٩စာမ်က္ႏွာ ၆၀۶

၁။သူ႕နာမည္က ဂြ်န္နီလာအာစကင္....၀ါီရွင္တန္မွ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား၊ လူမည္းတစ္ဦးပင္။ပန္းခ်ီဆရာ မဟုတ္ေပမင့္ သူက အစြဲလန္းၾကီးစြာျဖင့္ သူမရဲ႔ ပံုတူပန္းခ်ီီီကား ေရးဆြဲေနေခ်း၏။ အေတာ္ေ လးေတာ့ တူပါသည္။ သူမမ်က္ႏွာက အေခ်ာအလွၾကီး မဟုတ္ေပမယ့္
မ်က္ႏွာရွည္ရွည္ ႏွာတံသြယ္သြယ္ ၇ုိးသားမွုု ၾကင္နာမွဳက ထင္းရွာ၏။သူမ၇ဲ႕ ကရုဏာ မ်က္ႏွာေပးေလးနဲ႔ ဂုဏ္ပကာသန ေတြေၾကာင့္ လူခ်စ္လူခင္မ်ားသည္။ ထိုအထဲတြင္ ဂြ်န္ အပါအ၀င္ျဖစ္၏။ သူမရဲ႕ နာမည္က ေမရီဟီးလ္ .ေမလမွာေမြးဖြားသူပင္။။။
ဂြ်န္တေယာက္ ပံုတူဆြဲျခင္းကိစၥျပီးေသာအခါ သူ၏ မွတ္စုစာအုပ္တြင္ ေမရီ၏ ေမြးေန႕တြင္ လက္
ေဆာင္ေပးရန္ဟူ........ေတးမွတ္ထား၏
၂။ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ဂြ်န္က မိဘရပ္ရြာ ျပန္ခဲ႔ုစရသညု္။ ေမရီက ျမိဳဳ႕ေပါီမွာေနသူမို႕ က်န္ရစ္ခဲ့
သည္။ ဂၽြန္ရဲ႔ ႏွလုံးသား (အခ်စ္စိတ္) သည္လည္း ထုိိမွာ ပဲံ က်န္ရစ္ေန၏။ ဂၽြန္က အရဴးအမႈးခ်စ္ေနလွ်က္ ထုတ္မေျပာ၀ံ႕။
ထုိေၾကာင့္ ေမရီ၏ ေမြးေန႔ ၌ စာတုိက္မွ ေခ်ာပုိ႔ျဖင့္ ပန္းခ်ီးကားကုိ ေပးပုိ႔ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထုိေန႔က သူေပ်ာ္လုိက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း ေန႔လည္စာ ပင္ေမ့သြား၏။ ၿပီးေတာ့ ဂၽြန္က မွတ္စု

စာအုပ္ထဲ၌ May 7 th. 1983 ေန႔ ၌ ေမရီကား ပန္းခ်ီကား လက္ေဆာင္ေပးခဲ့၏။ ကၽြႏု္ပ္ အရမ္းေပ်ာ္သည္ သူမ ကေရာ ႏွစ္သက္ေလမလား ကၽြႏု္ပ္ ေတြးေနမိသည္။`` ဟူ၍ စာမ်က္ႏွာ

60 တြင္ ေရးမွတ္ ခဲ့ေလသည္။
ထုိ႔ ေန႔မွာပဲ ေမြးေန႔ ပြဲ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ ေမရီတစ္ေယာက္ ပန္းခ်ီကား ကုိ လက္ခံ ရရွိခဲ့သည္။ နာမည္၊ ေနရပ္လိပ္စာ အတိအက် မပါ၍ ´´အုိ ဘယ္သူမွန္း မသိရပါလား ၊ ေမြးေန႔

လက္ေဆာင္ တဲ့ ငါတုိ႔ ေတာ့ သိေနသားပဲ ´´ ဟု ေရရြက္ မိ၏ ထုိစဥ္ သူငယ္ခ်င္း မ်ားက ´´ဟဲ့ ဒါမရုိးသားဘူး ၊ နင့္ကုိ ခ်စ္ေနလုိ႔ ဒီလုိ႔မ်ိဳး လုပ္တာ ျဖစ္မယ္ ´´ ´´ နင္

သူငယ္ခ်င္းထဲက ျဖစ္မယ္ ´´ အခင္အမင္ ပ်က္မွာစုိးလုိ႔ သူနာမည္ ေသခ်ာမထည့္တာ ထင္တယ္ ´´ စသျဖင့္ မိမိတုိ႔ ထင္ရာ ေျပာၾကသည္။ ပန္းခ်ီကား ေသာ၏ ေအာက္ေျခ မ်ာေတာ့

ခ်စ္လွစြာေသာ ေမရီ´´ ဟု ရုိးရိုး ေလး ေရးထားသည္၊ ေတာင္းဆုိသည့္ သေဘာ မပါ။...
သုိ႔ အတြက္ သူမ ေက်နပ္ ႏွစ္သက္ေနမိသည္။ ´´ လက္ရာက မေျပာင္ ေျမာက္ေပမယ့္ ငါနဲ႔ တူေအာင္ေတာ့ ဆြဲႏိုင္သား ပဲ၊ အဲဒီ လူကုိသာ ေတြ႔ရင္ ´´...ေမရီ၏ စကားမဆုံးေသးမီ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ´´ ဘာလဲ နင္က လက္ခံမလုိ႔ လား ´´ ဟုေမးၾက၏။ ထုိအခါ ေမရီက ´´ မဟုတ္ပါဘူး ဟာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ´´ လုိ႔ ေျပာမလုိ႔၊ သုိေသာ္ သူမရဲ႕ အသြင္အျပင္ က လက္ရာ ရွင္ကုိပင္ ´´ ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင္းတ ေနခဲ့သည္။ တစ္ဖက္ ေတာင္းဆုိလာလွ်င္ လက္ခံျဖစ္ဖုိ႔ရာ မ်ားသည္။ အေၾကာင္းမွာ သူမက အခ်စ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာမွ် မသိေသးသူ တစ္ေယာက္ပင္။
၃။ ေက်ာင္းျပန္ ဖြင့္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဂၽြန္က သူမႏွင့္ အၿမဲတမ္း စကားေျပာျဖစ္သည္။ ကမ္တင္းမွာ ထိုိင္ျဖစ္ ၾကသည္။ ဂၽြန္က ရုိးသားလြန္းေန၍ သမီးရည္းစား တြဲ ပုံစံ မေပါက္။ ထုိျပင့္ ဂၽြန္က ပန္းခ်ီကားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စကား တစ္လုံး မွ မဟ၊ ထုိေၾကာင့္ပင္ သူမဘက္ ကလည္း ပန္းခ်ီ လက္ ရာ ရွင္ ကို စုံစမ္း ၍ မရဘဲ ၿပီးၿပီး ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ပင္ ျဖစ္သြားခဲ့ ၏
၄။ ဂၽြန္တစ္ေယာက္ ကံၾကမၼာ က ညံံ့လာသည္ ဟု ဆုိရမလား ပင္ ၊ တတိယႏွစ္ မွာပင္ ေသြးကင္ဆာ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ထုိေ၀ဒနာ ကုိ သူမရဲ႔ အၿပံဳးေလးကုိ ျမင္ရရုံျဖင့္ ေမ့ေပ်ာက္ႏိုင္ ခဲ့သည္။ ဤသည္ပင္ ေ၀ဒနာ ခုခံဖုိ႔ အတြက္ ဘုရား သခင္ က ဖန္ဆင္း ေပးထားျခင္း ေပလား မေျပာတတ္။
ေရာဂါက ေဆးကုသမႈ ခံယူေနလ်က္ နွင့္ ပင္ ဘုရား သခင္ က လူျပည္ဆက္ လက္ေနခြင့္ မေပးေတာ့၊ ေဆးရုံေပၚ က ဆင္းၿပီး ၂ ပတ္ ခန္႔ အၾကာတြင္ ဂၽြန္တစ္ေယာက္ ေမရီအပါ အ၀င္ ေလာကႀကီးကုိ ႏႈတ္ဆက္ သြားေလေတာ့၏။
မလႈပ္ မယွက္ ၿငိမ္သက္စြာ ျဖင့္ လူ႕ေလာကႀကီး ထဲမွာ အနားယူေနသူ ဂၽြန္နေဘး တြင္ အျပာေရာင္ မွတ္စု စာအုပ္ေလး ႏွင့္ ေဘာ္လ္ပင္ တစ္ေခ်ာင္း ယင္းမွာ ေျမျမဳတ္ သၿဂိဳလ္ရာ ၌ ထည့္သြင္းေပးရန္ မိဘမ်ား က စီရင္ထား ျခင္းျဖစ္ ၏ ဂၽြန္က သူ၏ မွတ္စု မွတ္တမ္းမ်ားကုိ တပါးသူ ဖတ္ရႈမွာကုိ မလုိလားေသာ ညင္(စရုိက္) ေၾကာင့္ မိဘမ်ားက စာအုပ္ ေလးကုိ လွန္႔ ၍ ပင္ မၾကည့္ၾကဘဲ ထုိသုိ႔ စီရင္ထားျခင္းျဖစ္ ၏
ေမရီအပါ ၀င္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားက အသုဘ ပုိ႔ လုိက္ပါလာၾကသည္။ ေမရီ သတိထားမိသည္မွာ ဂၽြန္ရဲ႔ ေဘးက မွတ္စု စာအုပ္ ေလး အဘယ္ေၾကာင့္ ထူးျခားစြာ ပါလာရပါသနညး္။ ေမရီတစ္ေယာက္ အေတြးသာ ေတြး ႏိုင္သည္။ လက္ေတြ႔ မွာ ထုိစာအုပ္ ၏ သမုိင္း (စာေၾကာင္း) ကုိ သူမ မသိ၊ ဖတ္ျဖစ္ ဖုိ႔ ရာလည္း မႀကိဳးစားႏိုင္ခဲ့။
အကယ္၍သာ ဖတ္ျဖစ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစား ႏိုင္ခဲ့လွ်င္...
စာ မ်က္ႏွာ္ (၆၀) ၌ ေရးသား ထားသည္မ်ားကုိ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါလွ်င္...
ေဆာင္း၀ိုင္း