glitter-graphics.com
တစ္ရံခ်ိန္ခါ ၊ ကန္သာယာတြင္
ၾကင္နာစိတ္ထား ၊ လြန္ျပည့္ျငားသည့္
ေရႊဖားတစ္ေကာင္ ေနသတဲ့။
ထုိကန္အနီး
ခုိမွီးထြန္းေတာက္ ၊ ကင္းျမီးေကာက္က
ဖားေအာက္ခုိ၀င္ ၊ ႏွိမ့္ခ်သြင္ျဖင့္
ဂုဏ္အင္ေထြျပား ၊ ေျမွာက္ေျပာၾကားလွ်င္
ေရႊဖား၀မ္းေျမာက္ ၊ ကင္းျမီးေကာက္ႏွင့္
တစ္ေလွ်ာက္အတူ ၊ ေနထုိင္တူ၏။
တစ္ေန႕ခါ၀ယ္
ကန္သာစိမး္ျမ ၊ ၾကည့္လုိ႕လွ၍
ေက်ာ္မွာတင္ကာ ၊ ပို႕ေဆာင္ပါဟု
ေျပာၾကားလာရာ ၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးမား
ေရႊဖားၾကားေသာ္ ၊ ေစတနာထား
ခ်ိဳသာစကား ၊ သနားပိုကာ
မြန္ေမတၱာျဖင့္ ၊ ေက်ာမွာတင္လွ်က္
ကန္ဟုိဘက္သို႕ ၊ ပို႕ဆက္ခရီးစခဲ့၏။
ဖားေက်ာေပၚေရာက္
အသာစီးရ ၊ ကင္းျမီးေကာက္က
က်င့္ေဖာက္ျပန္ယွက္ ၊ အဆိပ္ထုတ္၍
ထိုးအုပ္လုိက္ေတာ့ ၊ ေမတၱာၾကီးမားမိခဲံ
အသြင္စရုိက္မတူသူအား ၊ သံေယာဇဥ္ထား
ကိုေရႊဖားေတာ့ အဆိပ္သင့္ေလေတာ့၏။
ကင္းျမီးဆိပ္ဒဏ္ ၊ လြန္ျပင္းထန္၍
မဟန္ႏိုင္ျငား ၊ တင္းခံအားျဖင့္
စကားဤသို႕ ေမးလုိက္၏။
ငါ့ေက်ာေပၚမွာ ၊ ဇိမ္ရွိစြားျဖင့္
လုိရာမပ်က္ ၊ ပို႕ေဆာင္လွ်က္က
ဘယ္တြက္ဆိပ္မီး ၊ ထုိးသနည္း။
ဘယ္တြက္မင္းျငိဳး ၊ ထုိးသနည္း။
ေပ်ာ့အိအရာ ၊ ေတြ႕ထိပါလွ်င္
ဘယ္မွာမထိုး ၊ ေနႏိုင္ရုိးမုိ႕
အမ်ိဳးဗီဇ ၊ ဇာတိျပ၍
အဆိပ္အုိးႏွင့္ ငါထုိး၏။
ေၾသာ္...
အမ်ိဳးလည္းယွတ္ ၊ စိတ္လည္းပုတ္သည့္
ၾကမ္းၾကဳတ္ရုပ္ဆုိး ၊ ကင္းျမီးမ်ိဳးငဲ႕။
ငါတုိကဖားမ်ိဳး ၊ ေရငုပ္လွ်ိဳး၍
ေပ်ာ္ရုိးစဥ္လာ ၊ ရွိခဲ့တာမုိ႕
ေရလႊာထုိးေဖာက္ ၊ ေျမစိုင္ေရာက္ထိ
တစ္ေထာက္မနား ၊ ငုပ္လွ်ိဳသြားေသာ္
သင္ကားဘယ္လုိ ရွိအံ့နည္း။
ေရႊဖားစိတ္တြင္ ၊ အေတြး၀င္ျပီး
သင္သည္ေရႊဖား ၊ ျဖစ္ခဲ့ျငားေသာ္
စိတ္ထားပံုသြင္ ၊ ဘယ္သို႕ဆင္မည္
ေရျပင္ခရီး ၊ မိုးဦးမည္ေလာ
ဒိုင္ဗင္ထိုး၍ ငုပ္လွ်ိဳးမည္ေလာ။
တစ္ခ်ိန္က ၊ မိုးတြင္ေတြမွာ
မုိးေတြရြာတုိင္း ၊ အဆိပ္သင့္ဒဏ္ခံခက္ပါမႈ
ေအာ္ဟစ္ေနခဲ့ ၊ ဖားေအာ္သံေတြနဲ႕အတူ
ေရာေထြးေနခဲ့တာ ၊ လူယံုမွားခဲ့
အခ်စ္ဆိပ္သင့္ခဲ့တဲ့၊ ငါ့ႏွလံုးသားရဲ႕
ငိုရူိက္သံေတြပါ။
No comments:
Post a Comment