား လိမ့္မယ္။ ငါလုပ္ႏိုင္တယ္ ဆုိတဲ့စိတ္မေမြးေသးသေရြ႕ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္တာေတြကိုပဲ လုပ္ေနရ လိမ့္ဦးမယ္။ ရူံးနိမ့္သူက ေလာကႀကီးကို ၾကိမ္ဆဲတယ္။ ေအာင္ျမင္လုိသူက ေလာကႀကီးကို စိမ္ေခၚတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဘာမွစားစရာမရွိပဲ ထုိင္ေနမယ့္အစား အျပင္ထြက္ၿပီး လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ သြားေနတာကမွ ဘ၀မွာအဓိပၸာယ္ရွိေသးတယ္။ အျပင္ထြက္ၿပီးစီးပြားရွာ တယ္။ တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ အခက္အခဲျပႆနာေတြ႕ၿပီဆုိတာနဲ႔ ယခင္ေနႏရာေဟာင္းကိုပဲျပန္ သြား ခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ၾကတယ္။ လုပ္ငန္းေဟာင္းေတြကို ျမန္ျမန္စြန္႔စားႏိုင္ေလ။ လုပ္ငန္းအသစ္နဲ႔ နီးေလေလပဲျဖစ္တယ္။ လမ္းသစ္ကို ရွာ၇င္းနဲပ မိတ္ေဆြသစ္ကိုဖြဲ႕သြားပါ။ သင့္ကို အကူအညီေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒုကၡဆိုတာ ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာခ်ည္းပဲ။ တကယ္ျဖတ္သန္းသြားလာၾကည့္မွ ဘာမွမရွိတာကို ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ဒုကၡဟာႏွင္းထုႀကီးနဲ႔တူ တယ္။ အေ၀းကေနၾကည့္လုိက္ရင္ ပိန္းေမွာင္ေနတယ္။ ျဖတ္သန္းသြားလာၾကည့္လုိက္၇င္ ဘာမွ မရွိတာကို ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ သင့္ရဲ႕စိုးထိတ္ေနမႈေတြကိုဖယ္ရွားၿပီး ဒုကၡေတြကို ျဖတ္သန္းသြားလာမယ္ဆုိရင္ သင္လုိခ်င္တဲ့ ခ်မ္းသာျခင္းသုခႏွင့္ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ရရွိပါလိမ့္မယ္။ ပတ္၀န္းက်င္သစ္၊ ေရေျမသစ္ကို ေရာက္္ရွိလာၿပီဆိုတာနဲ႔ အေတြးသစ္၊ အျမင္သစ္၊ မိတ္ေဆြသစ္ေတြ ထပ္မံရရွိလာမည္ျဖစ္တယ္။ အေျပာင္းအလဲအသစ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုဒုကၡေပးႏိုင္တယ္လုိ႔ သင့္အေနနဲ႔ ထင္ေကာင္းထင္မယ္။
ဒါေပမဲ့ သင့္ကိုအေတြ႕အၾကံဳအသစ္တစ္ခု ထပ္မံရရွိေအာင္သူက တြန္းအားေပးတာပဲျဖစ္ တယ္။ ေရာက္ရွိလာတျ့ ပတ္၀န္းက်င္ေပၚမွာ ယခင္ကထားရွိခဲ့တဲ့ မေကာင္းတဲ့စိတ္မ်ိဳးေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မေမြးေတာ့ပါနဲ႔။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကို ေျပာင္းလဲေစခ်င္လွ်င္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္အရင္ေျပာင္းလဲလုိက္ပါ။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ေ၇ာက္လာတဲ့လူေတြအားလံုးကို ညီအစ္ကိုေမာင္ ႏွမသဖြယ္ဆက္ဆံပါ။ မိတ္ေဆြစိတ္နဲ႔ ဆက္ဆံလွ်င္ သူတို႔ကလည္း မိတ္ေဆြအျဖစ္ႏွင့္ ကိုယ့္ကို ဆက္ဆံလာလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးျဖတ္မခံလုိတဲ့ အရာေတြနဲ႔ သူတစ္ပါးကို သြားၿပီး မဆံုးျဖတ္ပါႏွင့္။ ေထာင့္က်ဥ္းက်ဥ္းကိုေရွာင္ပါ။ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနသူကို အႏုိင္မယူပါ ႏွင့္။ ဒါဟာရူံးရင္လည္းရူံးတာပဲ။ ႏိုင္ရင္လည္း ႏိုင္တာပါပဲ။ တစ္ဖက္လူကို ႏႈတ္ျပိဳင္ေျပာတဲ့အ ခါ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို အေျခအျမစ္မရွိတာေတြ၊ ေခ်းေျခာက္ေရးႏူးဟာ ယိုေပါက္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတာကို မိမိကပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေထာက္ျပရတဲ့အခါအေတာ့္ကို ပီတိျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ခဲ့တဲ့လူဟာတစ္ေန႔ ရူံးရေတာ့မွပဲဆိုတာ သူမစဥ္းစားမိလုိက္ပါ။ ဥပမာ ေလးတစ္ခုေျပာျပမယ္။ မနက္(၇း၀၀)နာရီ ေနထြက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ေနထြက္ရာ အေရွ႕အရပ္္ကို သင္မ်က္ႏွာမႈလုိက္ပါ။ ေနမင္းႀကီးဟာ သင့္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရွိေနတာေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ မြန္းတည့္ (၁၂း၀၀)နာရီမွာ ညေန(၅း၀၀)နာရီ အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ သင့္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ေနမင္းႀကီးမရွိေတာ့ပါဘူး။
အဲဒီလုိနဲ႔ ညသန္ေခါင္ေရာက္ေတာ့ အဖြားက အိပ္ရာကႏိုးလာ ျပန္ပါတယ္။ အိပ္ယာကႏိုးႏိုး ျခင္း သူ႔ေျမးရဲ႕ ေဘာင္းဘီရွည္ေနတာကို သတိရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူကလဲေဘာင္းဘီကို ထုတ္ၿပီး ကတ္ေက်းနဲပလက္ႏွစ္လံုုးေလာက္ ညွပ္ကာ စနစ္တက်ျပန္လည္ခ်ဳပ္ၿပီး ဘီရိုထဲကို ထည့္သိမ္း ထားလုိက္ျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ေနာက္ေန႔ ဆုသြားယူမယ့္ အခ်ိန္ကို ေရာက္လာခဲ့ တယ္။ အေမရယ္ အဖြားရယ္ အေဒၚရယ္ သံုးေယာက္ဟာ သားငယ္ေလးကို ေဘာင္းဘီ၀တ္ ေပးလုိက္ပါတယ္။ သူတို႔ သံုးေယာက္စလံုး မ်က္လံုးအျပဴးသား အံ့ၾသသြားၾကတယ္။ ဘာ ေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ သူတို႔ျဖတ္ထားတာထက္ကို အရမ္းတိုေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ တယ္။ အေမရယ္ အဖြားရယ္ အေဒၚရယ္ သံုးေယာက္စလံုးဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာဘဲ ညွိႏႈိင္းတုိင္ပင္ျခင္း မျပဳပဲျပန္လည္ ျပင္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေဘာင္းဘီအရမ္းတုိသြားရ ျခင္းျဖစ္တယ္။ သူတို႔ သံုးေယာက္ဟာ သားငယ္ေလးအတြက္ အဆင္မေျပမွာကိုပဲ စိတ္ပူတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့တာဟာ အေျခအေနကို ပိုမိုဆုိးရြား လာေစခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္တာပါပဲ။ အကယ္၍ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးလွိႏႈိင္းတုိင္ပင္ၿပီးေတာ့ သာလုပ္မယ္ဆုိလွ်င္ ဒီ့ထက္ေကာင္းတဲ့ စနစ္တက်ရွိတဲ့ ေဘာင္းဘီေကာင္းတစ္ထည္ကို လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မွာပဲ ျဖစ္တယ္။ အထက္ပါ ဥပမာရဲ႕ဆိုလုိရင္း အဓိပၸာယ္ကေတာ့ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ လုပ္ရမယ့္ကိစၥေတြကို ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ျခင္းမျပဳပဲ ကိုယ္စီအသိတရားျဖင့္ ကိုယ့္ရူေထာင့္ကေန ကိုယ္လုပ္မယ္ဆုိလွ်င္ (ညူိႏိႈင္းတုိင္ပင္မႈ မရွိဘူးဆုိလွ်င္) ေကာင္းက်ိဳးမွ သည္ ဆုိးက်ိဳးအသြင္ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္ ပါတယ္။
အရူံးစိတ္
ဘ၀မွာ အဆံုးအျဖတ္ေပးသင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ မေပးဘူးဆိုလွ်င္အခ်ိန္လြန္သြားမယ္။ လုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္တာကို မလုပ္ဘဲ လြယ္တာကိုလုပ္မိလွ်င္ ေနာင္မွာ မလြယ္တာေတြနဲ႔ပဲ နိဂံုးခ်ဳပ္ရ လိမ့္မည္။ လူတုိင္းဟာ ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ အျမင့္ဆံုးေနရရာကို မွန္းဆတတ္ၾကတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီး ေကာင္းတဲ့ေနရာ၊ ဒီထက္ပိုမိုက်နစြာ ပိုမိုျမင့္မားစြာ မွန္းဆတတ္ၾကပါတယ္။ မွန္းဆရုံသာ မွန္းဆတတ္ၾကၿပီး တကယ္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ပိုင္ဆုိင္မႈေသးေသးေလးေတြကို မစြန္႔ႏိုင္ၾက တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မွန္းဆထားသေလာက္ ခရီးမေပါက္ၾကပါဘူး။ အတၱ-ပရမခြဲမခြာ အျပန္အ လွန္ေက်းဇူးျပဳတဲ့အရာကိုသာ ေရြးခ်ယ္မည္ဆုိလွ်င္ ဘ၀မွာ ပူပန္ေသာကေတြ ဒီေလာက္မ်ား မွာ မဟုတ္ပါဘူး ေမြးရာပါ အရူံးစိတ္ပါလာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘာလုပ္လုပ္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ပဲ စြဲေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူဘာလုပ္လုပ္မျဖစ္တာပါ။ သူမ်ားေတြလုပ္ေနတာ ျမင္ရင္လဲ ေဟ့...သြားမလုပ္နဲ႔ ဒုကၡေရာက္သြားမယ္ေနာ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ မင္းရူံးလိမ့္မယ္၊ မင္းမုိးကိုဒူးနဲ႔ မတိုက္ပါနဲ႔ကြာ နားမေယာင္စမ္းပါနဲ႔။ မမိုက္မဲ စမ္းပါနဲ႔။ သူငယ္ခ်င္ဆိုၿပီး အက်ိဳး လုိလားသည့္ဟန္ပန္ျဖင့္ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ရူံးစိတ္ေမြးထားသူမွာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေၾကာက္ စိတ္နဲပ သံသယႏွစ္ခုတြဲေနတယ္။ ျဖစ္မွျဖစ္ပါ့မလား။
အေျခအေန ပိုဆုိးသြားမလား။ လူေတြကငါ့ကို ၀ိုင္းေျပာၾကမလားဆိုတဲ့ “လား” ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
အခြင့္အလမ္းေတြနဲ႔ ေ၀းရာကိုထြက္ေျပးခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ေမာ္စီတုန္း မၾကာခဏ ေျပာတတ္တဲ့ စကားတစ္ခုရွိတယ္။ ေတာင္းလုိ႔ရရင္ရ ေတာင္းလုိ႔မရရင္ တုိက္ယူမယ္။ စစ္တုိက္တယ္၊ ရူံးတယ္၊ ထပ္တုိက္တယ္။ ထပ္ရူံးတယ္။ ေနာက္အထပ္ထပ္တုိက္ျပန္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေအာင္ ပြဲ ရေတာ့တာပဲေပါ့။ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးပါ။ မဟုတ္လုိ႔ကေတာ့ သူမ်ားက ဖန္တီးသြား လိမ့္မယ္။ ငါလုပ္ႏိုင္တယ္ ဆုိတဲ့စိတ္မေမြးေသးသေရြ႕ ကိုယ္မလုပ္ခ်င္တာေတြကိုပဲ လုပ္ေနရ လိမ့္ဦးမယ္။ ရူံးနိမ့္သူက ေလာကႀကီးကို ၾကိမ္ဆဲတယ္။ ေအာင္ျမင္လုိသူက ေလာကႀကီးကို စိမ္ေခၚတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ဘာမွစားစရာမရွိပဲ ထုိင္ေနမယ့္အစား အျပင္ထြက္ၿပီး လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ သြားေနတာကမွ ဘ၀မွာအဓိပၸာယ္ရွိေသးတယ္။ အျပင္ထြက္ၿပီးစီးပြားရွာ တယ္။ တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ အခက္အခဲျပႆနာေတြ႕ၿပီဆုိတာနဲ႔ ယခင္ေနႏရာေဟာင္းကိုပဲျပန္ သြား ခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ၾကတယ္။ လုပ္ငန္းေဟာင္းေတြကို ျမန္ျမန္စြန္႔စားႏိုင္ေလ။ လုပ္ငန္းအသစ္နဲ႔ နီးေလေလပဲျဖစ္တယ္။ လမ္းသစ္ကို ရွာ၇င္းနဲပ မိတ္ေဆြသစ္ကိုဖြဲ႕သြားပါ။ သင့္ကို အကူအညီေပးပါလိမ့္မယ္။ ဒုကၡဆိုတာ ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ ေၾကာက္စရာခ်ည္းပဲ။ တကယ္ျဖတ္သန္းသြားလာၾကည့္မွ ဘာမွမရွိတာကို ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ဒုကၡဟာႏွင္းထုႀကီးနဲ႔တူ တယ္။ အေ၀းကေနၾကည့္လုိက္ရင္ ပိန္းေမွာင္ေနတယ္။ ျဖတ္သန္းသြားလာၾကည့္လုိက္၇င္ ဘာမွ မရွိတာကို ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ သင့္ရဲ႕စိုးထိတ္ေနမႈေတြကိုဖယ္ရွားၿပီး ဒုကၡေတြကို ျဖတ္သန္းသြားလာမယ္ဆုိရင္ သင္လုိခ်င္တဲ့ ခ်မ္းသာျခင္းသုခႏွင့္ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ရရွိပါလိမ့္မယ္။ ပတ္၀န္းက်င္သစ္၊ ေရေျမသစ္ကို ေရာက္္ရွိလာၿပီဆိုတာနဲ႔ အေတြးသစ္၊ အျမင္သစ္၊ မိတ္ေဆြသစ္ေတြ ထပ္မံရရွိလာမည္ျဖစ္တယ္။ အေျပာင္းအလဲအသစ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုဒုကၡေပးႏိုင္တယ္လုိ႔ သင့္အေနနဲ႔ ထင္ေကာင္းထင္မယ္။
ဒါေပမဲ့ သင့္ကိုအေတြ႕အၾကံဳအသစ္တစ္ခု ထပ္မံရရွိေအာင္သူက တြန္းအားေပးတာပဲျဖစ္ တယ္။ ေရာက္ရွိလာတျ့ ပတ္၀န္းက်င္ေပၚမွာ ယခင္ကထားရွိခဲ့တဲ့ မေကာင္းတဲ့စိတ္မ်ိဳးေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မေမြးေတာ့ပါနဲ႔။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ကလူေတြကို ေျပာင္းလဲေစခ်င္လွ်င္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္အရင္ေျပာင္းလဲလုိက္ပါ။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ေ၇ာက္လာတဲ့လူေတြအားလံုးကို ညီအစ္ကိုေမာင္ ႏွမသဖြယ္ဆက္ဆံပါ။ မိတ္ေဆြစိတ္နဲ႔ ဆက္ဆံလွ်င္ သူတို႔ကလည္း မိတ္ေဆြအျဖစ္ႏွင့္ ကိုယ့္ကို ဆက္ဆံလာလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးျဖတ္မခံလုိတဲ့ အရာေတြနဲ႔ သူတစ္ပါးကို သြားၿပီး မဆံုးျဖတ္ပါႏွင့္။ ေထာင့္က်ဥ္းက်ဥ္းကိုေရွာင္ပါ။ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနသူကို အႏုိင္မယူပါ ႏွင့္။ ဒါဟာရူံးရင္လည္းရူံးတာပဲ။ ႏိုင္ရင္လည္း ႏိုင္တာပါပဲ။ တစ္ဖက္လူကို ႏႈတ္ျပိဳင္ေျပာတဲ့အ ခါ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို အေျခအျမစ္မရွိတာေတြ၊ ေခ်းေျခာက္ေရးႏူးဟာ ယိုေပါက္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတာကို မိမိကပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေထာက္ျပရတဲ့အခါအေတာ့္ကို ပီတိျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ခဲ့တဲ့လူဟာတစ္ေန႔ ရူံးရေတာ့မွပဲဆိုတာ သူမစဥ္းစားမိလုိက္ပါ။ ဥပမာ ေလးတစ္ခုေျပာျပမယ္။ မနက္(၇း၀၀)နာရီ ေနထြက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ေနထြက္ရာ အေရွ႕အရပ္္ကို သင္မ်က္ႏွာမႈလုိက္ပါ။ ေနမင္းႀကီးဟာ သင့္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ရွိေနတာေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ မြန္းတည့္ (၁၂း၀၀)နာရီမွာ ညေန(၅း၀၀)နာရီ အခ်ိန္ဆိုလွ်င္ သင့္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ေနမင္းႀကီးမရွိေတာ့ပါဘူး။
" စြန္႔လႊတ္သင့္တာကိုမစြန္႔လႊတ္လွ်င္ သင္ဟာအရူံး္ "
လူျဖစ္လာၿပီဆုိလွ်င္ ကုိယ့္အနားမွာရွိတဲ့ လူေတြအားလံုးေပၚ၌ေသာ္၄င္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းကလူေတြကို တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ရ မည္ျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ရရွိပိုင္ဆုိင္ေသာ ဓနဥစၥာေငြေၾကးမ်ားဟာ မိမိဘ၀ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ခ်မ္း သာရန္အတြက္ အဓိကလုိအပ္ခ်က္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ခ်မ္းသာျခင္းကို အျပည့္အ၀ ပိုင္ဆုိင္ႏိုင္ဖုိ႔အတြက္ သင့္ကို စိတ္ေစရာအတုိင္း ဖန္တီးေပးၾကတဲ့ အေျခြအရံမ်ားသည္လည္း ရွိၾကမည္သာျဖစ္ပါတယ္။ အေျခြအရံဆုိတဲ့ သေဘာတရားသည္ ေျခြမွာသာလွ်င္ ရံၾကတဲ့အ တြက္ေၾကာင့္ ေပးသင့္ေပးထုိက္သည္ကို သမၼာအာဇီ၀နည္းျဖင့္ ေပးၾကရလိမ့္မယ္။ သမၼာအာဇီ ၀ျဖင့္ ဓနဥစၥာေငြေၾကးမ်ားကို ရွာေဖြျခင္းဟာ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ အလုပ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼာအာဇီ၀ျဖင့္ရရွိထားေသာ ဓနဥစၥာေငြေၾကးကို ကိုယ့္ရဲ႕အေျခြအရံမ်ားအေပၚမွာ ေပးသင့္ ေပးထုိက္ပါလွ်က္ကယ္ႏွင့္ ေလာဘသကၠာယစိတ္ေၾကာင့္ မေပးပဲေနပါက သမၼာအာဇီ၀ျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းျပဳတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လုိ႔မဆုိႏိုင္ပါဘူး။ မိမိရရွိထားေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္သာမွန္ သမွ်ဟာ မိမိဦးေႏွာက္ဥာဏ္အားကိုးသံုးၿပီး ေအာက္ေျခလူတန္းစားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားရ တဲ့ အိမ္တစ္အိမ္ႏွင့္တူပါတယ္။ ဘ၀ေပး အေျခအေနေၾကာင့္ မလြဲဲသာလုိ႔ မိမိထံမွာ အလုပ္အေကြ်းျဖင့္လာေရာက္ လုပ္ေပးရတဲ့ လူရဲ႕အေပၚမွာ အေသးအမႊားကိစၥကအစ ေငြ ေၾကးတြက္ခ်က္ စာရင္းဇယားျပၿပီး သူ႔ပိုင္ဆုိင္မႈထဲမွ ႏႈတ္ယူျခင္းမ်ားကိုလည္း မျပဳလုပ္ရပါ ဘူး။ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားဆုိတာ သူ႔ဘ၀ရပ္္တည္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ဘ၀တစ္ခုလံုးကို သင့္ထံ ပံုအပ္ခဲ့ရတယ္။ သင့္ရဲ႕ေစာင့္ေရွာက္မႈေၾကာင့္ ေက်းဇူးတရားကိုနားလည္ၿပီး သင့္အလုိက်စိတ္
ေစရာလုပ္ေပးမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
အဲဒီလုိလုပ္ေပးပါလွ်က္နဲ႔ အေသးစိတ္ကအစ တြက္ခ်က္ေနမည္ဆုိလွ်င္ သင္ပဲဆံုးရူံးနစ္နာရ မည္ျဖစ္တယ္။ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ စာေရးသူတို႔ရဲ႕ အရပ္ ေဒသမွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသာတဲ့ အရာရွိအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးရွိပါတယ္။ သူ႔မွာအစိုးရဌာနက ေပးထာေသာ မာစတာဂ်စ္ကား အစိမး္ေလးတစ္စီးလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူ႔ကား ဒရုိင္ဘာနဲ႔အတူ ထိုဂ်စ္ကားအစိမး္ေလးနဲ႔ပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ၾက တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့လည္း သူ႔ကားသမားက ထုိအမ်ိဳးသမီးႀကီး သြားခ်င္တဲ့ေနရာ မွန္သမွ်ကို မညည္းမညဴလုိက္လံ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာတစ္လမ္းလံုး သူ႔ဒရုိင္ဘာကို ထမင္းလဲမေကြ်းဘူး။ သူ႔ဟာသူ၀ယ္စား၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္စား၊ ကားသမားကို လခေပးထားတာပဲဆိုတဲ့ အသိစိတ္နဲ႔ အားနာလုိ႔ေတာင္ မုန္႔ဟင္းခါး ေခၚေကြ်းေဖာ္မရဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူ႔ကိုထမင္းဆုိင္ေကာင္းေကာင္း တစ္ဆုိင္ပို႔ခုိင္းပါတယ္။ ထမင္းဆုိင္ ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေရာ့နင္ကေတာ့ မုန္႔ဟင္းခါးသြားစားဆုိၿပီး ေငြ(၂၀၀)က်ပ္ ထုပ္ေပးလုိက္ပါ တယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးစားၿပီးလွ်င္ ကားနဲ႔ဒီဆုိင္ေရွ႔မွာလာၿပီး ေစာင့္ေနပါလုိ႔မွာလုိက္တယ္။ ကား သမားလည္း အရာရွိအမ်ိဳးသမီးႀကီးကို ထမင္းဆုိင္မွာထားၿပီး ဆီအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တဲ့ဆုိင္ ကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆီဆုိင္ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚပါလာတဲ့ ဆီထဲမွေနၿပီး ဆီဂါလံ(၂၀)ကို ထုတ္ေရာင္းလုိက္ပါတယ္။ ကားသမားလည္း ေငြ (၅)ေသာင္းေလာက္ရသြားပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသမီးအရာရွိစားတဲ့ ဆုိင္ထက္ႀကီးေသာ စားေသာက္ဆုိင္မွာ သြားၿပီးေတာ့ ေကာင္း ေကာင္း စားေသာက္ပစ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ တစ္ကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္ အပ်က္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူက အဲဒီကားသမားကို ေမးၾကည့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ အဲ့ဒီလုိ လုပ္တာလည္ေမးေတာ့ သူခုိင္းတာေတြလဲ လုပ္ရေသးတယ္။ ဘယ္စားေသာက္ဆုိင္ထဲသြား သြား သူတစ္ေယာက္ထဲပဲစားတယ္။ သူ႔ကို အားနာလုိ႔ေတာင္ ေခၚေဖာ္မရဘူး။ သူကပ္ေစးႏွဲ မွန္းကိုလည္း အရင္ကတည္းက သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အရပ္ကိုယ့္ေဒသမွာဆုိလွ်င္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တယ္။ ယခုက်ေတာ့ ကိုယ့္အရပ္ကုိယ့္ေဒသလဲ မဟုတ္ဘူး။ သူေခၚလို႔လဲလုိက္ လာရေသးတယ္။ စားဖုိ႔မရွိလုိ႔ ပိုက္ဆံေတာင္းလွ်င္လဲ နင့္လခထဲကျဖတ္မွာေနာ္။ နင့္လခထဲက ျဖတ္မွာေနာ္ဆိုၿပီး တဖြဖြေျပာပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေစတနာကို ဒီေလာက္ပဲေစာ္ကားရသလား။ ကိုယ့္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေပၚမွာ ဒီေလာက္ပဲ အလုိက္သိမႈ ၾကင္နာမႈ၊ စာနာမႈေခါင္းပါး ရသလားဆုိၿပီး အျမင္ကတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ယခုလုိ လုပ္လုိက္တာပဲလုိ႔ သူကေျပာပါတယ္။
ဒီလုိထုတ္ေရာင္းလုိက္တာ သူမသိဘူးလားေမးေတာ့ သူက ကားအေၾကာင္းနားမလည္ဘူး။ ဘယ္နွစ္မုိင္ေမာင္းလွ်င္ ဆီဘယ္ေလာက္ကုန္လဲဆိုတာ သူမသိဘူး။ ကားသမားေျပာတဲ့အ တုိင္းပဲ ဆီဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ သူကထည့္မယ္။ အဲဒါက်ေတာ့ သူမႏွေျမာဘူး။ ကားသမားကို ထမင္း(၅၀၀) ဖုိးေလာက္ေကြ်းရမွာက်ေတာ့ ႏွေျမာတယ္။ လခထဲကျဖတ္မယ္ ခဏခဏေျပာတယ္။ အကယ္၍သာ သူအလုိက္သိခဲ့မယ္ဆုိလွ်င္ သူ႔အေပၚမွာ ဒီလုိမ်ိဳးမလုပ္ပါ ဘူးလုိ႔ သူက စာေရးသူကို ေျပာျပပါတယ္။ ဒီလုိေျပာျပတာကလည္း စာေရးသူႏွင့္ အလြန္ရင္း ႏွီးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေလးကို သူေျပာျပတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ မိမိအေပၚေကာင္းတဲ့ ေစတနာထားသူေတြအေပၚ မိမိကလည္း စစ္မွန္ေသာေစတနာ ေလးေတြထားၾကရမယ္။ ဘာမဟုတ္တာေလးေတြကိုတြန္႔တုိေနၿပီး စြန္႔လႊတ္သင့္တာေတြကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ ထုိ႔ထက္ပိုတဲ့ ဆံုးရူံးမႈေတြရွိလာႏုိင္ပါတယ္။ ဆိုလုိတာကေတာ့ ေပး သင့္ေပးထုိက္တာကို မေပးဘဲ အေသးအဖြဲ ေလးေတြကအစ ႏွေျမာတြန္႔တုိ ေနမယ္ဆုိလွ်င္ ႀကီးစြာေသာ ဆံုးရူံးမႈႏွင့္ ႀကီးစြာေသာ ေပးဆပ္မႈေတြကို တန္ျပန္ခံၾကရတယ္ေလ။
ေစရာလုပ္ေပးမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
အဲဒီလုိလုပ္ေပးပါလွ်က္နဲ႔ အေသးစိတ္ကအစ တြက္ခ်က္ေနမည္ဆုိလွ်င္ သင္ပဲဆံုးရူံးနစ္နာရ မည္ျဖစ္တယ္။ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ စာေရးသူတို႔ရဲ႕ အရပ္ ေဒသမွာ ေငြေၾကးခ်မ္းသာတဲ့ အရာရွိအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးရွိပါတယ္။ သူ႔မွာအစိုးရဌာနက ေပးထာေသာ မာစတာဂ်စ္ကား အစိမး္ေလးတစ္စီးလည္း ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူ႔ကား ဒရုိင္ဘာနဲ႔အတူ ထိုဂ်စ္ကားအစိမး္ေလးနဲ႔ပင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ၾက တယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရာက္ေတာ့လည္း သူ႔ကားသမားက ထုိအမ်ိဳးသမီးႀကီး သြားခ်င္တဲ့ေနရာ မွန္သမွ်ကို မညည္းမညဴလုိက္လံ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဟာတစ္လမ္းလံုး သူ႔ဒရုိင္ဘာကို ထမင္းလဲမေကြ်းဘူး။ သူ႔ဟာသူ၀ယ္စား၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္စား၊ ကားသမားကို လခေပးထားတာပဲဆိုတဲ့ အသိစိတ္နဲ႔ အားနာလုိ႔ေတာင္ မုန္႔ဟင္းခါး ေခၚေကြ်းေဖာ္မရဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ သူ႔ကိုထမင္းဆုိင္ေကာင္းေကာင္း တစ္ဆုိင္ပို႔ခုိင္းပါတယ္။ ထမင္းဆုိင္ ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေရာ့နင္ကေတာ့ မုန္႔ဟင္းခါးသြားစားဆုိၿပီး ေငြ(၂၀၀)က်ပ္ ထုပ္ေပးလုိက္ပါ တယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးစားၿပီးလွ်င္ ကားနဲ႔ဒီဆုိင္ေရွ႔မွာလာၿပီး ေစာင့္ေနပါလုိ႔မွာလုိက္တယ္။ ကား သမားလည္း အရာရွိအမ်ိဳးသမီးႀကီးကို ထမင္းဆုိင္မွာထားၿပီး ဆီအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္တဲ့ဆုိင္ ကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆီဆုိင္ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚပါလာတဲ့ ဆီထဲမွေနၿပီး ဆီဂါလံ(၂၀)ကို ထုတ္ေရာင္းလုိက္ပါတယ္။ ကားသမားလည္း ေငြ (၅)ေသာင္းေလာက္ရသြားပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔အမ်ိဳးသမီးအရာရွိစားတဲ့ ဆုိင္ထက္ႀကီးေသာ စားေသာက္ဆုိင္မွာ သြားၿပီးေတာ့ ေကာင္း ေကာင္း စားေသာက္ပစ္လုိက္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ တစ္ကယ္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ အျဖစ္ အပ်က္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူက အဲဒီကားသမားကို ေမးၾကည့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ အဲ့ဒီလုိ လုပ္တာလည္ေမးေတာ့ သူခုိင္းတာေတြလဲ လုပ္ရေသးတယ္။ ဘယ္စားေသာက္ဆုိင္ထဲသြား သြား သူတစ္ေယာက္ထဲပဲစားတယ္။ သူ႔ကို အားနာလုိ႔ေတာင္ ေခၚေဖာ္မရဘူး။ သူကပ္ေစးႏွဲ မွန္းကိုလည္း အရင္ကတည္းက သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အရပ္ကိုယ့္ေဒသမွာဆုိလွ်င္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တယ္။ ယခုက်ေတာ့ ကိုယ့္အရပ္ကုိယ့္ေဒသလဲ မဟုတ္ဘူး။ သူေခၚလို႔လဲလုိက္ လာရေသးတယ္။ စားဖုိ႔မရွိလုိ႔ ပိုက္ဆံေတာင္းလွ်င္လဲ နင့္လခထဲကျဖတ္မွာေနာ္။ နင့္လခထဲက ျဖတ္မွာေနာ္ဆိုၿပီး တဖြဖြေျပာပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ေစတနာကို ဒီေလာက္ပဲေစာ္ကားရသလား။ ကိုယ့္၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေပၚမွာ ဒီေလာက္ပဲ အလုိက္သိမႈ ၾကင္နာမႈ၊ စာနာမႈေခါင္းပါး ရသလားဆုိၿပီး အျမင္ကတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ယခုလုိ လုပ္လုိက္တာပဲလုိ႔ သူကေျပာပါတယ္။
ဒီလုိထုတ္ေရာင္းလုိက္တာ သူမသိဘူးလားေမးေတာ့ သူက ကားအေၾကာင္းနားမလည္ဘူး။ ဘယ္နွစ္မုိင္ေမာင္းလွ်င္ ဆီဘယ္ေလာက္ကုန္လဲဆိုတာ သူမသိဘူး။ ကားသမားေျပာတဲ့အ တုိင္းပဲ ဆီဘယ္ေလာက္ကုန္ကုန္ သူကထည့္မယ္။ အဲဒါက်ေတာ့ သူမႏွေျမာဘူး။ ကားသမားကို ထမင္း(၅၀၀) ဖုိးေလာက္ေကြ်းရမွာက်ေတာ့ ႏွေျမာတယ္။ လခထဲကျဖတ္မယ္ ခဏခဏေျပာတယ္။ အကယ္၍သာ သူအလုိက္သိခဲ့မယ္ဆုိလွ်င္ သူ႔အေပၚမွာ ဒီလုိမ်ိဳးမလုပ္ပါ ဘူးလုိ႔ သူက စာေရးသူကို ေျပာျပပါတယ္။ ဒီလုိေျပာျပတာကလည္း စာေရးသူႏွင့္ အလြန္ရင္း ႏွီးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကေလးကို သူေျပာျပတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ မိမိအေပၚေကာင္းတဲ့ ေစတနာထားသူေတြအေပၚ မိမိကလည္း စစ္မွန္ေသာေစတနာ ေလးေတြထားၾကရမယ္။ ဘာမဟုတ္တာေလးေတြကိုတြန္႔တုိေနၿပီး စြန္႔လႊတ္သင့္တာေတြကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ ထုိ႔ထက္ပိုတဲ့ ဆံုးရူံးမႈေတြရွိလာႏုိင္ပါတယ္။ ဆိုလုိတာကေတာ့ ေပး သင့္ေပးထုိက္တာကို မေပးဘဲ အေသးအဖြဲ ေလးေတြကအစ ႏွေျမာတြန္႔တုိ ေနမယ္ဆုိလွ်င္ ႀကီးစြာေသာ ဆံုးရူံးမႈႏွင့္ ႀကီးစြာေသာ ေပးဆပ္မႈေတြကို တန္ျပန္ခံၾကရတယ္ေလ။
" အဆင့္ျမင့္ကားႀကီးႏွင့္ သူေဌးႀကီးပံုျပင္ "
သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ အလြန္အင္မတန္မွ အဆင့္ျမင့္ေသာလွပတဲ့ ကားႀကီးတစ္စီးကို ပိုင္ဆုိင္ထားပါတယ္။ သူေဌးႀကီးဟာ အသက္ကလည္းႀကီးၿပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူအင္မ တန္မွ ႏွစ္သက္တဲ့ သူကိုယ္တုိင္တီထြင္ထားတဲ့ကားႀကီးကို စိတ္ခ်ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အေမြေပးထားခဲ့ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီကားကိုပိုင္ဆုိင္မယ့္သူက ရုိးသား၊ ႀကိဳးစားတဲ့ လူျဖစ္ ရမယ္။ ဒီကားနဲ႕ပတ္သတ္လုိ႔ ပ်က္စီးခ်ိဳ႕ယြင္းသြားလုိ႔ရွိရင္ ကားမွာသံုးတဲ့ ၀က္အူေသးေသး ေလးမွအစ တစ္ပံုစံတည္းျဖစ္ေအာင္ တီထြင္ဖန္တီးႏုိင္တဲ့ လူျဖစ္ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကားႀကီး ကို လႊဲအပ္အေမြေပးဖုိ႔အတြက္ သင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္လည္းရွိမယ္။ ရုိးသားႀကိဳးစားတဲ့ လူတစ္ ေယာက္လည္း ျဖစ္ရမယ္ဆုိတဲ့ လူမ်ိဳးကို ၿမိဳ႕ရြာေတြမွာ လွည့္ၿပီးရွာပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူေဌးႀကီး ဟာ အလြန္အင္မတန္မွ ဆင္းရဲလွတဲ့ ရြာေလးတစ္ခုကို ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ အဲသည္ရြာ ေလးတစ္ရြာမွာ အသက္နွစ္ဆယ္ခန္႔ရွိတဲ့ ဆင္းရဲလွတဲ့ လူငယ္ေလးဟာ သံျပားတစ္ခ်ပ္ကို ကေလးကစားစရာ ကားပံုစံတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ေနပါတယ္။
ဒီလူငယ္ေလးဟာ ပစၥည္းကိ၇ိယာ အစံုအလင္မရွိဘဲနဲပ ခဲရာခဲဆစ္ လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို သူေဌးႀကီးကျမင္ေတာ့ အလြန္သေဘာက် သြားပါတယ္။ “ ေဟ့...လူေလး၊ မင္း ၾကည့္ရ တာ ကားနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ ၀ါသနာပါတဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ေဟာ...ဟိုမွာျမင္ေနရတဲ့ ကားႀကီးမ်ိဳးေရာ မလုိခ်င္ဘူးလားလုိ႔” ေမးလုိက္ပါတယ္။“ဟာ...အဘဘ ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ က အဲလုိကားမ်ိဳၚမွ မလုပ္တတ္တာလုိ႔” ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူေဌးႀကီးက “ကားလုပ္ရ တာ ဘာမွမခက္ဘူး။ သင္ယူခ်င္း တဲ့စိတ္ပဲခက္တာ...မင္းမွာသာ သင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ရွိရင္ ဒီကာလုပ္ပံုလုပ္နည္းေတြကို ငါသင္ျပေပးမယ္လုိ႔” ေျပာလုိက္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးက အရမ္း ၀မ္းသာသြားတယ္။ “တကယ္ေျပာတာလား အဘ” “ေအး...တကယ္ေျပာတာေပါ့” ဒါဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္လုိက္သင္မယ္လုိ႔” လူငယ္ေလးက ေျပာလုိက္ပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက လူငယ္ေလး ကိုအရမ္းသေဘာက်သြားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕အိမ္ကိုေခၚသြားခဲ့တယ္။ သူေဌးႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေတာသားလူငယ္ေလးအတြက္ အခန္းတစ္ခန္းႏွင့္ စားစရာမ်ားကို စီစဥ္ထားရွိေပးပါတယ္။ သူေဌးႀကီးဟာ မုိးလင္းကေနမိုးခ်ဳပ္ထိ ကားနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ ၀က္အူ၊ သံေခ်ာင္း၊ သံျပား၊ အင္ဂ်င္ စသည့္ပစၥည္းမ်ားကို ထုပ္လုပ္ပံု၊ ထုတ္လုပ္နည္း စနစ္တက် လူငယ္ေလးကို သင္ျပေပးပါတယ္။ အဲဒီလုိနျပ ေန႔စဥ္ရက္စက္ဆုိသလို ကားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပညာေတြကို သင္ျပေပးပါတယ္။ ကားတည္ေဆာက္ဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ ၿပီးတဲ့အခါ အဆင့္ျမင့္ကားႀကီးကိုတည္ေဆာက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိတည္ေဆာက္ၿပီးတဲ့အခါ ကားကိုေမာင္းၾကည့္ပါတယ္။ ကားေမာင္းလုိ႔ရၿပီဆုိတာနဲ႔ စက္ျပင္ဂိုေဒါင္ထဲကို သြင္းၿပီးကား ႀကီးကို တစ္စစီျပန္ ျဖဳတ္ခုိင္းပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ခါျပန္တပ္ခုိင္းပါတယ္။
ဒီလုိတပ္လုိက္ ျဖဳတ္လုိက္ စက္ႏႈိးလုိက္ႏွင့္ေလ့က်င့္လုိက္ရာ ေတာသားလူငယ္ေလးမွေနၿပီး အဆင့္ျမင့္ကား ထုတ္လုပ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ကြ်မ္းက်င္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလုိကြ်မ္းက်င္ သြားတာကို သူေဌးႀကီး ကၾကည့္ၿပီးအလြန္ပဲ သေဘာက်ေက်နပ္သြားပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက လူငယ္ေလးကို ေမးလုိက္ပါတယ္။ “လူေလး...မင္းအေနနဲ႔ ဒီလုိအဆင့္ျမင့္ကားႀကီး မ်ိဳးမလုပ္ တတ္ပါဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေသးလား” “ဟုတ္ကဲ့...အဘမရေတာ့ပါဘူး” “ေအးေလ ဟိုတုန္းက မင္းကသင္မွမသင္ရေသးတာ အခုေတာ့သင္ၿပီးသြားၿပီဆုိေတာ့ တတ္ေျမာက္သြားၿပီေပါ့။ ငါ မင္းကို ေမးပါရေစအံုး။ ဒီကားႀကီးကို မငး္မစီးခ်င္ဘူးလား...” “ဟာ...အဘကလည္းဒီကားနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔မတန္ပါဘူးလို႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူေဌးႀကီးက “မင္းက ဒီကားနဲ႔ မတန္ဘူးလုိ႔ ထင္ေနတာပါ။ ကားေတာင္မွ မင္းကိုယ္တုိင္ တီထြင္တတ္ၿပီဆုိေတာ့ ဒီကားနဲ႔မင္း နဲ႔မထုိက္ တန္ဘူးဆုိရင္ ဘယ္သူကလာၿပီး ထုိက္တန္ ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာမွထပ္ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ အခုမင္းဒီကားေပၚတက္ေတာ့ဆုိၿပီး သူေဌးႀကီးက ကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ေပး လုိက္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးက သူေဌးႀကီးကိုေၾကာက္ၿပီး ကားေပၚတက္ထုိင္လုိက္ပါတယ္။ ကားတံခါးလည္းပိတ္လုိက္ေရာ လူငယ္ေလးမွာ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ားထေအာင္ လန္႕သြား ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီကားမ်ိဳးကို သူတစ္ခါမွမစီးဖူးဘူး။ ကားဖင္ထုိင္ခံုနဲ႔ သူနဲ႔မ တန္ဘူးလုိ႔ ထင္ထားတယ္။ သူေဌးႀကီးက ကားေမာင္းတဲ့ ေနရာမွာ၀င္ထုိင္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကားကို ၿမိဳ႕ျပင္အေ၀းေျပးလမး္မႀကီးရွိရာ ေမာင္းႏွင္သြားပါေတာ့တယ္။ လူငယ္ေလး ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ကားေပၚမွာထုိင္လုိက္ေနေပမဲ့ ေလထဲမွာလြင့္ေျမာေနသလုိ ခံစားေနရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူေဌးႀကီး ကသူ႔ကိုေမးလုိက္ပါတယ္။ “လူေလး...မင္းလည္း ဒီကားကို ေမာင္းမယ္ဆုိ ရင္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ လုိ႔မေတြးမိဘူးလား” “ဟုတ္ကဲ့...အဘသင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေမာင္းတက္ မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္” လုိ႔ေျပာလုိက္တယ္။ သူေဌးႀကီးဟာ ကားကိုရပ္လုိက္ပါတယ္။ ကားေပၚ ကဆင္းၿပီး လူငယ္ေလးႏွင့္ ထုိင္ခံုခ်င္း လဲထုိင္လုိက္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးကို ကားေမာင္းတဲ့ ေနရာမွာ သူေဌးႀကီးက ထိုင္ခုိင္းလုိက္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္အလြန္ပင္ ေၾကာက္လန္႔ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဘ ကြ်န္ေတာ္ကားမောမင္းတတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီမွာထုိင္ခုိင္းရတာလဲလုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ သူေဌးႀကီးက “ေအး...မင္းကို ကားေမာင္းသင္ေပးမလုိ႔...ငါခုိင္းတဲ့ အတုိင္းလုိက္ၿပီး လုပ္ပါ။ ကားေသာ့ကိုဖြင့္ စက္ကိုႏႈိးပါ။ ဘာမွ စိတ္မပူပါနဲ႔။ မင္းရဲ႕ေဘးနားမွာ စိတ္ခ်ရတဲ့ကား ေမာင္းကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္လုိ႔ သေဘာထားပါ။ မင္းကားမ ေမာင္းတက္လည္း ဘာမွမပူနဲ႔။ မင္းကို ကားေမာင္းသင္ရင္းနဲ႔ငါပါ ကားေမာင္းကူေပးမွာပါ။ ဟုတ္ၿပီလား...ဟုတ္ကဲ့အဘ။ ဒီလုိနဲ႔ သူေဌးႀကီးဟာ သူ႔လက္နဲ႔ စတီယာတုိင္ကို ကိုင္ၿပီးကလပ္ကို ဘယ္လုိနင္းရတယ္။ လီဘာကို ဘယ္လုိ တင္၇တယ္။ စီယာတုိင္ကို ဘယ္လုိကိုင္ရတယ္။ လမ္းေတြရဲ႕ အေကြ႕အေကာက္မွာ ဘယ္လုိေမာင္းရတယ္။ ေရွ႕မွာ ေရွာင္စ၇ာရွိ၇င္ ဘယ္နႈန္းနဲ႔ေမာင္းရတယ္။ ေရွ႕မွာ ေရွာင္စရာမရွိရင္ ဘယ္နႈန္းေမာင္းရတယ္။ လမ္းေတြဟာေျဖာင့္ေနေပမယ့္ ေျမလိမ္ေနတာမ်ိဳးရွိလွ်င္ ကားဟာေမာင္းေနရင္း ေဘးကို ေရာက္သြားတတ္တယ္။ ေရွ႕မွာေရွာင္စရာရွိရင္ ကားဟြန္းသံကို ဘယ္ေလာက္အကြာ အေ၀း က ႀကိဳၿပီးတီးရတယ္။ ကားစထြက္လွ်င္ ကားရပ္မည္ဆုိလွ်င္ လီဘာကို ဘယ္လုိ ေလွ်ာ့ၿပီး ဘယ္လုိဘရိတ္အုပ္ရမည္ ဆုိတာကို အေသးစိပ္ သင္ျပေပးပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေတာသားလူငယ္ ေလးဟာ သူေဌးႀကီးေျပာတဲ့ စကားေတြကိုနားေထာင္ရင္း ေမာင္းလုိက္ရာ ခရီးမိုင္ေပါင္းမ်ား စြာကို ေမာင္းနွင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာလည္း သူေဌးႀကီး ေမာင္းကူလို႔ ယခုလုိေမာင္းနိုင္ တာလုိ႔ ထင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေဌးႀကီးက သူ႔ရဲ႕ေဘးနားထုိင္ခံုမွာ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္္ အိပ္ေမာက်ေနခဲ့ပါတယ္။ လူငယ္ေလးဟာ သူ႔ဟာသူအရမး္အံ့ၾသ သြားပါတယ္။ ငါ့စိတ္ထဲမွာ သူေဌးႀကီး ေမာင္းေပးေနတယ္လုိ႔ထင္ေနတာ။ ခုေတာ့...ငါကိုယ္တုိင္ အဆင့္ျမင့္ကားႀကီးကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္နဲ႔ ေမာင္းႏိုင္ခဲ့တာပါလားလုိ႔ေတြးရင္း နဲ႔၀မ္းသာ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒိအခ်ိန္ မွာ သူေဌးႀကီးက အိပ္ရာကႏိုးလာပါတယ္။ ဘယ္လုိလဲလူေေလး...မင္းကားမေမာင္းႏိုင္ဘူး ဆုိတာ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား...ဟုတ္ကဲ့“အဘ” ကြ်န္ေတာ္အခု အဆင့္ျမင့္ကားႀကီးကို ေမာင္းႏုိင္ သြားၿပီလုိ႔ ေက်နပ္၀မ္းသာစြာ အားရပါးရ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ သူေဌးႀကီးကလည္း လူငယ္ေလး ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈေတြကို အရမး္သေဘာက်သြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူေဌးႀကီးက လူေလးေရွ႕နားကား ရပ္ပါဦး...ဆုိၿပီး အရပ္ခုိင္းလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူေဌးႀကီးက လူငယ္ေလးကို ေျပာလုိက္ပါ တယ္။ လူေလး...ဒီကားႀကီးနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ ကြ်မ္းက်င္နားလည္မႈ အရွိဆံုး လူဟာလည္း မင္းပဲ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အလုပ္တစ္ခုကို မလုပ္ရေသးခင္ အရင္ဆံုး မလုပ္တတ္ဖူး၊ မလုပ္နိုင္ဖူး လုိ႔ ဆင္ေျခေပးတတ္တဲ့ ပါးစပ္က ထမင္းငတ္တတ္တယ္ေနာ္။ ဆင္ေျခေပးတယ္ဆုိတာဟာ ပ်င္းတဲ့ လူေတြအလုပ္ပါ။ ေကာင္းတဲ့ ၊ မွန္ကန္တဲ့ အလုပ္ ၊ လုပ္သင့္တယ္ထင္ရင္ မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ္။ မသိရင္၊ မတတ္ရင္လည္း သူတစ္ပါးထံမွာ သင္ယူတတ္ရမယ္ေနာ္။ တစ္ကယ္ ေတာ့ မလုပ္ေသးတာပဲရွိတယ္။ မလုပ္တတ္တာဘားမွမရွိဖူးဆုိတာ မိတ္ေဆြတုိ႔မွတ္ထားပါ။ စစ္မေရာက္ခင္ မွ်ားကုန္တာမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ပါေစနဲ႔လုိ႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။
ဒီလူငယ္ေလးဟာ ပစၥည္းကိ၇ိယာ အစံုအလင္မရွိဘဲနဲပ ခဲရာခဲဆစ္ လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို သူေဌးႀကီးကျမင္ေတာ့ အလြန္သေဘာက် သြားပါတယ္။ “ ေဟ့...လူေလး၊ မင္း ၾကည့္ရ တာ ကားနဲ႔ပတ္သတ္လုိ႔ ၀ါသနာပါတဲ့ သေဘာရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ေဟာ...ဟိုမွာျမင္ေနရတဲ့ ကားႀကီးမ်ိဳးေရာ မလုိခ်င္ဘူးလားလုိ႔” ေမးလုိက္ပါတယ္။“ဟာ...အဘဘ ကလည္း ကြ်န္ေတာ္ က အဲလုိကားမ်ိဳၚမွ မလုပ္တတ္တာလုိ႔” ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူေဌးႀကီးက “ကားလုပ္ရ တာ ဘာမွမခက္ဘူး။ သင္ယူခ်င္း တဲ့စိတ္ပဲခက္တာ...မင္းမွာသာ သင္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ရွိရင္ ဒီကာလုပ္ပံုလုပ္နည္းေတြကို ငါသင္ျပေပးမယ္လုိ႔” ေျပာလုိက္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးက အရမ္း ၀မ္းသာသြားတယ္။ “တကယ္ေျပာတာလား အဘ” “ေအး...တကယ္ေျပာတာေပါ့” ဒါဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္လုိက္သင္မယ္လုိ႔” လူငယ္ေလးက ေျပာလုိက္ပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက လူငယ္ေလး ကိုအရမ္းသေဘာက်သြားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕အိမ္ကိုေခၚသြားခဲ့တယ္။ သူေဌးႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေတာသားလူငယ္ေလးအတြက္ အခန္းတစ္ခန္းႏွင့္ စားစရာမ်ားကို စီစဥ္ထားရွိေပးပါတယ္။ သူေဌးႀကီးဟာ မုိးလင္းကေနမိုးခ်ဳပ္ထိ ကားနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ ၀က္အူ၊ သံေခ်ာင္း၊ သံျပား၊ အင္ဂ်င္ စသည့္ပစၥည္းမ်ားကို ထုပ္လုပ္ပံု၊ ထုတ္လုပ္နည္း စနစ္တက် လူငယ္ေလးကို သင္ျပေပးပါတယ္။ အဲဒီလုိနျပ ေန႔စဥ္ရက္စက္ဆုိသလို ကားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပညာေတြကို သင္ျပေပးပါတယ္။ ကားတည္ေဆာက္ဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့ပစၥည္း ထုတ္လုပ္ ၿပီးတဲ့အခါ အဆင့္ျမင့္ကားႀကီးကိုတည္ေဆာက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိတည္ေဆာက္ၿပီးတဲ့အခါ ကားကိုေမာင္းၾကည့္ပါတယ္။ ကားေမာင္းလုိ႔ရၿပီဆုိတာနဲ႔ စက္ျပင္ဂိုေဒါင္ထဲကို သြင္းၿပီးကား ႀကီးကို တစ္စစီျပန္ ျဖဳတ္ခုိင္းပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ခါျပန္တပ္ခုိင္းပါတယ္။
ဒီလုိတပ္လုိက္ ျဖဳတ္လုိက္ စက္ႏႈိးလုိက္ႏွင့္ေလ့က်င့္လုိက္ရာ ေတာသားလူငယ္ေလးမွေနၿပီး အဆင့္ျမင့္ကား ထုတ္လုပ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ကြ်မ္းက်င္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလုိကြ်မ္းက်င္ သြားတာကို သူေဌးႀကီး ကၾကည့္ၿပီးအလြန္ပဲ သေဘာက်ေက်နပ္သြားပါတယ္။ သူေဌးႀကီးက လူငယ္ေလးကို ေမးလုိက္ပါတယ္။ “လူေလး...မင္းအေနနဲ႔ ဒီလုိအဆင့္ျမင့္ကားႀကီး မ်ိဳးမလုပ္ တတ္ပါဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရေသးလား” “ဟုတ္ကဲ့...အဘမရေတာ့ပါဘူး” “ေအးေလ ဟိုတုန္းက မင္းကသင္မွမသင္ရေသးတာ အခုေတာ့သင္ၿပီးသြားၿပီဆုိေတာ့ တတ္ေျမာက္သြားၿပီေပါ့။ ငါ မင္းကို ေမးပါရေစအံုး။ ဒီကားႀကီးကို မငး္မစီးခ်င္ဘူးလား...” “ဟာ...အဘကလည္းဒီကားနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔မတန္ပါဘူးလို႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူေဌးႀကီးက “မင္းက ဒီကားနဲ႔ မတန္ဘူးလုိ႔ ထင္ေနတာပါ။ ကားေတာင္မွ မင္းကိုယ္တုိင္ တီထြင္တတ္ၿပီဆုိေတာ့ ဒီကားနဲ႔မင္း နဲ႔မထုိက္ တန္ဘူးဆုိရင္ ဘယ္သူကလာၿပီး ထုိက္တန္ ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာမွထပ္ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ အခုမင္းဒီကားေပၚတက္ေတာ့ဆုိၿပီး သူေဌးႀကီးက ကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္ေပး လုိက္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးက သူေဌးႀကီးကိုေၾကာက္ၿပီး ကားေပၚတက္ထုိင္လုိက္ပါတယ္။ ကားတံခါးလည္းပိတ္လုိက္ေရာ လူငယ္ေလးမွာ ၾကက္သီးေမႊးညွင္းမ်ားထေအာင္ လန္႕သြား ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ဒီကားမ်ိဳးကို သူတစ္ခါမွမစီးဖူးဘူး။ ကားဖင္ထုိင္ခံုနဲ႔ သူနဲ႔မ တန္ဘူးလုိ႔ ထင္ထားတယ္။ သူေဌးႀကီးက ကားေမာင္းတဲ့ ေနရာမွာ၀င္ထုိင္လုိက္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကားကို ၿမိဳ႕ျပင္အေ၀းေျပးလမး္မႀကီးရွိရာ ေမာင္းႏွင္သြားပါေတာ့တယ္။ လူငယ္ေလး ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ကားေပၚမွာထုိင္လုိက္ေနေပမဲ့ ေလထဲမွာလြင့္ေျမာေနသလုိ ခံစားေနရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သူေဌးႀကီး ကသူ႔ကိုေမးလုိက္ပါတယ္။ “လူေလး...မင္းလည္း ဒီကားကို ေမာင္းမယ္ဆုိ ရင္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ လုိ႔မေတြးမိဘူးလား” “ဟုတ္ကဲ့...အဘသင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေမာင္းတက္ မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္” လုိ႔ေျပာလုိက္တယ္။ သူေဌးႀကီးဟာ ကားကိုရပ္လုိက္ပါတယ္။ ကားေပၚ ကဆင္းၿပီး လူငယ္ေလးႏွင့္ ထုိင္ခံုခ်င္း လဲထုိင္လုိက္ပါတယ္။ လူငယ္ေလးကို ကားေမာင္းတဲ့ ေနရာမွာ သူေဌးႀကီးက ထိုင္ခုိင္းလုိက္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္အလြန္ပင္ ေၾကာက္လန္႔ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဘ ကြ်န္ေတာ္ကားမောမင္းတတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီမွာထုိင္ခုိင္းရတာလဲလုိ႔ ေမးလုိက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ သူေဌးႀကီးက “ေအး...မင္းကို ကားေမာင္းသင္ေပးမလုိ႔...ငါခုိင္းတဲ့ အတုိင္းလုိက္ၿပီး လုပ္ပါ။ ကားေသာ့ကိုဖြင့္ စက္ကိုႏႈိးပါ။ ဘာမွ စိတ္မပူပါနဲ႔။ မင္းရဲ႕ေဘးနားမွာ စိတ္ခ်ရတဲ့ကား ေမာင္းကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ရွိေနတယ္လုိ႔ သေဘာထားပါ။ မင္းကားမ ေမာင္းတက္လည္း ဘာမွမပူနဲ႔။ မင္းကို ကားေမာင္းသင္ရင္းနဲ႔ငါပါ ကားေမာင္းကူေပးမွာပါ။ ဟုတ္ၿပီလား...ဟုတ္ကဲ့အဘ။ ဒီလုိနဲ႔ သူေဌးႀကီးဟာ သူ႔လက္နဲ႔ စတီယာတုိင္ကို ကိုင္ၿပီးကလပ္ကို ဘယ္လုိနင္းရတယ္။ လီဘာကို ဘယ္လုိ တင္၇တယ္။ စီယာတုိင္ကို ဘယ္လုိကိုင္ရတယ္။ လမ္းေတြရဲ႕ အေကြ႕အေကာက္မွာ ဘယ္လုိေမာင္းရတယ္။ ေရွ႕မွာ ေရွာင္စ၇ာရွိ၇င္ ဘယ္နႈန္းနဲ႔ေမာင္းရတယ္။ ေရွ႕မွာ ေရွာင္စရာမရွိရင္ ဘယ္နႈန္းေမာင္းရတယ္။ လမ္းေတြဟာေျဖာင့္ေနေပမယ့္ ေျမလိမ္ေနတာမ်ိဳးရွိလွ်င္ ကားဟာေမာင္းေနရင္း ေဘးကို ေရာက္သြားတတ္တယ္။ ေရွ႕မွာေရွာင္စရာရွိရင္ ကားဟြန္းသံကို ဘယ္ေလာက္အကြာ အေ၀း က ႀကိဳၿပီးတီးရတယ္။ ကားစထြက္လွ်င္ ကားရပ္မည္ဆုိလွ်င္ လီဘာကို ဘယ္လုိ ေလွ်ာ့ၿပီး ဘယ္လုိဘရိတ္အုပ္ရမည္ ဆုိတာကို အေသးစိပ္ သင္ျပေပးပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေတာသားလူငယ္ ေလးဟာ သူေဌးႀကီးေျပာတဲ့ စကားေတြကိုနားေထာင္ရင္း ေမာင္းလုိက္ရာ ခရီးမိုင္ေပါင္းမ်ား စြာကို ေမာင္းနွင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာလည္း သူေဌးႀကီး ေမာင္းကူလို႔ ယခုလုိေမာင္းနိုင္ တာလုိ႔ ထင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေဌးႀကီးက သူ႔ရဲ႕ေဘးနားထုိင္ခံုမွာ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္္ အိပ္ေမာက်ေနခဲ့ပါတယ္။ လူငယ္ေလးဟာ သူ႔ဟာသူအရမး္အံ့ၾသ သြားပါတယ္။ ငါ့စိတ္ထဲမွာ သူေဌးႀကီး ေမာင္းေပးေနတယ္လုိ႔ထင္ေနတာ။ ခုေတာ့...ငါကိုယ္တုိင္ အဆင့္ျမင့္ကားႀကီးကို ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္နဲ႔ ေမာင္းႏိုင္ခဲ့တာပါလားလုိ႔ေတြးရင္း နဲ႔၀မ္းသာ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒိအခ်ိန္ မွာ သူေဌးႀကီးက အိပ္ရာကႏိုးလာပါတယ္။ ဘယ္လုိလဲလူေေလး...မင္းကားမေမာင္းႏိုင္ဘူး ဆုိတာ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား...ဟုတ္ကဲ့“အဘ” ကြ်န္ေတာ္အခု အဆင့္ျမင့္ကားႀကီးကို ေမာင္းႏုိင္ သြားၿပီလုိ႔ ေက်နပ္၀မ္းသာစြာ အားရပါးရ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ သူေဌးႀကီးကလည္း လူငယ္ေလး ရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈေတြကို အရမး္သေဘာက်သြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူေဌးႀကီးက လူေလးေရွ႕နားကား ရပ္ပါဦး...ဆုိၿပီး အရပ္ခုိင္းလုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူေဌးႀကီးက လူငယ္ေလးကို ေျပာလုိက္ပါ တယ္။ လူေလး...ဒီကားႀကီးနဲ႔ ပတ္သတ္လုိ႔ ကြ်မ္းက်င္နားလည္မႈ အရွိဆံုး လူဟာလည္း မင္းပဲ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အလုပ္တစ္ခုကို မလုပ္ရေသးခင္ အရင္ဆံုး မလုပ္တတ္ဖူး၊ မလုပ္နိုင္ဖူး လုိ႔ ဆင္ေျခေပးတတ္တဲ့ ပါးစပ္က ထမင္းငတ္တတ္တယ္ေနာ္။ ဆင္ေျခေပးတယ္ဆုိတာဟာ ပ်င္းတဲ့ လူေတြအလုပ္ပါ။ ေကာင္းတဲ့ ၊ မွန္ကန္တဲ့ အလုပ္ ၊ လုပ္သင့္တယ္ထင္ရင္ မျဖစ္မေန လုပ္ရမယ္။ မသိရင္၊ မတတ္ရင္လည္း သူတစ္ပါးထံမွာ သင္ယူတတ္ရမယ္ေနာ္။ တစ္ကယ္ ေတာ့ မလုပ္ေသးတာပဲရွိတယ္။ မလုပ္တတ္တာဘားမွမရွိဖူးဆုိတာ မိတ္ေဆြတုိ႔မွတ္ထားပါ။ စစ္မေရာက္ခင္ မွ်ားကုန္တာမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ပါေစနဲ႔လုိ႔ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။
" အဓိပၸာယ္ရွိေသာလူ "
အလုပ္မွာ စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လုိ လုပ္ေနရၿပီဆုိလွ်င္ ဘ၀ဟာအဓိပၸာယ္ မရွိေတာ့ဘူး။ က်န္းမာ ေရးေတြ ခ်ိဳ႕ယြင္းလာမယ္၊ စီးပြးေရးေတြဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ရွာေဖြထားတဲ့ စည္းစိမ္ဟာ ကိုယ့္က်န္းမာေရးမွ ျပန္လည္ မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ဘူးဆိုလွ်င္ ရရွိထားတဲ့စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာဟာ အလကားပဲ ျဖစ္တယ္။ လူမႈေရးေတြလည္း လစ္ဟင္းလာမယ္။ လူမႈေရးေတြကို လွ်စ္လွ်ဴရူမိလွ်င္ ပတ္၀န္းက်င္ေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္းနဲ႔ ေ၀းၾကရလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ပါတ္၀န္း က်င္ကလူေတြက ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္မႈ ေလးစားမႈေပါ့ေလွ်ာ့လာၿပီဆုိလွ်င္ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ ရွိေသာ္လည္း ဘ၀မွာအေဖာ္မဲ့ အထီးက်န္အျဖစ္မ်ိဳးနဲပ ၾကံဳဆံုရပါလိမ့္မယ္။ လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ဟာ စီးပြားေရး ေငြေၾကးေတြ တုိးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် လူမႈေရးရာ အသိုင္းအ၀ိုင္း ေတြလည္းပိုၿပီး က်ယ္ျပန္႔လာရမွာပဲျ့ဖစ္တယ္။ လွဴသင့္တာလွဴ ေပးသင့္တာေပး လ်စ္လ်ဴရူ သင့္တာကို လ်စ္လ်ဴရူ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာေတြကို လုပ္သြားမယ္ဆုိလွ်င္ ေရႊမရွား-ေငြမရွား- လူမရွား အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့လူအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံရပါလိမ့္မယ္။
Saturday, January 10, 2009
" ေငြကိုပိုက္ျဖင့္ သြယ္ယူေသာေရထမ္းသမား္ "
လူေတြဟာ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားလုိတဲ့စိတ္ လူတုိင္းမွာ ရွိိၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ ေတြ႕မွာေတာ့ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားတဲ့ အလုပ္ကိစၥကို လက္ေတြ႕က်က် လုပ္ႏိုင္ျခင္းမွာ မစြမ္း ႏိုင္ၾကေခ်။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြၾကည့္ပါလား။ ေဟ့...သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားခ်မး္သာတဲ့ နည္း ငါ့မွာရွိတယ္။ အဲဒါမင္းလုပ္နိုင္မလား။ ဒီအခါမွာ သူက ဘယ္လုိျပန္ေျဖသလဲဆုိေတာ့ ေအး မင္းေျပာတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္။ ငါကခ်မ္းသာခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ခ်မ္းေတာ့ခ်မ္း သာခ်င္တယ္။ နင္ေျပာတဲ့ ခ်မ္းသာျခငး္အေၾကာင္း ငါစဥ္းစားဥိးမယ္ဆုိၿပီး တုန္႔ျပန္လုိက္ပါ တယ္။ ဒီေနရာမွာ သင္ကိုယ္တုိင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကိုယ္က ခ်မ္းသာခ်င္းလားလုိ႔ ေမးလုိက္ ေတာ့ သူက ခ်မ္းသာခ်င္တယ္လုိ႔ေျဖတယ္။ အဲဒါဆုိရင္ မင္းကို ငါခ်မ္းသာတဲ့နည္းေျပာမယ္။ ျပမယ္ဆုိေတာ့သူက “စဥ္းစားဦးမယ္” လုိ႔ အေျဖေပးလုိက္တယ္။ ကဲစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့။ ခ်မ္းသာမယ္ ဆိုတဲ့အရာမ်ား၊ ကိုယ္လုိခ်င္ေနမွေတာ့ ဘာမ်ားစဥ္းစားေနစရာလုိေသးလို႔လဲ။ ဒါေၾကာင့္လဲ လူေတြမခ်မ္းသာၾကတာပဲျဖစ္တယ္။ အခြင့္အလမ္းဆိုတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀မွာ(၃)ႀကိ္မ္ (၃)ခါတံခါးေခါက္ၿပီး ၀င္လာတတ္တယ္လုိ႔ ဆုိိၾကတယ္။ အခြင့္အလမ္းကို အခြင့္အလမ္းမွန္း မသိတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ေျခေထာက္ေရွ႕မွ ေငြထုပ္ႀကီးလာၿပီးခ်ေပးေနတာ ေတာင္မွ ရွာေဖြေတြ႕ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မခ်မ္းသာတဲ့နည္းေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) (၃၀) လုပ္လည္း မခ်မး္သာႏိုင္ဘူး။ ေနာက္(၅)ႏွစ္ေနလညး္ ဒီအတုိင္း၊ ေနာက္ (၁၀)ႏွစ္ေနလည္း ဒီပံုစံ၊ ဒါဟာ တကယ္ခ်မး္သာတဲ့ နညး္မဟုတ္လုိ႔ေပါ့။ တကယ့္ခ်မ္းသာတဲ့နည္းဟာ တစ္လ၊ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာပင္လွ်င္ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားေအာင္ ေငြေၾကးဓနဥစၥာမ်ားစြာ တုိးတက္ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြနဲ႔အတူ ရရွိပိုင္ဆုိင္ေစပါတယ္။ အခြင့္အလမ္းကို အခြင့္အလမ္း မွန္းမသိတဲ့လူရဲ႕ေရွ႕မွာ ဘယ္လုိပင္ အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆုိးအေကာင္း ယွဥ္ျပ၍ စနစ္တက် ခ်ျပနည္းလမး္ေပးေသာ္လညး္ လက္ရွိ ခါးကုန္းေအာင္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေလာက္ ယံုၾကည္မႈ မရွိပါဘူး။ သက္သက္သာသာ အလြယ္တကူနဲ႔ ေငြရေပါက္ရလမး္ကို တစ္သက္လံုးခါးကုန္းၿပီး လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေလာက္ သူစိတ္မခ်ပါဘူး။ ဟိုးေရွးတုန္းက ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ရွိတယ္။
ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ေမာင္ဇင္ႏြယ္နဲ႔ ေမာင္တင္ညိဳဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတို႔ရြာနဲ႔(၂)မုိင္ေလာက္ေ၀းတဲ့ ေတာင္က်စမ္းေခ်ာင္းေလး ကေနၿပီး ေန႔စဥ္ရြာထဲကို ေရထမ္းၿပီးေရာင္းၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေမာင္ဇင္ႏြယ္ မွာ အႀကံတစ္ခုရလုိက္တယ္။ ေမာင္တင္ညိဳေရ ငါတုိ႔ ေရထမ္းေရာင္းတဲ့ ဘ၀ကလြတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ႔ေရထမ္းရတဲ့ ဘ၀မွလြတ္တဲ့နညး္စနစ္ကို အသံုးျပဳၾကရေအာင္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီစမ္းေခ်ာင္းေလးထဲကေနၿပီး ရြာထဲေရာက္ေအာင္ ရတဲ့ေငြေလးနဲ႔ ေရပိုက္သြယ္ၾကရေအာင္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရပိုက္ကို နဲနဲခ်င္း ဆက္သြယ္သြားႏိုင္လွ်င္ မၾကာမီမွာ ရြာထဲကို ေရပိုက္ ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေရထမး္စရာလဲမလုိ ေတာ့ဘူး။ ရြာထဲမွာ ေရကန္တစ္ခုလုပ္၊ အဲဒီေရကန္ထဲကေန ေရေတြခပ္ေရာင္းလို႔ရၿပီဆိုၿပီး ေမာင္ဇင္ႏြယ္က သူ႔ရဲ႕အႀကံကို ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္တင္ညိဳက ဘာျပန္ေျပာသ လဲဆုိေတာ့ဟ...သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ဇင္ႏြယ္၊ မင္းကလည္း ႀကံႀကံဖန္ဖန္ အလုပ္ရူပ္ေအာင္ စဥ္းစားေနတယ္။ ငါတုိ႔ဘိုးဘြာဘီဘင္ လက္ထက္ကတည္းက အစဥ္အဆက္ ဒီစမ္းေခ်ာင္းက ေန ေရထမး္ေရာင္းလာၾကတယ္။ ငါကေတာ့ ေရထမ္းရတဲ့ အလုပ္ကိုပဲေပ်ာ္တယ္။ ဒီတုိင္းထမ္း ေရာင္းေနလုိ႔လဲရတာပဲဥစၥာ။ အခ်ိန္ကုန္ခံ၊ လူပင္ပန္းခံၿပီး အလုပ္ရူပ္ေအာင္ ေရပိုက္သြယ္တဲ့ အလုပ္ကိုေတာ့ ငါမလုပ္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေမာင္ဇင္ႏြယ္က ေအး.. . မင္း မသြယ္ခ်င္လဲေနပါ။ ငါက ေကာင္းတဲ့အႀကံကို ေျပာျပတာပဲျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ကစၿပီး ေရထမး္တဲ့ ဘ၀က လြတ္ေအာင္ေတာ့ ေရပိုက္သြယ္တဲ့စနစ္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္သြားမယ္လုိ႔ ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ၿပီလုိ႔ သူကေျပာလုိက္ပါတယ္။ ေမာင္ဇင္ႏြယ္ဟာ ေမာင္တင္ညိဳနဲ႔အတူ ေရထမး္ေရာင္းရင္း ၿမိဳ႕ကေနေရပိုက္ကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၀ယ္တယ္။ စမ္းေခ်ာင္းကေန ေရပိုက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆက္သြားတယ္။ တစ္ခ်ိုဳ႕ရြာသူရြာသားေတြကလည္း သူေရပိုက္သြယ္တဲ့ စနစ္ကို သေဘာက်ၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အလွဴေငြမ်ားကိုလည္း ၀ိုင္းၿပီး ထည့္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ဇင္ႏြယ္က ေရပိုက္သြယ္လုိက္တာ တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာပဲ ရြာကို ေရပိုက္္ေရာက္သြားတယ္။ ေရပိုက္သြယ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေရကန္ကိုလုပ္တယ္။ ေရကန္ထဲ ကို ေရသြယ္ထည့္ၿပီး အဲဒီေန႔ကစၿပီး ေရထမ္းတဲ့ဘ၀မွ လြတ္ကာ ေရခပ္ေရာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ေမာင္တင္ညိဳကေတာ့ ေရထမ္းတဲ့ဘ၀မွာပဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေရထမ္းၿပီး ေရာင္းတဲ့ အ တြက္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ပင္ပန္းႏြမ္းႏြယ္ၿပီး အရုိးၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်လာပါေတာ့တယ္။ အသက္(၅၀/၆၀) ရွိသည့္တုိင္ေအာင္ ေရထမး္တဲ့ဘ၀မွာပဲရွိေနပါေတာ့တယ္။ အထက္ပါအ အေၾကာ္ငးအရာ အျဖစ္အပ်က္သည္ကား ယေန႔ေခတ္ လူမ်ားႏွင့္အလြန္ပင္ ကိုက္ညီလွပါ တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူအမ်ားစုဟာ သမာရုိးက်လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ မ်ား၌သာလွ်င္ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးၾကလွ်က္ တစ္သက္လံုး ခါးကုန္းေအာင္ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကိုသာလွ်င္ ႏွစ္ သက္ေက်နပ္ၾကတယ္။ ယေန႔(၂၁)ရာစု ကမာၻႀကီးတြင္ နညး္ပညာေခတ္ ထြန္းကားလာၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိလုပ္ငန္းမ်ားထက္ေကာင္းေသာ ႀကီးပြားခ်မး္သာေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေလ့လာၾကရမည္ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍မ်ား ယခုလက္ရွိလုပ္ငန္းသည္ သင့္ဘ၀အတြက္ ၀င္ေငြအေကာင္းဆံုးရသည့္လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆပါက (၁၀)နာရီ လုပ္ရမည့္ အုလပ္ဆုိလွ်င္ (၅)နာရီႏွင့္ ၿပီးျပတ္ေအာင္ စီမံႏုိင္တဲ့လူျဖစ္ရပါမယ္။ မိမိ အတြက္ပိုလွ်ံလာတဲ့ အခ်ိန္မ်ားကို ေခတ္ေပၚ နညး္စံနစ္သစ္မ်ားကို ေလ့က်င့္သင္ယူရင္းျဖင့္ တစ္နည္းတစ္ပံု ေစ်းကြက္ထုိးေဖာက္ရန္ စီမံေဆာင္ရြက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ႏွင့္ေငြဟာ လူ႔ဘ၀၌ အလြန္တန္ဘိုးရွိပါတယ္။ သူတပါးလုပ္နိုင္တဲ့အလုပ္ကို သင္ကုိယ္တုိင္ မလုပ္ပါႏွင့္။ သင္လုပ္ရမည့္ အလုပ္ကိုလည္း သူတစ္ပါးကို မခုိင္းပါႏွင့္။ သင္ကိုယ္တုိင္လုပ္မွ အျမန္ဆံုးၿပီး မယ္ဆုိလွ်င္ ထုိအလုပ္ကို သင္ကိုယ္တုိင္ပဲလုပ္ပါ။ အခ်ိန္ကို တန္ဘိုးရွိစြာ စိစစ္ အသံုးျပဳႏုိင္ ျခင္းဟာ သင့္ထံကိုေငြြေတြဒလေဟာစီး၀င္ေနသည့္ပမာ သင့္ထံကိုလည္း ေငြေတြဒလေဟာ စဲီး၀င္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါေလာ့ဟု အႀကံျပဳလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ေမာင္ဇင္ႏြယ္နဲ႔ ေမာင္တင္ညိဳဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတို႔ရြာနဲ႔(၂)မုိင္ေလာက္ေ၀းတဲ့ ေတာင္က်စမ္းေခ်ာင္းေလး ကေနၿပီး ေန႔စဥ္ရြာထဲကို ေရထမ္းၿပီးေရာင္းၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေမာင္ဇင္ႏြယ္ မွာ အႀကံတစ္ခုရလုိက္တယ္။ ေမာင္တင္ညိဳေရ ငါတုိ႔ ေရထမ္းေရာင္းတဲ့ ဘ၀ကလြတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ငါတုိ႔ေရထမ္းရတဲ့ ဘ၀မွလြတ္တဲ့နညး္စနစ္ကို အသံုးျပဳၾကရေအာင္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ဒီစမ္းေခ်ာင္းေလးထဲကေနၿပီး ရြာထဲေရာက္ေအာင္ ရတဲ့ေငြေလးနဲ႔ ေရပိုက္သြယ္ၾကရေအာင္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေရပိုက္ကို နဲနဲခ်င္း ဆက္သြယ္သြားႏိုင္လွ်င္ မၾကာမီမွာ ရြာထဲကို ေရပိုက္ ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ ေရထမး္စရာလဲမလုိ ေတာ့ဘူး။ ရြာထဲမွာ ေရကန္တစ္ခုလုပ္၊ အဲဒီေရကန္ထဲကေန ေရေတြခပ္ေရာင္းလို႔ရၿပီဆိုၿပီး ေမာင္ဇင္ႏြယ္က သူ႔ရဲ႕အႀကံကို ေျပာျပလုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင္တင္ညိဳက ဘာျပန္ေျပာသ လဲဆုိေတာ့ဟ...သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ဇင္ႏြယ္၊ မင္းကလည္း ႀကံႀကံဖန္ဖန္ အလုပ္ရူပ္ေအာင္ စဥ္းစားေနတယ္။ ငါတုိ႔ဘိုးဘြာဘီဘင္ လက္ထက္ကတည္းက အစဥ္အဆက္ ဒီစမ္းေခ်ာင္းက ေန ေရထမး္ေရာင္းလာၾကတယ္။ ငါကေတာ့ ေရထမ္းရတဲ့ အလုပ္ကိုပဲေပ်ာ္တယ္။ ဒီတုိင္းထမ္း ေရာင္းေနလုိ႔လဲရတာပဲဥစၥာ။ အခ်ိန္ကုန္ခံ၊ လူပင္ပန္းခံၿပီး အလုပ္ရူပ္ေအာင္ ေရပိုက္သြယ္တဲ့ အလုပ္ကိုေတာ့ ငါမလုပ္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေမာင္ဇင္ႏြယ္က ေအး.. . မင္း မသြယ္ခ်င္လဲေနပါ။ ငါက ေကာင္းတဲ့အႀကံကို ေျပာျပတာပဲျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ကစၿပီး ေရထမး္တဲ့ ဘ၀က လြတ္ေအာင္ေတာ့ ေရပိုက္သြယ္တဲ့စနစ္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လုပ္သြားမယ္လုိ႔ ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ၿပီလုိ႔ သူကေျပာလုိက္ပါတယ္။ ေမာင္ဇင္ႏြယ္ဟာ ေမာင္တင္ညိဳနဲ႔အတူ ေရထမး္ေရာင္းရင္း ၿမိဳ႕ကေနေရပိုက္ကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၀ယ္တယ္။ စမ္းေခ်ာင္းကေန ေရပိုက္ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆက္သြားတယ္။ တစ္ခ်ိုဳ႕ရြာသူရြာသားေတြကလည္း သူေရပိုက္သြယ္တဲ့ စနစ္ကို သေဘာက်ၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အလွဴေငြမ်ားကိုလည္း ၀ိုင္းၿပီး ထည့္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ေမာင္ဇင္ႏြယ္က ေရပိုက္သြယ္လုိက္တာ တစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာပဲ ရြာကို ေရပိုက္္ေရာက္သြားတယ္။ ေရပိုက္သြယ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေရကန္ကိုလုပ္တယ္။ ေရကန္ထဲ ကို ေရသြယ္ထည့္ၿပီး အဲဒီေန႔ကစၿပီး ေရထမ္းတဲ့ဘ၀မွ လြတ္ကာ ေရခပ္ေရာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။
ေမာင္တင္ညိဳကေတာ့ ေရထမ္းတဲ့ဘ၀မွာပဲ ရွိေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေရထမ္းၿပီး ေရာင္းတဲ့ အ တြက္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး ပင္ပန္းႏြမ္းႏြယ္ၿပီး အရုိးၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်လာပါေတာ့တယ္။ အသက္(၅၀/၆၀) ရွိသည့္တုိင္ေအာင္ ေရထမး္တဲ့ဘ၀မွာပဲရွိေနပါေတာ့တယ္။ အထက္ပါအ အေၾကာ္ငးအရာ အျဖစ္အပ်က္သည္ကား ယေန႔ေခတ္ လူမ်ားႏွင့္အလြန္ပင္ ကိုက္ညီလွပါ တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ လူအမ်ားစုဟာ သမာရုိးက်လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ မ်ား၌သာလွ်င္ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးၾကလွ်က္ တစ္သက္လံုး ခါးကုန္းေအာင္ လုပ္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကိုသာလွ်င္ ႏွစ္ သက္ေက်နပ္ၾကတယ္။ ယေန႔(၂၁)ရာစု ကမာၻႀကီးတြင္ နညး္ပညာေခတ္ ထြန္းကားလာၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိလုပ္ငန္းမ်ားထက္ေကာင္းေသာ ႀကီးပြားခ်မး္သာေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ေလ့လာၾကရမည္ ျဖစ္တယ္။ အကယ္၍မ်ား ယခုလက္ရွိလုပ္ငန္းသည္ သင့္ဘ၀အတြက္ ၀င္ေငြအေကာင္းဆံုးရသည့္လုပ္ငန္းတစ္ခု ျဖစ္တယ္လုိ႔ ယူဆပါက (၁၀)နာရီ လုပ္ရမည့္ အုလပ္ဆုိလွ်င္ (၅)နာရီႏွင့္ ၿပီးျပတ္ေအာင္ စီမံႏုိင္တဲ့လူျဖစ္ရပါမယ္။ မိမိ အတြက္ပိုလွ်ံလာတဲ့ အခ်ိန္မ်ားကို ေခတ္ေပၚ နညး္စံနစ္သစ္မ်ားကို ေလ့က်င့္သင္ယူရင္းျဖင့္ တစ္နည္းတစ္ပံု ေစ်းကြက္ထုိးေဖာက္ရန္ စီမံေဆာင္ရြက္ၾကရပါလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္ႏွင့္ေငြဟာ လူ႔ဘ၀၌ အလြန္တန္ဘိုးရွိပါတယ္။ သူတပါးလုပ္နိုင္တဲ့အလုပ္ကို သင္ကုိယ္တုိင္ မလုပ္ပါႏွင့္။ သင္လုပ္ရမည့္ အလုပ္ကိုလည္း သူတစ္ပါးကို မခုိင္းပါႏွင့္။ သင္ကိုယ္တုိင္လုပ္မွ အျမန္ဆံုးၿပီး မယ္ဆုိလွ်င္ ထုိအလုပ္ကို သင္ကိုယ္တုိင္ပဲလုပ္ပါ။ အခ်ိန္ကို တန္ဘိုးရွိစြာ စိစစ္ အသံုးျပဳႏုိင္ ျခင္းဟာ သင့္ထံကိုေငြြေတြဒလေဟာစီး၀င္ေနသည့္ပမာ သင့္ထံကိုလည္း ေငြေတြဒလေဟာ စဲီး၀င္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါေလာ့ဟု အႀကံျပဳလုိက္ခ်င္ပါတယ္။
" ေလွ်ာ္ထမ္းသမားႏွစ္ေယာက္ "
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက သာ၀တၳိျပည္မွာေနတဲ့ ကုန္သည္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္။ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေန႔မွာ ခရီးတစ္ခုကို ႏွစ္ေယာက္အတူတူ သြားျဖစ္ၾကတယ္။ သူတို႔ေနတဲ့ သာ၀တၳိၿမိဳ႔ကေန ဗာရာဏသီျပည္ကို သြားရန္အတြက္ မနက္ေစာေစာ ခရီးထြက္ လာခဲ့ၾကတယ္။ ေတာေတာင္ေတြကိုလည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတယ္။ ဒီလုိနဲပ ခရီးတစ္ခု အလွမ္း ေ၀းေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေလွ်ာ္ပံုတစ္ပံုေတြ႕ရတယ္။ တစ္ေယာက္က အႀကံတစ္ခုရလုိက္ တယ္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ဖြင့္ေျပာလုိက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း ငါတုိ႔ခရီးသြားတာ ဒီတုိင္းလက္ ခ်ည္းပဲ သြားေနမယ့္အတူတူ ဒီေလွ်ာ္ေတြထမး္ၿပီး သယ္သြားမယ္။ ဟို ဗာရာဏသီ ေရာက္လုိ႔ ရွိရင္ ဒီေလွ်ာ္ေတြကို ေရာင္းစားမယ္။ ဒီအႀကံကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းကလည္း သေဘာတူလုိက္ တယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ေရွ႕ခရီးတစ္ေထာက္မွာ အထည္အလိပ္ေတြေတြ႕တယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ ပထမသူငယ္ခ်င္းက ေလွ်ာ္ေတြကို ခ်ထားၿပီး အထည္ေတြကိုသယ္ဖုိ႔ ဒုတိယသူငယ္ ခ်င္းကို ေျပာတယ္။ ဒုတိယ သူငယ္ခ်င္းက ေလွ်ာ္ေတြကို အေ၀းႀကီးကတည္းက သယ္လာခဲ့ ရတယ္။ ငါေတာ့ ေလွ်ာ္ပဲဆက္သယ္မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေလွ်ာ္ ေတြကိုခ်ၿပီး အ၀တ္အထည္ေတြကို သယ္သြားတယ္။ ဒုတိယ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေလွ်ာ္ကိုပဲ ဆက္သယ္သြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေရွ႕ခရီးတေထာက္နားတဲ့ေနရာ ေရာက္ျပန္ေတာ့ အဲဒီမွာလည္း ေငြထည္ပစၥည္းေတြကိုသယ္တယ္။ ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ေလွ်ာ္ေတြပဲ ဆက္ၿပီးထမး္သြား တယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ခရီးဆက္ခဲ့ရာ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕နားေရာက္ခါနီးက်ေတာ့ ေရႊထည္ ပစၥည္းေတြကို ေတြ႕ျပန္တယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းက ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းကို ေလွ်ာ္ေတြထားခဲ့ၿပီး ေရႊေတြကို သယ္ရေအာင္လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းက ငါကဒီေလွ်ာ္ေတြကို အေ၀းႀကီးကတည္းက ထမ္းလာခဲ့ရတာ။ ဒီေလွ်ာ္ေတြကို ငါမစြန္႔ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ အထိပဲ သယ္သြားေတာ့မယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေငြေတြကိုခ်ၿပီး ေရႊေတြကို သယ္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး အိမ္ျပန္ေရာက္ သြား ၾကတယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုး တစ္မ်ိဳးထဲဆုပ္ကိုင္ထားျခင္းမရွိဘဲ ေကာင္းသထက္ေကာင္းရာကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးသယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘ၀တစ္ခု လံုးမွာ နဂိုရွိရင္းစြဲပစၥည္းအေပၚ၌သာလွ်င္ တစ္လမ္းလံုး တြယ္တာလာခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မေကာင္းမွန္းသိေသာ္လည္း မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူး။ ခရီးတစ္ခုဆံုးလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ လည္း သူ႔မိန္းမရဲ႕ဆဲဆိုျခင္းကိုခံရပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ယေန႔ ေခတ္ လူမ်ားႏွင့္ အလြန္ပင္ တူညီလွပါတယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူအမ်ားစုဟာ မိမိထံေမွာက္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေရာက္ေစကာမႈ လက္ရွိလုပ္ငန္းအေပၚ၍သာလွ်င္ အခ်ိန္ေတြေပးဆပ္ကာ အခ်ိန္ေတြကုန္ ဆံုး၍ ေနၾကရတယ္။ “အနည္းငယ္ေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို စြန္႔လြတ္ျခင္းသည္ ႀကီးစြာေသာ အက်ိဳးကိုရရွိေစႏုိင္သည္” ဟုဆိုေသာစကားဟာ ဘယ္အလုပ္ဘယ္အေၾကာင္းအရာမဆုိ ရုိး ေျမက်စြဲထားျခင္း မရွိပဲ စြန္႔သင့္သည့္အခ်ိန္မွာ စြန္႔၊ ရယူသင့္သည့္ အခ်ိန္မွာ ရယူ၊ ေခတ္ႏွင့္ အညီ မိမိအေတြးအေခၚေတြေျပာင္းလဲၿပီး ေခတ္သစ္ စနစ္သစ္လုပ္ငန္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္လုပ္ ကိုင္ႏိုင္ေသာ သူမ်ားသာလွ်င္ အခ်ိန္အခါမဆုိင္း စည္းစိမ္ခ်မ္းသာမ်ားစြာ ရရွိႏိုင္သည္။
အနည္းငယ္မွ်ကို စြန္႔လႊတ္ရမွာ ေၾကာက္ေသာသူသည္ အေျပာင္းအလဲသစ္တစ္ခုကို ရင္မ ဆုိင္ရဲေသာေၾကာင့္ ႀကီးစြာေသာ အခြင့္အလမး္ႏွင့္ လြဲၾကရတယ္။ လူေတြအမ်ားစုဟာ ေလွ်ာ္ ထမ္းတဲ့ အလုပ္ျဖင့္ပင္ အခ်ိန္ကုန္လံုးသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ကေတာ့ ေခတ္ ႏွင့္အညီေျပာင္းလဲတုိးတက္ခ်င္လွ်င္ ေလွ်ာ္ထမ္းသမားလုိမျဖစ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ၾကရမွာပဲျဖစ္ သည္။ ဒါသည္ပင္လွ်င္ ဘ၀အတြက္အေကာင္းဆံုး ပညာေပးသင္ခန္းစာႀကီး တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ မွတ္ယူၾကပါေလေတာ့။
ဒါ့ေၾကာင့္ ပထမသူငယ္ခ်င္းက ေလွ်ာ္ေတြကို ခ်ထားၿပီး အထည္ေတြကိုသယ္ဖုိ႔ ဒုတိယသူငယ္ ခ်င္းကို ေျပာတယ္။ ဒုတိယ သူငယ္ခ်င္းက ေလွ်ာ္ေတြကို အေ၀းႀကီးကတည္းက သယ္လာခဲ့ ရတယ္။ ငါေတာ့ ေလွ်ာ္ပဲဆက္သယ္မယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေလွ်ာ္ ေတြကိုခ်ၿပီး အ၀တ္အထည္ေတြကို သယ္သြားတယ္။ ဒုတိယ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေလွ်ာ္ကိုပဲ ဆက္သယ္သြားတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေရွ႕ခရီးတေထာက္နားတဲ့ေနရာ ေရာက္ျပန္ေတာ့ အဲဒီမွာလည္း ေငြထည္ပစၥည္းေတြကိုသယ္တယ္။ ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ေလွ်ာ္ေတြပဲ ဆက္ၿပီးထမး္သြား တယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ခရီးဆက္ခဲ့ရာ ဗာရာဏသီၿမိဳ႕နားေရာက္ခါနီးက်ေတာ့ ေရႊထည္ ပစၥည္းေတြကို ေတြ႕ျပန္တယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းက ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းကို ေလွ်ာ္ေတြထားခဲ့ၿပီး ေရႊေတြကို သယ္ရေအာင္လုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းက ငါကဒီေလွ်ာ္ေတြကို အေ၀းႀကီးကတည္းက ထမ္းလာခဲ့ရတာ။ ဒီေလွ်ာ္ေတြကို ငါမစြန္႔ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ အထိပဲ သယ္သြားေတာ့မယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေငြေတြကိုခ်ၿပီး ေရႊေတြကို သယ္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး အိမ္ျပန္ေရာက္ သြား ၾကတယ္။ ပထမသူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ခရီးတစ္ေလွ်ာက္လံုး တစ္မ်ိဳးထဲဆုပ္ကိုင္ထားျခင္းမရွိဘဲ ေကာင္းသထက္ေကာင္းရာကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးသယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဘ၀တစ္ခု လံုးမွာ နဂိုရွိရင္းစြဲပစၥည္းအေပၚ၌သာလွ်င္ တစ္လမ္းလံုး တြယ္တာလာခဲ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မေကာင္းမွန္းသိေသာ္လည္း မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ဘူး။ ခရီးတစ္ခုဆံုးလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ လည္း သူ႔မိန္းမရဲ႕ဆဲဆိုျခင္းကိုခံရပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ယေန႔ ေခတ္ လူမ်ားႏွင့္ အလြန္ပင္ တူညီလွပါတယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူအမ်ားစုဟာ မိမိထံေမွာက္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဘယ္ေလာက္ပင္ ေရာက္ေစကာမႈ လက္ရွိလုပ္ငန္းအေပၚ၍သာလွ်င္ အခ်ိန္ေတြေပးဆပ္ကာ အခ်ိန္ေတြကုန္ ဆံုး၍ ေနၾကရတယ္။ “အနည္းငယ္ေသာ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို စြန္႔လြတ္ျခင္းသည္ ႀကီးစြာေသာ အက်ိဳးကိုရရွိေစႏုိင္သည္” ဟုဆိုေသာစကားဟာ ဘယ္အလုပ္ဘယ္အေၾကာင္းအရာမဆုိ ရုိး ေျမက်စြဲထားျခင္း မရွိပဲ စြန္႔သင့္သည့္အခ်ိန္မွာ စြန္႔၊ ရယူသင့္သည့္ အခ်ိန္မွာ ရယူ၊ ေခတ္ႏွင့္ အညီ မိမိအေတြးအေခၚေတြေျပာင္းလဲၿပီး ေခတ္သစ္ စနစ္သစ္လုပ္ငန္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္လုပ္ ကိုင္ႏိုင္ေသာ သူမ်ားသာလွ်င္ အခ်ိန္အခါမဆုိင္း စည္းစိမ္ခ်မ္းသာမ်ားစြာ ရရွိႏိုင္သည္။
အနည္းငယ္မွ်ကို စြန္႔လႊတ္ရမွာ ေၾကာက္ေသာသူသည္ အေျပာင္းအလဲသစ္တစ္ခုကို ရင္မ ဆုိင္ရဲေသာေၾကာင့္ ႀကီးစြာေသာ အခြင့္အလမး္ႏွင့္ လြဲၾကရတယ္။ လူေတြအမ်ားစုဟာ ေလွ်ာ္ ထမ္းတဲ့ အလုပ္ျဖင့္ပင္ အခ်ိန္ကုန္လံုးသြားတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ကေတာ့ ေခတ္ ႏွင့္အညီေျပာင္းလဲတုိးတက္ခ်င္လွ်င္ ေလွ်ာ္ထမ္းသမားလုိမျဖစ္ေအာင္ ဂရုစိုက္ၾကရမွာပဲျဖစ္ သည္။ ဒါသည္ပင္လွ်င္ ဘ၀အတြက္အေကာင္းဆံုး ပညာေပးသင္ခန္းစာႀကီး တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ မွတ္ယူၾကပါေလေတာ့။
Thursday, January 1, 2009
" ဘ၀ေတြေအာင္ျမင္ဖုိ႔ လုိအပ္ခ်က္ေလးေတြ"
အရာရာကိုအေကာင္းျမင္ပါ
လူသားတုိင္းကို နဂိုထက္ေကာင္းမြန္လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါ။ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတုိင္းပို၍ ေတာ္မလားဘူး၊ ျဖစ္မလာဘူးဆုိလွ်င္လည္း စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔၊ ဆက္ၿပီးေမွ်ာ္လင့္ အားေပးျခင္းျဖင့္ သူ႔ဘ၀ကို တုိးတက္ေအာင္ ဆက္လက္ႀကိဳးစားႏိုင္ဘို႔အတြက္ အေထာက္အ ကူျပဳ အားေပးေနျခင္းသာျဖစ္တယ္လုိ႔ မွတ္ယူလုိက္ပါ။
ပံုစံေျပာင္း
သင့္အေနနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ပံုစံေျပာင္းၿပီး ထိန္းေက်ာင္းခ်င္ပါသလား။ သူ႔ဘ၀ကို ပိုၿပီး ေကာင္းးလာေအာင္လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ဟာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ကြ်ႏု္ပ္လဲသေဘာတူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအလုပ္ကို သင့္ကိုယ္သင္စၿပီး လုပ္ၾကည့္ပါလား။ ကိုယ္က်ိဳးသက္သက္ စမ္းလုပ္ ၾကည့္ပါ။ တစ္ျခားလူေတြ ပိုၿပီးေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ေပးရတာထက္ မိမိကိုယ္ကိုပိုၿပီး ေကာင္းေအာင္လုပ္ရတာက ပိုၿပီးတြက္ေခ်ကိုက္ပါတယ္။ အဲ...ပိုၿပီးေတာ့လည္း အႏၱရာယ္ ကင္းပါတယ္လုိ႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။
ပံုစံခြက္
လူတုိင္းမွာ ပံုစံခြက္ရွိပါတယ္။ ေနရာတကာမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ပံုစံခြက္ႀကီးကိုူ ေရွ႕တန္းတင္ကာ ထုတ္ ထုတ္ၿပီးမျပပါနဲ႔။ ဆိုလုိတာက လက္ရွိကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းရွိေနတဲ့လူကို သူ႔လုပ္ငန္းမေကာင္း ေၾကာင္းေျပာျပီး ကိုယ့္လုပ္ငန္းေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတာမ်ိိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ သူ႔ပံုစံခြက္ မေကာင္းသည့္ တုိင္ေအာင္ သူ႔လုပ္ငန္းအေၾကာင္းကို ခ်ီးမြမ္းပါ။ ကိုယ္က ခ်ီးမႊမ္းလုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ သူ႔လုပ္ငန္းအေပၚ ထားရွိတဲ့စိတ္ထား မွန္သမွ်ေတြကို ၾကားသိရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိ ၾကားသိမႈအေပၚမွာ သူ႔ပံုစံခြက္ေကာင္းလွ်င္ ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း၊ မေကာင္းလွ်င္ မေကာင္း တဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္အေနနဲပ သူေျပာသမွ်ကို စိတ္ရွည္စြာနားေထာင္ၿပီး မိမိလက္ရွိ လုပ္ငန္းႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ကာ ရွင္းျပႏိုင္ၿပီဆုိလွ်င္ ကိုယ့္မိတ္ေဆြက မေကာင္းတဲ့ ပံုစံခြက္ကို လႊင့္ပစ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့ပံုစံခြက္ကို သိမး္ပိုက္ပါလိမ့္မည္။ ကိုယ့္ပံုစံခြက္ကို သေဘာ က်လွ်င္ ကိုယ့္ပံုစံခြက္ထဲ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္စိတ္ကိုစစ္ပါ
လူတုိင္းကို အျပစ္မတင္ပါနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မတင္ပါနဲ႔၊ ေ၀ဖန္အျပစ္မေျပာပါနဲ႔၊ ကိုယ္ ကိုယ္တုိင္လည္း အျပစ္တင္တာ၊ ေ၀ဖန္တာမခံႏိုင္ဘူး၊ ေ၀ဖန္အျပစ္ေျပာျခင္းဟာ ဘယ္သူ႔ကို မွ အက်ိဳးမျပဳဘူး၊ ဥပမာ- လူတစ္ေယာက္ကို ေ၀ဖန္ၾကည့္၊ သူ႔ကိုယ္သူကာကြယ္ခုခံဖုိ႔ အသင့္ ျပင္ဆငိခုိင္းလုိက္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ သူလုပ္တာကိုင္တာ အမွန္အကန္ျဖစ္တယ္လုိ႔ သူေျပာ ဆိုေတာ့မယ္ မဟုတ္လား၊ ေ၀ဖန္ေရးလုပ္တဲ့သူကို အႏၱရာယ္ေတြ၀န္းရံလာလိမ့္မယ္။ ေ၀ဖန္ ေရးဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အတၱကို ဒဏ္ရာရသြားေစႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ အေရးပါအရာ ေရာက္သူလုိ႔ ယူဆေနတာကို ထိခုိက္သြားေစတယ္။
ဒါဆိုဘယ္သူက ေက်နပ္မွာလဲ၊ ကိုယ့္ကိုမေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီေပါ့ ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္ပဲ ေ၀ဖန္အျပစ္တင္မႈေတြလုပ္လုပ္၊ အျပစ္ရွိသူကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔ ဘယ္ေတာ့ မွ ယူဆမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာင္တဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ ေ၀လာေ၀း၊ ဒါဟာ လူ႔သဘာ၀ပဲ၊ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သူတစ္ဦးဟာ သူ႔ကိုယ္သူကလြဲၿပီး တစ္ျခားလူအားလံုးကိုသာ အျပစ္တင္မယ္၊ ကြ်န္ုပ္ တို႔အားလံုး ဒီလုိခ်ည္းပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးေ၀ဖန္သူကို အျပစ္ျပန္တင္မယ္။ ရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္လိမ့္မယ္၊ ကိုယ္လဲသူတို႔လုိ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ၾကံဳရင္ ဒီလုိလုပ္မိ မွာပဲဆုိၿပီး စာနာေထာက္ထားမႈေပးလုိက္ပါ။ လူတုိင္းက အမွားမကင္းတတ္ၾကပါဘူး။ ခဲတံမွာ ခဲဖ်က္တပ္ထားတာဟာ လူတုိင္းအမွားမကင္းတတ္ၾကလုိ႔ပါ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုစစ္၊ ကိုယ့္အျပစ္ကို ရူ၊ သူ႔အျပစ္ကိုမရႈနဲ႔၊ အဲဒါတစ္ကယ့္ ေဘးလံုၿခံဳတဲ့လူပဲလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေမတၱာတရား
ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ထားေတြကို ျပင္လုိက္ၾကရေအာင္။ လူေတြကို အျပစ္တင္ရူံ႕ခ်တာထက္ သူတို႔ကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရေအာင္။ လူေကာင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူဆုိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းထားရွိၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူထဲကလူျဖစ္ၿပီး လူ႔အ ေသြးအသားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထာလုိ႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ တရားက်င့္ၾကတဲ့ဆရာေတာ္ႀကီးေတြဟာ လူသားေတြကို ေမတၱာပို႔တဲ့အခါမွာ ဤသူေတာ္ေကာင္း ေဘးရန္ကင္းပါေစ၊ ဤသူေတာ္ ေကာင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္းမွ ကင္းပါေစဆုိၿပီး ေမတၱာပို႔ၾကတယ္။ ကိုယ္ကေမတၱာတရားထားမွ သူတို႔ကလည္း ေမတၱာစိတ္ျဖစ္လာၾကလိမ့္မယ္။ ခက္ထန္ၾကမ္းတန္း ေဒါသႀကီးတဲ့ လူကိုစာ နာေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ဆက္ဆံၾကည့္လွ်င္ ႏႈးညံ႔သိမ္ေမြ႕လာပါလိမ့္မယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီီရဲ႕ အ ေၾကာင္းကို သိလွ်င္ အားလံုးအားလံုး သနားစရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ အားလံုးကိုသိရင္ အားလံုးကို ခြင့္လႊတ္တတ္လာပါလိမ့္မယ္။
အလ်င္စလို
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးစေတြ႕စဥ္မွာ မစူးစမ္းအစင္ျခင္ မေလ့လာပဲနဲ႔ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကိုမွ အ လွ်င္စလို မလုပ္မိပါေစနဲ႔။ အလွ်င္စလိုဆံုးျဖတ္မိလွ်င္ ေနာင္ေသာအခါမွာ ပူပန္မႈအထြဋ္အထပ္ ေရာက္တက္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးထိခိုက္နစ္နာၿပီး အက်ိဳးမရွိတဲ့စကားကို အလွ်င္စလို မေျပာမိ ေအာင္ ထိန္းသိမး္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖင့္ သူတစ္ပါးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ျမွင့္တင္ေပးပါ။
ခ်ီးမႊမ္းပါ
ခ်ီးမႊမ္းစကားဆိုိိရင္ လူတုိင္းၾကားခ်င္ၾကပါတယ္။ လူေတြငါ့ကို အားမေပးၾကဘူး။ ငါကေရာလူ ေတြကို အားေပးလို႔လား။ လူေတြငါ့ကိုအေကာင္း မျမင္ၾကဘူး။ ငါကေရာလူေတြကို အားေပး လုိ႔လား။ လူေတြက ငါ့ကိုေမတၱာမထားၾကဘူး။ ငါကေရာလူေတြကို ေမတၱာထားလုိ႔လား။ ကိုယ္ကလူေတြကို အေကာင္းျမင္မွ လူေတြကလည္း ကိုယ့္ကိုအေကာင္း ျမင္ၾကလိမ့္မယ္။ ခ်ီး မႊမ္းတယ္ဆုိတာ အားေပးျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲျဖစ္တယ္။ အလုပ္သမား ၁၀၀ မွာ ၉၉ ေယာက္ေသာ အလုပ္သမားေတြဟာ သူတို႔ကိုဆက္ဆံလွ်င္ ခ်ီးမႊမ္းအားေပးျပီး ဆက္ဆံပါက အလုပ္မႀကိဳး စားတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။ လူဆုိတာေ၀ဖန္ အျပစ္ေျပာတာထက္ ခ်ီးမႊမ္းတာကိုပဲ ခံယူ ခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတပါးၾကားခ်င္တဲ့ စကားကို အၿမဲေျပာေပးပါ။
ျမွင့္တင္ျခင္း
လူတစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ဘ၀ကို ျမွင့္တင္ေပးခ်င္လွ်င္ သူ႔ရဲ႕တန္ဖိုးကိုသိၿပီး တန္ဖုိးရွိတဲ့အေၾကာင္းထုတ္ ေဖာ္ေျပာပါ။ ခ်ိးမႊမ္းစရာရွိလွ်င္ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ခ်က္ျခင္းခ်ီးမႊမ္းပါ။ သူ႔ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို ရင့္က်က္ေကာင္းမြမ္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးပါ။ အခ်ိန္တုိင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ေကာင္းကြက္ကိုအၿမဲ တမ္းဂုဏ္ယူၿပီး ေျပာၾကားေပးပါ။ အျပစ္ေတြ႕လွ်င္အျပစ္ကို ထုတ္မျပပဲ ဒါကဒီလုိေလးရွိတယ္ ဆုိၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ နားလည္ေအာင္ရွင္းျပေပးပါ။ ကိုယ့္ပါးစပ္ေျပာ သမား သူကလက္ေတြ႕ သမား။ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ အခက္အခဲကို လက္ေတြ႕သမားက ၇င္ဆုိင္ ျဖတ္သန္းရတာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ေတြ႕သမားဟာ ပိုၿပီးရင့္ က်က္တယ္။ မင္းဟာတကယ္အားကိုးထုိက္တယ္။ မင္းဟာ အခ်ိန္နာရီနဲ႔အမွ် တိုးတက္လာ တယ္။ အဖက္ဖက္မွာပိုၿပီးျပည့္စံု ေကာင္းမြန္လာတယ္။ မင္းဟာ ငါ့အတြက္ စိတ္အခ်ရဆံုး။ အယံုၾကည္ရဆ့ုး။ အေကာင္းဆံုးတန္ဖုိးရွိတဲ့ မရွိမျဖစ္လူသားပဲ ျဖစ္တယ္။ ငါထင္တယ္။ မင္း ဟာ ဒီထက္ဒီထက္ ထပ္ၿပီးေတာ္လာလိမ့္အံုးမယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းနဲ႔ေတြ႕ရတာ ငါအရမ္းကံ ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာေပးျခင္းျဖင့္ ျမွင့္တင္ေပးပါ။
ညည္းညူျခင္း
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဟာ အျပစ္ေျပာျခင္း၊ ညည္းညူျခင္းဆုိတဲ့ အလုပ္ေတြကို ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ေသေရးရွင္ေရးပမာ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ အျပစ္ေျပာၿပီး ညည္းညဴတတ္တဲ့လူေတြဟာ အဆိုးျမင္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္။ မ်က္ႏွာ ၾကည္လင္မႈမရွိ။ မီးကဲ့သို႔ ပူေလာင္ေသာသူမ်ား ျဖစ္တယ္။ သူတို႔မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုတာ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြရဲ႕ စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံရသျဖင့္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းမ်ားႏွင့္လည္း လြဲၾကရပါတယ္။ အျပစ္ေျပာၿပီး ညည္းညဴတတ္တဲ့လူနားကို လူမေျပာႏွင့္ေခြးေတာင္ မကပ္ခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ေရာ ညည္းညဴၿပီး အျပစ္ေျပာတတ္တဲ့သူနားကို ေနလုိတဲ့ စိတ္ရွိလုိ႔လား? ။ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ မညည္းညဴပါႏွင့္ မိမိသူတစ္ပါးႏွစ္ဦးစလံုး မၾကိဳက္တဲ့ ဒီအက်င့္ဆိုးေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ၾကရ ေအာင္။
ကုိယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ျခင္း
မ်က္စိႏွစ္လံုးဟာ သူတစ္ပါးကို ၾကည့္ရန္သာမဟုတ္ မိမိကိုယ္ကို မိမိျပန္ၾကည္ရန္လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ နားႏွစ္ဖက္ဟာ သူမ်ားေျပာတာကို နားေထာင္ရန္သာမဟုတ္။ မိမိေျပာတာကို လည္း ျပန္လည္နားေထာင္ရန္ လုိအပ္ပါတယ္။ ႏွာေခါင္းႏွစ္ေပါက္ဟာ သူမ်ားအနံ႔ကို သိရန္ သာမဟုတ္။ ကိုယ့္အနံ႔ကို သိရန္လည္းလုိအပ္ပါတယ္။ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ဟာ သူမ်ားကို အျပစ္ေျပာရန္သာမဟုတ္။ မိမိကိုယ္ကို မိမိျပန္ေျပာရန္လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ မ်က္လံုး ကိုယ့္ပါးစပ္ေတြဟာ သူတစ္ပါးကိုၾကည့္ၿပီး အျပစ္ေျပာဖုိ႔အတြက္ကိုသာ အသံုးခ်ခဲ့ မယ္ဆုိရင္သင့္ရဲ႕အနားမွာ မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြေကာင္း ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မလာႏုိင္ေတာ့ ဘူးဆိုတာကို သင္ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါနဲ႔။ အခ်ိန္တုိင္းမွာ သင့္ကိုယ္သင္အၿမဲ သံုးသပ္ပါ။
မၿပံဳးႏိုင္လွ်င္ သင္ဟာအရူံး
လူ႔ဘ၀ဆုိတာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ ထားတာျဖစ္တယ္။ တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္း ခြဲထြက္ေနလို႔ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားစြာ မျဖစ္ထြန္းႏိုင္ပါဘူး။ လူသားရဲ႕ အရင္း အျမစ္ကို နားလည္ၾကတဲ့ ကမာၻ႕ စီးပြားေရးသိပၸံပညာရွင္မ်ားဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြကို လုပ္ယူလုိ႔မရမွန္းသိိၾကတဲ့အတြက္ လူသားအရင္းအျမစ္ အဖြဲ႕အစည္း ကို စုစည္းတည္ေထာင္လုိက္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္သြားလုိရာ ပန္းတုိင္ကိုလုိခ်င္သည့္အရာကို ရေအာင္ ထုတ္ယူႏုိင္စြမ္းရွိခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြအားလံုးဟာ ကိုယ့္ ရဲ႕ ဘ၀ခရီးသြားေဖာ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ေတြ႕ဆံုစဥ္မွာ ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာစြာ အၿပံဳးျဖင့္ ဆက္ဆံႏိုင္ၾကရမည္။ အတက္ခရီးမွာ ေတြ႕ဆံုႀကံဳရတဲ့ ဘ၀ခရိးေဖာ္ေတြကို မေထ မဲ့ျမင္ မေလးမစား မဆက္ဆံၾကရဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အဆင္းခရီးက်လွ်င္ သူတို႔နဲ႔ ျပန္ဆံုဦးမွာပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက်ေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ကိုယ့္ဘ၀ ခရီးေဖာ္ေတြက မကူညီမဖန္တီးနိုင္ၾကဘူးဆိုလွ်င္ အမုန္းတရားေတြဖြဲ႕ၿပီး အမုန္းတရားျဖင့္ ခြဲခြာသြားၾကတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ျပန္ဆံုၾကရင္လည္း အၿပံဳးႏွင့္ မႏႈတ္ဆက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အၿပံဳးနဲ႔ ေေတြ႕ဆံုၾကၿပီး အမုန္းနဲ႔ခြဲခြာ ၾကမည္ဆုိရင္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ အရူံးသမားျဖစ္ၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ဟာ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕ေတြ႕ အရူံးသမား မျဖစ္ေစရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ကိုေမြးျမဴ ရမယ္။
သင့္ရဲ႕ပါးစပ္
လူေတြဟာ ပါးစပ္တစ္ေပါက္၊ နားႏွစ္ေပါက္ရွိေပမဲ့ နားႏွစ္ေပါက္ကိုသိပ္ၿပီး အသံုးမျပဳတတ္ၾက ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႕ၿပီဆိုလွ်င္ နားေထာင္ဖုိ႔ထက္ စိတ္ကူးတည့္ရာ ေတြးထင္ယူဆ ခ်က္ေတြကို စိတ္ထဲရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ပါးစပ္ကိုပဲ စိတ္ေစရာ ေစခိုင္းတတ္ၾက တယ္။ လူမွာ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ထဲ ရွိလုိ႔သာေတာ္ေသးတယ္။ ရွိသမွ်အေပါက္ (၉) ေပါက္စလံုး သာ ေျပာလုိ႔ရမယ္ဆုိရင္ မနားတမ္းေျပာၾကမွာ အမွန္ပဲျဖစ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ၿပီ ဆုိရင္ စကားေတြကို မရပ္မနားေျပာတတ္ၾကတယ္။ မလႊဲသာလို႔ နားေထာင္ၾကၿပီဆုိရင္လည္း နားေထာင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပဲီး စိတ္ကူးတည့္ရာ ေတြးေနတတ္ၾကတယ္။ ေနာက္ထပ္ ကိုယ္ ေျပာရမဲ့ စကားကိုသာ ဆက္ေျပာဖုိ႔ေတြးေန စဥ္းစားေနတတ္ၾကပါတယ္။ အဆုိအမိန္႔တစ္ခု ရွိတယ္။ မင္းရဲ႕လွ်ာက သူမ်ားနားႏွစ္ဖက္ကိုသြားၿပီး မပိတ္မိပါေစနဲ႔တဲ့။ ကိုယ္ေျပာတဲ့စကား သူမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္လွ်ာႏွစ္ဖက္ကိုသြားၿပီး မပိတ္မိပါေစနဲ႔တဲ့။ သူ႔ဆီက ကိုယ္ လုိခ်င္တဲ့အခြင့္အလမ္း ဘာတစ္ခုမွ ရေတာ့မ်ာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူေျပာေနစဥ္ကလည္း ကိုယ့္စိတ္အာ၇ုံေတြဟာ တျခားစၾက၀ဠာကို ေရာက္ေနသည့္အလား ဘာတစ္ခုမွေလးေလး နက္နက္ မွတ္သားမႈမရွိပါဘူး။ ေျပာသူနဲ႔ နားေထာင္သူအၾကားမွာ ကမာၻကမာၻ အေ၀းျဖစ္ၿပီ ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ သင္တကယ္သူ႔ဆီက အခြင့္အလမ္းကိုလုိခ်င္လွ်င္ နားႏွစ္ဖက္ကိုဖြင့္ပါ။ မလုိ အပ္လွ်င္သင့္ပါးစပ္ကို ပိတ္ထားလုိက္ပါ။ ဒါဟာ သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးအခြင့္အလမ္း ယူနည္းပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။
ေကာင္းကြက္
လူတုိင္းမွာ ျမင္နိုင္တဲ့ေကာင္းကြက္၊ မျမင္နိုင္တဲ့ေကာင္းကြက္ဆိုတာ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ လူအမ်ားစုက လူေတြကို အေပၚယံၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္တက္ၾကတယ္။ ျပႆနာျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကလည္း သူ႔အေၾကာင္းကိုယ္မသိ၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းသူမသိ အတြင္းစိတ္ရင္းသေဘာက မမွန္ တာေတြေျပာၾကလို႔ ျပႆနာျဖစ္ၾကရတာပါ။ အတြင္းစိတ္ရင္း သေဘာအမွန္ကိုသာ သိၾက မယ္ဆုိလွ်င္ ျပႆနာျဖစ္စရာအေၾကာင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္လုိပင္ ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းတဲ့လူပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔မွာေကာင္းကြက္ေတာ့ရွိပါတယ္။ အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာျပဳရလွ်င္ သင့္ကိုယ္သင္ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ သင္ကိုယ္တုိင္ပင္လွ်င္ ေကာင္းကြက္၊ မေကာင္းကြက္ရွိ ေနတာကို သိရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ ပတ္၀န္းက်င္က မိတ္ေဆြေတြမွာလည္း သင့္ရဲ႕မေကာင္း ကြက္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးသလို ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း နာလည္ခြင့္လႊတ္ေပးတတ္ရမယ္။ သင့္ကိုလည္း လူေတြအားလံုးက နားလည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါ လိမ့္မယ္။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ေနာင္တရေစမဲ့ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အျပစ္တင္စကားေတြကို အျပစ္တင္မေစာမိပါေစနဲ႔။ ပံုျပင္ေးလတစ္ခု ေျပာျပဦးမယ္။
တစ္ခါတုန္းက စာေရးဆရာတစ္ဦးဟာ သူ႔ရည္းစားနဲ႔ ျမစ္ကမ္း နံေဘးမွာလမ္းေလွ်ာက္လာၾက တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ စာေရးဆရာကညရဲ႕ ရူခင္းေတြမွာ မီးေရာင္ေတြေၾကာင့္ ၾကည့္ရတာသိပ္ ကိုသာယာ လွပတာပဲေနာ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခါမွာ သူ႔ရည္းစားက ျမစ္နေဘးက ေရေတြ ေျမာင္းပုပ္ေတြကို ၾကည္ရတာ အင္မတန္စိတ္ညစ္စရာႀကီးလုိ႔ ေျပာတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အျမင္ေတြက ကြာျခားေနတယ္။ စာေရးဆရာနဲ႔ သူ႔ရညး္စားဟာ မၾကာခင္မွာပဲ ကြဲသြား ၾကတယ္။ အျမင္မွမတူတာကိုး အဆိုးျမင္တတ္တဲံ စိတ္ဟာ မိမိအတြက္ အက်ိဳးစီးပြား ေတြ ပ်က္စီးႏုိင္သလို၊ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြနဲ႔လည္း လမ္းခြဲသြား ၾကရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အေကာင္းျမင္စိတ္ဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ျဖစ္ေစၿပီး အဆုိးျမင္စိတ္ဟာ စိတ္ဆင္းရဲမႈကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ငါဘယ္ေတာ့မွ အဆိုးျမင္စိတ္မေမြးေတာ့ဘူး။ ေကာင္းစိတ္ ေကာင္းကြက္ကို ပဲရွာေတာ့မယ္လုိ႔ ဆံုျဖတ္လုိက္ပါ။
လူသားတုိင္းကို နဂိုထက္ေကာင္းမြန္လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါ။ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတုိင္းပို၍ ေတာ္မလားဘူး၊ ျဖစ္မလာဘူးဆုိလွ်င္လည္း စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔၊ ဆက္ၿပီးေမွ်ာ္လင့္ အားေပးျခင္းျဖင့္ သူ႔ဘ၀ကို တုိးတက္ေအာင္ ဆက္လက္ႀကိဳးစားႏိုင္ဘို႔အတြက္ အေထာက္အ ကူျပဳ အားေပးေနျခင္းသာျဖစ္တယ္လုိ႔ မွတ္ယူလုိက္ပါ။
ပံုစံေျပာင္း
သင့္အေနနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ပံုစံေျပာင္းၿပီး ထိန္းေက်ာင္းခ်င္ပါသလား။ သူ႔ဘ၀ကို ပိုၿပီး ေကာင္းးလာေအာင္လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ဟာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ ကြ်ႏု္ပ္လဲသေဘာတူပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအလုပ္ကို သင့္ကိုယ္သင္စၿပီး လုပ္ၾကည့္ပါလား။ ကိုယ္က်ိဳးသက္သက္ စမ္းလုပ္ ၾကည့္ပါ။ တစ္ျခားလူေတြ ပိုၿပီးေကာင္းလာေအာင္ လုပ္ေပးရတာထက္ မိမိကိုယ္ကိုပိုၿပီး ေကာင္းေအာင္လုပ္ရတာက ပိုၿပီးတြက္ေခ်ကိုက္ပါတယ္။ အဲ...ပိုၿပီးေတာ့လည္း အႏၱရာယ္ ကင္းပါတယ္လုိ႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။
ပံုစံခြက္
လူတုိင္းမွာ ပံုစံခြက္ရွိပါတယ္။ ေနရာတကာမွာ ကိုယ့္ရဲ႕ပံုစံခြက္ႀကီးကိုူ ေရွ႕တန္းတင္ကာ ထုတ္ ထုတ္ၿပီးမျပပါနဲ႔။ ဆိုလုိတာက လက္ရွိကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းရွိေနတဲ့လူကို သူ႔လုပ္ငန္းမေကာင္း ေၾကာင္းေျပာျပီး ကိုယ့္လုပ္ငန္းေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတာမ်ိိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ သူ႔ပံုစံခြက္ မေကာင္းသည့္ တုိင္ေအာင္ သူ႔လုပ္ငန္းအေၾကာင္းကို ခ်ီးမြမ္းပါ။ ကိုယ္က ခ်ီးမႊမ္းလုိက္ၿပီ ဆုိတာနဲ႔ သူ႔လုပ္ငန္းအေပၚ ထားရွိတဲ့စိတ္ထား မွန္သမွ်ေတြကို ၾကားသိရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိ ၾကားသိမႈအေပၚမွာ သူ႔ပံုစံခြက္ေကာင္းလွ်င္ ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း၊ မေကာင္းလွ်င္ မေကာင္း တဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္အေနနဲပ သူေျပာသမွ်ကို စိတ္ရွည္စြာနားေထာင္ၿပီး မိမိလက္ရွိ လုပ္ငန္းႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ကာ ရွင္းျပႏိုင္ၿပီဆုိလွ်င္ ကိုယ့္မိတ္ေဆြက မေကာင္းတဲ့ ပံုစံခြက္ကို လႊင့္ပစ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့ပံုစံခြက္ကို သိမး္ပိုက္ပါလိမ့္မည္။ ကိုယ့္ပံုစံခြက္ကို သေဘာ က်လွ်င္ ကိုယ့္ပံုစံခြက္ထဲ ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။
ကိုယ္စိတ္ကိုစစ္ပါ
လူတုိင္းကို အျပစ္မတင္ပါနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျပစ္မတင္ပါနဲ႔၊ ေ၀ဖန္အျပစ္မေျပာပါနဲ႔၊ ကိုယ္ ကိုယ္တုိင္လည္း အျပစ္တင္တာ၊ ေ၀ဖန္တာမခံႏိုင္ဘူး၊ ေ၀ဖန္အျပစ္ေျပာျခင္းဟာ ဘယ္သူ႔ကို မွ အက်ိဳးမျပဳဘူး၊ ဥပမာ- လူတစ္ေယာက္ကို ေ၀ဖန္ၾကည့္၊ သူ႔ကိုယ္သူကာကြယ္ခုခံဖုိ႔ အသင့္ ျပင္ဆငိခုိင္းလုိက္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ သူလုပ္တာကိုင္တာ အမွန္အကန္ျဖစ္တယ္လုိ႔ သူေျပာ ဆိုေတာ့မယ္ မဟုတ္လား၊ ေ၀ဖန္ေရးလုပ္တဲ့သူကို အႏၱရာယ္ေတြ၀န္းရံလာလိမ့္မယ္။ ေ၀ဖန္ ေရးဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အတၱကို ဒဏ္ရာရသြားေစႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ အေရးပါအရာ ေရာက္သူလုိ႔ ယူဆေနတာကို ထိခုိက္သြားေစတယ္။
ဒါဆိုဘယ္သူက ေက်နပ္မွာလဲ၊ ကိုယ့္ကိုမေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီေပါ့ ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္ပဲ ေ၀ဖန္အျပစ္တင္မႈေတြလုပ္လုပ္၊ အျပစ္ရွိသူကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ အျပစ္ရွိတယ္လုိ႔ ဘယ္ေတာ့ မွ ယူဆမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာင္တဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ ေ၀လာေ၀း၊ ဒါဟာ လူ႔သဘာ၀ပဲ၊ ျပစ္မႈ က်ဴးလြန္သူတစ္ဦးဟာ သူ႔ကိုယ္သူကလြဲၿပီး တစ္ျခားလူအားလံုးကိုသာ အျပစ္တင္မယ္၊ ကြ်န္ုပ္ တို႔အားလံုး ဒီလုိခ်ည္းပါပဲ။ ေနာက္ဆံုးေ၀ဖန္သူကို အျပစ္ျပန္တင္မယ္။ ရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္လိမ့္မယ္၊ ကိုယ္လဲသူတို႔လုိ အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ၾကံဳရင္ ဒီလုိလုပ္မိ မွာပဲဆုိၿပီး စာနာေထာက္ထားမႈေပးလုိက္ပါ။ လူတုိင္းက အမွားမကင္းတတ္ၾကပါဘူး။ ခဲတံမွာ ခဲဖ်က္တပ္ထားတာဟာ လူတုိင္းအမွားမကင္းတတ္ၾကလုိ႔ပါ။ ကိုယ့္စိတ္ကိုစစ္၊ ကိုယ့္အျပစ္ကို ရူ၊ သူ႔အျပစ္ကိုမရႈနဲ႔၊ အဲဒါတစ္ကယ့္ ေဘးလံုၿခံဳတဲ့လူပဲလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေမတၱာတရား
ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ထားေတြကို ျပင္လုိက္ၾကရေအာင္။ လူေတြကို အျပစ္တင္ရူံ႕ခ်တာထက္ သူတို႔ကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရေအာင္။ လူေကာင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လူဆုိးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းထားရွိၾကပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ လူထဲကလူျဖစ္ၿပီး လူ႔အ ေသြးအသားနဲ႔ တည္ေဆာက္ထာလုိ႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ တရားက်င့္ၾကတဲ့ဆရာေတာ္ႀကီးေတြဟာ လူသားေတြကို ေမတၱာပို႔တဲ့အခါမွာ ဤသူေတာ္ေကာင္း ေဘးရန္ကင္းပါေစ၊ ဤသူေတာ္ ေကာင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္းမွ ကင္းပါေစဆုိၿပီး ေမတၱာပို႔ၾကတယ္။ ကိုယ္ကေမတၱာတရားထားမွ သူတို႔ကလည္း ေမတၱာစိတ္ျဖစ္လာၾကလိမ့္မယ္။ ခက္ထန္ၾကမ္းတန္း ေဒါသႀကီးတဲ့ လူကိုစာ နာေမတၱာစိတ္ျဖင့္ ဆက္ဆံၾကည့္လွ်င္ ႏႈးညံ႔သိမ္ေမြ႕လာပါလိမ့္မယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီီရဲ႕ အ ေၾကာင္းကို သိလွ်င္ အားလံုးအားလံုး သနားစရာေတြခ်ည္းပါပဲ။ အားလံုးကိုသိရင္ အားလံုးကို ခြင့္လႊတ္တတ္လာပါလိမ့္မယ္။
အလ်င္စလို
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးစေတြ႕စဥ္မွာ မစူးစမ္းအစင္ျခင္ မေလ့လာပဲနဲ႔ ဘယ္အေၾကာင္းအရာကိုမွ အ လွ်င္စလို မလုပ္မိပါေစနဲ႔။ အလွ်င္စလိုဆံုးျဖတ္မိလွ်င္ ေနာင္ေသာအခါမွာ ပူပန္မႈအထြဋ္အထပ္ ေရာက္တက္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးထိခိုက္နစ္နာၿပီး အက်ိဳးမရွိတဲ့စကားကို အလွ်င္စလို မေျပာမိ ေအာင္ ထိန္းသိမး္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းျဖင့္ သူတစ္ပါးရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ျမွင့္တင္ေပးပါ။
ခ်ီးမႊမ္းပါ
ခ်ီးမႊမ္းစကားဆိုိိရင္ လူတုိင္းၾကားခ်င္ၾကပါတယ္။ လူေတြငါ့ကို အားမေပးၾကဘူး။ ငါကေရာလူ ေတြကို အားေပးလို႔လား။ လူေတြငါ့ကိုအေကာင္း မျမင္ၾကဘူး။ ငါကေရာလူေတြကို အားေပး လုိ႔လား။ လူေတြက ငါ့ကိုေမတၱာမထားၾကဘူး။ ငါကေရာလူေတြကို ေမတၱာထားလုိ႔လား။ ကိုယ္ကလူေတြကို အေကာင္းျမင္မွ လူေတြကလည္း ကိုယ့္ကိုအေကာင္း ျမင္ၾကလိမ့္မယ္။ ခ်ီး မႊမ္းတယ္ဆုိတာ အားေပးျခင္းတစ္မ်ိဳးပဲျဖစ္တယ္။ အလုပ္သမား ၁၀၀ မွာ ၉၉ ေယာက္ေသာ အလုပ္သမားေတြဟာ သူတို႔ကိုဆက္ဆံလွ်င္ ခ်ီးမႊမ္းအားေပးျပီး ဆက္ဆံပါက အလုပ္မႀကိဳး စားတဲ့သူ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။ လူဆုိတာေ၀ဖန္ အျပစ္ေျပာတာထက္ ခ်ီးမႊမ္းတာကိုပဲ ခံယူ ခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတပါးၾကားခ်င္တဲ့ စကားကို အၿမဲေျပာေပးပါ။
ျမွင့္တင္ျခင္း
လူတစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ဘ၀ကို ျမွင့္တင္ေပးခ်င္လွ်င္ သူ႔ရဲ႕တန္ဖိုးကိုသိၿပီး တန္ဖုိးရွိတဲ့အေၾကာင္းထုတ္ ေဖာ္ေျပာပါ။ ခ်ိးမႊမ္းစရာရွိလွ်င္ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ခ်က္ျခင္းခ်ီးမႊမ္းပါ။ သူ႔ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို ရင့္က်က္ေကာင္းမြမ္လာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးပါ။ အခ်ိန္တုိင္းမွာ သူ႔ရဲ႕ေကာင္းကြက္ကိုအၿမဲ တမ္းဂုဏ္ယူၿပီး ေျပာၾကားေပးပါ။ အျပစ္ေတြ႕လွ်င္အျပစ္ကို ထုတ္မျပပဲ ဒါကဒီလုိေလးရွိတယ္ ဆုိၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္ ေမတၱာစိတ္ျဖင့္ နားလည္ေအာင္ရွင္းျပေပးပါ။ ကိုယ့္ပါးစပ္ေျပာ သမား သူကလက္ေတြ႕ သမား။ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ အခက္အခဲကို လက္ေတြ႕သမားက ၇င္ဆုိင္ ျဖတ္သန္းရတာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ေတြ႕သမားဟာ ပိုၿပီးရင့္ က်က္တယ္။ မင္းဟာတကယ္အားကိုးထုိက္တယ္။ မင္းဟာ အခ်ိန္နာရီနဲ႔အမွ် တိုးတက္လာ တယ္။ အဖက္ဖက္မွာပိုၿပီးျပည့္စံု ေကာင္းမြန္လာတယ္။ မင္းဟာ ငါ့အတြက္ စိတ္အခ်ရဆံုး။ အယံုၾကည္ရဆ့ုး။ အေကာင္းဆံုးတန္ဖုိးရွိတဲ့ မရွိမျဖစ္လူသားပဲ ျဖစ္တယ္။ ငါထင္တယ္။ မင္း ဟာ ဒီထက္ဒီထက္ ထပ္ၿပီးေတာ္လာလိမ့္အံုးမယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္းနဲ႔ေတြ႕ရတာ ငါအရမ္းကံ ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာေပးျခင္းျဖင့္ ျမွင့္တင္ေပးပါ။
ညည္းညူျခင္း
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဟာ အျပစ္ေျပာျခင္း၊ ညည္းညူျခင္းဆုိတဲ့ အလုပ္ေတြကို ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ေသေရးရွင္ေရးပမာ ေျပာတတ္ၾကတယ္။ အျပစ္ေျပာၿပီး ညည္းညဴတတ္တဲ့လူေတြဟာ အဆိုးျမင္သူေတြသာ ျဖစ္တယ္။ မ်က္ႏွာ ၾကည္လင္မႈမရွိ။ မီးကဲ့သို႔ ပူေလာင္ေသာသူမ်ား ျဖစ္တယ္။ သူတို႔မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုတာ မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြရဲ႕ စြန္႔ပစ္ျခင္းကို ခံရသျဖင့္ အခြင့္အလမ္းေကာင္းမ်ားႏွင့္လည္း လြဲၾကရပါတယ္။ အျပစ္ေျပာၿပီး ညည္းညဴတတ္တဲ့လူနားကို လူမေျပာႏွင့္ေခြးေတာင္ မကပ္ခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ေရာ ညည္းညဴၿပီး အျပစ္ေျပာတတ္တဲ့သူနားကို ေနလုိတဲ့ စိတ္ရွိလုိ႔လား? ။ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ မညည္းညဴပါႏွင့္ မိမိသူတစ္ပါးႏွစ္ဦးစလံုး မၾကိဳက္တဲ့ ဒီအက်င့္ဆိုးေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ၾကရ ေအာင္။
ကုိယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ျခင္း
မ်က္စိႏွစ္လံုးဟာ သူတစ္ပါးကို ၾကည့္ရန္သာမဟုတ္ မိမိကိုယ္ကို မိမိျပန္ၾကည္ရန္လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ နားႏွစ္ဖက္ဟာ သူမ်ားေျပာတာကို နားေထာင္ရန္သာမဟုတ္။ မိမိေျပာတာကို လည္း ျပန္လည္နားေထာင္ရန္ လုိအပ္ပါတယ္။ ႏွာေခါင္းႏွစ္ေပါက္ဟာ သူမ်ားအနံ႔ကို သိရန္ သာမဟုတ္။ ကိုယ့္အနံ႔ကို သိရန္လည္းလုိအပ္ပါတယ္။ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ဟာ သူမ်ားကို အျပစ္ေျပာရန္သာမဟုတ္။ မိမိကိုယ္ကို မိမိျပန္ေျပာရန္လည္း လုိအပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ မ်က္လံုး ကိုယ့္ပါးစပ္ေတြဟာ သူတစ္ပါးကိုၾကည့္ၿပီး အျပစ္ေျပာဖုိ႔အတြက္ကိုသာ အသံုးခ်ခဲ့ မယ္ဆုိရင္သင့္ရဲ႕အနားမွာ မိတ္ေဆြစစ္ မိတ္ေဆြေကာင္း ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မလာႏုိင္ေတာ့ ဘူးဆိုတာကို သင္ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါနဲ႔။ အခ်ိန္တုိင္းမွာ သင့္ကိုယ္သင္အၿမဲ သံုးသပ္ပါ။
မၿပံဳးႏိုင္လွ်င္ သင္ဟာအရူံး
လူ႔ဘ၀ဆုိတာ လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေဆာက္ ထားတာျဖစ္တယ္။ တစ္ဦး တစ္ေယာက္တည္း ခြဲထြက္ေနလို႔ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားစြာ မျဖစ္ထြန္းႏိုင္ပါဘူး။ လူသားရဲ႕ အရင္း အျမစ္ကို နားလည္ၾကတဲ့ ကမာၻ႕ စီးပြားေရးသိပၸံပညာရွင္မ်ားဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြကို လုပ္ယူလုိ႔မရမွန္းသိိၾကတဲ့အတြက္ လူသားအရင္းအျမစ္ အဖြဲ႕အစည္း ကို စုစည္းတည္ေထာင္လုိက္ၾကပါတယ္။ ကိုယ္သြားလုိရာ ပန္းတုိင္ကိုလုိခ်င္သည့္အရာကို ရေအာင္ ထုတ္ယူႏုိင္စြမ္းရွိခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြအားလံုးဟာ ကိုယ့္ ရဲ႕ ဘ၀ခရီးသြားေဖာ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦး ေတြ႕ဆံုစဥ္မွာ ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာစြာ အၿပံဳးျဖင့္ ဆက္ဆံႏိုင္ၾကရမည္။ အတက္ခရီးမွာ ေတြ႕ဆံုႀကံဳရတဲ့ ဘ၀ခရိးေဖာ္ေတြကို မေထ မဲ့ျမင္ မေလးမစား မဆက္ဆံၾကရဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အဆင္းခရီးက်လွ်င္ သူတို႔နဲ႔ ျပန္ဆံုဦးမွာပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက်ေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ လုိအပ္ခ်က္ေတြကို ကိုယ့္ဘ၀ ခရီးေဖာ္ေတြက မကူညီမဖန္တီးနိုင္ၾကဘူးဆိုလွ်င္ အမုန္းတရားေတြဖြဲ႕ၿပီး အမုန္းတရားျဖင့္ ခြဲခြာသြားၾကတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ျပန္ဆံုၾကရင္လည္း အၿပံဳးႏွင့္ မႏႈတ္ဆက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အၿပံဳးနဲ႔ ေေတြ႕ဆံုၾကၿပီး အမုန္းနဲ႔ခြဲခြာ ၾကမည္ဆုိရင္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ အရူံးသမားျဖစ္ၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ဟာ ဘယ္သူနဲ႔ေတြ႕ေတြ႕ အရူံးသမား မျဖစ္ေစရေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ကိုေမြးျမဴ ရမယ္။
သင့္ရဲ႕ပါးစပ္
လူေတြဟာ ပါးစပ္တစ္ေပါက္၊ နားႏွစ္ေပါက္ရွိေပမဲ့ နားႏွစ္ေပါက္ကိုသိပ္ၿပီး အသံုးမျပဳတတ္ၾက ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ေတြ႕ၿပီဆိုလွ်င္ နားေထာင္ဖုိ႔ထက္ စိတ္ကူးတည့္ရာ ေတြးထင္ယူဆ ခ်က္ေတြကို စိတ္ထဲရွိတဲ့အတုိင္း ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ပါးစပ္ကိုပဲ စိတ္ေစရာ ေစခိုင္းတတ္ၾက တယ္။ လူမွာ ပါးစပ္တစ္ေပါက္ထဲ ရွိလုိ႔သာေတာ္ေသးတယ္။ ရွိသမွ်အေပါက္ (၉) ေပါက္စလံုး သာ ေျပာလုိ႔ရမယ္ဆုိရင္ မနားတမ္းေျပာၾကမွာ အမွန္ပဲျဖစ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေတြ႕ၿပီ ဆုိရင္ စကားေတြကို မရပ္မနားေျပာတတ္ၾကတယ္။ မလႊဲသာလို႔ နားေထာင္ၾကၿပီဆုိရင္လည္း နားေထာင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပဲီး စိတ္ကူးတည့္ရာ ေတြးေနတတ္ၾကတယ္။ ေနာက္ထပ္ ကိုယ္ ေျပာရမဲ့ စကားကိုသာ ဆက္ေျပာဖုိ႔ေတြးေန စဥ္းစားေနတတ္ၾကပါတယ္။ အဆုိအမိန္႔တစ္ခု ရွိတယ္။ မင္းရဲ႕လွ်ာက သူမ်ားနားႏွစ္ဖက္ကိုသြားၿပီး မပိတ္မိပါေစနဲ႔တဲ့။ ကိုယ္ေျပာတဲ့စကား သူမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္လွ်ာႏွစ္ဖက္ကိုသြားၿပီး မပိတ္မိပါေစနဲ႔တဲ့။ သူ႔ဆီက ကိုယ္ လုိခ်င္တဲ့အခြင့္အလမ္း ဘာတစ္ခုမွ ရေတာ့မ်ာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူေျပာေနစဥ္ကလည္း ကိုယ့္စိတ္အာ၇ုံေတြဟာ တျခားစၾက၀ဠာကို ေရာက္ေနသည့္အလား ဘာတစ္ခုမွေလးေလး နက္နက္ မွတ္သားမႈမရွိပါဘူး။ ေျပာသူနဲ႔ နားေထာင္သူအၾကားမွာ ကမာၻကမာၻ အေ၀းျဖစ္ၿပီ ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ သင္တကယ္သူ႔ဆီက အခြင့္အလမ္းကိုလုိခ်င္လွ်င္ နားႏွစ္ဖက္ကိုဖြင့္ပါ။ မလုိ အပ္လွ်င္သင့္ပါးစပ္ကို ပိတ္ထားလုိက္ပါ။ ဒါဟာ သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးအခြင့္အလမ္း ယူနည္းပဲ ျဖစ္တယ္လုိ႔ အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။
ေကာင္းကြက္
လူတုိင္းမွာ ျမင္နိုင္တဲ့ေကာင္းကြက္၊ မျမင္နိုင္တဲ့ေကာင္းကြက္ဆိုတာ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ လူအမ်ားစုက လူေတြကို အေပၚယံၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္တက္ၾကတယ္။ ျပႆနာျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကလည္း သူ႔အေၾကာင္းကိုယ္မသိ၊ ကိုယ့္အေၾကာင္းသူမသိ အတြင္းစိတ္ရင္းသေဘာက မမွန္ တာေတြေျပာၾကလို႔ ျပႆနာျဖစ္ၾကရတာပါ။ အတြင္းစိတ္ရင္း သေဘာအမွန္ကိုသာ သိၾက မယ္ဆုိလွ်င္ ျပႆနာျဖစ္စရာအေၾကာင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္လုိပင္ ကိုယ္က်င့္တရား မေကာင္းတဲ့လူပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔မွာေကာင္းကြက္ေတာ့ရွိပါတယ္။ အနီးစပ္ဆံုး ဥပမာျပဳရလွ်င္ သင့္ကိုယ္သင္ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ သင္ကိုယ္တုိင္ပင္လွ်င္ ေကာင္းကြက္၊ မေကာင္းကြက္ရွိ ေနတာကို သိရပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ ပတ္၀န္းက်င္က မိတ္ေဆြေတြမွာလည္း သင့္ရဲ႕မေကာင္း ကြက္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးသလို ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း နာလည္ခြင့္လႊတ္ေပးတတ္ရမယ္။ သင့္ကိုလည္း လူေတြအားလံုးက နားလည္မႈအျပည့္ရွိတဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းလို႔ သတ္မွတ္ၾကပါ လိမ့္မယ္။ ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြကို ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ေနာင္တရေစမဲ့ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ အျပစ္တင္စကားေတြကို အျပစ္တင္မေစာမိပါေစနဲ႔။ ပံုျပင္ေးလတစ္ခု ေျပာျပဦးမယ္။
တစ္ခါတုန္းက စာေရးဆရာတစ္ဦးဟာ သူ႔ရည္းစားနဲ႔ ျမစ္ကမ္း နံေဘးမွာလမ္းေလွ်ာက္လာၾက တယ္။ အဲ့ဒီအခါမွာ စာေရးဆရာကညရဲ႕ ရူခင္းေတြမွာ မီးေရာင္ေတြေၾကာင့္ ၾကည့္ရတာသိပ္ ကိုသာယာ လွပတာပဲေနာ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီအခါမွာ သူ႔ရည္းစားက ျမစ္နေဘးက ေရေတြ ေျမာင္းပုပ္ေတြကို ၾကည္ရတာ အင္မတန္စိတ္ညစ္စရာႀကီးလုိ႔ ေျပာတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အျမင္ေတြက ကြာျခားေနတယ္။ စာေရးဆရာနဲ႔ သူ႔ရညး္စားဟာ မၾကာခင္မွာပဲ ကြဲသြား ၾကတယ္။ အျမင္မွမတူတာကိုး အဆိုးျမင္တတ္တဲံ စိတ္ဟာ မိမိအတြက္ အက်ိဳးစီးပြား ေတြ ပ်က္စီးႏုိင္သလို၊ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြနဲ႔လည္း လမ္းခြဲသြား ၾကရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ အေကာင္းျမင္စိတ္ဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ျဖစ္ေစၿပီး အဆုိးျမင္စိတ္ဟာ စိတ္ဆင္းရဲမႈကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ငါဘယ္ေတာ့မွ အဆိုးျမင္စိတ္မေမြးေတာ့ဘူး။ ေကာင္းစိတ္ ေကာင္းကြက္ကို ပဲရွာေတာ့မယ္လုိ႔ ဆံုျဖတ္လုိက္ပါ။
&&မာနႏွင့္လူ &&
ေအာင္ျမင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ ကုိယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးလာတယ္။ ငါသာ လွ်င္ ပညာရွင္ဟု အမွတ္ေပးေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ကဒါကိုပင္လွ်င္ အရသာခံကာ ငါတုိ႔ပညာရွင္ အုပ္စုလုိ႔ တဖြဖြေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပညာရွင္လုိ႔ထင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ကိုယ့္ပတ္၀န္း က်င္က လူေတြကို အသိပညာမဲ့သူမ်ားလုိ႔ ထင္မွတ္လုိက္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ လူတုိင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပညာရွင္လုိ႔ ထင္တတ္ၾကတဲ့လူေတြခ်ည္းပါဘဲ။ လမ္းေဘးမွာေတာင္းစားတဲ့ သူေတာင္းစားကလည္း သူေရွ႕လမ္းေပၚက ျဖတ္သန္းသြားလာတာပါပဲ၊ သူလည္းပညာရွင္ပဲ မဟုတ္လား။ လူတုိင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပညာရွင္လုိ႔တဖြဖြ ေျပာေနတာကိုက ကိုယ့္ဟာ တကယ္ပညာရွင္မဟုတ္ေသးလို႔ပါ။ အျမင့္ေရာက္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို အနိမ့္မွာ ရွိတဲ့ လူေတြက ေျပာရဲဆုိရဲ သိပ္မရွိၾကေတာ့ဘူး။
အဲဒီလုိမရွိတာကို အထက္လူႀကီးလုပ္သူက ကိုယ္မွန္တယ္လုိ႔ထင္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေတာ့ တာပါပဲ။ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီဆုိတာနဲ႔ အထက္ေရာက္ေနရာက ေအာက္ျပန္ဆင္းေနၿပီလုိ႔မွတ္ရ မယ္။ ရာထူးသိပ္ႀကီးေလမာနႀကီးေလ။ စိတ္ႀကီး၀င္ေလပါပဲ။ သူ႔ကိုလႊဲမွားတယ္လုိ႔ ေ၀ဖန္ရင္ အျပစ္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာက္လူေတြက သူဘာလုပ္လုပ္ မွားေနလည္း မေျပာေတာ့ဘူး။ အမွားျပင္ေပးမဲ့ သူမရွိေတာ့ဘူးဆုိလွ်င္ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မွန္တယ္ထင္တဲ့ အမွားေတြ ကို အရူးတစ္ေယာက္လုိ လုပ္ေနၿပီသာမွတ္ပါေတာ့။ မာနတရားက အသိဥာဏ္ေတြကို ဖ်က္ဆီးျပစ္လုိက္ၿပီျဖစ္တယ္။ ငါသာအေရးပါတယ။ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ေျမွာက္ပင့္ေ၀း ေ၀းေရွာင္ေတာ့တာပါပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္က အေကာင္းေျမွာက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေအာက္ က်ေအာင္ လုိ႔ေျမွာက္ေနတယ္လုိ႔မွတ္ပါ။ ေျမွာက္ၿပီဆုိရင္ သတိသာထားေတာ့။ အမွားေတြကို အမွန္ထင္တတ္တဲ့မာနတရားဟာ ထုိသူ၏ရင္အုပ္ကို သံစူးခြ်န္ႏွင့္ ထုိးခြဲလုိက္သလုိ ျဖစ္တက္ ပါတယ္။ အျဖစ္ပ်က္ကေလးတစ္ခု ေျပာၾကဦးစို႔။
တစ္ေန႔သေဘၤာတစ္စီးေပၚမွာ( အဲလီဇဘတ္ဘုရင္မႀကီး) က ကပၸတိန္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ပြဲတစ္ခု က်င္းပတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သေဘၤာသား တစ္ေယာက္က ကပၸတိန္ကို လာေျပာတယ္။ ကပၸတိန္...ေရွ႕မွာလမ္းဖယ္ေပးဖုိ႔ မီးျပေနတယ္။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲလုိ႔ ေမးတယ္။ ဒီေတာ့ ကပၸတိန္က ဒီမွာ( အဲလီဇဘတ္ဘုရင္မႀကီး) ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္သူတို႔ကိုသာလမ္းဖယ္ေပးဖုိ႔ အခ်က္ျပလုိက္ပါလုိ႔ ခုိင္းလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔သေဘၤာသားေလးကလည္း မီးနဲ႔အခ်က္ျပလုိက္ တယ္။ ဟိုဖက္ကလည္းသူတုိ႔ကို မဖယ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ထပ္ၿပီးမီးျပျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သေဘၤာသားေလးက ကပၸတိန္ႀကီးကို ထပ္ေျပာတယ္။ ကပၸတိန္ႀကီးက အရမး္စိတ္ဆုိး သြားတယ္။ ငါဆုိတဲ့ ကပၸတိန္ႀကီးကို (အဲလီဇဘတ္ဘုရင္မႀကီး ကိုယ္တုိင္ဂုဏ္ျပဳေပးေနတာမုိ႔ လမ္းဖယ္ေပးလို႔ အခ်က္ျပခုိင္းတယ္။ ဟိုဖက္ကလည္း မဖယ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ဒီအခါ မွာေတာ့ ကပၸတိန္ႀကီးဟာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးသြားၿပီျဖစ္တယ္။ မဖယ္ေပးရင္လည္း ငါ့လမ္းငါ သြားမယ္။ ငါတုိ႔ိသေဘၤာေပၚမွာက ဘုရင္မႀကီး ပါလာတာဒီေတာ့ ငါတုိီ႔သေဘၤာကိုဘဲ ဦးစား ေပးရမယ္ဆုိၿပီး တတိယအေခါက္ အခ်က္ျပခုိင္းတယ္ သေဘၤာသားေလးက အခ်က္ျပလုိ႔ လည္းၿပီးေရာ ေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲ႔ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ကပၸတိန္မျဖစ္ေတာ့ဘူး...မျဖစ္ေတာ့ ဘူး။ သူကမဖယ္ေပးရင္ တုိက္မယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ထုိအခါကပၸတိန္ႀကီဲးက ဘာတုိက္မွာလဲလုိ႔ ေမးလုိက္တယ္။ သေဘၤာသားေလးက မီးျပတုိက္္ႀကီးကိုလုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့မွ ကပၸတိန္ႀကိးက ဒါဆုိျမန္ျမန္ဖယ္ျမန္ျမန္ဖယ္ဆုိၿပီး မာန္မာနခ်လုိက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကိုယ္တုိင္က သူမွားသြားေၾကာင္း မီးျပတုိက္ႀကီးကို ထြက္ၿပီးေတာင္းပန္လုိက္တယ္။ အထက္ ေအာက္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံတာဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္ႀကီး၀င္သူပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ပါးသူကို အထင္ေသးရာက်ပါတယ္။ အထက္ကလူကို ျပဳတ္က်ောအင္ျဖဳတ္ခ်တယ္ဆုိတာ သူ႔အထက္က လူမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ေအာက္က လူအမ်ားစုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမွာအသံုးမက် ဆံုးပိုင္ဆုိင္မႈဟာ မာနတရားသာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ဆန္းစစ္ပါ။ သင့္မွာ မာနတရားေတြ ဘယ္ေလာက္ျပည့္၀ေနၿပီလဲ။ မာနရွိတဲ့လူဟာ အထက္မွာပဲေနေန ေအာက္မွာ ပဲေနေန ရန္သူအၿမဲတမ္း ၀န္းရံထားတယ္။ မိမိသူတစ္ပါးႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ထိခုိက္ပ်က္စီးေစတတ္ တဲ့ မာနတရားကို ဘယ္ေတာ့မွမေမြးပါႏွင့္။ ငါဟာဘယ္ေတာ့မွ မာနႏွင့္လူမျဖစ္ ေစရေတာ့ ဘူး။
အဲဒီလုိမရွိတာကို အထက္လူႀကီးလုပ္သူက ကိုယ္မွန္တယ္လုိ႔ထင္ၿပီး လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေတာ့ တာပါပဲ။ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ၿပီဆုိတာနဲ႔ အထက္ေရာက္ေနရာက ေအာက္ျပန္ဆင္းေနၿပီလုိ႔မွတ္ရ မယ္။ ရာထူးသိပ္ႀကီးေလမာနႀကီးေလ။ စိတ္ႀကီး၀င္ေလပါပဲ။ သူ႔ကိုလႊဲမွားတယ္လုိ႔ ေ၀ဖန္ရင္ အျပစ္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေအာက္လူေတြက သူဘာလုပ္လုပ္ မွားေနလည္း မေျပာေတာ့ဘူး။ အမွားျပင္ေပးမဲ့ သူမရွိေတာ့ဘူးဆုိလွ်င္ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မွန္တယ္ထင္တဲ့ အမွားေတြ ကို အရူးတစ္ေယာက္လုိ လုပ္ေနၿပီသာမွတ္ပါေတာ့။ မာနတရားက အသိဥာဏ္ေတြကို ဖ်က္ဆီးျပစ္လုိက္ၿပီျဖစ္တယ္။ ငါသာအေရးပါတယ။ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း ေျမွာက္ပင့္ေ၀း ေ၀းေရွာင္ေတာ့တာပါပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္က အေကာင္းေျမွာက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေအာက္ က်ေအာင္ လုိ႔ေျမွာက္ေနတယ္လုိ႔မွတ္ပါ။ ေျမွာက္ၿပီဆုိရင္ သတိသာထားေတာ့။ အမွားေတြကို အမွန္ထင္တတ္တဲ့မာနတရားဟာ ထုိသူ၏ရင္အုပ္ကို သံစူးခြ်န္ႏွင့္ ထုိးခြဲလုိက္သလုိ ျဖစ္တက္ ပါတယ္။ အျဖစ္ပ်က္ကေလးတစ္ခု ေျပာၾကဦးစို႔။
တစ္ေန႔သေဘၤာတစ္စီးေပၚမွာ( အဲလီဇဘတ္ဘုရင္မႀကီး) က ကပၸတိန္ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ပြဲတစ္ခု က်င္းပတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သေဘၤာသား တစ္ေယာက္က ကပၸတိန္ကို လာေျပာတယ္။ ကပၸတိန္...ေရွ႕မွာလမ္းဖယ္ေပးဖုိ႔ မီးျပေနတယ္။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲလုိ႔ ေမးတယ္။ ဒီေတာ့ ကပၸတိန္က ဒီမွာ( အဲလီဇဘတ္ဘုရင္မႀကီး) ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္သူတို႔ကိုသာလမ္းဖယ္ေပးဖုိ႔ အခ်က္ျပလုိက္ပါလုိ႔ ခုိင္းလုိက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔သေဘၤာသားေလးကလည္း မီးနဲ႔အခ်က္ျပလုိက္ တယ္။ ဟိုဖက္ကလည္းသူတုိ႔ကို မဖယ္ေပးႏိုင္ေၾကာင္း ထပ္ၿပီးမီးျပျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သေဘၤာသားေလးက ကပၸတိန္ႀကီးကို ထပ္ေျပာတယ္။ ကပၸတိန္ႀကီးက အရမး္စိတ္ဆုိး သြားတယ္။ ငါဆုိတဲ့ ကပၸတိန္ႀကီးကို (အဲလီဇဘတ္ဘုရင္မႀကီး ကိုယ္တုိင္ဂုဏ္ျပဳေပးေနတာမုိ႔ လမ္းဖယ္ေပးလို႔ အခ်က္ျပခုိင္းတယ္။ ဟိုဖက္ကလည္း မဖယ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ဒီအခါ မွာေတာ့ ကပၸတိန္ႀကီးဟာ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ဆိုးသြားၿပီျဖစ္တယ္။ မဖယ္ေပးရင္လည္း ငါ့လမ္းငါ သြားမယ္။ ငါတုိ႔ိသေဘၤာေပၚမွာက ဘုရင္မႀကီး ပါလာတာဒီေတာ့ ငါတုိီ႔သေဘၤာကိုဘဲ ဦးစား ေပးရမယ္ဆုိၿပီး တတိယအေခါက္ အခ်က္ျပခုိင္းတယ္ သေဘၤာသားေလးက အခ်က္ျပလုိ႔ လည္းၿပီးေရာ ေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲ႔ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ကပၸတိန္မျဖစ္ေတာ့ဘူး...မျဖစ္ေတာ့ ဘူး။ သူကမဖယ္ေပးရင္ တုိက္မယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ထုိအခါကပၸတိန္ႀကီဲးက ဘာတုိက္မွာလဲလုိ႔ ေမးလုိက္တယ္။ သေဘၤာသားေလးက မီးျပတုိက္္ႀကီးကိုလုိ႔ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့မွ ကပၸတိန္ႀကိးက ဒါဆုိျမန္ျမန္ဖယ္ျမန္ျမန္ဖယ္ဆုိၿပီး မာန္မာနခ်လုိက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကိုယ္တုိင္က သူမွားသြားေၾကာင္း မီးျပတုိက္ႀကီးကို ထြက္ၿပီးေတာင္းပန္လုိက္တယ္။ အထက္ ေအာက္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ဆံတာဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စိတ္ႀကီး၀င္သူပဲျဖစ္တယ္။ တစ္ပါးသူကို အထင္ေသးရာက်ပါတယ္။ အထက္ကလူကို ျပဳတ္က်ောအင္ျဖဳတ္ခ်တယ္ဆုိတာ သူ႔အထက္က လူမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ေအာက္က လူအမ်ားစုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမွာအသံုးမက် ဆံုးပိုင္ဆုိင္မႈဟာ မာနတရားသာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ဆန္းစစ္ပါ။ သင့္မွာ မာနတရားေတြ ဘယ္ေလာက္ျပည့္၀ေနၿပီလဲ။ မာနရွိတဲ့လူဟာ အထက္မွာပဲေနေန ေအာက္မွာ ပဲေနေန ရန္သူအၿမဲတမ္း ၀န္းရံထားတယ္။ မိမိသူတစ္ပါးႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ထိခုိက္ပ်က္စီးေစတတ္ တဲ့ မာနတရားကို ဘယ္ေတာ့မွမေမြးပါႏွင့္။ ငါဟာဘယ္ေတာ့မွ မာနႏွင့္လူမျဖစ္ ေစရေတာ့ ဘူး။
## အေျပာင္းအလဲ ##
လူေတြဟာ အားလံုးေျပးလႊားေနၾကတယ္။ ေၾကာက္လုိ႔ေလ်ာက္လုိ႔ ေျပးလႊားေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတုိင္ဆီကို ေျပးလႊားတာကို ေျပာတာပါ။ စာေရး၀တ္ေရး ေနေရး ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ကိုယ္သည္လည္း အေျပးသမားပဲ မဟုတ္လား။ တခါတ ေလ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ဘတ္(စ္)ကားမ်ားလုိ အၿပိဳင္ေျပးခဲ့ၾကရသည္လည္းရွိပါတယ္။ လူအမ်ားဟာ လဲကိုယ္လုိ အေျပးသမားေတြျဖစ္ၾကတာမုိ႔လုိ႔ ဘာမွ်အားငယ္စရာမရွိပါလား ဆုိတာနားလည္ခဲ့ တယ္။ တခါတေလ သူၿပိဳင္ကိုယ္ၿပိဳင္ေျပးေနၾကလုိ႔ ခရီေတာင္ပိုတြင္ပါေသးတယ္။ ၿပိဳင္ဘက္ ကိုေက်းဇူးေတာင္တင္မိတယ္။ သူသာကိုယ့္ကိုယွဥ္ၿပိဳင္ဖုိ႔ မဖိတ္ေခၚခဲ့ဘူးဆုိရင္ ပံုစံခြက္ ေဟာင္းႀကီးထဲမွ အျမန္ေျပးထြက္ႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ အတူခြန္အားသစ္ေတြ လဲ ျဖစ္လာတာကို သတိထားမိခဲ့တယ္။ အခ်ိန္နာရီေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔အတူ လူ႔ဘ၀ဆုိတာ ပိုပို ၿပီးအဓိပၸာယ္ရွိၿပီး တုိးတက္လာခဲ့တယ္။ ေဘးကေနခ်င္သူကို ေဘးကထားေပးခဲ့တယ္။ ေဘးေတြ႔လာရင္လည္း သူတို႔ကကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္။ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာမခံစားပဲ လူေတြေျပာ သမွ်ကို စိတ္ရွည္ရွည္နားေထာင္ေပးခဲ့တယ္။ ၀မ္းနည္း၀မး္သာ ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိေစဘဲ စိတ္ကိုလႊတ္ၿပီး ဗလာက်င္းၿပီးေပါ့ပါးစြာ နားေထာင္ေပးခဲ့တယ္။ တည္ျငိမ္စြာနဲ႔ ဘ၀ခရီးေဖာ္ ေတြကို အားေပးခဲ့တယ္။ သူေျပာခင်္တာေတြ သူစိတ္ကူးေတြအားပါးတရ ေျပာျပပါေစ။ သ ေဘာထားစြာနားေထာင္ေပးခဲ့တယ္။ ကြ်နု္ပ္ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ သူေတြဟာတနည္းနည္းနဲ႔ ေတာ့ ကြ်ႏု္ပ္အတြက္္ အသံုး၀င္ေနတတ္ၾကတယ္။ ဘ၀ခရီးလမး္တစ္ေလွ်ာက္ ညင္ညင္သာ သာ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း ေအာင္ျမင္မႈပန္းတုိင္ တစ္၀က္က်ိဳးခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။
လူေတြကို အျပစ္တင္ရူံ႕ခ်တာထက္ သူတို႔ကို နားလည္ဖုိ႔ႀကိဳးစားချ့တယ္။ ဘာ၀ေအာင္ျမင္မႈ အတြက္ အေျခအေနအခ်ိန္အခါ အေလွ်ာက္အလွည့္အေျပာ္ငးေတြဆုိတာ ရွိပါတယ္။ မသိမသာအေျပာင္းအလဲ ေသးေသးေလးေတြကိုလည္း သတိထားၿပီး ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းသြား ၾကရလိမ့္မယ္။ အေျပာင္းအလဲ ႀကီးႀကီးေတြျဖစ္လာတဲ့ အခါမွာလည္း ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ သ ေဘာတရားကိုနားလည္သိိရွိၿပီး သားျဖစ္တာေၾကာင့္္ ျပႆနာႀကီးႀကီးမားမား မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ လူသာမန္ေတြကေတာ့ အေျပာင္းအလဲဆိုတာ အသစ္တစ္ခု ုျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒုကၡေပးတယ္လုိ႔ ထင္တတ္ၾကတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳသစ္ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕တြန္းအားတစ္ခု ထပ္မံျဖစ္ေစခဲ့တာပါပဲ။ ေအာင္ျမင္မႈေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခု ထပ္မံထပ္မံၿပီး လက္သစ္ေအာင္ျမင္မႈ ေတြျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ရုပ္ဆင္းအဂၤါပ်ိဳေဆးလုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ လူသာမန္ေတြက္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ အသစ္တစ္ခုနဲ႔ေတြ႕လွ်င္ မွားမ်ားမွားသြားလား၊ အခ်ိန္ကုန္သြား မလားဆုိၿပီး စိတ္ပူေနတတ္ၾကတယ္။ လက္ရွိေအာင္ျမင္မႈမွထြက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ေအာင္ျမင္မငကို မရွာလုိ ၾကပါဘူး။ ေျပာင္းလဲမႈ သေဘာတရားကိုနားလည္ၿပီး စြန္႕စားခဲ့သူေတြသာလွ်င္တကယ့္ လြတ္လပ္ေသာ ခ်မး္သာေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရရွိၾကပါလိမ့္မယ္။
တစ္ခါတုနန္းက ျမစ္တစ္စင္းဟာ စီးိဆင္းေနတယ္။ ကုန္းေျမေပၚကေန ေရလမ္းေၾကာင္း အေနနဲ႔ စီးဆင္းတဲ့အခါ ေနရာတုိင္းျဖတ္သန္းရၿပီး သြားရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ား စြာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီျမစ္ကသူ လုပ္ေဆာင္ရတာကို အၿမဲဂုဏ္ယူေနတယ္။ အဲဒီလုိသြားလာရင္းနဲ႔ သဲကႏာၱရတစ္ခုကို ျဖတ္ရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ျဖတ္သန္း မည္ဆိုတာနဲ႔သဲထဲမွာ စုပ္ၿပီးခန္းသြားမယ္။ စီးဆင္းတဲ့ျမစ္ေရက ယ္လုိျဖတ္ရမွန္း မသိူးျဖစ္ေန တယ္။ ျဖတ္သန္းၾကည့္တဲ့အခါနစ္သြားေတာ့ သူဘာလုပ္ရမွန္း မသိပဲစဥ္းစားေနခ်ိန္မွာ တေနရာက အသံတစ္သံထြက္လာၿပီးေျပာတယ္။ နင္ဒီအတုိင္းစီးသြားရင္ အဆင္မေျပဘူး။
အဲဒီေတာ ေရေငြ႕အေနနဲ႔ ေျပာင္းရမွာျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ေလနဲ႔ လုိက္သြားရမယ္။ ေလထဲကေနသဲကႏာၱရကို ျဖတ္ရမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ဒီအခါျမစ္က “ဟာ...” ဘယ္လုိျဖစ္မလဲဲ၊ က်ဳပ္ကအၿမဲ စီးဆင္းေနတာ၊ ေရေငြ႕အေနနဲ႔ မလုပ္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာလုိ႔ေျပာလုိက္ောတ့ မင္းဒီလို ေခါင္းမာေနရင္ ကိုယ္လုိရာေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ဆုိၿပီး အဲဒီအသံႀကီးက အႀကံေပးတယ္။ ငါေျပာတဲ့ အတုိင္းသာလုပ္တစ္ေနရာ ေရာက္ရင္အေငြ႕ အျစဖ္ကေန မိုးေရအျဖစ္ ျပန္ျဖစ္သြားၿပီး ျမစ္သဘာ၀အတုိင္း ဆက္ၿပီးစီးဆင္းသြားလုိ႔ရတယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ဒီအခါမွာ ျမစ္က “ဟာ...”ဒါလဲဘယ္ျဖစ္မလဲ ကိုယ္ကမိုးရြာလုိ႔ ျမစ္ျပန္ျဖစ္ေပမဲ့ ငါဟာ ဒီျမစ္မ ဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ျမစ္အသစ္တစ္ခုမွာ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေရေငြ႔အေနနဲ႔ မေျပာင္းလည္းနိုင္ပါဘူး။ ျငင္းဆန္တယ္။ ဒီအခါမွာ အသံႀကီးကေဟ့...ျမစ္ မင္းစဥ္းစားၾကည့္ ေလ အဓိကကျမစ္ျပန္ျဖစ္ဖုိိ႔ပဲ မဟုတ္လား ျမစ္ျပန္ျဖစ္လာရင္လုပ္စရာရွိတာ ျမစ္သဘာ၀ အတုိင္းဆက္လုပ္သြားႏုိင္တာပဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ္ကနဂိုျမစ္ မဟုတ္ေတာ့ေပမဲ့ ျမစ္အ သစ္အျဖစ္စီးဆင္းရ္တာကိုက ပိုၿပီးဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတယ္။ ကိုယ္လုပ္ရမွာက ေရေငြ႕ အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းၿပီး ေလႏွင့္လုိက္ပါၿပီး မိုးေရကေန ျမစ္ျပန္ျဖစ္လာမယ္။ ဒီလုိေျပာင္းလဲရ တာ အခုိက္အတန္႔ပဲျဖစ္တာေၾကာင့္မႈလျမစ္ အေျခအေနေပ်ာက္ပ်က္ မသြားပါဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျမစ္က ထုိအသံႀကီး၏ အႀကံေပးမႈကိုလက္ခံလုိက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ျမစ္အျဖစ္နဲ႔ သဘာ၀အတုိင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စီးဆင္းသြားလာခြင့္ ရရွိပါေတာ့တယ္။
ဒီသင္ခန္းစာေလးဟာ ယေန႔ေခတ္ လူသားမ်ားႏွင့္တထပ္တည္း ျဖစ္၍ေနပါတယ္။ တစ္ခုခု ေျပာင္းလဲပါဆုိရင္ မေျပာင္းခ်င္ၾကဘူး။ ေျပာင္းလဲတယ္ ဆိုတဲ့အပိုင္းကလည္းမႈလ ၇ည္ရြယ္ ခ်က္ကို ေပ်ာက္ပ်က္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မ်ာ အခုိက္ အတန္႔ ေျပာင္းလဲတာပဲျဖစ္တယ္။ ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ဒီထက္ေကာင္းတာရွိလွ်င္ ဒီထက္ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈလမး္စဥ္ကို လုိက္နာရလိမ့္မယ္ဟု ခုိင္မာတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏိုင္ခ်လုိက္ပါ။ ေအာင္ျမင္မႈေတြရရွိဖုိ႔အတြက္ ေျပာင္းလဲမႈေတြႀကံဳဆံုပါလ်က္ႏွင့္ အေျပာင္းလဲပဲဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီးကိုဖြင့္နား ေထာင္ၿပီးေနလင္ အခ်ိန္ကုန္လူပင္ပန္း (ပရုပ္လံုး) ပမာလံုးပါးပါးလုိ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဘ၀ ဆံုးခန္းတုိင္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာ္င့ ေနာက္ကို သင္ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာလဲမႈတြက္ တုန္လႈပ္မႈမျဖစ္ပါနဲ႔။ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ေျပာင္းလဲတာျဖစ္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ႕လွပတဲ့ ဘ၀သစ္မွာ ေေကာင္းစားဖုိ႔ ရဲရဲသာေျပာင္းလဲလုိက္ၾကစမ္းပါ။
လူေတြကို အျပစ္တင္ရူံ႕ခ်တာထက္ သူတို႔ကို နားလည္ဖုိ႔ႀကိဳးစားချ့တယ္။ ဘာ၀ေအာင္ျမင္မႈ အတြက္ အေျခအေနအခ်ိန္အခါ အေလွ်ာက္အလွည့္အေျပာ္ငးေတြဆုိတာ ရွိပါတယ္။ မသိမသာအေျပာင္းအလဲ ေသးေသးေလးေတြကိုလည္း သတိထားၿပီး ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းသြား ၾကရလိမ့္မယ္။ အေျပာင္းအလဲ ႀကီးႀကီးေတြျဖစ္လာတဲ့ အခါမွာလည္း ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ သ ေဘာတရားကိုနားလည္သိိရွိၿပီး သားျဖစ္တာေၾကာင့္္ ျပႆနာႀကီးႀကီးမားမား မေတြ႕ႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ လူသာမန္ေတြကေတာ့ အေျပာင္းအလဲဆိုတာ အသစ္တစ္ခု ုျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒုကၡေပးတယ္လုိ႔ ထင္တတ္ၾကတယ္။ အေတြ႕အႀကံဳသစ္ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕တြန္းအားတစ္ခု ထပ္မံျဖစ္ေစခဲ့တာပါပဲ။ ေအာင္ျမင္မႈေတြတစ္ခုၿပီးတစ္ခု ထပ္မံထပ္မံၿပီး လက္သစ္ေအာင္ျမင္မႈ ေတြျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ရုပ္ဆင္းအဂၤါပ်ိဳေဆးလုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ လူသာမန္ေတြက္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ အသစ္တစ္ခုနဲ႔ေတြ႕လွ်င္ မွားမ်ားမွားသြားလား၊ အခ်ိန္ကုန္သြား မလားဆုိၿပီး စိတ္ပူေနတတ္ၾကတယ္။ လက္ရွိေအာင္ျမင္မႈမွထြက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ေအာင္ျမင္မငကို မရွာလုိ ၾကပါဘူး။ ေျပာင္းလဲမႈ သေဘာတရားကိုနားလည္ၿပီး စြန္႕စားခဲ့သူေတြသာလွ်င္တကယ့္ လြတ္လပ္ေသာ ခ်မး္သာေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကို ရရွိၾကပါလိမ့္မယ္။
တစ္ခါတုနန္းက ျမစ္တစ္စင္းဟာ စီးိဆင္းေနတယ္။ ကုန္းေျမေပၚကေန ေရလမ္းေၾကာင္း အေနနဲ႔ စီးဆင္းတဲ့အခါ ေနရာတုိင္းျဖတ္သန္းရၿပီး သြားရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အခက္အခဲမ်ား စြာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီျမစ္ကသူ လုပ္ေဆာင္ရတာကို အၿမဲဂုဏ္ယူေနတယ္။ အဲဒီလုိသြားလာရင္းနဲ႔ သဲကႏာၱရတစ္ခုကို ျဖတ္ရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ျဖတ္သန္း မည္ဆိုတာနဲ႔သဲထဲမွာ စုပ္ၿပီးခန္းသြားမယ္။ စီးဆင္းတဲ့ျမစ္ေရက ယ္လုိျဖတ္ရမွန္း မသိူးျဖစ္ေန တယ္။ ျဖတ္သန္းၾကည့္တဲ့အခါနစ္သြားေတာ့ သူဘာလုပ္ရမွန္း မသိပဲစဥ္းစားေနခ်ိန္မွာ တေနရာက အသံတစ္သံထြက္လာၿပီးေျပာတယ္။ နင္ဒီအတုိင္းစီးသြားရင္ အဆင္မေျပဘူး။
အဲဒီေတာ ေရေငြ႕အေနနဲ႔ ေျပာင္းရမွာျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ေလနဲ႔ လုိက္သြားရမယ္။ ေလထဲကေနသဲကႏာၱရကို ျဖတ္ရမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ ဒီအခါျမစ္က “ဟာ...” ဘယ္လုိျဖစ္မလဲဲ၊ က်ဳပ္ကအၿမဲ စီးဆင္းေနတာ၊ ေရေငြ႕အေနနဲ႔ မလုပ္ခ်င္ပါဘူးဗ်ာလုိ႔ေျပာလုိက္ောတ့ မင္းဒီလို ေခါင္းမာေနရင္ ကိုယ္လုိရာေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ဆုိၿပီး အဲဒီအသံႀကီးက အႀကံေပးတယ္။ ငါေျပာတဲ့ အတုိင္းသာလုပ္တစ္ေနရာ ေရာက္ရင္အေငြ႕ အျစဖ္ကေန မိုးေရအျဖစ္ ျပန္ျဖစ္သြားၿပီး ျမစ္သဘာ၀အတုိင္း ဆက္ၿပီးစီးဆင္းသြားလုိ႔ရတယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ဒီအခါမွာ ျမစ္က “ဟာ...”ဒါလဲဘယ္ျဖစ္မလဲ ကိုယ္ကမိုးရြာလုိ႔ ျမစ္ျပန္ျဖစ္ေပမဲ့ ငါဟာ ဒီျမစ္မ ဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ျမစ္အသစ္တစ္ခုမွာ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေရေငြ႔အေနနဲ႔ မေျပာင္းလည္းနိုင္ပါဘူး။ ျငင္းဆန္တယ္။ ဒီအခါမွာ အသံႀကီးကေဟ့...ျမစ္ မင္းစဥ္းစားၾကည့္ ေလ အဓိကကျမစ္ျပန္ျဖစ္ဖုိိ႔ပဲ မဟုတ္လား ျမစ္ျပန္ျဖစ္လာရင္လုပ္စရာရွိတာ ျမစ္သဘာ၀ အတုိင္းဆက္လုပ္သြားႏုိင္တာပဲ မဟုတ္လား။ ကိုယ္ကနဂိုျမစ္ မဟုတ္ေတာ့ေပမဲ့ ျမစ္အ သစ္အျဖစ္စီးဆင္းရ္တာကိုက ပိုၿပီးဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတယ္။ ကိုယ္လုပ္ရမွာက ေရေငြ႕ အျဖစ္အသြင္ေျပာင္းၿပီး ေလႏွင့္လုိက္ပါၿပီး မိုးေရကေန ျမစ္ျပန္ျဖစ္လာမယ္။ ဒီလုိေျပာင္းလဲရ တာ အခုိက္အတန္႔ပဲျဖစ္တာေၾကာင့္မႈလျမစ္ အေျခအေနေပ်ာက္ပ်က္ မသြားပါဘူးလုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျမစ္က ထုိအသံႀကီး၏ အႀကံေပးမႈကိုလက္ခံလုိက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာ ျမစ္အျဖစ္နဲ႔ သဘာ၀အတုိင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ စီးဆင္းသြားလာခြင့္ ရရွိပါေတာ့တယ္။
ဒီသင္ခန္းစာေလးဟာ ယေန႔ေခတ္ လူသားမ်ားႏွင့္တထပ္တည္း ျဖစ္၍ေနပါတယ္။ တစ္ခုခု ေျပာင္းလဲပါဆုိရင္ မေျပာင္းခ်င္ၾကဘူး။ ေျပာင္းလဲတယ္ ဆိုတဲ့အပိုင္းကလည္းမႈလ ၇ည္ရြယ္ ခ်က္ကို ေပ်ာက္ပ်က္ဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ လုိအပ္တဲ့အခ်ိန္မ်ာ အခုိက္ အတန္႔ ေျပာင္းလဲတာပဲျဖစ္တယ္။ ဘ၀ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ဒီထက္ေကာင္းတာရွိလွ်င္ ဒီထက္ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈလမး္စဥ္ကို လုိက္နာရလိမ့္မယ္ဟု ခုိင္မာတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏိုင္ခ်လုိက္ပါ။ ေအာင္ျမင္မႈေတြရရွိဖုိ႔အတြက္ ေျပာင္းလဲမႈေတြႀကံဳဆံုပါလ်က္ႏွင့္ အေျပာင္းလဲပဲဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီးကိုဖြင့္နား ေထာင္ၿပီးေနလင္ အခ်ိန္ကုန္လူပင္ပန္း (ပရုပ္လံုး) ပမာလံုးပါးပါးလုိ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဘ၀ ဆံုးခန္းတုိင္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာ္င့ ေနာက္ကို သင္ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာလဲမႈတြက္ တုန္လႈပ္မႈမျဖစ္ပါနဲ႔။ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ေျပာင္းလဲတာျဖစ္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ႕လွပတဲ့ ဘ၀သစ္မွာ ေေကာင္းစားဖုိ႔ ရဲရဲသာေျပာင္းလဲလုိက္ၾကစမ္းပါ။
* * အသြင္အျပင္ **
ကိုယ့္ရဲ႕အသြင္အျပင္ဟာ အခ်ိန္တုိင္းမွာ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ စမတ္က်ေနဖို႔လုိတယ္။ မနက္မိုး လင္းၿပီဆိုတာနဲ႔ မိသာစုအရင္း ေစာေစာအပိယာထတ္တတဲ့အက်င့္ကို ေမြးျမဴရမယ္။ ညအိပ္ ရာ၀င္လွ်င္လည္း သူမ်ားထက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ အိပ္တဲ့အက်င့္ကို လုပ္ရမယ္။ အိပ္ၿပီဆိုလွ်င္ လည္း ဘာအေၾကာင္းမွ် မစဥ္းစားေတာ့ပဲ ေလာကႀကီးနျပ အဆက္အသြယ္ျဖတ္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ ျခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္တတ္တဲ့ အက်င့္ကို ေမြးျမဴရမယ္။ တစ္အိမ္လံုးရဲ႕စံနမႈနာျဖစ္ရမယ္။ တက္ၾကြတဲ့အသြင္အျပင္၊ ၿပံဳးရႊင္တဲ့မ်က္ႏွာထားထားရွိရမယ္။ ကိုယ့္ပတ္၀န္က်င္က မိသားစုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ သူငယ္ခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္ရရင္ရသလုိ ၀န္ေဆာင္မႈေပးရ မယ္။ သူမ်ားေတြက္ မိမိကို စိ္တ္ဓာတ္က်စရာစကား ဘယ္အခ်ိန္ပင္လာေျပာေျပာ ကိုယ့္အေန နဲ႔နားေထာင္ မွ်ေ၀ခံစားရုံကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္ဓာတ္က်စရာ စကားျပန္မေျပာရဘူး။ အ၀တ္အစားအသြင္အျပင္မွာလည္း ကိုယ္နဲ႔လုိက္ဖက္ညီတဲ့အ၀တ္အစားကို ေရြးခ်ယ္၀တ္ဆင္ ရမည္။ ဧည့္သည္မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ စကားေျပာဆုိသည့္အခါတြင္လည္း မတ္ တပ္ရပ္ၿပီးေျပာလွ်င္ ေျခေထာက္၊ ခါး ေျဖာင့္မတ္စြာထားၿပီး စကားေျပာရမယ္။ ကုလား ထုိင္ေပၚမွာထုိင္ၿပီး စကားေျပာလွ်င္လည္း ခါးကို ေအာက္ေလဆာၿပီး ကုန္းကြ ပက္လက္ ပံုစံမ်ိဳး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ အားအင္ကုန္ခမ္းေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ စကားမေျပာ ရဘူး။
ဒူးေခါင္း၊ ေျခဖ၀ါး ညီညာစြာခ်၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တင္ပလႅင္ခ်ိန္၍ ထုိင္နည္း ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခါးကို ေျဖာင့္မတ္စြာထားၿပီး စတုိင္က်က် စမတ္က်က်ျဖင့္ စကား ေျပာရမည္။ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ ေခါင္းမကုတ္ရဘူး။ ဒူးမန္႔ရဘူး၊ မ်က္လံုး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ျဖင့္ စကားမေျပာရဘူး။ သြားၾကားမထိုးရဘူး။ အေရးႀကီးတဲ့ စကားေျပာေနစဥ္ ေလးနက္တဲ့စကား ေျပာေနစဥ္ အစားမစားရဘူး။ ႏွာေခါင္းမႏႈိက္ရဘူး၊ အကၤ်ီ၊ ပုဆိုး၊ ေဘာင္းဘီမွာ အစြန္းအ ကြက္ အေပါက္အၿပဲ မရွိေစရဘူး။ စကားေျပာလွ်င္လည္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြ ေျပာသမွ်ကို ေလးနက္စြာ နားေထာင္ရမယ္။ သူ႔ရဲ႕မ်က္ခံုးႏွစ္ခုၾကားကို ၾကည့္ၿပီး နားလည္ႏိုင္စြမ္းးအျပည့့္ ျဖင့္ တည္ျငိမ္စြာ ေမတၱာတရား ျပည့္၀စြာျဖင့္ နားေထာင္ေနရမယ္။ ေနာက္ၿပီး မိမိရဲ႕အ၀တ္ အစားနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္အနံ႕အသက္ရွိ မရွိကိုလည္း အၿမဲတမ္း သတိျပဳေနရမယ္။ အစားအ ေသာက္စားၿပီးတဲ့ အခါတုိင္း သြားကို အၿမဲတမ္း သတိျပဳေနရမယ္။ အစားအေသာက္စားၿပီးတဲ့ အခါတုိင္း သြားကို စံနစ္တက်တုိက္ရမယ္။ လမး္သြားရင္းနွင့္ လမ္းေဘးေတြ႕ရာ စားေသာက္ ဆုိင္မထုိင္ရဘူး။သန္႔ရွင္းသပ္ယပ္ေသာ ေအးေအးေဆးေဆးလည္းျဖစ္မည့္ စနစ္တက်ရွိတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳးကိုသာေရြးခ်ယ္ထုိင္ရမည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြဟာ အခ်ိန္တုိင္းမွာ မိမိရဲ႕သြားလာေနထုိင္စားေသာက္မႈကို ဂရုစိုက္ေနၾကလို႔ပဲျဖစ္တယ္။ ကိုယ္္နဲ႔ အတူ ကိုယ့္မိတ္ေဆြပါလာရင္လည္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြရဲ႕ေလးစားမႈကို ရရွိလိမ့္မည္။ ဘယ္အခ်ိန္ မွာ ဘာအစားပဲ စားစားပါးစပ္ကို မလုပ္က်င္းဖုိ႔မေမ့ပါႏွင့္။ အကယ္၍မ်ား ထမင္းစားၿပီးၿပီးခ်င္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွင့္ အေရးႀကီးတဲ့စီးပြားေရးစကား လုပ္ငန္းကိစၥယံုၾကည္မႈတည္ ေဆာက္သည့္ စကားေျပာေနသည့္ အခ်န္တြင္သင့္ရဲ႕သြားမွာ ကန္ဇြန္းရြက္ အဖတ္တစ္ခုကပ္ ေနခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ သင့္မိတ္ေဆြစကားေျပာသည့္အခါတုိင္း သင့္သြားမွာရွိတဲ့ ကန္ဇြန္းရြက္ဖက္ ကိုပဲ စိတ္ကေရာက္ေနပါလိမ့္မည္။
သင့္အေပၚေလးစားမႈ ေပါ့ေလွ်ာ့သြားမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆုိတာ အေသးအဖြဲကအစ ဂရုစိုက္ၾကရမည္။ ကေလးဆန္တဲ့ အျပဳအမႈေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ က်ဥ္ရမည္။ ဥပမာ- ကိုယ့္မိတ္ေဆြလုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္သြားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ လမး္သြားရင္း ေျပာင္းဖူးကိုက္စားသြားတာမ်ိဳး၊ ဇီးထုပ္စားသြားတာမ်ိဳးမလုပ္ရဘူး။ စတုိင္က်ရမယ္ဆိုတာ ယံံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္လုိ႔ရတဲ့ စတုိင္မ်ိဳးကို ေျပာတာပဲျဖစ္တယ္။ စမတ္က်စြာထုိင္ရမယ္ဆုိ တာအားအင္ကုန္ခမး္ေျခကုန္လက္ပန္းက်သည့္ ထုိင္နည္းမ်ိဳးကို မထိုင္ပဲ ေအးေဆးတည္ျငိမ္ ေျဖာင့္မတ္စြာ ထုိင္ရမည္ကို ေျပာတာပါ။ ေျပာတာက စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြစရာအားေပးစကား ထုိင္နည္းက စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းတဲ့ ဟန္ပန္မ်ိဳးျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္ရဲ႕အားေပးမႈဟာ မထိ ေရာက္ပါဘူး။ တစ္ဖက္လူကလည္း ကိုယ့္ကိုအားကိုးအားထားျပဳၿပီး ေလးစားထုိက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ရယ္လုိ႔ လက္ခံယံုၾကည္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္စမတ္က်စြာ ထုိင္ၿပီးအားမာန္အျပည့္ျဖင့္ ျခေသၤ့မင္းႀကီိးအလားအဟုန္ျပင္းစြာ အားေပးတတ္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးကိုယ့္မ်က္နွာ အေနအထားက တက္ၾကြၿပံဳးရႊင္ၿပီး ႏွစ္လုိ ဖြယ္အၿပံဳးျဖင့္ ဆီးႀကိဳဧည့္ခံနားေထာင္ေပးရမယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့လူေတြဟာ သူ၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္ကိုလည္း စိတ္၀င္စားစြာ နားေထာင္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ရွိပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ လူေတြဟာ အခ်ိန္ကိုမေစာင့္ပဲ အလုပ္လုပ္ျခင္းကို အလြန္ပဲႏွစ္သက္ၾကတယ္။ မနက္ဖန္ကို ေငးငိုင္ေစာင့္ၾကည့္ ေနစရာမလုိပါဘူး။ ယေန႔လုပ္စ၇ာရွိသည္ကို လုပ္ထားျခင္းအားျဖင့္ မနက္ ျဖန္ကို သင္ပံုစံေလာင္းႏိုင္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့လူေတြဟာ အလုပ္ လုပ္တဲ့အခါ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္တတ္ၾကတယ္။ အလုပ္ကို အလုပ္ႏွင့္ တူေအာင္ေလးေလးစား စားလုပ္တတ္ၾကတယ္။ ကိုရီးယားႏုိင္ငံကအျဖစ္ အပ်က္ကေလးတစ္ခု ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေဒၚလာသန္း ၂၀၀ က်ပ္ ခ်မး္သာလာခဲ့တဲ့ သူေ႒းႀကီးဟာ သူ႔ထံကို အလုပ္ရွင္သူေဌးတစ္ဦးက ညသန္ေခါင္ေက်ာ္ ဖုန္းလွမ္းဆက္လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မ်ာ သူက ည၀တ္အကၤ်ီ၀တ္ဆင္ ထားတာျဖစ္လုိပ အကၤ်ီကိုကဗ်ာကယာ ခြ်တ္တယ္။ ကုမၸဏီသြားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ဆင္ၿပီး ေလးနက္စြာေျပာဆုိၿပီး ဖုန္းျပန္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ည၀တ္အကၤ်ီကို ျပန္၀တ္လုိက္တယ္။ ဒါကိုသူ႔မိန္မကျမင္ေတာ့ ရွင္ရူးေနလား။ ကိုယ့္ကိုမျမင္ရ တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ဖုိ႔ရာလည္း အေၾကာင္းမရွိပဲနဲ႔ တယ္လီဖုန္း စကားေျပာရုံသက္ သက္ကိုဘာေၾကာင့္ ရွင္သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္ေနရသလဲလို႔ေမးလိုက္တယ္။ ေအး...မိန္မေရမင္း ကိုငါ ေျပာျပမယ္။
လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေလးစားမႈေလးနက္မႈဆိုတာ သူ႔ကြယ္ရာမွာလည္း ေလးစားမႈ ေလးနက္မႈအျပည့္ရွိေနသလို သူ႔ေရွ႕မွာလည္း ေလးစားမႈ ေလးနက္မႈ အျပည့္ရွိေနဖုိ႔လိုအပ္ တယ္။ သူ႔ကြယ္ရာမွာ ေလးနက္မႈေပါ့သြားတာႏ်င့္ ေတြ႕ဆံုၾကမယ္ဆုိရင္လည္း ေလးစားမႈ ေလးနက္မႈ ေပါ့သြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေပၚမွာငါ့ရဲ႕ေလးနက္မႈကို ေလ်ာ့မသြားေအာင္ ငါ့ကိုယ္ငါ ထိန္းသိမ္းလုိက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ငါဟာ အဲဒီေလးစားမႈ ေလးနက္မႈေတြေၾကာင့္ ဒီေန႔ ကိုရီးယားႏုိင္ငံမွာ အခ်မ္းသာဆံုးသူေဌးႀကီျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ သူ႔မိန္းမကို ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္ဟာလည္း ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ့ ကမာၻ႕အခ်မ္းသာဆံုး သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္လုိလွ်င္ အထက္ပါစည္းကမ္းခ်က္ ဥပေဒသေတြကိုလုိက္နာၿပီး လူသားတုိင္းကို ေလးေလးစားစားဆက္ဆံၿပီး ေလးနက္စြာစကားေျပာပါ။ သင့္ကိုအမ်ားက ယံုၾကည္လက္ခံလာပါလိမ့္မည္။ အဲဒါဟာ ေအာင္ျမင္သူေတြရဲ႕ခ်မ္းသာျခင္းရဲ႕ အဓိကလွ်ိဳ႕၀ွက္ ခ်က္ေသာ့ခ်က္ပဲျဖစ္တယ္။
ဒူးေခါင္း၊ ေျခဖ၀ါး ညီညာစြာခ်၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တင္ပလႅင္ခ်ိန္၍ ထုိင္နည္း ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခါးကို ေျဖာင့္မတ္စြာထားၿပီး စတုိင္က်က် စမတ္က်က်ျဖင့္ စကား ေျပာရမည္။ လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ ေခါင္းမကုတ္ရဘူး။ ဒူးမန္႔ရဘူး၊ မ်က္လံုး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ျဖင့္ စကားမေျပာရဘူး။ သြားၾကားမထိုးရဘူး။ အေရးႀကီးတဲ့ စကားေျပာေနစဥ္ ေလးနက္တဲ့စကား ေျပာေနစဥ္ အစားမစားရဘူး။ ႏွာေခါင္းမႏႈိက္ရဘူး၊ အကၤ်ီ၊ ပုဆိုး၊ ေဘာင္းဘီမွာ အစြန္းအ ကြက္ အေပါက္အၿပဲ မရွိေစရဘူး။ စကားေျပာလွ်င္လည္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြ ေျပာသမွ်ကို ေလးနက္စြာ နားေထာင္ရမယ္။ သူ႔ရဲ႕မ်က္ခံုးႏွစ္ခုၾကားကို ၾကည့္ၿပီး နားလည္ႏိုင္စြမ္းးအျပည့့္ ျဖင့္ တည္ျငိမ္စြာ ေမတၱာတရား ျပည့္၀စြာျဖင့္ နားေထာင္ေနရမယ္။ ေနာက္ၿပီး မိမိရဲ႕အ၀တ္ အစားနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္အနံ႕အသက္ရွိ မရွိကိုလည္း အၿမဲတမ္း သတိျပဳေနရမယ္။ အစားအ ေသာက္စားၿပီးတဲ့ အခါတုိင္း သြားကို အၿမဲတမ္း သတိျပဳေနရမယ္။ အစားအေသာက္စားၿပီးတဲ့ အခါတုိင္း သြားကို စံနစ္တက်တုိက္ရမယ္။ လမး္သြားရင္းနွင့္ လမ္းေဘးေတြ႕ရာ စားေသာက္ ဆုိင္မထုိင္ရဘူး။သန္႔ရွင္းသပ္ယပ္ေသာ ေအးေအးေဆးေဆးလည္းျဖစ္မည့္ စနစ္တက်ရွိတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳးကိုသာေရြးခ်ယ္ထုိင္ရမည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က လူေတြဟာ အခ်ိန္တုိင္းမွာ မိမိရဲ႕သြားလာေနထုိင္စားေသာက္မႈကို ဂရုစိုက္ေနၾကလို႔ပဲျဖစ္တယ္။ ကိုယ္္နဲ႔ အတူ ကိုယ့္မိတ္ေဆြပါလာရင္လည္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြရဲ႕ေလးစားမႈကို ရရွိလိမ့္မည္။ ဘယ္အခ်ိန္ မွာ ဘာအစားပဲ စားစားပါးစပ္ကို မလုပ္က်င္းဖုိ႔မေမ့ပါႏွင့္။ အကယ္၍မ်ား ထမင္းစားၿပီးၿပီးခ်င္း ကိုယ့္မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွင့္ အေရးႀကီးတဲ့စီးပြားေရးစကား လုပ္ငန္းကိစၥယံုၾကည္မႈတည္ ေဆာက္သည့္ စကားေျပာေနသည့္ အခ်န္တြင္သင့္ရဲ႕သြားမွာ ကန္ဇြန္းရြက္ အဖတ္တစ္ခုကပ္ ေနခဲ့မည္ဆုိလွ်င္ သင့္မိတ္ေဆြစကားေျပာသည့္အခါတုိင္း သင့္သြားမွာရွိတဲ့ ကန္ဇြန္းရြက္ဖက္ ကိုပဲ စိတ္ကေရာက္ေနပါလိမ့္မည္။
သင့္အေပၚေလးစားမႈ ေပါ့ေလွ်ာ့သြားမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆုိတာ အေသးအဖြဲကအစ ဂရုစိုက္ၾကရမည္။ ကေလးဆန္တဲ့ အျပဳအမႈေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ က်ဥ္ရမည္။ ဥပမာ- ကိုယ့္မိတ္ေဆြလုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္သြားတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ လမး္သြားရင္း ေျပာင္းဖူးကိုက္စားသြားတာမ်ိဳး၊ ဇီးထုပ္စားသြားတာမ်ိဳးမလုပ္ရဘူး။ စတုိင္က်ရမယ္ဆိုတာ ယံံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္လုိ႔ရတဲ့ စတုိင္မ်ိဳးကို ေျပာတာပဲျဖစ္တယ္။ စမတ္က်စြာထုိင္ရမယ္ဆုိ တာအားအင္ကုန္ခမး္ေျခကုန္လက္ပန္းက်သည့္ ထုိင္နည္းမ်ိဳးကို မထိုင္ပဲ ေအးေဆးတည္ျငိမ္ ေျဖာင့္မတ္စြာ ထုိင္ရမည္ကို ေျပာတာပါ။ ေျပာတာက စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြစရာအားေပးစကား ထုိင္နည္းက စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းတဲ့ ဟန္ပန္မ်ိဳးျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ ကိုယ့္ရဲ႕အားေပးမႈဟာ မထိ ေရာက္ပါဘူး။ တစ္ဖက္လူကလည္း ကိုယ့္ကိုအားကိုးအားထားျပဳၿပီး ေလးစားထုိက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ရယ္လုိ႔ လက္ခံယံုၾကည္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္စမတ္က်စြာ ထုိင္ၿပီးအားမာန္အျပည့္ျဖင့္ ျခေသၤ့မင္းႀကီိးအလားအဟုန္ျပင္းစြာ အားေပးတတ္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးကိုယ့္မ်က္နွာ အေနအထားက တက္ၾကြၿပံဳးရႊင္ၿပီး ႏွစ္လုိ ဖြယ္အၿပံဳးျဖင့္ ဆီးႀကိဳဧည့္ခံနားေထာင္ေပးရမယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့လူေတြဟာ သူ၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္ကိုလည္း စိတ္၀င္စားစြာ နားေထာင္တတ္တဲ့ အေလ့အက်င့္ရွိပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့ လူေတြဟာ အခ်ိန္ကိုမေစာင့္ပဲ အလုပ္လုပ္ျခင္းကို အလြန္ပဲႏွစ္သက္ၾကတယ္။ မနက္ဖန္ကို ေငးငိုင္ေစာင့္ၾကည့္ ေနစရာမလုိပါဘူး။ ယေန႔လုပ္စ၇ာရွိသည္ကို လုပ္ထားျခင္းအားျဖင့္ မနက္ ျဖန္ကို သင္ပံုစံေလာင္းႏိုင္ မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္တဲ့လူေတြဟာ အလုပ္ လုပ္တဲ့အခါ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္တတ္ၾကတယ္။ အလုပ္ကို အလုပ္ႏွင့္ တူေအာင္ေလးေလးစား စားလုပ္တတ္ၾကတယ္။ ကိုရီးယားႏုိင္ငံကအျဖစ္ အပ်က္ကေလးတစ္ခု ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေဒၚလာသန္း ၂၀၀ က်ပ္ ခ်မး္သာလာခဲ့တဲ့ သူေ႒းႀကီးဟာ သူ႔ထံကို အလုပ္ရွင္သူေဌးတစ္ဦးက ညသန္ေခါင္ေက်ာ္ ဖုန္းလွမ္းဆက္လာပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မ်ာ သူက ည၀တ္အကၤ်ီ၀တ္ဆင္ ထားတာျဖစ္လုိပ အကၤ်ီကိုကဗ်ာကယာ ခြ်တ္တယ္။ ကုမၸဏီသြားတဲ့ အ၀တ္အစားေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ဆင္ၿပီး ေလးနက္စြာေျပာဆုိၿပီး ဖုန္းျပန္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ည၀တ္အကၤ်ီကို ျပန္၀တ္လုိက္တယ္။ ဒါကိုသူ႔မိန္မကျမင္ေတာ့ ရွင္ရူးေနလား။ ကိုယ့္ကိုမျမင္ရ တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ဖုိ႔ရာလည္း အေၾကာင္းမရွိပဲနဲ႔ တယ္လီဖုန္း စကားေျပာရုံသက္ သက္ကိုဘာေၾကာင့္ ရွင္သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္ေနရသလဲလို႔ေမးလိုက္တယ္။ ေအး...မိန္မေရမင္း ကိုငါ ေျပာျပမယ္။
လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေလးစားမႈေလးနက္မႈဆိုတာ သူ႔ကြယ္ရာမွာလည္း ေလးစားမႈ ေလးနက္မႈအျပည့္ရွိေနသလို သူ႔ေရွ႕မွာလည္း ေလးစားမႈ ေလးနက္မႈ အျပည့္ရွိေနဖုိ႔လိုအပ္ တယ္။ သူ႔ကြယ္ရာမွာ ေလးနက္မႈေပါ့သြားတာႏ်င့္ ေတြ႕ဆံုၾကမယ္ဆုိရင္လည္း ေလးစားမႈ ေလးနက္မႈ ေပါ့သြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔အေပၚမွာငါ့ရဲ႕ေလးနက္မႈကို ေလ်ာ့မသြားေအာင္ ငါ့ကိုယ္ငါ ထိန္းသိမ္းလုိက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ငါဟာ အဲဒီေလးစားမႈ ေလးနက္မႈေတြေၾကာင့္ ဒီေန႔ ကိုရီးယားႏုိင္ငံမွာ အခ်မ္းသာဆံုးသူေဌးႀကီျဖစ္ခဲ့တယ္လုိ႔ သူ႔မိန္းမကို ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္ဟာလည္း ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ့ ကမာၻ႕အခ်မ္းသာဆံုး သူေဌးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္လုိလွ်င္ အထက္ပါစည္းကမ္းခ်က္ ဥပေဒသေတြကိုလုိက္နာၿပီး လူသားတုိင္းကို ေလးေလးစားစားဆက္ဆံၿပီး ေလးနက္စြာစကားေျပာပါ။ သင့္ကိုအမ်ားက ယံုၾကည္လက္ခံလာပါလိမ့္မည္။ အဲဒါဟာ ေအာင္ျမင္သူေတြရဲ႕ခ်မ္းသာျခင္းရဲ႕ အဓိကလွ်ိဳ႕၀ွက္ ခ်က္ေသာ့ခ်က္ပဲျဖစ္တယ္။
♥♥ အၿပံဳး ♥♥
လူတုိင္းၿပံဳးရမယ္။ မၿပံဳးတဲ့လဟာူ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ကိုယ္ဘာလဲ ေမ့လုိက္ပါ။ မေမ့ႏိုင္တဲ့လူ မေအာင္ျမင္ပါ။ မၿပံဳးတတ္လွ်င္ ဆုိင္မဖြင့္ပါနဲ႔ဆိုတဲ့စကားဟာ အလြန္ပင္မွန္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သင္ကိုယ္တုိင္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဥပမာ- ေစ်း၀ယ္သြားတယ္ဆုိၾကပါစို႔ ကိုယ္၀ယ္မဲ့ေစ်းဆုိင္က ေစ်းသည္ဟာမိမိကို အၿပံဳးျဖင့္ႏႈတ္ဆက္တာရယ္ မ်က္ႏွာတင္းတင္း မာမာနဲ႕ ႏႈတ္ဆက္တာရယ္ ဘယ္ဟာကိုသင္သေဘာက်ပါသလဲ။ လူတုိင္းဟာ အၿပံဳးကို ႏွစ္သက္ ၾကပါတယ္။ မ်က္ႏွာေက်ာတင္းမာမႈမရွိပဲ အၿမဲတမ္းၿပံဳးရႊင္စြာျဖင့္ ေနတတ္တဲ့ လူဟာ မိတ္ေဆြေကာင္းအလြန္ေပါမ်ားပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ၿပံဳးျပလုိက္တာဟာ ဘာတစ္ခုမွ ေလွ်ာ့မသြားပါဘူး။ ၿပံဳးသူမွာ ေလွ်ာ႔မသြားသလုိ ၿပံဳးခံရသူမွာ မ်ားစြာေက်နပ္မႈရရွိသြားပါတယ္။ ကိုယ္ကျဖတ္ခနဲ ၿပံဳးလုိက္တဲ့ အၿပံဳးဟာထာ၀ရ တည္ၿမဲသြားတတ္ပါတယ္။ ေငြေၾကးဘယ္ ေလာက္ပင္ ခ်မ္းသာတဲ့လူပဲျဖစ္ျဖစ္ အၿပံဳးမပါပဲ ဘ၀ခရီးကို ေလဆာက္လွမ္းလုိ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္မွာဘယ္ေလာက္ပင္ ဆင္းရဲမြဲေတေနပါေစ အၿပံဳးရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္သြား ႏုိင္ပါတယ္။ ကိုယ့္မိသားစုႏွင့္ ပတ္၀န္က်င္းလည္း စိတ္ခ်မ္းသာၾကရပါ တယ္။ ႏွစ္လုိခင္မင္ဖြယ္ ၿပံဳးတတ္တဲ့လူဟာ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားရဲ႕ ဆီးၾကိဳျခင္း၊ ေထာက္ခံအားေပးမႈကို ရရွိေစပါတယ္။ ကိုယ့္မွာေရာဂါ ေ၀ဒနာမသက္သာလုိိ႔ အိပ္ယာထဲလဲ စဥ္ အၿပံဳးပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္အနားေရာက္လာၿပီး အားေပးစကားတစ္ခြန္း ေျပာလုိက္တာဟာ နတ္ေဆးတစ္ခြက္ေသာက္ရသည့္ပမာ အားအင္ျပည့္၀က်န္းမာခ်မ္းသာလာခဲ့ပါတယ္။
အားငယ္ေနသူ၊ စိတ္ဓာတ္က်ေနသူေတြဟာ ၿပံဳးရအင္တတ္တဲ့ လူကို ေတြ႕ဆံုရသည့္အခါ၀ယ္ ေအးခ်မ္းၿပီးမဂၤလာရွိေသာ ပန္းတစ္ပြင့္ကို ေတြ႕ရသည့္ပမာ ခံစားရပါတယ္။ သူတို႔မွာရွိတဲ့ အပူေတြဟာလည္း အဲဒီလူကို ျမင္လုိက္တဲ့ အခိုက္မွာပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ အၿပံဳးဟာ အသျပာ ေပး၀ယ္လုိ႔မရပါဘူး။ ေတာင္းယူ၍လည္းမရပါ။ ေခ်းငွား၍လည္းမရပါ။ ခုိးယူ၍လည္းမရပါ။ လူေတြအႏွစ္သက္ဆံုးအရာဟာ အၿပံဳးပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အၿပံဳးမ်က္ႏွာျဖစ္ ေအာင္ ဘယ္လုိေလ့က်င့္ရမလဲဆိုေတာ့ ညာဘက္လက္ညူိးနွင့္လက္မ ထိပ္ခ်င္းပူးလုိက္ပါ။ ပါးစပ္္္ဟၿပီး အတြင္းထဲကိုထည့္လုိက္ပါ။ စိတ္ထဲကလည္း ရြတ္ဆိုပါ။ စိတ္ထဲကေန ငါအၿမဲ တမ္းၿပံဳးသည္။ ပါးစပ္ထဲကလက္ကို ျပန္ထုတ္လုိက္ပါ။ ၿပိးလွ်င္ပါးစပ္္္္္္္္္္္္္္္ဟၿပီး ေကြးထားတဲ့လက္ ကိုျပန္ထည့္ပါ။ စိတ္ထဲကေန ငါဘယ္ေတာ့မွ ေဒါသမထကါလုိ႔ ရြတ္ဆိုလုိက္ပါ။ အဲဒီလုိ ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ မ်က္ႏွာမွာတင္းမာေနတဲ့အေၾကာေတြ ေလွ်ာ့လာပါလိမ့္မယ္။ မနက္တစ္ ႀကိမ္ ညတစ္ႀကိမ္ ဆယ္ႀကိမ္ ဆယ့္ငါးႀကိမ္ေလာက္ မွန္ေရွ႕မွာ ေလ့က်င့္ခန္းသဖြယ္ ျပဳလုပ္ရ မည္ ျဖစ္ပါတယ္။
(၁) ငါသည္အၿမဲတမ္းၿပံဳးသည္။
(၂) ငါသည္ဘယ္ေတာ့မွ ေဒါသမထြက္
(၃) ငါ့ကိုလူေတြအားလံုး ခင္ၾကသည္။
(၄) ငါေျပာသမွ် လူေတြအားလံုး လက္ခံၾကသည္။
(၅) ငါသည္တကယ္ေအာင္ျမင္တဲ့လူ ျဖစ္သည္။
(၆) ငါသည္တကယ္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့လူ ျဖစ္သည္။
(၇) ငါ့ကိုငါ အၿမဲခ်စ္သည္။
(၈) လူေတြအားလံုးကလည္း ငါ့ကိုအၿမဲခ်စ္သည္။
(၉) ငါသည္ေမတၱာရွင္၊ ေစတနာရွင္ျဖစ္သည္။
ဟု မနက္တစ္ႀကိမ္ ညတစ္ႀကိမ္ အထက္ပါ(၁၀)ခ်က္ကို ေၾကြးေၾကာ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဒီလုိနဲ႔ ႏွစ္ပတ္ၾကာတဲ့အခါမွာ သင့္မ်က္ႏွာၿပံဳးလာလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အၿပံဳးဟာ တျခားလူေတြကို ေအးခ်မ္းေစပါတယ္။ အၿပံဳးရွိသူရဲ႕ေနာက္မွာ အခြင့္မလမ္းေတြ တသီႀကီးလုိက္လာပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အၿပံဳးတုိင္းဟာ ရန္သူဟူသမွ်ကို ေစ့စပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ၿပံဳးလုိက္တဲ့အခါတုိင္းမွာ ကိုယ္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါတယ္။ ၿပံဳးစရာႀကံဳလာလုိ႔ သဘာ၀အေလ်ာက္ ၿပံဳးမိသည့္ အခါ မ်ိဳးတြင္ျဖစ္ေစ ေရွ႕ပိုင္းက ေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္း လက္ညူိးႏွင့္လက္မေကြးၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္၍ လုပ္ ၾကည့္သည္ျဖစ္ေေစ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚရွိ ၾကြက္သားမ်ားဟာ ေတာင့္တင္းမႈ ေလ်ာ့ပါးသြားၿပီး မ်က္ႏွာတင္းမာမႈ မရွိေတာ့ၾကာင္းေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္း၌လည္း ဇီ၀ဓာတု ေျပာင္းလဲမႈမ်ားျဖစ္ေပၚေစၿပီး အဲဒီေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ပင္လ်င္ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလို ေနရထုိင္ ရေကာင္းလာေၾကာင္း သိပၸံသုေတသီတုိ႔က ဆုိၾကျပန္ပါတယ္။ ၿပံဳးျခင္းဟာ လူတုိင္းရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ရႊင္ၿပံဳးေစၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို တက္ႀကြလန္းဆန္းေစပါတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ ဖက္မ်ား၊ အထက္ေအာက္ လူႀကီးမ်ားကို အၿမဲၿပံဳး၍ႏႈတ္္ဆက္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ေမတၱာစိတ္ကို ေဖာ္ျပတာႏွင့္ တူပါတယ္။ ၿပံဳးျခင္းဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ၊ ေက်နပ္မႈကို ျပသည့္ သေကၤတပင္ျဖစ္တယ္။
မိမိကိုယ္ကိုယ္မိမိေလးစာ ယံုၾကည္ျခင္း၊ သူတပါးရဲ႕ယံုၾကည္ ေလးစားမႈကိုခံရျခင္း၊ လူအမ်ားရဲ႕လက္ခံမႈကို ျဖစ္ေပၚေစျခင္း၊ သူတပါးရဲ႕အပူကို ကင္းစင္ေစျခင္း၊ မိမိနွင့္သူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးစလံုးအတြက္ အက်ိဳးရွိမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ၿပံဳးျပတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားရမည္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတပါးကို အၿပံဳးျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္တတ္တဲ့ သင့္ကို လူအမ်ာကလည္း အၿပံဳးျဖင့္ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္ တုန္႔ျပန္ၾကမည္သာျဖစ္သည္။ ၿပံဳးျခင္းဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခုိက္မနစ္နာ၊ လူတုိင္းအျမင္ခ်င္ဆံုးႏွစ္သက္ဖြယ္ အၿပံဳးကို သင္ အၿမဲတမ္း ေဆာင္ထားျခင္းအားျဖင့္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေသာ အၿပံဳးပိုင္ရွင္အျဖစ္ လူအမ်ားက သင့္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကမည္သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀မွာေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ၿပံဳးျဖစ္ေအာင္ ၿပံဳးပါလုိ႔ အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႔ိိလည္း ထာ၀ရအၿပံဳးပန္းခလုိ႔ လွပၿပီး လူအမ်ားႏွစ္လုိ ခ်စ္ခင္စဖြယ္ အၿပံဳးမ်က္ႏွာကို ထာ၀ရပိုင္ဆုိင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
အားငယ္ေနသူ၊ စိတ္ဓာတ္က်ေနသူေတြဟာ ၿပံဳးရအင္တတ္တဲ့ လူကို ေတြ႕ဆံုရသည့္အခါ၀ယ္ ေအးခ်မ္းၿပီးမဂၤလာရွိေသာ ပန္းတစ္ပြင့္ကို ေတြ႕ရသည့္ပမာ ခံစားရပါတယ္။ သူတို႔မွာရွိတဲ့ အပူေတြဟာလည္း အဲဒီလူကို ျမင္လုိက္တဲ့ အခိုက္မွာပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ အၿပံဳးဟာ အသျပာ ေပး၀ယ္လုိ႔မရပါဘူး။ ေတာင္းယူ၍လည္းမရပါ။ ေခ်းငွား၍လည္းမရပါ။ ခုိးယူ၍လည္းမရပါ။ လူေတြအႏွစ္သက္ဆံုးအရာဟာ အၿပံဳးပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အၿပံဳးမ်က္ႏွာျဖစ္ ေအာင္ ဘယ္လုိေလ့က်င့္ရမလဲဆိုေတာ့ ညာဘက္လက္ညူိးနွင့္လက္မ ထိပ္ခ်င္းပူးလုိက္ပါ။ ပါးစပ္္္ဟၿပီး အတြင္းထဲကိုထည့္လုိက္ပါ။ စိတ္ထဲကလည္း ရြတ္ဆိုပါ။ စိတ္ထဲကေန ငါအၿမဲ တမ္းၿပံဳးသည္။ ပါးစပ္ထဲကလက္ကို ျပန္ထုတ္လုိက္ပါ။ ၿပိးလွ်င္ပါးစပ္္္္္္္္္္္္္္္ဟၿပီး ေကြးထားတဲ့လက္ ကိုျပန္ထည့္ပါ။ စိတ္ထဲကေန ငါဘယ္ေတာ့မွ ေဒါသမထကါလုိ႔ ရြတ္ဆိုလုိက္ပါ။ အဲဒီလုိ ျပဳလုပ္ျခင္းအားျဖင့္ မ်က္ႏွာမွာတင္းမာေနတဲ့အေၾကာေတြ ေလွ်ာ့လာပါလိမ့္မယ္။ မနက္တစ္ ႀကိမ္ ညတစ္ႀကိမ္ ဆယ္ႀကိမ္ ဆယ့္ငါးႀကိမ္ေလာက္ မွန္ေရွ႕မွာ ေလ့က်င့္ခန္းသဖြယ္ ျပဳလုပ္ရ မည္ ျဖစ္ပါတယ္။
(၁) ငါသည္အၿမဲတမ္းၿပံဳးသည္။
(၂) ငါသည္ဘယ္ေတာ့မွ ေဒါသမထြက္
(၃) ငါ့ကိုလူေတြအားလံုး ခင္ၾကသည္။
(၄) ငါေျပာသမွ် လူေတြအားလံုး လက္ခံၾကသည္။
(၅) ငါသည္တကယ္ေအာင္ျမင္တဲ့လူ ျဖစ္သည္။
(၆) ငါသည္တကယ္ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀တဲ့လူ ျဖစ္သည္။
(၇) ငါ့ကိုငါ အၿမဲခ်စ္သည္။
(၈) လူေတြအားလံုးကလည္း ငါ့ကိုအၿမဲခ်စ္သည္။
(၉) ငါသည္ေမတၱာရွင္၊ ေစတနာရွင္ျဖစ္သည္။
ဟု မနက္တစ္ႀကိမ္ ညတစ္ႀကိမ္ အထက္ပါ(၁၀)ခ်က္ကို ေၾကြးေၾကာ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ဒီလုိနဲ႔ ႏွစ္ပတ္ၾကာတဲ့အခါမွာ သင့္မ်က္ႏွာၿပံဳးလာလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အၿပံဳးဟာ တျခားလူေတြကို ေအးခ်မ္းေစပါတယ္။ အၿပံဳးရွိသူရဲ႕ေနာက္မွာ အခြင့္မလမ္းေတြ တသီႀကီးလုိက္လာပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕အၿပံဳးတုိင္းဟာ ရန္သူဟူသမွ်ကို ေစ့စပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ၿပံဳးလုိက္တဲ့အခါတုိင္းမွာ ကိုယ္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါတယ္။ ၿပံဳးစရာႀကံဳလာလုိ႔ သဘာ၀အေလ်ာက္ ၿပံဳးမိသည့္ အခါ မ်ိဳးတြင္ျဖစ္ေစ ေရွ႕ပိုင္းက ေျပာခဲ့တဲ့အတုိင္း လက္ညူိးႏွင့္လက္မေကြးၿပီး ပါးစပ္ထဲထည့္၍ လုပ္ ၾကည့္သည္ျဖစ္ေေစ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚရွိ ၾကြက္သားမ်ားဟာ ေတာင့္တင္းမႈ ေလ်ာ့ပါးသြားၿပီး မ်က္ႏွာတင္းမာမႈ မရွိေတာ့ၾကာင္းေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္း၌လည္း ဇီ၀ဓာတု ေျပာင္းလဲမႈမ်ားျဖစ္ေပၚေစၿပီး အဲဒီေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ပင္လ်င္ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလို ေနရထုိင္ ရေကာင္းလာေၾကာင္း သိပၸံသုေတသီတုိ႔က ဆုိၾကျပန္ပါတယ္။ ၿပံဳးျခင္းဟာ လူတုိင္းရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးကို ရႊင္ၿပံဳးေစၿပီး ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို တက္ႀကြလန္းဆန္းေစပါတယ္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ ဖက္မ်ား၊ အထက္ေအာက္ လူႀကီးမ်ားကို အၿမဲၿပံဳး၍ႏႈတ္္ဆက္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ ေမတၱာစိတ္ကို ေဖာ္ျပတာႏွင့္ တူပါတယ္။ ၿပံဳးျခင္းဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ၊ ေက်နပ္မႈကို ျပသည့္ သေကၤတပင္ျဖစ္တယ္။
မိမိကိုယ္ကိုယ္မိမိေလးစာ ယံုၾကည္ျခင္း၊ သူတပါးရဲ႕ယံုၾကည္ ေလးစားမႈကိုခံရျခင္း၊ လူအမ်ားရဲ႕လက္ခံမႈကို ျဖစ္ေပၚေစျခင္း၊ သူတပါးရဲ႕အပူကို ကင္းစင္ေစျခင္း၊ မိမိနွင့္သူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးစလံုးအတြက္ အက်ိဳးရွိမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ၿပံဳးျပတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားရမည္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတပါးကို အၿပံဳးျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္တတ္တဲ့ သင့္ကို လူအမ်ာကလည္း အၿပံဳးျဖင့္ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္ တုန္႔ျပန္ၾကမည္သာျဖစ္သည္။ ၿပံဳးျခင္းဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မထိခုိက္မနစ္နာ၊ လူတုိင္းအျမင္ခ်င္ဆံုးႏွစ္သက္ဖြယ္ အၿပံဳးကို သင္ အၿမဲတမ္း ေဆာင္ထားျခင္းအားျဖင့္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေသာ အၿပံဳးပိုင္ရွင္အျဖစ္ လူအမ်ားက သင့္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ၾကမည္သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀မွာေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ ၿပံဳးျဖစ္ေအာင္ ၿပံဳးပါလုိ႔ အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းတုိ႔ိိလည္း ထာ၀ရအၿပံဳးပန္းခလုိ႔ လွပၿပီး လူအမ်ားႏွစ္လုိ ခ်စ္ခင္စဖြယ္ အၿပံဳးမ်က္ႏွာကို ထာ၀ရပိုင္ဆုိင္ႏိုင္ၾကပါေစ။
Subscribe to:
Posts (Atom)