"ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ " ဦးထိပ္ပန္ဆင္လွ်က္

က်န္းမာျခင္းႏွင့္ခ်မ္းသာျခင္းေသာ့ကိုသင္ပိုင္ဆိုင္လုိပါသလား မိတ္ေဆြတုိ႕

ဘ၀ေတြတုိးတက္ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ TIENS နဲ႕လက္တြဲၾကပါ

ဒီစာေလးကေတာ့မိတ္ေတြတုိ႕ကို အလုပ္သေဘာ အၾကမ္းဖ်င္းရွင္းျပတဲသေဘာပါ။

ဒီစာေလးကေတာ့ မိတ္ဆက္အေနနဲ႕ရွင္းျပထားေပးတာပါ။ အလုပ္ကိုစိတ္၀င္စားၾကမယ္ဆုိရင္ ဆက္သြယ္လုိက္ပါ။
အလုပ္ရွာေနသူမ်ား အလုပ္လုိခ်င္ၾကပါသလား ေအာင္ျမင္မႈေတြကိုရရွိေစတဲ့ TIENS နဲ႕လက္တြဲလုပ္ေဆာင္ပါ။
ဒီလိုေလ...စိတ္၀င္စားမယ္ဆုိရင္ အလုပ္မရွိသူမ်ား ကိုဖိတ္ေခၚပါတယ္။ အလုပ္ရွိသူမ်ားလည္း အပို၀င္ေငြရေအာင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကတဲ့ လုပ္ငန္းေလးပါ။ အခ်ိန္သက္သက္ေပးစရာမလုိဘဲ ေငြ၀င္မယ့္လမ္းေလးမို႕ ခုလုိမွ်ေ၀ေပးလုိက္တာပါ။ ခုညီမက Tiens ဆိုတဲ့ medacine company တစ္ခုမွာအသင္း၀င္လုပ္ထားတာပါ။ သူကႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွာရွိတာေလ ညီမကအင္တာနက္ေပၚမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူငယ္ခ်င္းေတြဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာျပျပီးcompany အေၾကာင္းမိတ္ဆက္ေပးလို႕သူတုိ႕ကအသင္း၀င္ခ်င္ရင္ ညီမကသူတို႕ကိုမိတ္ဆက္ေပးတာျဖစ္လုိ႕ ေလွ်ာက္လႊာမွာမိတ္ဆက္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ညီမနာမည္နဲ႕ အသင္း၀င္ကဒ္နံပါတ္ထည့္လုိက္တာနဲ႕
ညီမနဲ႕အဖြဲ႕၀င္သေဘာမ်ိဳးေလ အဖြဲ႕၀င္ဆိုေတာ့ သူတို႕ကလူနာကိုေတြ႕ရင္ ေဆးခန္းကိုမိတ္ဆက္ေပးလုိ႕ လူနာကေဆး၀ယ္ခဲ့ရင္ ညီမမိတ္ဆက္ေပးတာျဖစ္လုိ႕ညီမပါခံစားခြင့္ရွိတယ္ေပါ့။ မိသားစုသေဘာမ်ိဳးေလ ပါ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ေအာင္ျမင္ၾကတယ္။ ညီမမိတ္ဆက္ေပးတဲ့လူေတြက အဖြဲ႕၀င္ေတြရွာသမွ် ညီမနဲ႕လည္းသက္ဆုိင္တာေပါ့။ ၾကိဳးစားသူေတြတြက္ေတာ့ ညီမွ် ထုိက္သင့္တဲ့ ဆုိေၾကးေတြက အမ်ားၾကီးပါဘ။ဲ ကားေတြ ေလယာဥ္ေတြ သေဘာၤေတြပါဆုရၾကတယ္ ။ၾကိဳးစားသေလာက္ခံစားခြင့္ရွိတယ္ေလ ။
တစ္နွစ္ကိုတစ္ႏိုင္ငံမွာဆုေတြေပးတယ္ အသင္းစ၀င္ရင္ ခံစားခြင့္မရွိေသးဘူးေလ အသင္၀င္ခါစဆို 1 * ေလေလာေလာဆယ္ ေရာဂါရွိတဲ့လူနာေတြဘာေတြ ေတြ႕လို႕ေဆးခန္းကိုမိတ္ဆက္ေပးျပီး သူတုိ႕ကေဆး၀ယ္ခဲ့ရင္ အမွတ္ေတြေပါင္းျပီး ၈၀ မွတ္ျပည့္ရင္ 2*ရမွာေလ 2* ရရင္ေဆးေရာင္းရတဲ့အထဲက 5 % ခံစားခြင့္ရွိျပီေလ ေနာက္အဲ့လုိေရာင္းရင္း အမွတ္ႏွစ္ရာျပည့္လာရင္ 3 စတား ရရင္ ခံစာခြင့္က 20 %ခံစားခြင့္ရွိျပီေလ။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ၈၀ % ျပည့္ေအာင္ ေဆး၀ယ္မယ့္သူလိုက္ရွာရမယ္ေပါ့ ။ အလုပ္ဆုိတာ ပ်င္းမေနရဘူး ။ ခုဆိုညီမမနားမေနၾကိဳးစားေနတာ ကုသုိလ္လည္းရ ၀မ္းလည္း၀တဲ့အလုပ္ေလ။ အရမ္းစိတ္၀င္စားတယ္ ။အဓိကကေတာ့ေစတနာထားျပီးလုပ္ရတဲ့အလုပ္ေပါ့။ ေလေတာ့စိုက္ရတယ္ေလ ။အသင္း၀င္ေၾကး ေျခာက္ေထာင္နဲ႕တင္
ေဆးတစ္ဆိုင္ဖြင့္လုိက္သလိုဘဲ ရာထူးတက္လာတာနဲ႕အမွ် ခံစားခြင့္တုိးလာတယ္။ 8* ေလာက္ေရာက္ရင္ေဆးအေပၚမွာ 43 % ခံစားခြင့္ရွိတယ္။ရုံးခြဲေတြက ျမိဳ႕တုိင္း ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ရွိတယ္ေလ။ အဲ့မွာရုံးခြဲရွိတယ္ေလ ။ တရုတ္တုိင္းရင္းေဆးေလသူငယ္ခ်င္းတုိ႕ ၊ မိတ္ေဆြတုိ႕သာသေဘာက်ရင္ေတာ့မိမိျမိဳ႕၊ ႏိုင္ငံနဲ႕နီးစပ္ရာ္ အဲ့ရုံးခြဲမွာဆက္သြယ္ျပီး အသင္း၀င္လုိက္ ပါ။ လိပ္စာေပးမယ္။ သူငယ္ခ်င္းအသင္းသြား၀င္ရင္ေလွ်ာက္လႊာအရင္၀ယ္လုိက္ကိုယ့္ဘကိုယ္ျဖည့္ေနာ္။ျပီးရင္ ေလွ်ာက္လႊာရဲ႕မိတ္ဆက္ေနရာမွာ အထက္လုိင္းနဲ႕ မိတ္ဆက္ဆိုတဲ့ေနရာရွိတယ္။အဲ့နားမွာလမင္းနာမည္နဲ႕အသင္း၀င္ကဒ္နံပါတ္ကိုျဖည့္လုိက္ဒါဆုိရင္သူငယ္ခ်င္းနဲ႕လမင္းကအဖြဲ႕၀င္ျဖစ္သြားမယ္နားလည္လား။ေငြေျခာက္ေထာင္နဲ႕ေဆးဆုိင္ဖြင့္သလိုဘဲလူငယ္ေတြတြက္တုိးတက္လမး္ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ အေတြးမမွားနဲ႕ေနာ္ သြားေရာက္စံုစမ္းၾကည့္လုိက္ၾကပါ။သြားစံုစမ္းလိုက္မယ္ဆိုရင္အက်ိဳးခံစားခြင့္ေတြအမ်ားဆံုးရွိတာေသခ်ာသိလာလိမ့္မယ္။ညီမခုအဲ့မွာလုပ္ေနတာပါ။ လားရူိးကရုံးခြဲေလ အဲ့ေဆးဆုိင္မွာဘဲလုပ္တာပါ။ဒါေပမဲ့လားရူိးမွာေလ။ဆက္သြယ္ေမးၾကည့္ေပါ့ စိတ္၀င္စားခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီအသင္းထဲ၀င္လုိက္လုိ႕ အရူံးဆုိတာလံုး၀မရွိပါဘူး။ ၾကိဳးစားသေလာက္တုိးတက္လမ္းေတြသာၾကိဳဆိုေနလွ်က္ပါ မိတ္ေဆြတို႕၊
ညီမကအဲ့ကေလ။ ေအာင္ျမင္သူမ်ားတယ္ အေပၚကေပးတဲ့စာကိုနားလည္လား။တစ္ျခားျမိဳ႕ရုံးခြဲေတြမွာေတာ့ အသင္းလာ၀င္တဲ့လူေတြကို လူအရမး္လုၾကတယ္လုိ႕ေျပာၾကတာဘဲတယ္။ အသင္း၀င္မယ္ဆုိေလ လာတဲ့လူကိုလုျပီး သူတို႕ရဲ႕အဖြဲ႕ျဖစ္ေအာင္အတင္းေခၚျပီး သူတုိ႕နံပါတ္နဲ႕နာမည္ထည့္တက္ၾကတယ္ကိုယ္ဘကိုယ္ေဖာင္၀ယ္ျပီးျဖည့္လုိက္ေနာ္။လမင္းနာမည္နဲ႕နံပါတ္ထည့္လိုက္ေပါ့။လမင္းနံမည္နဲ႕ကတ္နံပါတ္ကေတာ့ ညီမနာမည္နဲ႕ ကဒ္နံပါတ္ကေတာ့NO- 83171935 NAME - MA ZIN MAR NYO ပါ၀င္လက္တြဲ လုပ္ကိုင္ခ်င္ၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဆုိရင္လမင္းနဲ႕သူငယ္ခ်င္းကအဖြဲ႕ျဖစ္သြားျပီေလ ။သူငယ္ခ်င္းလူနာေတြ႕လုိ႕ ေဆးေရာင္းရရင္
လမင္းလည္းခံစားခြင့္ရွိ္တယ္ ။လမင္းေရာင္းရရင္လည္း သူငယ္ခ်င္းေရာခံစားခြင့္ရွိတယ္ေလ။မိသားစုသေဘာဘဲေပါ့။ မိတ္ေတြတုိ႕သေဘာေပါက္လားမသိဖူးေနာ္။သူကအဖြဲ႕နဲ႕လုပ္တာအင္တာနက္ကျဖစ္ျဖစ္ပတ္၀န္းက်င္ကသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျဖစ္ လမင္းေျပာသလုိမွ်ေ၀လုိက္တစ္ကယ္လုိ႕ သူငယ္ခ်င္းကစိတ္ပါရင္ သူ႕ကိုအသင္း၀င္ဖို႕ေျပာေပါ့။ သူအသင္း၀င္ခဲ့ရင္ သူေလွ်ာက္လႊာ၀ယ္ရင္ မိတ္ဆက္နဲ႕ အထက္လုိင္းေနရာမွာ သူငယ္ခ်င္းကဒ္နံပါတ္နဲ႕နာမည္ျပန္ထည့္ဒါဆုိသူလည္းအဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ျပီ http://www.tiens.com
အဂၤလိပ္စာေတာ္တယ္မလား ၀င္ၾကည့္လုိက္ပါ။ အဂၤလိပ္လုိဘဲတင္ထားတာၾကိဳးစားဖတ္ေပါ့။ အားသာခ်က္ကေတာ့ ေနာက္နိုင္ငံျခားေတြလည္းေလ့လာေရးခရီးလႊတ္တယ္။ 8 *ေရာက္ရင္ေလယာဥ္ ၊ ကား ၊ အေပ်ာ္စီးသေဘာၤေတြပါရတယ္။ ေနာက္နိုင္ငံျခားေတြလည္းေလ့လာေရးခရီးလႊတ္တယ္။ နားလည္ၾကလား မသိရင္မရွင္းရင္ laminlay1983@gmail.com ကေနတဆင့္ေမးျမန္းနိုင္ၾကပါတယ္။ဒီcompanayႏိုင္ငံေပါင္း၁၂၈နိုင္ငံမွာဆုေတြရထားတာပါ။ေတာ္ေတာ္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့မိသားစုလုပ္ငန္းေလးတစ္ခုပါ။ျမန္မာလုိဆုိရင္SKYLIONတရုတ္လုိဆုိရင္TIENSပါ။သူငယ္ခ်င္းကိုဖိတ္ေခၚပါတယ္တစ္ျခားအလုပ္လုပ္ရင္းပတ္၀န္းက်င္မွာလူနာေတြ႕ရင္ေဆးေသာက္တာၾကာျပီးမေပ်ာက္တာေတြေလျဖတ္တာေတြေလ။တစ္ကယ္ေပ်ာက္တယ္အဲ့လုိလူေတြကိုေတြ႕ရင္သူငယ္ခ်င္းကေခၚျပီးဒီေဆးခနး္မွာမိတ္ဆက္ေပးလုိက္ပါ။သူတို႕ေဆး၀ယ္ရင္ သူငယ္ခ်င္းအသင္း၀င္လုိ႕ရတဲ့ ကဒ္နံပါတ္နဲ႕နာမည္ကိုေျပာျပီး၀ယ္လုိက္ပါ။ ဒါဆုိရင္ သူတို႕၀ယ္တဲ့ေဆးကအနဲအမ်ားေပၚမႈတည္ျပီးသူငယ္ခ်င္းကဒ္နဲ႕မိုလုိ႕ဆုေၾကးေငြက သူငယ္ခ်င္း ကဒ္ထဲ၀င္မွာေလ တစ္ခုရွိတာက 1* မျပည့္ခင္မွာေတာ့ဆုေၾကးခံစားခြင့္မရွိေသးဘူးေနာ္။အစေတာ့ၾကိဳးစားရမယ္အသင္း၀င္ျပီးရင္အဲ့ကလူေတြကိုရွင္းျပခိုင္းေပါ့။ပိုနားလည္မယ္။အသင္း၀င္လုိက္ရင္စာအုပ္ေတြနဲ႕အသင္း၀င္ကဒ္ရတယ္အဲ့စာအုပ္မွာပါတယ္။ေသခ်ာဖတ္ေလ့လာၾကည့္ေပါ့အုိေကလား။အစ္ကိုအသင္း၀င္ရင္ေတာ့ေလွ်ာက္လႊာ၀ယ္ရင္မိတ္ဆက္နဲ႕အထက္လုိင္းေနရာမွာညီမနာမည္နဲ႕ကဒ္နံပါတ္ထည့္လုိက္ဒါဆုိရင္ညီမနဲ႕အဖြဲ႕ျဖစ္သြားျပီ။ညီမေရာင္းရရင္လည္းအစ္ကိုဆုေၾကးခံစားခြင့္ရွိတယ္။အစ္ကိုေ၇ာင္းရခဲ့ရင္လည္း ညီမရတယ္။အစ္ကိုလည္းသူငယ္ခ်င္းေတြထက္မိတ္ဆက္ေပါ့။ အစ္ကိုမိတ္ဆက္ခဲ့ရင္အစ္ကို႕ေအာက္ကလူေတြေရာင္းအားေကာင္းရင္ညီမေရာအစ္ကိုေရာျပန္ရတယ္ဆုေၾကးသေဘာေပါက္မွာပါ။ ဒါကေတာ့လုပ္ငန္းအေၾကာင္းအၾကမ္းပ်င္းေလးေျပာျပတဲ့သေဘာပါ။ စိတ္ပါ၀င္စားရင္အသင္းသြား၀င္တာနဲ႕ သေဘာေပါက္နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပေပးပါလိမ့္မယ္။ၾကိဳးစားၾကတာေပါ့။ ညီမလည္းမိတ္ေဆြသိပ္မရွိေတာ့ ခုအြန္လုိင္းမွာေတာ့ ဒီအလုပ္ေလးကိုလုပ္လုိ႕ရလုိ႕ လူေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားၾကတယ္။ဒီအလုပ္ကိုေလ။အတူၾကိဳးစားၾကမယ္။ေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြမ်ားတယ္ခုဒီဘက္မွာေတာင္ေလျဖတ္ေနတဲ့သူေတြေတာင္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းၾကတယ္ကင္ဆာေတာင္စျဖစ္ခါစဆိုေပ်ာက္တယ္ေရာဂါအဆံုဘဲေဆးကတ၇ုတ္ေတာ္၀င္ေဆးေတြေလႏွစ္ေပါင္း ငါးရာ စမ္းသပ္ေဖာ္စပ္ထားတာပါ။ တစ္ကယ္အာနိသင္ေကာင္းျပီး သံုးသူတုိင္းေပ်ာက္ကင္းၾကတာမုိ႕ ယံုၾကည္စိတ္ခ်စြားေရာင္းခ် ၊သံုးစြဲႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ က်နး္မာျခင္းေရာ ၊ ခ်မ္းသာျခင္ေရာပါ ရရွိႏိုင္တာမုိ႕ လက္မလြတ္ေစခ်င္ပါဘူး။ အဓိကကေတာ့ ပညာအရည္အခ်င္း ၊ အသက္အရြယ္ေတြကန္႕သတ္ထားတာမရွိလုိ႕ မိတ္ေဆြအားလုံုးတြက္ပိုလုိ႕ သင့္ေတာ္ၾကမွာပါ။ မိတ္ေဆြအားလံုးဘဲ ပါ၀င္လက္တြဲၾကေစလုိပါတယ္။ အားလုံုးကိုၾကိဳဆုိလွ်က္ပါ။



အတိတ္ကာလမွ အက်ိဳးဆက္မ်ားကို အေျခခံလ်က္ ပိုမိုတုိးတက္ေရးအတြက္ ေရွ႕သို႕ဦးတည္ၾကပါစိုိ႕

အရွိန္မဟုန္ျမင့္မားစြာျဖင့္ တုိးတက္လွ်က္ရွိေသာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အေရာင္းေစ်းကြက္ႏွင့္ လည္းေကာင္း ၊ ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ ၀ယ္ယူသံုးစြဲမႈအင္အားစုႏွင့္လည္းေကာင္း ၊ ေနာက္ဆံုးေပၚ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈ နည္းစနစ္မ်ားႏွင့္ လည္းေကာင္း ၊ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းၾကီးမ်ားႏွင့္လည္းေကာင္း TIANSHI အဖြဲ႕အစည္း၏ ဘက္စံုကြ်မ္းက်င္းျပည့္စံုမႈတုိ႕ ေပါင္းစည္းျခင္းျဖင့္ ကမၻာ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတြင္ ေအာင္ျမင္စြာရပ္တည္ႏုိင္မည္ဟု အခုိင္အမာ ယံုၾကည္ပါသည္။ TIENS ၏အရည္အေသြး အထူးေကာင္းမြန္ေသာ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ကုန္ပစၥည္းႏွင့္အက်ိဳအျမတ္မ်ားစြာကို ကမၻာ့လူသားမ်ားသို႕ မွ်ေ၀ေပးျခင္းျဖင့္ ကမၻာ့ထိပ္သီး စီပြာေရးလုပ္ငန္းၾကီး ၅၀၀ တြင္ ပါ၀င္ႏိုင္ရန္ ၾကိဳးပမ္းလွ်က္ရွိပါသည္။ ထုိ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္မ်ား အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ေရးအတြက္ TIANSHI အဖြဲ႕အစည္းသည္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ ဖက္စပ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ ကုန္စည္ပို႕ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ၊ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ေခတ္မီဒီယာျပန္ၾကား ဆက္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္ဆင္းႏႊဲလ်က္ရွိပါသည္။
မစၥတာလီက်င္းယြမ္
ဥကၠ႒
TIANSHI အဖြဲ႕အစည္း

ဥကၠ႒မစၥတာလီက်င္းယြမ္ ဆုခ်ီးျမွင့္ ဂုဏ္ျပဳျခင္ခံရသည္ ဂုဏ္ပုဒ္မ်ား

*TIANSHI ဥကၠ႒ မစၥတာလီက်င္းယြမ္အား တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံ၏ ထိပ္တန္းစီးပြားေရး စြမ္းေဆာင္ရွင္ ၁၀ ဦးအနက္ တစ္ဦအပါအ၀င္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ခ်ီးျမွင့္ျခင္ခံရပါသည္။
* ႏွစ္စင္က်င္းပေလ့ရွိေသာ တရုတ္အမ်ိဳးသာ လုပ္ငန္းရွင္အဖြဲ႕မွ TIANSHI ဥကၠ႒ မစၥတာလီက်င္းယြမ္အား ၂၀၀၄ ခုႏွစ္အတြက္ ကမၻာေပၚတြင္ ၾသဇာအရွိဆံုး တရုတ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ဂုဏ္ျပဳခဲ့ပါသည္။
* ဥေရာပႏွင့္တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼ လူမႈဖူလံုေရးအသင္းမွ ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ တရုတ္ျပည္မ ပရဟိတာအလွဴရွင္စာရင္းတြင္ TIANSHI ဥကၠ႒ မစၥတာလီက်င္းယြမ္က အလွဴေငြသန္းေပါင္း တရုတ္ယြမ္း ၆၆ မီလီလ်ံ ထည့္၀င္လွဴဒါန္းသျဖင့္ တတိယေနရာ နာမည္ေကာင္းေပးထားပါသည္။
* က်ံဳဟြာအင္ခ်ိဳင္ လ၀က္မဂၢဇင္းႏွင့္ စို႕ဟူအင္တာနက္မွ က်င္းပေသာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ တရုတ္အမ်ိဳးသား ပါရမီထူးခြ်န္သူ (၁၀) ဦးေရြးခ်ယ္ပြဲတြင္ ဥကၠ႒ လီက်င္းယြမ္း ၊ ရန္လိေ၀ႏွင့္ က်ံဳးနန္စန္ အပါအ၀င္ (၁၀)ဦးစလံုးသည္ တရုတ္အမ်ိဳးသားပါရမီ ထူးခြ်န္သူမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံရသည္။
* ၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ ဥကၠ႒ လီက်င္းယြမ္းသည္ တရုတ္ျပည္စီးပြားေရးေလာကတြင္ ထိပ္သီးအေက်ာ္အေမာ္ ပညာရွင္ (၁၀ )ဦးတြင္တစ္ဦးအပါအ၀င္အျဖစ္ဂုဏ္ျပဳျခင္းခံရသည္။


TIANSHI ၏နိုင္ငံတကာလုပ္ငန္းစဥ္ သင့္ အနာဂတ္ အတုိင္းမသိ တုိးတက္ၾကီးပြားႏုိင္မည္

တိုေတာင္းေသာ (၁၁ )ႏွစ္တာ ကာလတြင္ TIANSHI အဖြဲ႕အစည္းသည္ တုိက္ၾကီး (၅)ခုကို ေျခဆန္႕ခဲ့သည္။ ဆထက္ တန္ပိုးၾကီးထြားျမင့္တက္လာေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ TIANSHI သည္ဟန္ခ်က္ညီညီႏွင့္ ညီမွ်စြာ တုိးတက္ ႏုိင္ေသာ အခြင့္အလမ္း ၾကံဳၾကိဳက္ေနပါသည္။ လူတုိင္းႏုိင္ငံရပ္ျခားသို႕သြား၍ တက္လမး္ရွာႏုိင္သည္။TIANSHI ၏ (၆)လုိင္း ကြန္ယက္ internet မွသင့္အတြက္ ကမၻာတစ္၀ွမ္းရွိ အခ်က္အလက္မ်ား ေပးပို႕ေနသည္။ လူမွန္ေနရာမွန္ျဖစ္လွ်င္ သင္၏ထက္ျမက္သည့္ အစြမး္အစကို ျပႏိုင္လိမ့္မည္။ တစ္ႏုိင္ငံမွာ ပါ၀င္ရုံႏွင့္တစ္ကမၻာလံုးတြင္ သင့္အတြက္ အက်ိဳးခံစားခြင့္ ရွိသည္။ ဥစၥာရွင္ခဲျဖစ္သည့္အျပင္ ေရရွည္လုပ္ငန္း အဆက္မျပတ္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ပါေတာ့သည္။



ထူးျခားခ်က္(၄)ခ်က္
၁။ ကမၻာ့ေစ်းကြက္တြင္ တရုတ္လူမ်ိဳး ပိုင္ဆုိင္သည့္ တုိက္ရုိက္ေရာင္းခ်ေသာ အၾကီးဆံုးစီးပြားေရးလုပ္ငန္းျဖစ္သည္။
၂။ ကမၻာေပၚတြင္ ႏိုင္ငံေပါင္း (၁၀၈)ေက်ာ္ ၊ ေစ်းကြက္ ၁၈၀ ၊ သံုးစြဲသူ ၉ သန္း လက္၀ယ္ရွိသည္။
၃။ ကမၻာ့စီးပြားေရးေလာကတြင္ ေရႊအုတ္ခဲခ်ပ္ဟု တင္စားေခၚေ၀ၚေသာ ဖြဲ႕ျဖိဳးဆဲႏိုင္ငံ ေလးႏိုင္ငံ ေလးႏုိင္ငံတြင္ TIANSHI သည္ပင္မေသြးေက်ာသဖြယ္ ရပ္တည္ႏုိင္ျပီ ျဖစ္သည္။
၄။ ထုတ္လုပ္မႈပစၥည္း သန္႕ရွင္းလတ္ဆတ္ျပီး သဘာ၀အတုိင္းျဖစ္ေစရမည္္။ အေရွ႕တုိင္းသက္ရွည္က်မ္းႏွင့္ ညီညြတ္သည္။
၅။ ထူးခြ်န္းသုေတသနအဖြဲ႕ရွိျပီး ေခတ္မီေရွ႕ေျပးသည့္ သိပၸံနည္းပညာျဖင့္ ထုတ္လုပ္သည္။ ကမၻာေပၚ အေရာင္းရဆံုး ပစၥည္းျဖစ္သည္။
၆။ ႏုိင္ငံတကာတြင္ တာ္သူ ၊ ထူးခြ်န္သူကို ဆုခ်မည္။ အျမတ္ခြဲေ၀ေပးမည္။ ရွယ္ယာ၀င္ရန္ အခြင့္အေရးကိုရရွိမည့္ အျပင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအတြင္း ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံ၍ ၀င္ေငြတုိးေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္မည္။







၁။ TIANSHI အဖြဲ႕တြင္ပါ၀င္လွ်င္ သင့္အတြက္က်န္းမာေစရမည္ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ ခ်မ္းသာမွ သင့္ဘ၀သာယာမည္။
၂။ TIANSHI မွ သင့္ဘ၀လွပမႈႏွင့္ ကိုယ္ကာယက်န္းမာသန္စြမ္းမႈကိုေပးမည္။
၃။ ဥစၥာဓနေပါၾကြယ္၀မည့္ အခြင့္အလမ္းေပၚလာမည္။ သင့္ကို ဥစၥာဓနေပးရုံမက စိတ္ဓာတ္အာရုံျပည့္၀မႈကိုပါ ပို႕ေပးလုိက္မည္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ ဥစၥာရွင္ခဲျဖစ္ျပီး တကယ့္ခ်မး္သာၾကြယ္၀ လူကုန္တန္ျဖစ္ႏုိင္ပါေတာ့သည္။
၄။ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မး္ေျမ႕ျခင္းကို ျပန္႕ပြားမွ်ေ၀ခံစားမႈေပးႏိုင္သည္။TIANSHI၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကို ကမၻာ့ဇာတ္ခံုကိုတြင္ အုတ္ျမစ္ခ်ျပီး ေလာကလူသားကိုအက်ိဳးျပဳမည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕၏ ေမတၱာေၾကာင့္ ဘ၀ကို ျမတ္ႏိုးသူတုိင္း က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္မႈ ျပည့္စံုပါေစ။
၅။ကမၻာ့ၾကီးေပၚ သြားလုိရာသြား TIANSHI ေခၚသြားမည္။ သင့္ဘ၀လန္းဆန္းသစ္လြင္ျပီ ခံစားမႈအသစ္ျဖင့္ ဘ၀သစ္ကို အတူတကြေလွ်ာက္လွမ္းၾကပါစို႕။



အားသာခ်က္(၁၀)ခ်က္
၁။ တစ္နုိင္ငံတြင္ပါ၀င္လွ်င္ တစ္ကမၻာလံုးမွ အက်ိဳးခံစားခြင့္ရသည္္္္။
၂။ ရာသက္ပန္ စုမိေဆာင္းမိ၍ အလဟသမျဖစ္ေစရ။
၃။ ခန္႕အပ္သည့္ရာထူး ေလွ်ာ့က်သြားျခင္း မရွိပါ။(ရာထူးတည္ျမဲ)
၄။ ဆု (၁)မ်ိဳး ခ်ီးျမွင့္၍ ရလဒ္အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ခ်ီးျမွင့္ေပးမည္။
၅။ ပင္လယ္ရပ္ျခားစီးပြားေရၚတြင္ တုိက္ရုိက္ေရာင္းခ်မႈ အေကာင္းဆံုးေနရာ ျဖစ္သည္။
၆။ တရုတ္အမ်ိဳးသားမ်ား၏ ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႕ေသာ ကြန္ယက္ျဖင့္တစ္ကမၻာလံုးတြင္ TIANSHI ကုမၸဏီခြဲမ်ားစြာ ဖြင့္လွစ္၍ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးေနပါသည္။
၇။ အေမရိကန္ FDA အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ရ ျဖစ္သည္။
၈။ အေမရိကန္နာစတာ့ခ္ဟိုးဒင္စေတာ့ျဖင့္ သံုးစြဲခြင့္ ရွိသည္။
၉။ ႏွစ္စဥ္ကမၻာ့ပြဲႏွင့္ ကမၻာတစ္၀ွမ္း ထူးခြ်န္ဆုႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ ျပဳလုပ္သည္။
၁၀။ ကမၻာေပၚ ၀ဘ္ဆိုဒ္ (၉)ခုႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားျပီး ဘာသာစကားမ်ိဳးစံုျဖင့္ ၀န္ေဆာင္မႈေပးပါသည္။

မိမိနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့မိတ္ဆက္ေအာက္လုိင္း အဖြဲ႕၀င္ မိသားစုအေပၚမွာလည္းအားလံဳးခံစားခြင့္ရွိပါတယ္။ အဖြဲ႕လုိက္လုပ္ရတဲ့လုပ္ငန္းေလးျဖစ္လုိ႕ ကုသိုလ္လည္းရ၀မ္းလည္း၀ပါတယ္။



TIENS COMPANAY LIMITED CENTER


TIANSHIအဖြဲ႕အစည္းကို မစၥတာလီက်င္းယြမ္သည္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ျပီး ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ကမၻာ့ေစ်းကြက္သို႕ ထုိးေဖာက္၀င္ေရာက္ခဲ့သည္။ လူသားက်နး္မာေရးကို ဦးထိပ္ထားလွ်က္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္မွ တရုတ္ရုိးရာပရေဆးကို အေျခခံ၍ အဆင့္ျမင့္က်နး္မာေရးေစာင့္ေရွာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို ေခတ္မီသိပံၸနည္းက် စီမံထုတ္လုပ္လ်က္ရွိရာ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းအမ်ိဳးေပါင္း ၁၀၀၀ေက်ာ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ ထုတ္လုပ္လ်က္ရွိပါသည္။ ၁၁ ႏွစ္ၾကာ ၾကိိဳးစားထုတ္မႈေၾကာင့္ ဇီ၀က႑ႏွင့္ လူသားအဆင့္ျမင့္နည္းပညာက႑ ၊ ပညာေရးက႑ ၊ ယဥ္ေက်းမႈဖလွယ္ေရးက႑ ၊ ႏိုင္ငံတကာကုန္ပစၥည္းစီးဆင္းမက႑၊ ႏိုင္ငံတကာ ေငြေၾကးလဲလွယ္မက႑ တုိ႕ျဖင့္ စီးပြားေရးစနစ္ကို က်င့္သံုးေအာင္ျမင္ေနေသာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ကမၻာ့စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားအတြင္း မိတ္ေဆြတုိ႕ကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေရးအတြက္ တက္တက္ၾကြၾကြ လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားရန္ ကမး္လွမ္းဖိတ္ေခၚလွ်က္ရွိပါသည္။


TIANSHI အဖြဲ႕အစည္း၏ ရုံးခ်ဳပ္သည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံ ျမိဳ႕ေတာ္ေပက်င္းရွိ Henderson Center တြင္တည္ရွိပါသည္။ ကုန္ပစၥည္းထုတ္လုပ္ေရးႏွင့္ အေျခခံအင္အားစုမွာ ထ်န္က်င္းျမိဳ႕၏ New Technological Industrial Park ရွိ Wu Qing Development တြင္ တည္ရွိျပီး အက်ယ္အ၀န္းမွာ စတုရန္း ၈၀၀ေက်ာ္ကို တုိးခ်ဲ႕ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ထုိ႕ျပင္ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ား၏ ခြင့္ျပဳအားေပးမႈျဖင့္ ထုတ္လုပ္ ၊ ၀န္ေဆာင္ ၊ ေရာင္း၀ယ္ ၊ ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရွိေသာ အေရာင္းဆုိင္ခြဲေပါင္း (၃၀၀၀) ေက်ာ္ကို တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းတြင္ ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ယခုအခါ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၀၈ႏိုင္ငံတြင္ ကုမၸဏီခြဲမ်ားကိုေအာင္ျမင္စြာ တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ျပီ ထုတ္လုပ္ေသာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ အရည္အေသြားေကာင္းမြန္မႈႏွင့္ ၀န္ေဆာင္မႈ ေကာင္းမြန္ျခင္းတုိ႕ေၾကာင့္ (၁၁)ႏွစ္တာကာလအတြင္း ကမၻာ့ေစ်းကြက္သို႕ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ ႏုိင္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါသည္။


စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္သည့္အခါတြင္ ပညာအရည္အခ်င္းသည္ အဓိကအခန္းက႑တြင္ပါ၀င္သည္။ ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္ရန္အတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေသာသယံဇာတတစ္မ်ိဳးမွာ တန္ဖုိးၾကီးလွေသာ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္။ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ ပညာေရးက႑ကိုအေလးမထားပါက ေခတ္ေနာက္က်သြားမည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ TIANSHI အဖြဲ႕အစည္းသည္ တရုတ္ယြမ္ေငြသန္းေပါင္း (၈၀) ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ၍ ၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္ TIANSHI UNIVERSITY ကိုတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ယင္းတကၠသိုလ္သည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံ စီးပြားေရးမႈ၀ါဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိက္ျပီေနာက္ ပထမဦးဆံုးေပၚထြန္းခဲ့ေသာပုဂၢလိကတကၠသိုလ္ၾကီးျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေခတ္မီအဆင့္ျမင့္ပညာမ်ားသင္ၾကားပို႕ခ်ေပးရန္ႏွင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူ႕အရင္းအျမစ္မ်ားေပၚထြက္လာေရးပင္ျဖစ္သည္။ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံတ၀ွမ္းတြင္ တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ထားေသာ အျခားတကၠသိုလ္မ်ားထက္ စံခ်ိန္စံညႊန္းအလြန္ျမင့္မားသည္။ ၂၀၀၄ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္အထိ ယင္းတကၠသိုလ္ၾကီးအတြက္ တရုတ္ယြမ္းေငြသန္းေပါင္း ၁၇၀ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံျပီးျဖစ္ပါသည္။ ေရွ႕လုပ္ငန္းမ်ားအေနျဖင့္ အရည္အေသြးေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ ထပ္မံရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ၍ ဆက္လက္ပ်ိဳးေထာင္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။


စီးပြားေရးလုပ္ကိုင္သည့္အခါတြင္ ပညာအရည္အခ်င္းသည္ အဓိကအခန္းက႑တြင္ပါ၀င္သည္။ ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္ရန္အတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ေသာသယံဇာတတစ္မ်ိဳးမွာ တန္ဖုိးၾကီးလွေသာ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္။ လူ႕စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ ပညာေရးက႑ကိုအေလးမထားပါက ေခတ္ေနာက္က်သြားမည္ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ TIANSHI အဖြဲ႕အစည္းသည္ တရုတ္ယြမ္ေငြသန္းေပါင္း (၈၀) ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ၍ ၁၉၉၆ခုႏွစ္တြင္ TIANSHI UNIVERSITY ကိုတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ယင္းတကၠသိုလ္သည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံ စီးပြားေရးမႈ၀ါဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလုိက္ျပီေနာက္ ပထမဦးဆံုးေပၚထြန္းခဲ့ေသာပုဂၢလိကတကၠသိုလ္ၾကီးျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေခတ္မီအဆင့္ျမင့္ပညာမ်ားသင္ၾကားပို႕ခ်ေပးရန္ႏွင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူ႕အရင္းအျမစ္မ်ားေပၚထြက္လာေရးပင္ျဖစ္သည္။ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏုိင္ငံတ၀ွမ္းတြင္ တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ထားေသာ အျခားတကၠသိုလ္မ်ားထက္ စံခ်ိန္စံညႊန္းအလြန္ျမင့္မားသည္။ ၂၀၀၄ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္အထိ ယင္းတကၠသိုလ္ၾကီးအတြက္ တရုတ္ယြမ္းေငြသန္းေပါင္း ၁၇၀ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံျပီးျဖစ္ပါသည္။ ေရွ႕လုပ္ငန္းမ်ားအေနျဖင့္ အရည္အေသြးေကာင္းသည္ထက္ေကာင္းေအာင္ ထပ္မံရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံ၍ ဆက္လက္ပ်ိဳးေထာင္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။


TIANSHI အဖြဲ႕အစည္းသည္ ႏွစ္ေပါင္း၁၅၀၀ ေက်ာ္မွ ေရွးေဟာင္းတရုတ္က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈနည္းနာမ်ားကို အသံုးျပဳကာ အေကာင္းဆံုးထုတ္လုပ္ေပးလ်က္ရွိပါသည္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ FDA အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္အျပင္ ႏုိင္ငံေတာ္မွလည္း FDA အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္မ်ား ရရွိထားျပီျဖစ္သည္။ ဥကၠ႒ မစၥတာလီက်င္ယြမ္းမွ အရည္အေသြးျမင့္ က်န္းမာေရးဆုိင္ရာ အေစာင့္ေရွာက္ကုန္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္သည့္လုပ္ငန္းကို ေရြးခ်ယ္လုပ္ကိုင္ရျခင္းမွာ လူသားတုိ႕၏အသက္ကို တန္ဖုိးထား၍ ျဖစ္သည္။ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ား၏စစ္မွန္မႈ ၊ အရည္အေသြးေကာင္းမြန္မႈ ၊ ၀န္ေဆာင္မႈအျပင္ မြန္ျမတ္ေသာ စိတ္ထားျဖင့္ ကမၻာ့လူသားမ်ား က်န္းမာေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ရန္ဟူေသာ အေတြးအေခၚတုိ႕ေၾကာင့္ ကမၻာ့ေစ်းကြက္တြင္ ေအာင္ျမင္မႈရကာ TIANSHI အဖြဲ႕အစည္းသည္ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာ ရပ္တည္နိုင္ျပီျဖစ္သည္။

TIENS က်န္းမာေရးဓာတ္စာမ်ား

TIENS က်န္းမာေရးအေထာက္အကူျပဳစက္ကိရိယာမ်ား

Tiens Acupoints Health Care Apparatus
ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္ ကိရိယာ (Sales Prices - 115200)
*ထူးျခားခ်က္မ်ား
• Tiens ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္ကိရိယာသည္ တရုတ္အပ္စိုက္ပညာရပ္အား အေျခခံျပီး ေခတ္မီနည္းပညာမ်ားနွင့္ ေပါင္းစပ္ကာ ေငြအပ္ကဲ့သို႕ အက်ိိဳးသက္ေရာက္မႈရွိေသာ လူတုိင္းအသံုးျပုႏုိင္ရန္ ဖန္တီးထုတ္လုပ္ထားေသာ ကိရိယာျဖစ္သည္။
• လက္ေတြ႕စမ္းသပ္္ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားအရ ၁၀ႏွစ္ သက္တမး္ရွိျပီျဖစ္ေသာ ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္္ကိရိယာမွာ အပ္စိုက္ကုသမႈထက္ ၉၈%အက်ိဳးထိေရာာက္မႈရွိ ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရပါသည္။ ထံုးေပါင္၏ ထပ္ဖ်ားမွ အပ္သည္ သံလုိက္ျပားငယ္ပါ၀င္ျပီး ထံုးေပါင္ကိုယ္ထည္မွလာေသာ ဓာတ္အားႏွင့္ သံလုိက္ဓာတ္ေပါင္းစည္းျပီး ဇီ၀လွ်ပ္စီးအားကို ထုတ္လႊတ္ေပးသည္။ ထံုးေပါင္၏ လွ်ပ္စစ္အားမွာ ကိုယ္တြင္းရွိ ပိတ္ဆို႕ေနေသာအေၾကာမ်ားကို ထံုးေပါင္ကိုယ္ထည္ရွိ ခလုတ္ဖါင့္ျခင္းအားျဖင့္ ထိေရာက္စြာပြင့္ေစသျဖင့္ လြန္စြာအသံုး၀င္ေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။
• ထုိ႕ေၾကာင့္ ထံုးေပါင္အား နတ္အပ္ဟု တင္စားေခၚေ၀ၚျပီး အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားမွ ဆရာ၀န္မ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားမွာ အလြန္ႏွစ္သက္စြာ လက္ခံ အသံုးျပဳၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။
• Tiens ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္ ကိရိယာသည္ လူတုိင္းက်န္းမာေရးအတြက္ မရွိမျဖစ္ေဆာင္ထားသင့္ေသာ ကိရိယာျဖစ္ျပီး ႏုိင္ငံတကာမွ အထူးႏွစ္ျခိဳက္စြာ မွာယူသံုးစြဲေနၾကတာ အလြယ္တကူ အသံုးျပဳႏုိင္ေသာ စက္ကိရိယာပစၥည္းတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။

* ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္ကိရိယာ၏ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ား
• ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္ကိရိယာျဖင့္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ပြိဳင့္ေနရာမ်ားအားေထာက္ျပီး ကုသပါက အေအးမိေရာဂါ၊ ေလျပြန္ႏွင့္သက္ဆုိင္သည့္ ေရာဂါမ်ား၊ ေသြးတိုးေရာဂါ။ အစာအိမ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ေရာဂါမ်ား၊ မ်က္ႏွာပိုင္း၊ ကိုယ္ပိုင္း၊ ခါးေအာက္ပိုင္းတြင္ရွိေသာ အာရုံေၾကာမ်ား နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း၊ ေလးဘက္နာ၊ ေဂါက္ေရာဂါ၊ အဆစ္အျမစ္ေရာင္ရမး္ျခင္း၊ ေညာင္းညာျခင္း။ ကိုယ္အပူခ်ိန္တက္ျခင္း၊ ကိုယ္တြင္း ဇီ၀လည္ပတ္မႈ ျဖစ္စဥ္မွန္ကန္ေစရန္ ျပဳျပင္ေပးျခင္း၊ အဆိတ္အေတာက္ရွင္းထုတ္ေပးျခင္း။ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ားဖြင့္ေပးျခင္း။ နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေ၀ဒနာအား သက္သာေစျခင္း၊ ေသြးမွ အဆီဓာတ္မ်ားကို က်ေစျခင္း၊ ေလျဖန္းျခင္း။ ကိုယ္တစ္ပိုင္းေသျခင္း စသည့္ေရာဂါ ေ၀ဒနာမ်ားကို သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစပါသည္။



* ထံုးေပါင္၏ အားသာခ်က္မ်ား
• ထံုးေပါင္ကို အသံုးျပဳကုသျခင္းျဖင့္ ေငြအပ္ကုသျခင္းကဲ့သိုိ႕ ကူးစက္ေရာဂါမ်ားအတြက္ စိုးရိမ္ရန္ မလုိအပ္ေတာ့ပါ။ ထံုးေပါင္၏ လွ်ပ္စီးမႈမွာ ကိုယ္အတြင္းသိုက ၆စင္တီမီတာမွာ ၈စင္တီမီတာအနက္ထိ ေရာက္ရွိႏိုင္ျပီး အေၾကာအတြင္း ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပသနာမ်ားကို ေကာင္းစြာ ျပဳျပင္ေပးသည္။ ခႏၶာကိုယ္ေပၚရွိ အေၾကာပိြဳင့္မ်ားအား လုိအပ္သလုိေထာက္ျပီး ခံစားေနရသည့္ ေ၀ဒနာမာ်းကို ကုသႏိုင္သည္။
• အသံုးျပဳရလြယ္ကူျပီး ေငြအပ္ျဖင့္ ကုသသကဲ့သို႕ အာနိသင္ရွိသည္။ ေငြအပ္ျဖင့္ စိုက္ျပီး အသံုးျပဳသူမွာ အပ္စိုက္မကြ်မး္က်င္သူမ်ား အသံုးျပဳပါကလည္း အႏၱရာယ္မရွိပါ။ ျပင္ပမွ လွ်ပ္စစ္အား မလုိအပ္သျဖင့္ ေနရာေဒသမေရြး သယ္ေဆာင္ျပီး အသံုးျပဳႏုိင္သည္။
• ျပင္မမွဓာတ္အားသြင္းေပးစရာ မလုိအပ္ေပ။
• အရြယ္အစားေသးငယ္သျဖင့္ သယ္ေဆာင္ရလြယ္ကူျခင္း၊ အေရျပားအတြင္းသို႕ ေေပါက္၀င္သြားျခင္းမရွိသျဖင့္ ေရာဂါ ကူးစက္မႈမ်ား စသည့္အႏၱရာယ္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။
• အသံုးျပဳပံုမွာ လြယ္ကူျပီး သင္ယူရလြယ္ကူသည့္အတြက္ လူတုိင္းစိတ္ခ်စြာ အသံုးျပဳႏုိင္သည္။
• ကမၻာေပၚတြင္ ပထမဦးဆံုး တီထြင္ဖန္တီးထားျခင္းျဖစ္သည္။
• ထံုေပါင္ႏွင့္ ခံစားေနရေသာေ၀ဒနာမာ်းကို ကုသစဥ္ ဓာတ္စာႏွင့္ တြဲဖက္စားသံုးပါက ကုသပါက ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစပါသည္။




*ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္ကိရိယာအားအသံုးျပဳပံု
အဓိက အသံုးျပဳပံု နည္းလမ္း(၃)မိ်ဳးမွာ ဖိေထာက္ထားျခင္း၊ ေထာက္ထားသည့္ေနရာမွ ဘယ္ညွာလွည့္ေပးျခင္း၊ စက္ေပၚရွိ ခလုတ္ဖြင့္ျပီး သံလုိက္ဓာတ္ျဖင့္ အေၾကာဖြင့္ေပးျခင္း တုိ႕ျဖစ္သည္။

# ဖိေထာက္ထားျခင္း
ထံုးေပါင္အေၾကာႏွိပ္ကိရိယာအား ကိုယ္ေပၚရွိအေၾကာမွတ္ေပၚတြင္ ဖိေထာက္ထားရမည္။ ဖိထားသည့္ စိုက္အားကိုမႈ ေ၀ဒနာရွင္၏က်န္းမာေရးအေျခအေနေပၚမႈတည္ျပီး ခံႏုိင္ရည္ရွိသည့္အေလွ်ာက္ အသံုးျပဳရမည္။
#ဘယ္ညာလွည့္ျပီး အသံုးျပဳျခင္း
ေထာက္ထားသည့္အမွတ္မွ ဘယ္ညာသိုိ႕လွည့္ျပီး အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။
#ခလုတ္ဖြင့္ျပီး အသံုးျပဳျခင္း
ကိုယ္ေပၚရွိအမွတ္တြင္ ၁မိနစ္မွ၃မိနစ္အထိ ေထာက္ထားျပီးေနာက္ ဖြင့္လုိသည့္ အေၾကာမွတ္ေနရာတြင္ ထံုးေပါင္ရွိ ခလုတ္အား ၁ခ်က္မွ၂ခ်က္ထိႏွိပ္ျပီး အသံုးျပဳျခငး္ျဖင့္ အေၾကာပိြဳင့္မ်ားအား ေကာင္းစြာဖြင့္ေပးကာ ထိေရာက္မႈကို ျမန္ဆန္ေစပါသည္။

*အသံုးမ်ားေသာ အဓိကအေၾကာပိြဳင့္ေနရာမ်ား
၁။ လည္ပင္းေက်ာရုိးပိုင္းႏွင့္သက္ဆုိင္သည့္ေရာဂါ
ပံု(၁)ပါအတုိင္းေထာက္ပါ။ အလည္ေက်ာရုိးမွတ္မ်ားကိုမႈ ေအာက္မွအေပၚသို႕ တစ္ပိြဳင့္ခ်င္းစီ ေထာက္သြားေပးရမည္။ ေဘးရွိပိြဳင့္မ်ားေထာက္ရာတြင္ ထံုးေပါင္ႏွစ္လက္ျဖင့္ေထာက္လွ်င္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ပိုျမန္ေစသည္။

၂။ ပခံုးနာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း၊ လက္ေမာင္းနာျခင္း၊ လက္လႈပ္ရွားမရျခင္းႏွင့္ ေသြးတုိးျခင္း
ပံု(၂)ပါအတုိင္း ေထာက္၍ ကုသျခင္းႏွင့္ ဘယ္ညာလွည့္ျပီး ကုသျခင္းကို အသံုးျပဳႏုိင္သည္။ ဦးေခါင္း ေအာက္ဘက္ရွိ ပိြဳင့္ႏွင့္တေတာင္ေကြးရွိပိြဳင့္မွာ ေသြးတုိးအတြက္ ေထာက္ႏုိင္သည့္ ပိြဳင့္လည္းျဖစ္သည္။

၃။ ဒူးေခါင္းဆစ္ရုိးကိုက္ျခင္း
ဂံုညွင္းရုိးေအာက္ရွိ ခ်ိဳင့္ရာဘယ္ညာရွိ ခ်ီရန္အမွတ္။ ဂံုညွင္းရုိးေအာက္ အလည္တည့္တည့္ရွိ က်ဴစန္းလီအမွတ္ႏ်င့္ ဘယ္ညာ ခ်ီရန္ႏွစ္မွတ္ကို ပံု(၃)ပါအတုိင္းေထာက္ျခငး္ျဖင့္ ကုသ ႏုိင္ပါသည္။

၄။ ေသြးတုိးျခင္း
လက္မႏွင့္လက္ညဳိးေဘးရွိ ေဟာ္ကူပိြဳင့္ႏွင့္ ပံု(၄)ပါ အမွတ္အတုိင္းေထာက္ပါ။

၅။ ပံု(၅)တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚရွိ အမွတ္မ်ားသည္ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ မႈးေ၀ျခင္း၊ ထိပ္ကပ္နာျဖစ္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာေလျဖန္းျခင္း၊ အျမင္အာရုံမၾကည္လင္ျခင္း၊ ႏွာေခါင္းပိတ္ျခင္း၊ နားအူျခင္း၊ အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း၊ ေလျပြန္ေရာင္ျခင္း၊ သတိလစ္ျခင္း၊ ခါးနာျခင္း၊ မ်က္ႏွာ၊ ပါးႏွင့္ ေမးေၾကာမ်ား နာက်င္ျခင္း၊ သြားကိုက္ျခငး္ႏွင့္ သြားဖံုးေရာင္ျခင္းမ်ားအတြက္ ေထာက္ျခင္းႏွင့္ ဘယ္ညာလွည့္ျခင္းနည္းကို အသံုးျပဳႏုိင္သည္။

*အထူးသတိျပဳရန္
• ေသြးေၾကာမၾကီးမ်ား ခုန္ေနသည့္ ေနရာမ်ားကို ခလုတ္ႏွိပ္ျခငး္ မျပဳလုပ္သင့္ေပ။
• မ်က္လံုးအိမ္အတြင္းႏွင့္ ႏွလံုးတြင္ ႏွလံုးခုန္စက္ထည့္ထားသည့္သူမ်ား၊ အရုိးက်ိဳးျပီး စတီးေခ်ာင္းတပ္ဆင္ထားသူမ်ား ထိုအစိတ္အပိုင္းမ်ားတြင္ ထံုးေပါင္ျဖင့္ မေထာက္သင့္ပါ။ ခလုတ္မႏွိပ္သင့္ပါ။
• ေလျဖန္းသူသည္ ထံုးေပါင္ႏွင့္ကုသစဥ္အေတာအတြင္း ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားးကို ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ပါက အက်ိဳးထိေရာက္မႈ ပိုမိုျမန္ဆန္သည္။





Physical Therapeutic Apparatus for Cervical Spondylosis
လည္ပင္း၊ေက်ာရုိးနာေ၀ဒနာကုထံုးဆိုင္ရာပစၥည္းကိရိယာက်ီးေပါင္းစက္(Sales price -22800 k)

* ထူးျခားခ်က္
• လည္ပင္း၊ ေက်ာရုိးဆစ္သည္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ႏွလံုးကို ဆက္ေပးထားျပီး လူ၏အသက္ႏွင့္ ရွင္သန္ျခင္းအတြက္ မ်ားစြာအေရးပါသည္။ ေက်ာရုိးမၾကီးသည္ လူ႕ခႏၶာကိုယ္အား အလြယ္တကူ ဟန္ခ်က္ပ်က္ေစႏုိင္ေသာ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္သည္။ အရုိးဆစ္တြင္ခ်ပ္ျပား၀ိုင္းမ်ားသည္ ေက်ာရုိးမၾကီးတည္ျငိမ္ေရးႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ၄င္းအရုိးခ်ပ္ျပား၀ိုင္းမ်ားအား လွည္းဘီးပံု တြယ္ဆက္တစ္သွ်ဴးျဖင့္ ၀န္းရံထားသည္။ ေက်ာရုိးဆစ္အတြင္း ခ်ပ္ျပား၀ိုင္းသည္ ေပ်ာ့ေျပာင္းျပီး ကားတာယာကဲ့သို႕ ေက်ာရုိးမၾကီးအား သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေအာင္ ေထာက္မေပးထားျပီး အေလးအပင္မျခင္းႏွင့္ အျပင္းအထန္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။
• ေက်ာရိုးမၾကီးသည္ ခႏၶာကိုယ္အဂၤါအစိတ္အပိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ တြယ္ဆက္ေနမႈေၾကာင့္ ၄င္းတြင္တစံုတရာ ျပသနာရွိလာပါက ကိုယ္တစ္ျခမး္ေသသည္အထိ ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ လည္ပင္းေက်ာရုိးတေလွ်ာက္ ပင္ပန္းထိခိုက္ျပီး အုိမင္းလာခ်ိန္တြင္ လည္ပင္းရုိး၏ ပံုအေနအထားမွာ စတင္ေျပာင္းလဲလာႏိုင္သည္။
• အရုိးက်ီးေပါင္းတက္ျခင္း၊ အရုိးလြျခင္း။ ႏူးညံ႕သည့္အစိတ္အပိုင္းမ်ား ထိခိုက္မိျခင္း၊ ေသြးေၾကာမ်ားအား ဖိမိျခင္း၊ အာရုံေၾကာႏွင့္ အျခားအစိတ္အပိုင္းမွတဆင့္ လည္ပင္းတေလွ်ာက္ႏွင့္ ပခံုးတေလွ်ာက္တြင္ ေတာင့္တင္းျခင္း၊ နာက်င္ျခင္း၊ လႈပ္ရွားရ မလြယ္ကူျခင္း၊ လည္ပင္း တစ္ျခမ္းနာျခင္း၊ ဦးေႏွာက္အတြင္း ေအာက္ဆီဂ်င္ မလံုေလာက္ျခင္း၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ပင္ပန္းႏြမး္နယ္ျခင္း၊ ဦးေႏွာက္သုိ႕ ေသြးအလံုအေလာက္မရျခင္း၊ ေျခလက္မ်ား ထံုက်င္ျခင္း၊ အံုးလြဲျခင္း၊ နားအူေနျခင္း၊ အစာစားခ်င္စိတ္မရွိျခင္း၊ အိပ္မေပ်ာ္ျခင္း။ မ်က္စိအျမင္အာရုံ ခ်ိုဳ႕ယြင္းျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္၏ စြမး္ေဆာင္ရည္မ်ား က်ဆင္းျခငး္တုိ႕ ျဖစ္ေပးလာႏုိင္ပါသည္။
• အစာအိမ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ရင္ျပည့္ရင္ကယ္ျဖစ္ျခင္း၊ အားအင္ခ်ိနဲကျခင္းတုိိ႕အျပင္ ရူပ္လကၡဏာသြင္ျပင္ကိုပင္ ထိခိုက္ေစႏုိင္သည္။ အသက္အရြယ္ တျဖည္းျဖည္းၾကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် အရုိးတြင္း၇ွိ ေရဓာတ္ႏွင့္ ကယ္လဆီယမ္ဓာတ္မ်ားသည္လည္း တျဖည္းျဖည္းဆံုးရူံးလာျပီး လည္ပင္း၊ ေက်ာရိုး၏တည္ျမဲမႈမွာ က်ဆင္းလာသည္။ ထုိသိုိ႕က်ဆင္းလာမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားရန္အတြက္ အရုိးအတြင္းမွ သဘာ၀အေလွ်ာက္ အစားထုိးအရုိးသစ္မ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ ၄င္းကိုအရုိးအတက္ထြက္ျခင္ဟု ေခၚသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ လည္ပင္းရုိးႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ေ၀ဒနာမ်ားကို အသက္၃၅ႏွစ္ အထက္လူမ်ားတြင္ ပိုမိုေတြရွိရသည္။

#ကြြမ္တန္လႈိင္းကုထံုး
ကမၻာတစ္၀ွမ္းမွ ဇီ၀ေဗဒပညာရွင္မ်ား၊ ကုထံုးစီမံကိန္းအဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ ေဆးဘက္ကြ်မး္က်င္သူ
မ်ားႏွင့္ ရူပေဗဒဆုိင္ရာ သိပၸံပညာရွင္မ်ားသည္ ငါးႏွစ္ၾကာ ေလ့လာစမး္သပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ျပီ
ေနာက္ ကြမ္တန္လႈိင္းသီအိုရီကို လူ႕အသက္ကယ္ကုထံုးအျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္ေၾကာင္း ေအာင္ျမင္စြာ ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္။ ၄င္းနည္းမွာ ေက်ာရုိးမအတြင္းသို႕ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ထည့္ျပီး အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္လာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ေသာ ကုထံုးပင္ျဖစ္သည္။ အသြားခြ်န္ေသာ ဇီ၀ေဗဒ လွ်ပ္စစ္စီးေၾကာငး္လႈိင္း၊ သံလုိက္လႈိင္း၊ အနီေအာက္ေရာင္ျခင္မွ အပူလႈိင္းႏွင့္ လူ႕ခႏၶာကိုယ္အတြင္းရွိ ဇီ၀လႈိင္းမ်ားကို ေပါင္းစပ္ျပီး စက္၀ိုင္းပံု လႈိင္းလႈပ္ရွားမႈကို ဖန္တီး၍ လည္ပင္းႏွင့္ ေက်ာရုိးမၾကြက္သားမ်ာေပၚတြင္ လႈပ္ရွားေစျခင္းျဖစ္သည္။

*Tiens လည္ပင္းႏွင့္ ေက်ာ္ရုိးေ၀ဒနာကုထံုးကိရိယာ၏ စြမး္ေဆာင္ခ်က္မ်ား
• Tiens လည္ပင္းႏွင့္ ေက်ာရုိးေ၀ဒနာ ကုထံုးကိရိယာသည္ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားႏွင့္တကြ ေက်ာရုိးအဆစ္ကို ထိန္းသိမ္းလုိသူတိုင္း အသံုးျပဳႏုိင္သည္။ ကြမ္တန္စက္၀ိုင္းပံုလႈိင္း၏ လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေက်ာရုိးဆစ္မ်ား၊ ေက်ာရုိးအဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ရည္ကို တိုးတက္ေစသည္။ ထုိသို႕သံုးစြဲျခင္းျဖင့္ ေက်ာရုိးပံုကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစ၍ ေရရွည္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ေပးႏုိင္ပါသည္။
• ထိုကုထံုးသည္ ေက်ာရုိးမတစ္ခုလံုး အစမွအဆံုး လုပ္ေဆာင္မႈကို ေကာင္းေစျပီး စြမ္းအင္ပံုစံ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစသည္။ ထုိ႔ျပင္ အသက္ရူျခင္းနွင့္ ေသြးလွည့္ပတ္ျခင္းတုိ႕၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို လြယ္ကူေကာင္းမြန္ေစရန္ အေထာက္အပံ႕ေပးသည္။ ေက်ာရုိးမၾကီးကို အားေကာင္းေစျပီး က်န္းမာေရး အေျခအေနကို အထူးေကာင္းမြန္ေစသည္။
• စက္၀ိုင္းပံုလႈိင္းလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေက်ာရုိးမရွိ တစ္သွ်ဴးမ်ား၏ ထိန္သိမ္းမႈအား ေကာင္းလာႏိုင္ျခင္း၊ ေက်ာရုိးမ ၾကြက္သားမ်ား၏ ခြန္အားစြမ္းပကားကို လႈံ႕ေဆာ္ေျပးျခင္း၊ ပ်က္စီးထားေသာ တစ္သွ်ဴးမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ေပးႏိုင္ျခင္းႏွင့္ ေက်ာရုိးတစ္သွ်ဴးမ်ား၏ ေရရွည္က်နး္မာေရးကို ထိန္းသိမ္းေပးႏုိင္ျခင္း တုိိ႕ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းကုထံုးျဖင့္ ကုသရာတြင္ အသက္အရြယ္၊ အလုပ္အကိုင္၊ ေနထိုင္မႈပံုစံ၊ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေလ့က်င့္ခန္းယူမႈ စသည့္ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ားမရွိပါ။
• ၄င္းကုထံုး၏ လႈံ႕ေဆာ္ေပးမႈေၾကာင့္ ေက်ာရုိးမၾကီးမွ အာဟာရဓာတ္မ်ား စုပ္ယူရာတြင္ ပိုမိုထိေရာက္ေစျပီး အာရုံေၾကာမအတြင္း ထိခုိက္ဒဏ္ရာမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ေပးသည္။ အဆိပ္သင့္ေစေသာ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမရွိပါ။ သက္သက္သာသာျဖင့္ ေနအိမ္တြင္ျဖစ္ေစ၊ ရုံးတြင္ျဖင္ေစ အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။ ေန႕စဥ္ ၁၅မိနစ္ မွ မိနစ္၃၀ ခန္႕သံုးလွ်င္ပင္ ထိေရာက္မႈရွိသည္။ ကိိရိယာတစ္ခုထဲျဖင့္ လူအမ်ားအျပား အသံုးျပဳႏိုင္ေသာေၾကာင့္ တစ္မိသားစုလံုးအတြက္ အလြန္အက်ိဳးရွိသည့္ ပစၥည္းပင္ျဖစ္သည္။

*ကုသႏိုင္ေသာ ေ၀ဒနာမ်ား
• အရုိးအဆစ္နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း၊ အံုးလြဲျခင္း၊ အရုိးႏွင့္ အရြတ္ေျပာင္းလဲမႈမွ အာရုံေၾကာအား ညွပ္မိျပီး ျဖစ္ေပၚခံစားရေသာ ေ၀ဒနာမ်ား၊ ဦးေႏွာက္ေသြးလြတ္ေၾကာမ်ား ေသြးလည္ပတ္မႈေကာင္းေစျခင္း၊ ဦးေႏွာက္ေသြး ပို႕ေဆာင္မႈအား က်ဆင္းျခင္းေၾကာင့္ ခံစားရေသာေ၀ဒနာမ်ားကို သက္သာေစျခင္း(ဥပမာ-ေခါင္းမႈး၊ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ ပ်ိဳ႕အန္ျခင္း) ေျခလက္ထံုက်င္ျခင္း၊ အရုိးက်ီးေပါင္းတက္ျခင္းနွင့္ က်ီးေပါင္းတက္ျခင္း မျဖစ္ေပၚေစရန္ ကာကြယ္ျပဳျပင္ႏိုင္ျခင္း၊ ဇက္ရုိးျပသနာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အိပ္ေရးပ်က္ျချင္းအတြက္ ကုသႏိုင္သည္။
• အံုးလြဲျခင္းအတြက္ တစ္ပတ္အတြင္း လွ်င္ျမန္စြာ သက္သာမႈရွေစသည္။ ေလးပတ္အထိ ဆက္လက္ႏွိပ္နယ္အသံုးျပဳပါက ပိုမိုထိေရာက္ေကာင္းမြန္ေစပါသည္။ မိမိခ့စားရေသာ ေ၀ဒနာအေျခအေနအရ ေရရွည္အသ့ုးျပဳေပးျခင္းျဖင့္ လည္ပင္း၊ ေက်ာရုိးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ခံစားရေသာ ေ၀ဒနာမ်ား သိသိသာသာ ေပ်ာက္ကင္းေစႏိုင္ပါသည္။

* Tiens လည္ပင္းနွင္ ့ေက်ာရုိးေ၀ဒနာကုထံုးကိရိယာတြင္ ပါေသာပစၥည္းမ်ား
၁။ ပင္မစက္ၾကီး
၂။ ထိန္းခ်ဴပ္ကိရိယာ
၃။ ၂၂၀ဗို႕အားျဖင့္ သြယ္ထားေသာ လွ်ပ္စစ္၀ါယာၾကိဳး
၄။ ကဒ္ျပားတစ္စံု(ACME)
၅။ ကဒ္ျပားတစ္စံုအတြက္ သြယ္တန္းရေသာ ၀ါယာၾကိဳးေသး

* အသံုးျပဳပံု
• လွ်ပ္စစ္၀ါယာၾကိဳး သြယ္တန္းျပီေနာက္ ပင္မစက္ၾကီးေဘးတြင္ရွိေသာ LAMP အမွတ္ မီးပြိဳင့္မွာ စိမး္လာပါမည္။ ၂မိနစ္ခန္႕အၾကာတြင္ စတင္ အသံုးျပဳႏုိင္ပါသည္။ ပထမဦးစြား အသံုးျပဳမည့္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းႏွင့္ ပင္မစက္အားအ၀တ္စို(ေ၇ေျခာက္ေအာင္ညွစ္၍) ျဖင့္သုတ္ေပးရမည္။
• အပူလႈိင္းျဖင့္ ကုသလုိပါက ကုတင္ေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းစြာေနလ်က္ Romote Control ျဖင့္ On / Off အားႏွိပ္ပါ။ Time ႏွိပ္ျပီး ၁၅မိနစ္ (သို႕) မိနစ္၃၀ အလုိရွိရာ သတ္မွတ္ႏိုင္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ Hot ကိုႏွိပ္၍ Intensity ႏွင့္ Mode ကို လုိအပ္သလို အသံုးျပဳႏိုင္သည္။
• ပင္မစက္မွသြယ္တန္းေသာ ကဒ္ျပားႏွစ္ခုျဖင့္ ကုသလုိပါက ခံစားရေသာ ေနရာေပၚသိုိ႕ ကဒ္ျပားႏွစ္ခု ဘယ္ညာ အကြာအေ၀းအား အနည္းဆံုး ၃ စင္တီမီတာ ျခားထားရပါမည္။ စက္တြင္ ပါရွိေသာကဒ္ျပားႏွစ္ခုအား လုိအပ္ေသာ ေနရာတြင္ကပ္၍ အသံုးျပဳႏိုင္သည္။
• Treatment အတြက္ Intensity (ျပင္းအား)ကို မိမိလုိအပ္သလုိ အေလ်ာ့အတင္း အသံုးျပဳႏုိင္သည္။
• ႏွိပ္နယ္မႈပံုစံအတါက္ Code ကိုႏွိပ္၍ မိမိၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာပံုစံ ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ပါသည္။ အထက္ေဖာ္ျပပါအခ်က္မ်ားသည္ လွ်ပ္စစ္လႈိင္းျဖင့္ ကုသျခင္း (2000 HZ) ျဖစ္သည္။
• ကဒ္ျပားကို အသံုးျပဳခ်ိန္တြင္ Control မွ Hot ကို ႏွိပ္ရန္ မလုိအပ္ပါ။
* လည္ပင္း၊ ေက်ာရုိးႏွင့္ပတ္သက္၍ ေ၀ဒနာအလြယ္တကူ ျဖစ္တတ္သူမ်ား
• ကြန္ပ်ဴတာႏွင့္ စာရင္းကိုင္မ်ားကဲ့သို႕ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အလုုပ္လုုပ္ကိုင္သူမ်ား၊ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ မတ္တပ္ရပ္သူမ်ား၊ (ဥပမာ) ဆရာ / ဆရာမမ်ား၊ ယာဥ္ထိန္းရဲ၊ စစ္သား၊ လံုျခံဳေရး၊ အခ်ိန္ာကာျမင့္စြာ ကိုယ္ဟန္ျပရသူမ်ား၊ ကြန္ပ်ဴတာ၊ အင္တာနက္ႏွင့္ TV ေရွ႕တြင္အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ထုိင္ၾကည့္တတ္္သူမ်ား၊ အသက္၃၅ႏွစ္ႏွင့္ အထက္လူမ်ား၊ သရုပ္ေဆာင္မ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၊ ေဆးသူနာျပဳသူမ်ား၊ စႏၵယားတီးသူမ်ား၊ တေယာထုိးသူမ်ား စသည့္ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ ေနထုိင္အိပ္စက္မႈပံုစံ မမွန္ကန္သူမ်ား၊ အလြန္ေပ်ာ့ေျပာင္းသည့္ ေမြ႕ယာေပၚ၌ အိပ္စက္ရန္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သူ၊ ေခါင္းအံုးျမင့္ျမင့္အံုးသူ၊ လည္ပင္းရုိးအား ေရွ႕သို႕ အလြန္အမင္းငံု႕သူမ်ား။

* သတိျပဳရန္အခ်က္မ်ား
• ပင္မစက္ျဖင့္ အသံုးျပဳပါက ကဒ္ျပားႏွင့္ဆက္သြယ္ေသာ ၾကိဳးအားမတပ္ဆင္ရ။ မိမိခ်ိန္ညွိထားရာ နာရီအခ်ိန္မျပည့္မီ ကိစၥတစ္စံုတစ္ခုေပၚလာ၍ ထသြားရည္ဆိုလွ်င္ ခလုတ္အား ပိတ္ျပီးမွသာ ထြက္ခြာရပါမည္။ စက္တြင္ပါရွိေသာ ကဒ္ျပားအား မ်က္ႏွာ၊ ဦးေခါင္းပိုင္းတြင္ မကပ္ရ။
• ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္မ်ား၊ ကေလးသူငယ္မ်ား၊ ကိုယ္တြင္ႏွလံုးခုန္စက္၊ အရုိးတြင္ စပရိန္တပ္ထားသူမ်ား အသံုးမျပဳသင့္ပါ။ စက္အား အလြန္ပူျပင္းေသာေနရာႏွင့္ စိုထိုင္းေသာေနရာတြင္ ထားသိုသိမ္းဆည္းျခင္းမျပဳရ။
• စက္စတင္အသံုးျပဳသူမ်ားသည္ ျပင္းအားူကို အျမင့္ဆံုးတင္၍ အသံုးျပဳရန္ မသင့္ပါ။ မိမိခံႏုိင္ရည္ရွိသည့္ အေလ်ာက္သာ တျဖည္းျဖည္းျခငး္ ျပင္းအားကို တင္ေပးရပါမည္။



Physical Therapy Apparatus for Lumbago and Backache
ခါးႏွင့္ ေက်ာရုိးေ၀ဒနာကုထံုးဆုိင္ရာ ပစၥည္းကိရိယာ (Sales Price - 288000)

*ထူးျခားခ်က္
• ခါးရုိးဆစ္တြင္ နာ့ဗ္ေၾကာမ်ား၊ ေသြးေၾကာမွ်င္မ်ား ေသြးျပန္ေၾကာႏွင့္ ဆက္ေနေသာ အဂၤါအစိတ္အပိုင္းမ်ား စုေ၀းေနသည္။ ခါးရုိးဆစ္မွာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို ထိန္းေပးျပီး ကိုယ္လက္ပံုမွန္လႈပ္ရွားမႈကို မွန္ကန္ေစသည္။
• ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး အေလးခ်ိန္၏ ၇၀ % သည္ ခါးရုိးဆစ္ႏွင့္ ခါးရုိးၾကြက္သားမ်ားေပၚ၌ ဖိအားသက္ေရာက္လ်က္ရွိရာ ခါးပိုင္း ေက်ာရုိးသည္ အလြယ္တကူ ေကြးေကာက္လြယ္ျခင္း၊ အရုိးက်ီးေပါင္းတက္ျခင္းႏွင့္ အရုိးပြျခင္း၊ ခါးရုိးအရြတ္မ်ား ထိုးထြက္ျခင္း၊ ခါးရုိး အစိတ္အပိုင္းမ်ား ဒဏ္ရာရျခင္း၊ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ရွိ အာရုံေၾကာမ်ား၊ ေသြးေၾကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအေပၚတြင္ ျပင္းစြာေသာ နာက်င္မႈေ၀ဒနာခံစားရျခငး္၊ ထုိမွတဆင့္ တင္ပါးဆံုအာရုံေၾကာတစ္ေလွ်ာက္လံုး နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္း ေအးခဲထံုက်င္ျခင္း၊ အားမရွိျခင္း၊ ၀မး္သြားရခက္ခဲျခင္း၊ ၾကြက္သားမ်ားက်ံဳ႕ျခငး္ စသည့္ေ၀ဒနာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာတတ္သည္။

*Tiens ခါးႏွင့္ေက်ာရုိးေ၀ဒနာကုထံုးကိရိယာ၏ စြမး္ေဆာင္ခ်က္မ်ား
• Tiens ခါးႏွင့္ ေက်ာရုိးေ၀ဒနာ ကုထံုးကိရိယာသည္ ခါးႏွင့္ပတ္သတ္ေသာ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားအားလံုးႏွင့္ တကြ ခါးရုိးအဂၤါ အစိတ္အပိုင္းမ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ရည္ကို တုိးတက္ေစသည္။ ခႏၶာကိုယ္၏ ေက်ာ္ရိုးပံုစံကို ပိုမိုေကာင္းမြန္၍ ေရရွည္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ေပးႏိုင္ပါသည္။ စက္၀ိုင္းပံု ကြမ္တန္လႈိုင္းလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တစ္သွ်ဴးမ်ား ထိန္းသိမ္းအားေကာင္းလားႏိုင္ျခင္း၊ ၾကြက္သားမ်ား၏ ခြန္အားစြမ္းပကားကို လႈံ႕ေဆာ္ေပးျခင္း၊ ပ်က္စီးထားေသာ တစ္သွ်ဴးမ်ားကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ေပးႏုိင္ျခင္း၊ ေရရွည္က်န္းမာေရးကို ထိန္းသိမ္းေပးႏုိင္ျခင္း စသည္တုိ႕ကို လုပ္ေဆာင္ေပးသည္။
• ၄င္းကုထံုးျဖင့္ကုသရာတြင္ အသက္အရြယ္၊ အလုပ္အကိုင္၊ ေနထုိင္မႈပံုစံ၊ အစားအေသာက္ႏွင့္ ေလ့က်င့္ခန္းယူမႈစသည့္ ကန္႕သတ္ခ်က္မ်ား မရွိပါ။ အဆိပ္သင့္ေစေသာ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳး မရွိပါ။ သက္သက္သာသာျဖင့္ ေနအိမ္တြင္ျဖစ္ေစ၊ ရုံုးတါင္ျဖစ္ေစ၊ ထိုကိရိယာကို အသံုးျပဳႏုိင္ပါသည္။ ေန႕စဥ္ ၁၅မိနစ္မွ မိနစ္ ၃၀ ခန္႕ သံုးလ်င္ပင္ ထိေရာက္သည္။ ကိရိယာတစ္ခုထဲျဖင့္ လူအမ်ားအျပားသံုးႏုိင္သျဖင့္ တစ္မိသားစုလံုး အက်ိဳးရွသည္။
• ခါးရုိးႏွင့္ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ရွိ အဂၤါအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အား ရွင္သန္အားေကာင္းေစကာ အရုိးႏုျပားမ်ား ဆြဲဆန္႕ႏုိင္အားကို ကာကြယ္ထိန္းသိမး္ျပီး ရုိးတြင္းခ်ဥ္ဆီအတြင္းရွိ ကယ္လဆီယမ္ႏွင့္ ေရဓာတ္ဆံုးရူံးမႈကို ေလ်ာ့နည္းေစသည္။ အရိုးႏုျပားမ်ား အရြယ္မတုိင္မီ အိုမင္းပ်က္စီးျခငး္မွ ကာကြယ္ႏိုင္သည္။ အာရုံေၾကာ၏ တံု႕ျပန္မႈႏွင့္ခႏၶာကိုယ္တြင္းရွိ အရည္ဓာတ္မ်ားမွ ၾကြက္သားႏွင့္ အေရျပားေအာက္ပိုင္းရွိ အစိတ္အပိုင္းမ်ားရွိ အပူဓာတ္အား တိုးျမွင့္ေစျပီး ၾကြက္သားတုန္ျခင္းလကၡဏာမ်ား က်ဆင္းလာမည္။ ခါးတြင္း အစိတ္အပိုင္းမွ ကယ္လဆီယမ္ႏွင့္ ေဖာ့စေဖာရပ္စ္၏ စြန္႕ထုတ္မႈႏွင့္ အာရုံေၾကာလႈပ္ရွားမႈစနစ္ကို ျပဳျပင္ေစသည္။ ၾကြက္သားကို ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေစသည္။
• အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဖိစီးမႈခံရျပီး မာေၾကာ၍ ပံုစံမ်ား ေျပာင္းလဲေနျပီျဖစ္ေသာ ေသြးေၾကာမ်ားကို ျပန္လည္ ႏူးညံ႕ေပ်ာ့ေျပာင္းေစသည္။ မာေၾကာ၍ က်ဳံ႕ငယ္ေနေသာ ရုိးတြင္းခ်ဥ္ဆီအာရုံေၾကာမ်ား နဂိုမႈလပံုစံသို႕ ျပန္လည္ ျဖစ္ေပၚေစသည္။ သိရွိခံစားမႈအာရုံ၊ တက္ၾကြျခင္းအာရုံစသည့္ ခါးရုိးႏွင္ သက္ဆိုင္သည့္ ျပသနာမ်ားကို သိသာစြာျပဳျပင္ေပးသည္။
• ခါးရုိးတေလွ်ာက္ အပိတ္အဆို႕မရွိေစရန္ ရွင္းလင္းျပဳျပင္ျခင္း၊ အရုိးအတက္ထြက္ျခင္းမွ ကာကြယ္ေပးျခင္း၊ ခါးရုိးေဘးပတ္၀န္းက်င္ အတြင္းပိုင္းတြင္ ေသြးလည္ပတ္မႈ ျမန္ဆန္ေစျခင္း၊ အရုိးႏုျပားမ်ား ေခ်ာ္ထြက္လာျခင္း၊ အုိမင္းပ်က္စီးျခင္း၊ ၾကြက္သားမ်ားထိခုိက္ျခင္း၊ အရုိးက်ီးေပါင္းတက္ျခင္း၊ အရုိးဆစ္မ်ားပြျခင္း စသည့္ေ၀ဒနာတုိ႕ကို သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစႏုိင္သည္။ ခါးရုိးအား ကာကြယ္ေပးျပဲီး အုိမင္းပ်က္စီးလာေသာ ခါးရုိးမ်ားကို ျပန္လည္ႏုပ်ိဳလာေစသည္။ ေက်ာရုိးတစ္ေလွ်ာက္ အပိတ္အဆိုိ႕မရွိေအာင္ ရွင္းလင္းေပးျခင္း၊ ႏွလံုးေသြးလည္ပတ္မႈ အားေကာင္းျခင္း။ အဆုတ္အားေကာင္းျခင္း၊ သည္းေျခအား ကာကြယ္ေပးျခင္း၊ အသည္းအတြင္း ေသြးလံုေလာက္ေစျခင္းႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္အားေကာင္းျခငး္မ်ားကို ျဖစ္ေပးေစသည္။

"အင္တာနက္ကို မုန္းတယ္"

glitter-graphics.com

>> "အင္တာနက္ကို မုန္းတယ္.... လူညာေတြကို မုန္းတယ္...
>> ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအမုန္းဆံုးပဲ"
>>
>>
>> သန္းေခါင္ယံ ည(၁၂)နာရီတြင္ အင္တာနက္ေပၚသို႔ သူတက္အလာကို ေစာင့္ေနတတ္သည္မွာ
>> ကြ်န္မအတြက္ အက်င့္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနသည္။ အခန္းထဲတြင္ မီးမ်ားကို ပိတ္ျပီး
>> ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနမိသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ screen ေပၚမွ ျဖာက်လာေသာ ျပာလဲ့လဲ့
>> မီးေရာင္မွလဲြ၍ အခန္းတစ္ခုလံုး ေမွာင္အတိက်ေနသည္။ သူ၏ screen name မွာ
>> (midnight)ျဖစ္ျပီး သန္းေခါင္ယံည(၁၂)နာရီတိတိတြင္ online ေပၚသို႔ တက္လာတတ္သည္။
>> ကြ်န္မမွာ ညတြင္မအိပ္ဘဲ အင္တာနက္ေပၚတြင္ ေျခဆန္႔ေနတတ္ေသာ
>> ဇီးကြက္တစ္ေကာင္ျဖစ္သည္။ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ကြ်န္မဆီပို႔ေသာ သူ၏ message မွာ
>> ထိုစာေၾကာင္းေလးျဖစ္သည္။
>>
>> "အင္တာနက္ကို မုန္းတယ္.... မိန္းမေတြကို မုန္းတယ္... ကိုယ့္ကိုယ္ကို
>> အမုန္းဆံုးပဲ"
>> ထိုစာေၾကာင္းကို ဖတ္ျပီး ကြ်န္မစိတ္၀င္စားသြားမိသည္။ ကြ်န္မလည္း
>> ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ပ်င္းေနသည့္ အခ်ိန္မို႔ စာတစ္ေၾကာင္းရိုက္ျပီး ပို႔လိုက္မိသည္။
>> ကြ်န္မပို႔ေသာ စာကိုဖတ္ျပီး သူေပါက္ကရထပ္ေျပာေတာ့မည္ မဟုတ္ဟု ကြ်န္မေတြးမိသည္။
>>
>> "ကိုယ့္ကိုယ္ဒီေလာက္မုန္းေနရင္ သြားေသလိုက္ပါလား"
>> သို႔ေသာ္ တစ္မိနစ္မွ်ပင္ မၾကာလိုက္....
>> "ဟုတ္တယ္.. ကြ်န္ေတာ္က အခုသရဲေလ"
>> "ဟား....သရဲျဖစ္ရတာေပ်ာ္လား"
>> "ကြ်န္ေတာ္ မေပ်ာ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုအဆံုးစီရင္မိတဲ့အတြက္ ကြ်န္ေတာ္မကြ်တ္ဘူး"
>> "ဟား...ဟား.. အခ်စ္အတြက္ေၾကာင့္လား"
>>
>> ဒီလိုႏွင့္ စာေတြ အျပန္အလွန္ပို႔ၾကရင္း သူႏွင့္ ကြ်န္မ online သူငယ္ခ်င္း
>> ျဖစ္သြားၾကသည္။ သူသည္ သူ႔ကိုယ္သူ တေစၦတစ္ေကာင္အျဖင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ
>> ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ညတိုင္း သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္
>> တိက်စြာonline ေပၚသို႔ ေရာက္လာတတ္သည္။ ထိုအျပဳအမႈမ်ားေၾကာင့္ သူ႔ကို
>> အံ့ၾသထိန္႔လန္႔စြာ ကြ်န္မပိုစိတ္၀င္စားမိသည္။ တေစၦသရဲ အင္တာနက္ သံုးပါ့မလား...
>> ဒါဟာ တိုက္ဆိုင္တဲ့ ေနာင္ေျပာင္မႈ တစ္ခုပဲျဖစ္မည္ဟု ကြ်န္မ ေျဖသိမ့္မိသည္။
>> သူသည္ အရင္ကတည္းက ကြ်န္မ၏ရုပ္ရည္ကို ျမင္ဖူးထားသည့္အလား ဘယ္ေတာ့မွ ကြ်န္မ၏
>> ပံုပန္းသ႑ာန္ကို မေမးဖူးခဲ့။ တစ္ခါတရံ သူသည္ ကြ်န္မေဘးတြင္ရွိေနခဲ့ျပီး
>> ကြ်န္မကို ထိုင္ၾကည့္ေနသည္ဟု ေျခာက္တတ္ေသးသည္။
>>
>> "ကြ်န္မ အခုဘာလုပ္ေနလဲ"
>> တစ္ခါတရံ ေနာက္ေျပာင္ျပီး သူ႔ကို ကြ်န္မေမးဖူးသည္။ ခဏမွ် သူႏႈတ္ဆိတ္
>> ေနတတ္ျပီး...
>> "ေတာ္ပါျပီ... ကြ်န္ေတာ္မေျပာခ်င္ဘူး.. ေျပာလိုက္ရင္ လန္႔သြားဦးမယ္"
>> "ေကာ္ဖီေတြ သိပ္မေသာက္နဲ႔ေလ"
>> "ပံုဆိုးပန္းဆိုး ထိုင္မေနနဲ႔ေလ"
>> တစ္ခါတရံ ကြ်န္မ ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ စကားမ်ားကို သူေျပာတတ္သည္။ ထိုစာရေသာ
>> အခ်ိန္တြင္ တိုက္ဆိုင္စြာ ကြ်န္မမွာ ေကာ္ဖီေသာက္ေနသည့္အခ်ိန္ (သို႔)
>> ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ေျခအစံုကို စုတင္ျပီး ငုတ္တုတ္ထိုင္ကာ ကြ်န္ပ်ဴတာကို
>> စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။
>>
>> ကြ်န္မႏွင့္ chatting လုပ္ေနေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ သူ႔ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို
>> ေျပာျပတတ္သည္။ သူသည္ အသက္(၂၃)ႏွစ္ျဖစ္ျပီး chat room ထဲမွ ေမ"ဟုေခၚေသာ
>> မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို အစဲြအလမ္းၾကီးစြာ ခ်စ္မိခဲ့ေၾကာင္း၊ ေမ"ေၾကာင့္
>> သူ႔ကိုယ္သူ အဆံုးစီရင္မိေၾကာင္း၊ အင္တာနက္ကို ပထမဦးဆံုး ထိေတြ႔မိသည့္ သူ႔အဖို႔
>> chatting ဟုေခၚေသာ အင္တာနက္ စကား၀ုိင္း၏ လွည့္စားမႈကို နားမလည္ခဲ့ေၾကာင္း၊
>> ေမ"၏ေဖာ္ေရြေသာ အေျပာအဆိုမ်ားေပၚတြင္ သူသာယာမိေၾကာင္း ကြ်န္မကို ေျပာျပတတ္သည္။
>> အင္တာနက္တြက္ ဆရာတစ္ဆူလို ျဖစ္ေနေသာ ေမ"မွာ သူ မသိနားမလည္သည္မ်ားကို
>> သင္ျပတတ္သည္။ ေမ"၏ ေႏြးေထြးေသာ အေျပာမ်ားေၾကာင့္ chatroomထဲ
>> သူအျမဲ၀င္ျဖစ္ခဲ့သည္။ chatroom ထဲ၀င္တိုင္း ေမ"မွလဲြ၍ မည္သူႏွင့္မွ်
>> သူစကားမေျပာေပ။
>>
>> "ကြ်န္ေတာ္ ေမ့ကို ခ်စ္တယ္.... ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ အင္တာနက္ခ်စ္သူ လုပ္ႏိုင္မလား"
>> "အင္တာနက္ ခ်စ္သူအတြက္ ဘာေကာင္းက်ဳိးရွိလဲ"
>> "ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေမကိုေပးဖို႔အတြက္ အခ်စ္ေတြ အျပည့္ရွိပါတယ္"
>> "အခ်စ္... အဟား... ေမမွာ ေပါလြန္းလို႔ကြယ္"
>> "ဒါဆို ေမလိုခ်င္တာ ကြ်န္ေတာ္အကုန္ေပးမယ္"
>> "အသက္ ယူမယ္ဆိုရင္ ေပးႏိုင္မလား"
>> "ေကာင္းျပီေလ"
>>
>> ေမ"၏အခ်စ္ကို ရဖို႔အတြက္ အရာရာကို သူစြန္႔လြတ္ရဲခဲ့သည္။ ေမ"၏ စကားလံုး
>> ခ်ဳိခ်ဳိေလးမ်ားၾကား သူမိန္းေမာ သာယာေနခဲ့မိသည္။ ၾကာေတာ့ အင္တာနက္ထဲတြင္
>> ေျပာရသည္ကို သူ အားမရေတာ့။ ေမ"ကို အျပင္ေလာကတြင္ သူေတြ႔ခ်င္လာသည္။
>> လူကိုယ္တိုင္ေတြ႔ျပီး ေမ"ကို ေပြ႔ဖက္နမ္း႐ႈပ္ခ်င္မိသည္။ ေမ" ကိုအျပင္တြင္
>> ေတြ႔ရန္၊ ဖုန္းဆက္ခြင့္ ေပးရန္ သူေတာင္းဆိုမိသည္။ ေမ"က ေတာင္းဆိုမႈေတြ
>> မ်ားလြန္းေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေတြ႔ခြင့္မေပးႏိုင္ေၾကာင္း အျပင္းအထန္
>> ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူ႔အေပၚ ေမ"၏ဆက္ဆံမႈမ်ားက ေအးစက္လာခဲ့သည္။
>> ေမ"ပို႔လာေသာ စာေၾကာင္းမ်ားကို ဖတ္ျခင္းျဖင့္ သူ႔အေပၚတြင္
>> ေမ"စိတ္ကုန္လာျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေနသည္။
>>
>> ညတိုင္း သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္ သူသည္ အခ်ိန္တိက်စြာ onlineေပၚသို႔
>> ေရာက္လာျပီး သူႏွင့္ေမ"၏ ပံုျပင္ကို ကြ်န္မအား ေျပာျပတတ္သည္။ တစ္ခါတရံ
>> သူ၏လုပ္ရပ္မ်ားကို ကြ်န္မ မေထာက္ခံမိေသာ္လည္း ညတိုင္း online တက္ျပီး သူေျပာေသာ
>> ပံုျပင္ကို နားေထာင္သည့္အလုပ္မွာ ကြ်န္မအတြက္ မလုပ္မျဖစ္ အလုပ္တစ္ခု
>> ျဖစ္လာခဲ့သည္။
>>
>> "ဘာျဖစ္လို႔ မီးမဖြင့္တာလဲ... အလင္းျပန္ေနတာ မ်က္စိပ်က္မယ္ေနာ္"
>> "ဘာေျပာခ်င္တာလဲ.. ကြ်န္မကို ထိုင္ၾကည့္ေနျပန္ျပီလို႔ ေျခာက္လွန္႔ခ်င္တာလား"
>> "ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္ေလ... ဘာလဲ မယံုေသးဘူးလား"
>>
>> ကြ်န္မ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိေတာ့။ တစ္ခါတေလ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ပင္ အနားတြင္
>> သူရွိေနသည္ဟု ယံုမွား သံသယ၀င္မိတတ္သည္။ ၀ိညာဥ္၏ သံလိုက္ဓာတ္ႏွင့္ အင္တာနက္၏
>> သံလုိက္လႈိင္းမ်ား တစ္ခါတရံ ဆဲြငင္တတ္သည္ဟု သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေျပာဖူးေသာ္လည္း
>> ကြ်န္မ အယံုအၾကည္ မရွိခဲ့။ ထူးဆန္းသည္မွာ သူ႔ကို ကြ်န္မနည္းနည္းမွ
>> ေၾကာက္မေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
>>
>> "ခင္ဗ်ားက ထူးျခားတယ္"
>> "ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
>> "ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္ကို မေၾကာက္လို႔ ကြ်န္ေတာ္က သရဲဆိုတာ တကယ္မယံုလို႔လား"
>> "ကြ်န္မ တေစၦသရဲေတြ အယံုအၾကည္ မရွိဘူး"
>> သူေျပာသမွ်ကို နားေထာင္ျပီး မနက္မိုးလင္းမွ ကြ်န္မအိပ္ယာ၀င္ျဖစ္သည္။
>> မနက္ပိုင္းတြင္ ေနျမင့္မွ ထတတ္ေသာ အက်င့္ေၾကာင့္ ကြ်န္မ၏ အတန္းခ်ိန္မ်ားကို
>> ညေနပိုင္းတြင္သာ ေရြးထားသည္။ ဒီေန႔အတန္းဆင္းခ်ိန္တြင္ ကြ်န္မေခါင္းေတြ
>> ေလးလံျပီး ကိုယ္လက္မအီမသာ ျဖစ္ေနသည္။ အိမ္အေရာက္ ေဆးေသာက္ျပီး midnight online
>> ေပၚသို႔ တက္လာခ်ိန္မွ ထေတာ့မည္ဟု စိတ္ကူးႏွင့္ ကြ်န္မအိပ္လိုက္သည္။
>>
>> အိပ္ေပ်ာ္ျပီး သိပ္မၾကာလိုက္ စိတ္ထဲတြင္ တကယ့္အျဖစ္လိုလို အိပ္မက္လိုလို
>> ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ ကြ်န္မအခန္းထဲသို႔ ၀င္လာသည္ဟု ခံစားမိသည္။
>> ကြ်န္မထထိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေသာ္လည္း ဘယ္လိုမွ ထမရခဲ့။ ထိုေယာက္်ားေလးမွာ
>> အျပာႏုေရာင္ ည၀တ္အကၤ်ီကို ၀တ္ဆင္ထားသည္။ ရုပ္ရည္မွာ သန္႔ျပန္႔ေနေသာ္လည္း
>> မ်က္ႏွာမွာ ေသြးဆုတ္ျပီး ျဖဴေရာ္ေနသည္။ အၾကည့္မွာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔သည္။ ကြ်န္မ
>> ကုတင္နားသို႔ ခ်ည္းကပ္လာျပီး ကြ်န္မ၏ဆံပင္မ်ားကို ပြတ္သပ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္
>> ကြ်န္မမ်က္ႏွာကို ညင္သာစြာ ပတ္သပ္ေပးျပီး "ကိုယ့္ကိုယ္ေကာင္းေကာင္း ဂ႐ုစိုက္ေလ"
>> ဟုေျပာျပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္။ ကြ်န္မမ်က္စိကို အားယူဖြင့္လိုက္မိသည္။ နာရီကို
>> ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည ၁၂နာရီ ၁၀မိနစ္။ ကြ်န္မ ကုတင္ေပၚမွ ခုန္ဆင္းျပီး ကြန္ပ်ဴတာကို
>> အလွ်င္အျမန္ဖြင့္လိုက္သည္။ လိုင္းခ်ိတ္ေနခ်ိန္တြင္ ထိုအျဖစ္အပ်က္မွာ တကယ္လား၊
>> အိပ္မက္လား ဆုိသည္ကို ကြ်န္မ ေတြးေနမိသည္။ အိပ္မက္ျဖစ္သည္ထားဦး.. ဘာေၾကာင့္
>> ထိုလူ႔ ရုပ္ရွည္ကို ကြ်န္မေကာင္းေကာင္း မွတ္မိေနပါလိမ့္။ ကြ်န္မ
>> ေ၀ခဲြမရျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ဖန္သားျပင္ေပၚတြင္ စာတစ္ေၾကာင္းေပၚလာသည္။
>>
>> "ကိုယ့္ကိုယ္ေကာင္းေကာင္း ဂ႐ုစိုက္ေလ"
>> ကြ်န္မ တစ္ကိုယ္လံုး ေတာင့္တင္းသြားသည္။ အိပ္မက္ထဲက စကားႏွင့္
>> တစ္ထပ္တည္းပါလား...
>> စာေၾကာင္းေရးပို႔လိုက္သူမွာ ကြ်န္မႏွင့္ ညတိုင္း chatting လုပ္ေနေသာ
>> သူ႔ကိုယ္သူ တေစၦသရဲပါဟု ေျပာေသာ midnight.... ကြ်န္မ အသက္ရွဴဖို႔
>> ေခတၱေမ့ေနခဲ့ျပီး ကြန္ပ်ဴတာ ဖန္သားေပၚက စာကိုသာ မ်က္ေတာင္မခတ္ ၾကည့္ေနမိသည္။
>> သူဟာ ကြ်န္မလို လူစင္စစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ကြ်န္မကိုယ္ကြ်န္မ အသိေပးေနမိသည္။
>>
>> "တစ္ေယာက္ထဲေနရင္ အစာေတြကို ပံုမွန္စားရမယ္ေလ"
>> ကြ်န္မ ျပန္မေျပာသည္ကို သူသတိထားမိပံု မရ။ သူေျပာခ်င္တာကို ေျပာေနသည္။
>> "ရွင္အခု ဘယ္မွာလဲ... ကြ်န္မ အခန္းထဲမွာပဲလား.. ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား" ကြ်န္မ
>> ထိန္႔လန္႔စြာ ေမးလိုက္သည္။
>> "ခင္ဗ်ား ဘယ္လို အေျဖမ်ဳိးကို လိုခ်င္လဲ"
>> "တိက်တဲ့ အေျဖမွန္ကို ကြ်န္မလိုခ်င္တယ္"
>> "ခင္ဗ်ား ခရမ္းႏုေရာင္ ည၀တ္အကၤ်ီကို ၀တ္ထားတယ္။ အက်ၤီေအာက္မွာ
>> အိတ္ကပ္ေလးႏွစ္ခုပါတယ္။ အိတ္ကပ္ေပၚမွာ လိပ္ျပာပံုဖဲျပားေလးပါတယ္။
>> စားပဲြခံုေပၚမွာ ခင္ဗ်ားေသာက္ေနက် ေကာ္ဖီခြက္ေလး တင္ထားတယ္။ ဒီညေတာ့ ခြက္ထဲမွာ
>> ေကာ္ဖီ ရွိမေနဘူး။ ခင္ဗ်ား အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ ေကာ္ဖီမေဖ်ာ္ရေသးဘူး။
>> ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေကာ္ဖီ မေသာက္ပါနဲ႔လား.... ခင္ဗ်ား ဖ်ားေနျပီ"
>>
>> ဖန္သားေပၚက ဆက္တိုက္ေပၚလာေသာ စာမ်ားကို ဖတ္ရင္း ကြ်န္မႏွလံုးေသြးမ်ားပင္
>> ရပ္တန္႔သြားျပီလားဟု ထင္မိသည္။ ကြ်န္မဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့... ကြန္ပ်ဴတာ
>> ပါ၀ါခလုတ္ကို အျမန္ဆံုးပိတ္ျပီး ကုတင္ေပၚသို႔ ခုန္တက္ကာ ေစာင္ကို
>> ေခါင္းျမီးျခံဳထားလိုက္သည္။ ကြ်န္မေဘးတြင္ သူရွိေနသည္။ ကြ်န္မ အခန္းထဲတြင္
>> တကယ္ရွိေနခဲ့လို႔လည္း ကြ်န္မ၏ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈေတြ၊ ကြ်န္မ၏အက်င့္ေတြကို
>> သူသိေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ညတိုင္း online ေပၚသို႔ ပံုမွန္တက္ျပီး
>> သူ႔ကိုေစာင့္ေနတတ္ေသာ ကြ်န္မ၏ တံုးအအ အျပဳအမႈမ်ားကို သူအရင္ကတည္းက
>> ေစာင့္ၾကည့္ေနပံုရသည္။ သူေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ ဆိုသည့္အေတြးႏွင့္ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္
>> ကြ်န္မတစ္ကိုယ္လံုး ေစာင္ထဲတြင္ တုန္ေနမိသည္။ မည္မွ်ၾကာၾကာ တုန္လႈပ္ေနမိသည္
>> မသိ။ ညေနက ေသာက္ထားေသာ ေဆးအရွိန္ေၾကာင့္ ကြ်န္မ တေျဖးေျဖး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
>> မႈန္၀ါး၀ါး ကြ်န္မ၏ မသိစိတ္ထဲတြင္ သူသည္ ကုတင္ေဘးတြင္ ထိုင္ရင္း ကြ်န္မအား
>> ကရုဏာသက္စြာ ၾကည့္ေနသည္။ ေနာက္တြင္ ကြ်န္မ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္
>> အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
>>
>> မနက္ႏိုးလာသည့္ အခ်ိန္တြင္ ကြ်န္မ အပူခ်ိန္တက္ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လံုး
>> ေပ်ာ့ေခြေနျပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ရန္ အင္အားပင္ မရွိေတာ့။ ညတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ကို
>> ျပန္စဥ္းစားမိသည္။ သူသည္ ေန႔ခင္းတြင္ ကြ်န္မေဘးတြင္ ရွိေနမည္ မဟုတ္ဟု ထင္မိသည္။
>> တေစၦသရဲမ်ားသည္ အလင္းေရာင္ကို ေၾကာက္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား..။ ကြ်န္မ ကုတင္ေပၚမွ
>> အားယူထလိုက္သည္။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ရန္ ေရေႏြးတည္ေနရင္း ညက သူေျပာခဲ့ေသာ စကားကို
>> ျပန္သတိရမိသည္။
>>
>> "ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေကာ္ဖီ မေသာက္ပါနဲ႔လား.. ခင္ဗ်ား ဖ်ားေနျပီ"
>> ေကာ္ဖီကို ကြ်န္မ ဆက္မေဖ်ာ္မိေတာ့။ ညတုန္းက ျမင္ခဲ့ဖူးေသာ သူ႔ပံုရိပ္ကို
>> ကြ်န္မျမင္ေယာင္မိသည္။ သူသာ တေစၦမဟုတ္ခဲ့လွ်င္ မိန္းကေလးမ်ား
>> ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနေသာ ရုပ္ရွည္ရွိသူျဖစ္သည္။ သူ၏ခံစားခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ျပီး
>> သူ႔အေပၚ ကြ်န္မ သနားမႈေတြ ပိုသြားျပီလား...သူ႔ကို ကြ်န္မ ခ်စ္မိသြားျပီမလား..
>> တေစၦတစ္ေကာင္ကို ကြ်န္မခ်စ္မိသြားျပီလား... ဘယ္ေလာက္ စိတၱဇဆန္တဲ့
>> အျပဳအမႈလဲေနာ္...
>>
>> သူေျပာျပဖူးေသာ သူ႔အေၾကာင္းမ်ားကို ကြ်န္မျပန္စဥ္းစားမိသည္။ သူ႔အေပၚ ေမ"
>> ဆက္ဆံေရးက်ဲလာခဲ့သည္ ဆိုသည့္အထိပဲ ကြ်န္မသိခဲ့သည္။ သူ႔လို ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသည့္
>> လူကို ေမ" ဘာေၾကာင့္မ်ား ျငင္းဆန္ခဲ့သလဲ.. ကြ်န္မသိခ်င္လာမိသည္။ သူဘာေၾကာင့္
>> ကိုယ့္ကိုယ္ အဆံုးစီရင္ခဲ့လဲ... "အင္တာနက္ကို မုန္းတယ္.. မိန္းမေတြကိုမုန္းတယ္"
>> ဟုေျပာျပီး ဘာေၾကာင့္ ထိုအေၾကာင္းမ်ားကို အင္တာနက္ေပၚက ကြ်န္မအား ေျပာျပေနသလဲ..
>> ကြ်န္မသိခ်င္စိတ္ ပိုျပင္းျပလာခဲ့သည္။
>>
>> ညအေမွာင္ထု၏ တေျဖးေျဖး ၀င္ေရာက္လာမႈက ကြ်န္မစိတ္ကို ပိုလႈပ္ရွားေစခဲ့သည္။
>> သိခ်င္စိတ္မ်ားေၾကာင့္ ည ၁၁နာရီ မိနစ္ ၅၀တြင္ ကြ်န္မ အခန္းမီးမ်ားကုိ ဖြင့္ျပီး
>> ကြန္ပ်ဴတာေရွ႔တြင္ ထုိင္ေနမိသည္။ မည္မွ်ပင္ သတၱိရွိသည္ထားဦး တေစၦတစ္ေကာင္ႏွင့္
>> အေမွာင္ထဲတြင္ ကြ်န္မ ထိုင္ရဲမည္မဟုတ္။ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ထားေသာ တေစၦတစ္ေကာင္ကို
>> ကြ်န္မ မျမင္မေတြ႔ႏိုင္မွန္း သိေနေသာ္လည္း တံခါးေပါက္ဘက္သို႔ ကြ်န္မ မၾကာခဏ
>> လွည့္ၾကည့္ေနမိသည္။ သူ႔ကို ကြ်န္မေစာင့္ေနေၾကာင္း သူ႔အား သိေစခ်င္ေသးသည္။
>>
>> ည ၁၂ နာရီ ၀၁ မိနစ္... နံရံေပၚတြင္ ခ်ိတ္ဆဲြထားေသာ နာရီလက္တံ၏
>> တစ္ေခ်ာက္ေခ်ာက္ အသံမွလဲြ၍ တစ္ခန္းလံုး တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ဒီည
>> သူလာပါဦးမလား...။မေန႔ညက ကြ်န္မ အျပဳအမႈေၾကာင့္ ဒီည သူထပ္လာပါ ဦးမလား...
>>
>> "တစ္ခန္းလံုး မီးေတြ ထိန္ေနေအာင္ ဖြင့္ထားတာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေၾကာက္သြားျပီလား"
>> သူလာပါျပီ.... ကြ်န္မ ၀မ္းသာသြားမိသည္။ သူ႔ကိုေမးဖို႔ ေမးခြန္းေတြ ကြ်န္မမွာ
>> အမ်ားၾကီးရွိေသးသည္ မဟုတ္ပါလား..။
>>
>> "နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္မိပါတယ္"
>> ကြ်န္မ စာျပန္မရိုက္ဘဲ ပါးစပ္က တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္မိသည္။ သူသာ
>> ကြ်န္မအခန္းထဲတြင္ ရွိေနခဲ့လွ်င္ ကြ်န္မေျပာသမွ် သူၾကားႏိုင္လိမ့္မည္ဟု
>> ကြ်န္မထင္သည္။ ယခု အျဖစ္အပ်က္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာက္ေျပာင္ေနသည္ဟု ကြ်န္မ
>> ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးသည္။
>>
>> "ခင္ဗ်ား အရင္က ကြ်န္ေတာ့္ကို မေၾကာက္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ"
>> "အရင္တုန္းက တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာက္ေျပာင္ေနတယ္လို႔ ကြ်န္မထင္ခဲ့တယ္ေလ။
>> တကယ့္သရဲျဖစ္မယ္မွန္း ေတြးမထားမိဘူး"
>> "အခု ခင္ဗ်ား သိျပီေလ။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ဆက္စကားေျပာေနဦးမလား"
>> "အင္း... ေျပာမယ္။ ကြ်န္မသိခ်င္တာေတြ ေမးရဦးမယ္" ကြ်န္မ အသက္ကို
>> ျပင္းျပင္းေလး ရွဴသြင္းလိုက္မိသည္။
>> "ေမနဲ႔ ရွင့္အေၾကာင္းကို အစအဆံုး ေျပာျပႏိုင္မလား"
>>
>> "ေမဟာ ကေ၀မတစ္ေယာက္ပါ။ လွည့္စားတတ္တဲ့ ကေ၀မ... ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ခ်စ္သူေတြ
>> မျဖစ္ခင္ကတည္းက သူ႔မွာ လက္ထပ္ရမဲ့သူရွိျပီးသား.. အင္တာနက္မွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔
>> ခ်စ္တယ္ဆိုတာကလည္း သူ႔အတြက္ အပ်င္းေျပဖို႔ သက္သက္ပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို
>> အရုပ္တစ္ရုပ္လို သူသေဘာထားခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႔ ခံစားခ်က္ကို သူအမ်ဳိးမ်ဳိး
>> လွည့္စားခဲ့တယ္"
>>
>> "ရွင္ ဘယ္လိုလုပ္သိလိုက္တာလဲ"
>>
>> "သူနဲ႔ေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ အၾကိမ္ၾကိမ္လည္း
>> ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ သူ႔ကို မျဖစ္ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေတြ႔ႏိုင္ေအာင္
>> ၾကိဳးစားမယ္လို႔လည္း ေျပာခဲ့တယ္။ ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ ကြ်န္ေတာ့္ကို သူေတြ႔မယ္လို႔
>> ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ သူနဲ႔ေတြ႔ရမဲ့ရက္မွာ ကြ်န္ေတာ္စိတ္အရမ္းလႈပ္ရွားခဲ့တယ္။ သူ႔ကို
>> ေတြ႔တာနဲ႔ သူမွန္း ကြ်န္ေတာ္မွတ္မိေနခဲ့တယ္။ သူအရမ္းလွတယ္။ ဓာတ္ပံုထဲကထက္ေတာင္
>> လွတယ္"
>>
>> ကြန္ပ်ဴတာ ဖန္သားျပင္ေပၚမွ တက္လာေသာ စာမ်ားကို ဖတ္ရင္း
>> ကြ်န္မမ်က္ေတာင္ခတ္ဖို႔ ေမ့ေနခဲ့သည္။
>>
>> "ခင္ဗ်ားၾကည့္ရတာ သက္သာေသးပံု မေပၚဘူး သြားအိပ္လိုက္ပါလား"
>>
>> "ဟင့္အင္း... ကြ်န္မ ေမးဖို႔ ေမးခြန္းေတြ က်န္ေနေသးတယ္" ကြ်န္မ
>> ေခါင္းရမ္းရင္း ေျပာလိုက္မိသည္။
>>
>> "ခင္ဗ်ားရဲ႔ လက္ကို ကြ်န္ေတာ္ ကိုင္ေနတယ္... ခံစားလို႔ရလား"
>> မေမွ်ာ္လင့္ေသာ စာေၾကာင္းေၾကာင့္ ကြ်န္မေယာင္ရမ္းျပီး လက္ကို
>> ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ကြ်န္မ ခံစားလို႔ မရခဲ့...သို႔ေသာ္ ေႏြးေထြးေသာ လက္တစ္စံုက
>> ကြ်န္မလက္ကို ဆုတ္ကိုင္းထားသည္ဟု ကြ်န္မျမင္ေယာင္ၾကည့္မိသည္။
>>
>> "ခင္ဗ်ား ၾကည့္ရတာ အားမရွိဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ စိုးရိမ္တယ္။ ေမးခ်င္တဲ့
>> ေမးခြန္းေတြ ေနာက္ညမွ ေမးပါလား... အနားယူလိုက္ေနာ္"
>>
>> စာေၾကာင္းေလး တစ္ေၾကာင္းသာျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ၾကင္နာေသာ သူ႔စကားမ်ားကို
>> ကြ်န္မခံစားမိသည္။
>>
>> "ကြ်န္မ တစ္ခုေမးျပီးရင္ သြားအိပ္မွာပါ"
>> ကြ်န္မ အရဲစြန္႔ျပီး ကြ်န္မ အသိခ်င္ဆံုး ေမးခြန္းတစ္ခုကို ေမးလိုက္မိသည္။
>> "ဘာျဖစ္လို႔ ကြ်န္မကိုမွ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ရတာလဲ"
>>
>> "... ကြ်န္ေတာ္ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ၾကာျပီ။ ခင္ဗ်ားနဲ႔ chatting မလုပ္ခင္ကတည္းက
>> ခင္ဗ်ားအခန္းထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ရွိေနခဲ့တယ္"
>>
>> တေစၦတစ္ေကာင္ ကြ်န္မ အခန္းထဲတြင္ အေစာၾကီးကတည္းက ရွိေနသည္ကို ကြ်န္မ
>> မသိခဲ့ပါလား.. ကြ်န္မ၏ ေန႔စဥ္ အျပဳအမႈမ်ားကို သူေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ပါလား...။
>> ထိုသို႔ ေတြးမိလိုက္စဥ္ ကြ်န္မပါးႏွစ္ဘက္ အပူေၾကာင့္ ရွိန္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္။
>>
>> "ဟား...ဟား.. ခင္ဗ်ား ဘာေတြးေနလဲ ကြ်န္ေတာ္သိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီေလာက္
>> ေအာက္တန္း မက်ပါဘူးဗ်ာ"
>>
>> ကြ်န္မပါးႏွစ္ဘက္ နီျမန္းသြားသည္ကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္မ၏အေတြးကို သူသိေနခဲ့သည္။
>> "တစ္ျခားလူမသိေအာင္ ေစာင့္ၾကည့္တဲ့ အျပဳအမႈေတြဟာ မတရားဘူးဆိုတာ
>> ရွင္မသိဘူးလား"
>>
>> "တရားတယ္၊ မတရားဘူးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ မသိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၀ိညာဥ္ေတြက ဒီလိုပဲ
>> ေလွ်ာက္သြားေနတတ္တယ္ေလ။ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ခင္ျပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္
>> အခ်ိန္သတ္မွတ္ျပီး လာခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္လံုး ကြ်န္ေတာ္ေစာင့္ၾကည့္ မေနေတာ့ပါဘူး"
>>
>> "ေနပါဦး..... ေန႔လည္အခ်ိန္ေတြမွာ ရွင္ဘာလုပ္ေနလဲ"
>>
>> "ေန႔လည္.. ေန႔လည္ဆိုရင္ ေလးေထာင့္အခန္းထဲမွာ ထားထားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲ
>> ကြ်န္ေတာ္၀င္ေနရတယ္ေလ။ ညအခ်ိန္လို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထြက္လာခြင့္မရဘူး"
>>
>> ကြ်န္မ မ်က္လံုးမ်ား ျပဴးသြားမိသည္။
>> ေလးေထာင့္အခန္း......... ခႏၶာကိုယ္....
>>
>> "ေန.. ေနပါဦး... လူေတြက ရွင့္ကို မသၿဂၤိဳလ္ၾကေသးဘူးလား"
>> "ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ ခႏၶာကိုယ္က ေဆးရံုမွာပဲ ရွိေနေသးတယ္။ ေမ့ေျမာေနဆဲမို႔ သူတို႔က
>> လက္မလြတ္ခ်င္ၾကေသးဘူးနဲ႔ တူတယ္"
>>
>> သူ...သူ... အသက္ရွင္ေနဆဲပါလား..။ ၀ိညာဥ္ကသာ ေလွ်ာက္သြားေနျခင္းျဖစ္သည္။
>> ေဆးရံုတြင္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ ခႏၶာကိုယ္မွာ ၀ိညာဥ္မဲ့ေသာ ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္မည္။
>>
>> "ရွင္ဘာျဖစ္လို႔ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲ မျပန္တာလဲ... လူလုပ္ရမွာ
>> ေတာ္ေတာ္စိတ္ကုန္သြားျပီလား"
>>
>> "ကြ်န္ေတာ္ ျပန္သြားရင္ ခင္ဗ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ကို
>> ေမ့သြားမွာ စိုးတယ္"
>>
>> သူ႔စကားကို ၾကားျပီး ကြ်န္မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမိသည္။ သူ၏စိတ္ထဲတြင္ ကြ်န္မ
>> ရွိေနခဲ့ျပီလား... လူသားတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ သူ၏ပိုက္ေထြးမႈကို
>> ကြ်န္မခံယူခ်င္ေသးသည္။ လူတစ္ဖန္ျပန္လုပ္ဖို႔ သူ႔မွာ အခြင့္အေရးေတြ ရွိေနေသးသည္။
>> ကြ်န္မကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ထိုအခြင့္အေရးကို သူ လက္လြတ္ေတာ့မလား။ ကြ်န္မ
>> မ်က္စိေထာင့္စြန္းက မ်က္ရည္မ်ား အတားအဆီးမဲ့ စီးက်လာသည္။
>>
>> "မငို.. မငိုပါနဲ႔။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာအမွားမ်ား ေျပာမိပါလိမ့္
>> (ကြ်န္ေတာ္မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတယ္)"
>>
>> ထိုစာေၾကာင္းကို ၾကည့္ျပီး ကြ်န္မ အသံထြက္ ရယ္လိုက္မိသည္။ တေစၦတစ္ေကာင္က
>> ကြ်န္မကို ႏွစ္သိမ့္ေနပါလား..။ စီးက်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ားကို ကပ်ာကယာ
>> သုတ္ေပးေနသည့္ သူ႔ကို ကြ်န္မျမင္ေယာင္ၾကည့္မိသည္။
>>
>> "ရွင္ရဲ႔ ေပြ႔ဖက္မႈကို ကြ်န္မ ခံယူခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုမဟုတ္ေသးဘူး။ တကယ့္
>> လူတစ္ေယာက္အျဖင့္နဲ႔ ေပြ႔ဖက္မႈကို ကြ်န္မ ခံယူခ်င္တယ္"
>>
>> "ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ျပန္၀င္ဖို႔ ေျပာေနတာလား"
>> "ဟုတ္တယ္"
>>
>> "၀င္သြားျပီးေနာက္ပိုင္း ခင္ဗ်ားနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် ကြ်န္ေတာ္ သတိမရေတာ့မွာကို
>> မေၾကာက္ဘူးလား"
>> "ဒီလိုပဲ ျဖစ္တတ္သလား..ကြ်န္မကို ေမ့သြားမွာလား" ကြ်န္မစိတ္ပူစြာ
>> ေျပာလိုက္မိသည္။
>>
>> "အေသအခ်ာေတာ့ မသိဘူး။ တစ္ခ်ဳိ႔ေမ့တတ္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႔ မေမ့တတ္ဘူး။
>> ခံႏိုင္ရည္အားကို ၾကည့္ရဦးမယ္ေလ"
>>
>> ျပန္သြားျပီး သူ သတိမရခဲ့လို႔ ကြ်န္မကို လာမရွာႏိုင္ခ်င္ေနပါေစ။
>> ကြ်န္မေၾကာင့္ သူသည္ ခိုကိုးရာမဲ့ ၀ိညာဥ္တစ္ေကာင္ေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။
>>
>> "ျပန္သြားပါ။ ရွင္ ကြ်န္မကို မေမ့ဘူးလို႔ ကြ်န္မ ယံုၾကည္တယ္။
>> လူစင္စစ္တစ္ေယာက္အျဖင့္နဲ႔ ကြ်န္မေရွ႔မွာ ထိုင္ျပီး ရွင္နဲ႔
>> ေမအေၾကာင္းေျပာျပတာကို ကြ်န္မ ၾကားခ်င္ေသးတယ္"
>>
>> မ်က္စိကိုမွိတ္ သူ႔ပံုရိပ္ကို ျမင္ေယာင္ ခံစားရင္း ကြ်န္မ ေျပာလိုက္သည္။
>>
>> "ခင္ဗ်ား စကားကို ကြ်န္ေတာ္ နားေထာင္မယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ျပန္၀င္မယ္။
>> ကြ်န္ေတာ့္ ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနမလား"
>>
>> "ကြ်န္မ ေစာင့္ေနမယ္။ တစ္သက္လံုး ေစာင့္ေနမယ္။ ကြ်န္မကို
>> ေမ့ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ရွင္သတိရျပီး ကြ်န္မကို ျပန္မွတ္မိလာတဲ့အထိ ေစာင့္ေနမယ္"
>>
>> ကြ်န္မေျပာရင္း ရင္နင့္မိသည္။ မ်က္ရည္မ်ားက အတားအဆီးမဲ့စြာ စီးဆင္းလာျပန္သည္။
>> သူ ကြ်န္မအနားက ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မယ္ဆိုတာ ရာခုိင္ႏႈန္း တစ္၀က္က ေသခ်ာေနျပီ။
>> ရင္ထဲ စူးေနေအာင္ နာက်င္လာမိသည္။
>>
>> "ခင္ဗ်ားပါးကို ကြ်န္ေတာ္ နမ္းလိုက္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္း
>> ဂရုစိုက္ေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္သြားျပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနပါေနာ္"
>>
>> နာရီလက္တံမ်ား တစ္စကၠန္႔ျပီး တစ္စကၠန္႔ ေရြ႔ေနသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ
>> ဖန္သားျပင္ေပၚတြင္ သူ၏ စာမ်ား ထပ္ေပၚမလာေတာ့။ ကြ်န္မ ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း
>> အားရပါးရ ငိုလိုက္မိသည္။ အိပ္မက္ထဲက သူ႔ပံုရိပ္ကို စဲြစဲြျမဲျမဲ မွတ္ထားရန္
>> ကိုယ့္ကိုယ္ သတိေပးလိုက္မိသည္။ သူသည္ အခ်ိန္မေရြး ကြ်န္မေရွ႔တြင္
>> ေပၚလာႏိုင္သည္။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ အလွပဆံုးျပံဳးလွ်က္ သူ႔ကို ေႏြးေထြးစြာ
>> ကြ်န္မၾကိဳမည္။ သူမလာမွန္း သိေနလွ်က္ႏွင့္ ညသန္းေခါင္ ၁၂နာရီေရာက္တိုင္း ကြ်န္မ
>> online ေပၚသို႔ တက္ျပီး သူ႔ကိုရွာျမဲ... သူ၏ message မ်ားကို ေမွ်ာ္ေနျမဲပင္။
>> ကြ်န္မ၏ အျပဳအမႈမ်ားသည္ စိတၱဇဆန္ေကာင္း ဆန္ေနလိမ့္မည္။
>>
>> ၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀
>>
>> ျပကၡဒိန္ စာရြက္မ်ား တစ္ရြက္ျပီးတစ္ရြက္ ေၾကြက်ကုန္သည္။
>> လူသြားလူလာမ်ားၾကားတြင္ သူ႔ကို ကြ်န္မ လိုက္ရွာေနမိသည္။ ကြ်န္မကိုေတြ႔လွ်င္
>> ကြ်န္မႏွင့္ ပတ္သက္ခဲ့ဖူးသမွ် သူ မွတ္မိေနမည္ဆိုသည္ကို ကြ်န္မ ယံုၾကည္ေနမိသည္။
>> ေက်ာင္း၀င္းထဲရွိ သစ္ရြက္မ်ားပင္ ေႏြဦးေလႏွင့္အတူ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးေနၾကကုန္ျပီ။
>> မၾကာမီ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ေရာက္ေတာ့မည္။ ေလ႐ႈးတစ္ခ်က္အေ၀ွ႔ ကြ်န္မလက္ထဲက
>> စာရြက္မ်ား ျပန္႔က်ဲကုန္သည္။ ထိုစာရြက္စာတမ္းမ်ား မရွိလွ်င္ စာေမးပဲြတြင္
>> ကြ်န္မ ဒုကၡလွလွေလး ေတြ႔ဦးမည္။ စာရြက္မ်ားကို ကြ်န္မ ကပ်ာကယာ
>> လိုက္ေကာက္လိုက္သည္။ ကြ်န္မႏွင့္အတူ စာရြက္မ်ားကို လိုက္ေကာက္ေနေသာ
>> အရိပ္တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္္မိသည္။ စာရြက္မ်ားကို ေကာက္ရင္း ကြ်န္မ ေဘးနားတြင္
>> ေျခအစံကို ရပ္လိုက္သည္။
>>
>> "ကိုယ့္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္း ဂရုစိုက္ေလ"
>>
>> ကြ်န္မရင္ ဒိန္းခနဲ ခုန္သြားမိသည္။ ခပ္ၾသၾသႏွင့္ ႏူးညံ့ေသာ ထိုအသံမွာ
>> ကြ်န္မႏွင့္ မရင္းႏွီးေပမယ့္ ထိုလူေျပာလိုက္ေသာ စကားမွာ midnight ေျပာတတ္ေသာ
>> စကားႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း။ ကြ်န္မ အထိန္႔အလန္႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။
>>
>> သူ... သူပါလား... အိပ္မက္ထဲက ရုပ္ပံုလႊာေလး... အသားအနည္းငယ္ ညိဳသည္မွလဲြ၍
>> ကြ်န္မ အသိစိတ္ထဲက ရုပ္ပံုေလး၊ ကြ်န္မႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ရုပ္ပံုေလး။ ခႏၶာကိုယ္
>> အနည္းငယ္ ဖြံ႔ျဖိဳးသည္ကလဲြ၍ အိပ္မက္ထဲက ရုပ္ပံုႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း။
>> ကြ်န္မေရွ႔တြင္ သူထိုင္ခ်လိုက္သည္။
>>
>> "ေဆာရီးပဲေနာ္.. ေတာ္ေတာ္ေလး က်န္းမာဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ယူေနရလို႔ပါ။ လံုး၀
>> ေနေကာင္းသြားျပီဆိုမွ ကြ်န္ေတာ္ လာေတြ႔ရဲတယ္ေလ"
>>
>> ကြ်န္မ အံ့ၾသ၀မ္းသာျပီး ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိေတာ့။ မ်က္လံုးအိမ္ထဲတြင္
>> မ်က္ရည္မ်ားျဖင့္ ျပည့္လွ်ံေနခဲ့သည္။ ကြ်န္မကိုယ္ကို ေထာင္မတ္ေပးရင္း
>> ကြ်န္မမပါးကို ညင္သာစြာ သူပြတ္သပ္လိုက္သည္။
>>
>> "ကြ်န္ေတာ္ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ပါးျပင္ေတြက ႏူးညံ့ေနတယ္"
>> "ကြ်န္ေတာ့္ကိုယ့္ကြ်န္ေတာ္ ျပန္မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ"
>>
>> သူရယ္ရင္း လက္ကို ကမ္းေပးသည္။ ရယ္ေနပံုက အျပစ္ကင္းေသာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္
>> တူေနသည္။
>>
>> "ကြ်န္ေတာ့္နာမည္ ေနေဒြးေဇာ္ပါ။ ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္"
>> "ေတြ႔ရတာ ၀မ္းသာပါတယ္။ ကြ်န္မ မိဆိုးပါ"
>>
>> ကြ်န္မျပန္ကမ္းလိုက္ေသာ လက္ကို ၾကင္နာစြာ သူဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။
>> "မိဆိုး ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ တစ္သက္လံုး လက္တဲြသြားႏိုင္မလား"
>> ကြ်န္မ ေခါင္းကို သြင္သြင္ငံု႔လိုက္မိသည္။
>>
>> ေႏြဦး၏ ေလ႐ူးႏွင့္အတူ ကြ်န္မေရွ႔သို႔ သူေရာက္လာခဲ့သည္။ ရြက္ေၾကြမ်ား
>> ျဖန္႔ခင္းထားေသာ အ၀ါေရာင္လမ္းေလးေပၚတြင္ သူႏွင့္ကြ်န္မ ပထမဆံုးအၾကိမ္
>> ေတြ႔ဆံုၾကသည္။
>>
>> ျပီးပါျပီ

အဂၤလိပ္သီခ်င္းမ်ား

Britney Spears - Lucky (Dance Remix)


BON JOVI- I'll BE THERE FOR YOU WITH LYRICS


BON JOVI- IWILL ALEAYS LOVE YOU


NEVER SAY GOOD BYE


AKON - LONELY


WEBLIFE - MY LOVE


BLUE - ALLRIGHT


M2M - PRETTY BOY


RAIN - I LOVE YOU
Rain - I Love You

M2M - THE DAY YOU WENT AWAY


M2M - EVERYTHING YOU DO


Sleeping Child (Lyrics and Chords)


Dancing with the stars

နားဆင္ၾကည့္ပါ

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေလး သို႔ လမင္းေလး



မိုး



သြားစို႔အေ၀း



ခ်စ္သူ႔လမင္း



မင္းတစ္ေယာက္တည္း



အသေခ်ၤလမ္းမ်ား



ႏွလံုးသားမေပးနဲ႔




ေအးအတူ ပူအမွ်









ပန္းတစ္ပြင့္





သူမသိႏိုင္





ဆံပင္ရွည္ေလး





ထားခဲ့ရက္သူ





တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း





အခ်စ္မရွိေန႕ရက္မ်ား





အခ်စ္ကဘာလဲ





တစ္ေန႕ေတာ့ခ်စ္လာမွာပါ





မင္းနဲ႕ေ၀းေတာ့





ဖုတ္လုိက္ဖုတ္လုိက္





တယ္လီဖုန္း




တစ္ကယ္ခ်စ္ရင္





မခ်စ္တတ္သူ





အေသခ်ၤလမ္းမ်ား






လြဲေခ်ာ္ျခင္း





ေဖေဖာ္၀ါရီ-၁၄



Type rest of the post here


အိမ္ျပန္ခ်ိန္

MP3 သီခ်င္းေလးမ်ား

ေမေမ........

ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြား
အသက္ကိုရင္း ေမြးေပးခဲ့သည္
ဖဝါး လက္ႏွစ္လံုး
ပခံုးလက္ႏွစ္သစ္
ျခင္မွက္ ျဖဳတ္ယင္ေသာဝ္ မသန္းေစခဲ့...

ေသြးမွ ျဖစ္တည္ ႏို႔ခ်ဳိရည္ကို
မပ်က္တိုက္ေကၽြး ႀကီးျပင္းေစခဲ့...

ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ျပဳစုယုယလို႔
သားတို႔ ႏွလံုး ရႊင္ၿပံဳးေစရယ္
ပင္ပန္း ေသာဝ္မွ အၿပံဳးမပ်က္
ေက်နပ္ခဲ့သည္ အုိအေမ...

အခ်ိန္တန္လို႔ ႀကီးျပင္းျပန္ေသာ္
ပညာကိုေပး အေမြျဖစ္ခဲ့
လူမ်ားအလယ္ ဂုဏ္တင့္ေစသည္
ေက်းဇူးႀကီးလွပါသည္ အိုအေမ...

ပညာစံုလို႔ အခ်ိန္တန္ျပန္
သင့္ေတာ္သူကို ရွာေဖြကာရယ္
သားသမီးတို႔ အတြက္
စီမံရြက္ေဆာင္ခဲ့ျပန္သည္..
ဘဝတသက္ေအးဖို႔ရယ္...

သားတို႔ ဘဝ အေျခစံုလို႔
ခ်မ္းသာ တည္ၿငိမ္ေလေသာဝ္
ေက်နပ္အၿပံဳး ပီတိမ်က္ႏွာ
ေအးခ်မ္းစြာႏွင့္ ဆန္ေရကို မရွိေစခဲ့....

ထိုရ္ ထိုရ္ ေက်းဇူး
မဟာပထဝီ ေျမႀကီးထုမက
ႀကီးမားလွေသာ အိုအေမ...
အေဝးေရာက္သားေမာင္
လက္ဆယ္ျဖာ ထိပ္မွာမုိးလို႔
ရွိခိုး ကန္ေတာ့လိုက္ပါသည္......

" အေမေပးတဲ့လက္ေဆာင္"

ေသွ်ာင္ေနာက္ ဆံထံုးပါ ဆုိတဲ့စကားအရ ခင္ပြန္းေနာက္(ခင္ပြန္းအိမ္)လုိက္ေနရလို႔ ရက္မွလ၊ လမွ ႏွစ္ေတြ ေျပာင္းလာေတာ အေမကို လြမ္းလာတယ္။ အေမ့ဆီ ျပန္ခ်င္လာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခင္ပြန္းထံ ခြင့္ပန္လို႔ အေမရွိရာကို ေခတၱခဏ ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ သူျပန္ခ်င္တာလည္း တရားပါတယ္။ အေမ့ေမတၱာ၊ အေမ့အရိပ္ေလာက္ ေအးျမတဲ့ေနရာ ဒီကမၻာမွာ ရွာလုိ႔မွ မေတြ႕ ႏုိင္ေသးတာပဲ။
ေမတၱာေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အေမ့အိ္ေလးကို ျမင္ရေတာ့ အေမ့ကိုလြမ္းတဲ့စိတ္ေတြကို ထိန္းမထားႏုိင္ေတာ့ဘဲ တစ္ေခၚေလာက္ေ၀းတဲ့ ေနရာကေန ဒုန္းစိုင္းေျပးခဲ့တာ။ အေမ…အ ေမ…ေဟာဟဲ…။ အေမ့မ်က္ႏွာ ျမင္ရမွပဲ အေမာေတြ ေပ်ာက္သြားရပါတယ္။ အမေလး…အ ေမရယ္…ေခၚလုိက္ရတာ၊ အေမ့ကို ေတြ႕မွ ေတြ႕ပါ့မလားလို႔ စိုးရိမ္လုိက္ရတာ။ အခုမွပဲ စိတ္ေအးသြားေတာ့တယ္ ဟုေျပာရင္း အေမ့ရင္ခြင္ၾကား ေခါင္းထားလုိ႔ ကေလးငယ္တစ္ဦး အသြင္တီတီတာတာ ဆုိေနမိပါတယ္။
“ သမီးရယ္ ဘာလုိ႔ျပန္လာတာတံုး။ သမီးခင္ပြန္းေရာ ပါမလာဘူးလား “
“ အေမရယ္…ေမးခြန္းေတြက မ်ားလွခ်ည္လား။ သမီးျပန္လာတာက အေမ့ကိုလြမ္းလုိ႔ေပါ့“
ဟုဆုိရင္း အေမ့မ်က္ႏွာေလးကို လက္ညႈိးေလးနဲ႔ မထိတထိက်ီစယ္ရင္း သူေျဖလုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့…အေမ့သမက္ ကြ်န္မခင္ပြန္းက ပါမလာဘူးရွင့္။ သူေနေကာင္းပါတယ္၊ ေဒါင္ေဒါင္ ျမည္လုိ႔ဟု ဟန္ႏွင့္ပန္ႏွင့္ အေမ့ရဲ႕ အေမးကို ေျဖလုိက္တယ္။ ကေလးတစ္ဦးသဖြယ္ ဟန္ႏွင့္ ပန္ႏွင့္ သူ႕အေမးကို ေျဖေနတဲ့ သမီးရဲ႕ပံုကို ျမင္ရတဲ့ မိခင္ကေတာ့ အၿပံဳးမ်ားနဲ႔ သမီးကို ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းရင္း ေအးပါကြယ္၊ သိပါၿပီ…သိပါၿပီ။ သမီး ေရသြားခ်ဳိးလုိက္ေနာ္၊ ပင္ပန္းလာ တာ အေမာေျပလန္းဆန္းသြားေအာင္လုိ႔၊ ကဲ…သြား…သြား။
အေမ့စကားအဆံုး အေမ့ရင္ခြင္ထဲက ထြက္လုိ႔ ေရမိုးခ်ိဳး အလွျပင္ကာ အေမေကြ်းတဲ့ ထမင္း ကိုစားရင္း စကားေတြေျပာျဖစ္ခဲ႔တယ္။ စကားေျပာေတြကလည္း တျခားမဟုတ္ပါဘူး၊ စီးပြား ေရး၊ လူမႈေရးေတြပါ။ အထူးသျဖင့္ သမက္ေတာ္ရဲ႕လား၊ သမီးကိုဂရုစိုက္ရဲ႕လား စတာေတြပါ ပဲ။ အေမ့သမက္ကိုလူေခ်ာ ေတာ္ေၾကာင္း၊ ေကာင္းေၾကာင္း၊ ဂရုစိုက္ေၾကာင္းေတြကို ေျဖရင္း ေျပာရတာအေမာ ခင္ပြန္းဆီလြမ္းတဲ့စိတ္က ၀င္လာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အေမ့ဆီမွာ (၂)ရက္၊ (၃)ရက္ပဲ ေနမယ္ဟု စိတ္ထဲက တိတ္တခိုး ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
(၂)ရက္၊ (၃)ရက္ၾကာေတာ့ ခင္ပြန္းဆီျပန္ဖို႔ ျပင္္ဆင္တာေပါ့။ ဘာရမလဲ၊ ကိႏၷရီ ကိႏၷရာ တစ္ညတာေလး ေ၀းေနရတာ ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကာတယ္ထင္တယ္လုိ႔ ဆိုစကား ရွိသား မဟုတ္လား။ အခုလည္း ငါက ငါ့ခင္ပြန္းကို သတိရလုိ႔ ျပန္ဖုိ႔ ျပင္တာ တရားပါတယ္ေလဟု သူ႔ကိုယ္သူ အားေပးေနေလရဲ႕။ အျပစ္မရွိေၾကာင္းေထာက္ခံေနေလရဲ႕။ ဒီျမင္ကြင္းကို ျမင္သြား တဲ့ မိခင္က “ ဟဲ့…ဟဲ့သမီး ဒါက ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ။ ဆုိင္းမဆင့္ ဗံုမဆင့္ ျပန္ေတာ့မလုိ႔လား “ “ဟုတ္တယ္အေမ၊ သမီးသူ႕ကို လြမ္းေနၿပီ၊ ျပန္ခြင့္ျပဳပါေနာ္ “ ဟု အေမ့ထဲ မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ ခြင့္ပန္ေတာ့ " ေၾသာ္…သမီးရယ္ ျပန္ေတာ့ ျပန္ပါေအ။ အေမ ၾကည္ျဖဴပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခင္ပြန္းဆီျပန္တာ လက္ခ်ည္းျပန္လုိ႔ မေတာ္ဘူး သိလား။ အေမ မုန္႔ေၾကာ္ေပးလုိက္မယ္၊ ဒီတစ္ေန႔ေတာ့ ေနပါဦးကြယ္" ဟုတားသည္။ ေအးေလ…တစ္ေန႔နဲ႔ေတာ့ မထူးပါဘူး ေနလုိက္ ပါမယ္။ " အင္းပါ အေမရယ္၊ ဒါဆုိလည္း အေမ မုန္႔ေၾကာ္ေပးေနာ္"ဟု ေတာင္းဆုိလုိက္တယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မုန္႔ေၾကာ္ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔အိမ္တံခါး၀မွာ ရဟန္းေတာ္ေလးပါး ဆြမး္ရပ္ေတာ္ မႈလာတယ္။ သူ႔အေမက မုန္႔ေၾကာ္အားလံုး ရဟန္းေတာ္တုိ႔ကို မွ်ေ၀လွဴလုိက္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူေနာက္တစ္ေန႔ အေမ့အိမ္ေလးမွာ ဆက္ေနရတာေပါ့။ ေနာ္ကေန႔ဆက္ျပီး မုန္႔ေၾကာ္၊ ရဟန္းမ်ားၾကြလာလို႔ လွဴလုိက္ရျပန္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ သူ႔ခင္ပြန္းက သူျပန္မေရာက္လုိ႔ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသြားျပီလုိ႔ သတင္းစကားၾကားရပါျပီ။ အဲဒီသတင္းစကား သူ႔နားထဲ သံခြ်န္နဲ႔ထုိးဆြသလုိပါပဲ။
သူ႔ခင္ပြန္း ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္ျပီဆိုတဲ့ သတင္းစကား ၾကားတဲ့အခါယူက်ံဳးမရျဖစ္ကာ သူေလ အရူးတစ္ပိုင္း မိန္းမရုိင္းၾကီး ျဖစ္သြားျပီး။ သူအခ်ိန္မီ ေရာက္မသြားလို႔သာ ခင္ပြန္း ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသြားတာ၊ အခ်ိန္မီ မေရာက္ရျခင္းဟာ ရဟန္းေတာ္ေလးပါး ေန႔တုိင္း မုန္႔ အလွဴခံၾကြလာလုိ႔သာပဲဟု တရာခံ၇ွာပါတယ္။ တရားခံဟာ ရဟန္းေတာ္ေလးပါးပဲဟု တစ္ထစ္ ခ် သူယံုမွတ္လုိက္ျပီ။ ဒါေၾကာင့္ သူေလ ရဟန္းျမင္သမွ်ကို ဆဲေရးျပစ္တင္ ပါေတာ့တယ္။ ရဟန္းေတာ္ေတြလည္း သူ႔ကိုေၾကာက္လုိ႔ သူတုိ႔အိမ္ကို မဆိုထားနဲ႔ သူတို႔လမ္းထဲေတာင္ မၾကြ ရဲၾကေတာ့ပါဘူး။
ဒီအေၾကာင္းကို ၾကားသိေတာ္မႈတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားဟာ သူတို႔အိမ္ကို ၾကြေတာ္မႈပါတယ္။ သူ႔အေမက ထုိျမတ္စြာဘုရားကို ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ခရီးဦးၾကိဳဆုိလုိ႔ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ေနရာထုိင္ခင္းေပးျပိး ရွိခုိးပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက သူ႔ကိုမေတြ႕လုိ႔ ေမးပါတယ္။ ဒီအခါ သူ႔အေမက အေၾကာင္းစံု ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ အေၾကာင္းအက်ိဳးကိုသိတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားဟာ သူ႔ကို ေခၚေစပါတယ္။ ျပီးေတာ့ " ခ်စ္သမီး..ငါဘုရားရဲ႕သားေတာ္ ရဟန္းေတြဟာ သူတစ္ပါး ေပးတာကိုသာ ယူတာေလာ၊ မေပးတာကို ယူတာေလာ"ဟု ေမးပါတယ္။
ဒီေတာ့ သူက ဘာျပန္ေလွ်ာက္ထားသလဲသိလား။ "ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ေပးလွဴတာကိုပဲ ယူျပီး မေပးတာကို မယူပါဘူးဘုရား"…တဲ့ေလ။ "ဆြမး္ခံၾကြတဲ့အခါ သင္တုိ႔ရဲ႕ တံခါး၀မွာ ရပ္ျပီး ေပးလွဴတာကိုသာ ယူတာဆုိရင္ ငါ့သားတပည့္ ရဟန္းတုိ႔မွာ အျပစ္ရွိသလား"ဟု ေမးျမန္းပါတယ္။ ဒီအခါမွာလည္း သူကေလ"အရွင္ဘုရားရဲ႕သား တပည့္ရဟန္းေတြမွာ အျပစ္မရွိပါဘူးဘုရား " …လုိ႔ ေျဖျပီး တပည့္ေတာ္မကို အျပစ္မွ ခ်မး္သာေပးပါလုိ႔ ေလွ်ာက္ ထားတယ္ေလ။
ဒီလုိေတာင္းပန္ ကန္ေတာ့မွသာ အျပစ္ကေျပေပ်ာက္မွာကိုး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ သူဟာ ရဟန္းသားေတာ္ေတြကို ေစာ္ထားတာေၾကာင့္ပါ။ ရဟန္းအေပါင္းကို ေစာ္ကားျခင္းဟာ သံဃာကို ျပစ္မွားတာ ျဖစ္လုိ႔ပါပဲ။ ဘုရားရွင္က ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ထားတဲ့သူကို တရားစကား ေျပာၾကားပါတယ္။
" ခ်စ္သမီး…ဒါနဟာ ေပးသူ၊ ယူသူ ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ႕စိတ္ကို ႏူးညံသိမ္ေမြ႕ေစပါတယ္။
- ဒါနဆုိတဲ့ ေပးကမ္းျခင္းဟာ ခရီးသြားတဲ့အခါ ရိကၡာယုပ္ျခင္းနဲ႔တူပါတယ္။
- သံသရာခရီးလမး္မွာ လုိအပ္သလုိ ထုတ္ယူသံုးစြဲဖုိ႔ လက္မွတ္တစ္ေစာင္နဲ႔လည္း တူပါတယ္။
- ဒါနဟာ ဘ၀ဆက္တုိင္းမွာ အူမေတာင့္ဖုိ႔ မ်ိိဳးေစ့တစ္ခုပါ။
ဒါေၾကာင့္ သင္ေပးလွဴခဲ့တဲ့ မုန္႔အလွဴအတါက္ ၀မ္းသာပါ ခ်စ္သမီး "လုိ႔ ဒါနအေၾကာင္း မိန္႔ျမြက္ေဟာၾကားပါတယ္။
" ခ်စ္သမီး…ဒါနဟာ ေကာင္းက်ိဳးအျဖာျဖာကို ေပးႏုိင္သလုိ သီလဟာလည္း ေကာင္းျခင္း တရားမ်ားစြာကို ေပးႏုိင္ပါတယ္။ သီလနဲ႔ ျပည့္စံုသူဟာ
- ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တုိင္းမွာ အသက္ရွည္မယ္။
- သီလေဆာက္တည္ရျခင္းေၾကာင့္ မိမိရဲ႕စိတ္ကို ျဖဴစင္ေစပါတယ္။
- မိမိအနီးအနား ဆက္ႏြယ္သူမွန္သမွ်ကို ျငိမး္ခ်မး္ေစႏုိင္ပါ။
ဒါနမႈ၊ သီလမႈေတြေၾကာင့္ လူ႔ျပည္ နတ္ျပည္မွာ အခါခါ က်င္လည္က်က္စားႏုိင္ပါတယ္။ နတ္ျပည္မွာ ၀တ္စရာ၊ စားစရာ၊ ေနစရာ အားလံုးဟာ အဆင္သင့္ပါပဲ။ ပူစရာမလုိဘူး ခ်စ္သမီး။ ဒါေပမဲ့ လူ႔ျပည္ေရာက္ရင္ လူ႔ခႏၶာ၊ နတ္ျပည္ေရာက္ရင္နတ္ခႏၶာကို ရမွာပါ။ ရုပ္၊ နာမ္ဆုိတဲ့ သင့္ရဲ႕ခႏၶာငါးပါးတရားစုဟာ ဒုကၡခ်ည္းသက္သက္ပါ။ ရုပ္၊ နာမ္တရားေတြဟာ အျမဲမျပတ္ ျဖစ္ပ်က္ေနလုိ႔ မျမဲတဲ့သေဘာ အနိစၥပါပဲ။ ဤခႏၶာငါးပါး အနိစၥတရားကို ခ်မး္သာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပမဲ့ ဒုကၡဆင္းရဲ သက္သက္ပါပဲ။ ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္တရားေတြ ဟာ ငါ့အၾကိဳက္မလုိက္ ျဖစ္ျပီး ပ်က္ေနလုိ႔ အနတၱဟုဆင္ျခင္ပါ။ သံသရာမွ ထြက္ေျမာက္ ေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ ျဖစ္ပ်က္ကို ျမင္ေအာင္ရူပါ။ လူ႔ခႏၶာလည္း ေသရမွာ၊ နတ္ခႏၶာလည္း ေသရမွာပဲ"လုိ႔ ဆံုးမပါတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားအဆံုးအမေတြကို သူေလနားက တရားနာျပီးဥာဏ္က ခႏၶာဘက္လွည့္ျပီး ေစာင့္ၾကည့္ပါတယ္။ ပူတာကရုပ္၊ ပူတယ္လုိ႔သိတာက နာမ္လုိ႔ သိပါတယ္။ သေဘာခႏၶာ ေတြကို ဥာဏ္နဲ႕ရူပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာကို သူေတြ႕ပါတယ္။ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာဆိုတာ သေဘာခႏၶာ ေပါ့။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အသံေတာ္က သူ႔ရဲ႕နားမွာ ေတြ႕ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ၾကားစိတ္၊ ၾကားခႏၶာလုိ႔ သိပါတယ္။နားမွာပဲ အသံေတြဟာ ခုေပၚ(ခုျဖစ္) ခုပ်က္ေနေၾကာင္း ထိုးထြင္းသိပါတယ္။ ၾကားခႏၶာရဲ႕ ျဖစ္ပ်က္ေတြ မဂ္ဂင္ငါးပါး ၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ႔ ျမင္ပါတယ္။ ရုပ္၊ နာမ္ေတြျဖစ္ျပီးပ်က္ေနတာ၊ ခႏၶာေတြ ျဖစ္ျပီး ပ်က္ေနတာ ျမင္လုိပါတယ္။
- ျဖစ္ပ်က္ေတြ ျမင္ဖန္မ်ားေတာ့ သူမုန္းလာပါတယ္။
- မုန္းဖန္မ်ားေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ေတြ အဆံုးကို ေတြ႕ပါတယ္။
- တစ္ၾကိမ္မုန္း တစ္ၾကိမ္ဆံုးေတာ့ သူေလ ေသာတာပန္တည္သြားပါတယ္။
- သူ ေသာတာပန္တည္ေတာ့ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာသံုးပါတြင္ ၾကည္ညိဳေစျပီး ေသာတာပန္တည္ေအာင္ တရားေဟာကာ ေလာကုတၱရာ အေမြေတြ ေပးခဲ့ေၾကာင္း မိန္႕ၾကားတာေပါ့။
ဘုရားရွင္မိန္႔ၾကားသံကိုၾကားရတဲ့ ေကာသလမင္းၾကီးလည္း သာသနာေတာ္ကို ၾကည္ညိဳတဲ့ မင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႔ကို သမီးအျဖစ္ ေမြးစားျပီး ေလာကီစည္းစိမ္အေမြတို႔ကို ေပးပါတယ္။ ျပီးေတာ့သူ႔ကို အမတ္တစ္ဦးနဲ႔ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ သူဟာ အရူံးထဲမွာ အျမတ္ ရွာႏိုင္ခဲ့တာေပါ့။
သူဟာ..
ပထမ မုန္႕ေၾကာ္မ်ား ဆံုးရူံးရျခင္း၊
ဒုတိယ လင္ေယာက္်ား ဆံုးရူံးရျခင္း၊
တတိယ သူႏွင့္သံဃာမ်ားကို ျပစ္မွားမိျခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ား ဆံုးရူံးရျခင္း ဒါေပမဲ့ ဘုရားရွင္က တရားေဟာ ဆံုးမလုိ႔
- ကာသလမင္းၾကီးရဲ႕ သမီးေတာ္ အျဖစ္တည္၍ စည္းစိမ္ဥစၥာတုိ႔ကို ရရွိျခင္း၊
- အရာရွိအမတ္ လင္ေယာက္်ားကို ရရွိျခင္း၊
- ဒါနမႈ၊ သီလမႈမ်ား မျငိဳမျငင္ျပဳရျခင္း။
- ဘုရားရွင္ရဲ႕သမီးအစစ္ ေသာတာပန္အျဖစ္တည္ရျခင္း စတဲ့ အျမတ္တရားမ်ား ထုတ္ယူႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ သူဆိုတာ ကာဏာဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးပါ။ သူ႔အေမကေတာ့ ကာဏမာတာ လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာေလးဟာ ျမတ္စြာဘုရားသာ၀တၱိျပည္၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးျပီးသတၱ၀ါေတြရဲ႕ အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္ကိုး သာသနာျပဳေနတဲ့ အခ်ိန္က အျဖစ္အပ်က္ ကေလးပါ။
ေလာက္မွာ အေမကို သားသမီးတုိ႔ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ိဳး ေမွ်ာ္ကိုးေဆာင္ရြက္ ေပးတတ္တဲ့ အတုမရွိလုိ႔ တင္စားၾကပါတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းေလးထဲက ကာဏမာတာဟာ သမီး ကာဏာကို ပစၥဳပၸန္ဘ၀အတြက္ ခင္ပြန္းေကာင္းနဲ႔ စည္းစိမ္တုိ႔ကို ေပးခဲ့ျပီး။ သံသရာဘ၀ အတြက္ ေသာတာပန္တြင္ တည္ေစခဲ့ျပီး။ ဒါေတြဟာ အေမကေပးတဲ့လက္ေဆာင္ (အျမတ္တရား) မ်ားပဲ မဟုတ္ပါလား။
(ဓမၼပဒ-ပ႑ိတ၀ဂ္၊ ကာဏမာတာ၀တၳဳ)

ခ်စ္ဦးသစၥာ...

တစ္နယ္စီျခား
ေ၀းကြာျငားလည္း
တမ္းတသူကို
မွန္းဆမိေန
ေလရႈးေႏွာက္ေမႊ
သစ္ရြက္ေၾကြစဥ္
မွန္းဆေရာ္ရည္ ေမာင္႕အခ်စ္ေတြသည္
ဆူးေတာပန္းပြင္႕
မွတ္ယူတင္႔၍
ေျခာက္ေသြ႕ ကႏၱာ
ဆင္႕ဆင္႕ေက်ာ္ကာ
ေမ႕ဆီအေရာက္
ေမာင္လွမ္းေလွ်ာက္မည္
ေႏြဦး ေရာက္ခဲ႕ျပန္ေလျပီ....၊

အာကာခံျပင္း
ေဒါမာန္တင္း၍
မုန္တိုင္းေတးသံ
ေသာေသာညံစဥ္
မွန္းဆေရာ္ရည္
ေမာင္႕အခ်စ္ေတြသည္
လွမ္းလင္႕ႏြံအိုင္
ေတာကိုခ်ိဳင္၍
သားရဲ ရင္ဆိုင္
မရြ႕ံ ေၾကာက္ႏုိင္ပဲ
ေမ႕ဆီအေရာက္
ေမာင္လွမ္းေလွ်ာက္မည္
မိုးသို႕ေရာက္ခဲ႕ျပန္ေလျပီ.....၊

ျခံဳလႊာယွက္ သိုင္း
ျမဴေတြဆိုင္း၍
ေ၀႕ေ၀႕သီမႈန္
ခ်မ္းသိမ္႕တုန္စဥ္
မွန္းဆေရာ္ရည္
ေမာင္႕အခ်စ္ေတြသည္
ထီမထင္အား
ႏွင္းေတာင္လႊား၍
ေရခဲျမစ္ျပင္
လက္ပစ္ႏွင္ကာ
ေမ႕ဆီအေရာက္
ေမာင္လွမ္းေလွ်ာက္မည္
ေဆာင္းသို႕တစ္ေခါက္
ေရာက္ေလျပီ.........၊

ရာသီစက္၀န္း
အလီလီယြန္း၍
အိုမင္းရင္႕ေရာ္
ေျခာက္ေသြ႕ေသာ္လည္း
မွန္းဆေရာ္ရည္
ေမာင္႕အခ်စ္ေတြသည္
ေႏွာင္ထံုး ဖြဲ႕ တည္
ေမ႕အတြက္ကိုသာရည္.....။

( အခ်စ္ကို ကဗ်ာသီ......
သူ႕ကိုရည္ ၍ ေရာ္ရည္တမ္းတ..
အိပ္ပ်က္ညေတြ
မ်ားခဲ႕ပါျပီ...........)

အခ်စ္=အခ်စ္..

အခ်စ္အခ်စ္..
ခ်စ္တုိင္းခ်စ္၍
ခ်စ္ေလခ်စ္ေလ
ခ်စ္မေၿပတည္း...
ဆားငန္ေရေနာက္
ငတ္တုိင္းေသာက္က
ေသာက္ေလေသာက္ေလ
ငတ္မေၿပသုိ႔...
ေပမအရာ၊တဏွာဖဲြ႔ရစ္
ထုိအခ်စ္လည္း
၊အၿပစ္မၿမင္
မဆင္ၿခင္ဘဲ
ခ်စ္လွ်င္ေပ်ာ္ႏူိး
ခ်စ္စပ်ဳိးသည္
ခ်စ္ရုိးခ်စ္စဥ္ ခ်စ္လမ္းတည္း။

"တိတ္တိတ္ေနသူ"

ေမာင္စံသည္နံနက္ေစာေစာ အိပ္ရာမွ ထေလ့ရွိသည္။ အိပ္ရာမွထၿပီးေနာ္က တင္းတိမ္ကိုၿခံဳ ကာ မီးဖုိေခ်ာင္၌ ေဆးေပါ့လိပ္ကိုဖြာရင္း စိတ္ကူးဥာဏ္ထုတ္၍သာ ေနေလ့ရွိ၏။
ေယကၡမေယာက်ာ္းႀကီးႏွင့္ မိန္းမႀကိးသည္ကား ရခါစျဖစ္ေသာသားမက္ကို နံနက္တိုင္းအကဲ ခတ္လ်က္ အားတက္၍ေနၾကေလ၏။ “ေတာ္လိမ့္မယ္ရွင္မရဲ႕၊ စကားေတာ့ အင္မတန္ႀကီးမ ေျပာဘူး၊ ႀကိတ္ႀကံေနတဲ့ပံုပဲ” ဟု ေယာကၡမေယာက်ာ္းႀကီးက ေျပာေလ၏။
ေယာက်ာ္းႀကီးက “ေအး...ကုသိုလ္ပဲ၊ “လူေျပာမသန္၊ လူသန္မေျပာ”တဲ့၊ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ၿပိးႀကံတဲ့လူမ်ားဟာ မည႔ံဘူးေနာ္၊ ဒါနဲ႔အလ်င္ကေတာ့ မင္းကဘာေလးညာေလး ေျပာေသးတယ္၊ ငါကလူကဲၾကည့္ၿပီး စီမံလုိက္တာ၊ မင္းကေတာ့ မီးပံုအေလွာ္ေကာင္းလုိ႔ ငါပါတယ္ထင္တာေပါ့။ အခုဘယ့္ႏွယ္ရွိစ ဒါမ်ိဳးမွအဖုိးတန္ရုပ္ကေတာ့ ေနာက္ပိတ္နဲ႔ ေခါင္း ေပါင္းနဲ႔ဆုိရင္ ပြဲစားရုပ္ပဲ၊ ဟင္ မဟုတ္ဘူးလား”
“ပြဲစားဆုိတာ စကားမ်ား ရတယ္ေတာ့၊ ေတာ့သားက စကားနည္းတာ”
“စကားမ်ားတုိင္း အသားပါတာမဟုတ္ဘူးကြယ္၊ တစ္လံုးေျပာရင္ ေျပာသာေလာက္ အရာ ေရာက္မွ စကားေျပာက်ိဳးနပ္တာ၊ မင္းသားက ဒီလုိအစားမ်ိဳးထဲက”
“ဟုတ္တယ္၊ က်ဳပ္လဲအကဲခတ္ရက္ပဲ၊ မနက္တုိင္းေစာေစာထတယ္၊ ေစာေစာထတာဟာ ၀ီရိယပဲ”
“၀ီိရိယလဲ ၀ီရိယပဲကြယ့္၊ လူဟာႀကံၿပီဆုိရင္ အိပ္မေနႏိုင္ဘူး၊ ႏိုးရတာမ်ိဳး၊ သည္ေတာ့အႀကံ ေတြ စိတ္ကူးေတြ မ်ားအားႀကီးလုိ႔ အိပ္ရာထဲမွာ မေနႏုိင္ဘဲထၿပီး၊ လူႀကီးမိဘကို ေၾကာက္ရြံ႕ရုိေသတဲ့စိတ္ကလဲ တစ္ဖက္မုိ႔ မီးဖုိနားမွာေခ်ာင္ခုိၿပီး စဥ္းစားတာပဲ”
“အင္း...အခုအိမ္ေပၚေရာက္တာ တစ္လနီးၿပီ၊ ႀကံရက္ခ်ည္းေနတာပဲ၊ ဘာမ်ားႀကံသလဲ မသိ ဘူး”
“ဟုတ္တယ္၊ အႀကံဘယ္ေလာက္ေကာင္းေစကာမႈ လကၡဏာ မရွိေတာ့လဲ ၾကိတ္မႏိုင္ခဲမရ ျဖစ္ေနရတာပဲ၊ မိဘဆီမွာ ေငြေၾကးေတာင္းဖုိ႔ဆိုလဲ ခက္ေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕”
“အႀကံေကာင္းရင္ ေငြဘာအေရးႀကီးသလဲကြယ့္၊ ေငြဆိုတာ ႀကံဖို႔စ္ဖုိ႔ဟာပဲ၊ ေငြကိုစုထားလို႔ ဘာလုပ္မွာတုန္း၊ ကိုယ့္သားသမက္ကို ကူလီစာရင္ ငွားအလုပ္သမားလုိလဲမခုိင္းႏုိင္ဘူးကြယ့္၊ သည္ေတာ့ အႀကံေကာင္း အစည္ေကာင္းရွိ၇င္ ခန္႔ခန္႔ညားညား ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါနဲ႔ သြားလာႀကံဖတ္ႏိုင္ေအာင္ေေငြထုတ္ဖုိ႔ရွိတာပဲ”
“ေမးၾကည့္ပါဦး၊ ဘယ္လုိအႀကံမ်ား ရွိသလဲဆိုတာ သိရေအာင္”
“ေမးမွျဖစ္မယ္၊ မင္းသားက ဗဟုိစည္လုိ တီးမွျမည္မယ့္လူစား၊ မတီးမျမည္ထဲက၊ ငါက ဒါမ်ိဳးမွ သေဘာက်တာ၊ သြက္ဟန္၊ ခ်က္ဟန္၊ တက္ဟန္နဲ႔ ဟိုညံ႕ညံ႕ ဒီညံ႕ညံ႕ အေကာင္မ်ိဳးကို မႀကိဳက္ဘူး”
“အခုေတာ့ ေတာ့အၾကိဳက္ေတြ႔ပါၿပီ၊ သားသမက္ေကာင္းရရင္ လႊဲၿပိးဥပုသ္သီတင္းေစာင့္ ပုတီးစိပ္ေနတာေပါ့၊ ေလွနဲ႔တက္နဲ႔အသင့္ပဲ”
ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္ အဘိုးႀကီးႏွင့္အမယ္ႀကီးသည္ေစာေစာထလ်က္ သမက္ကို ေစာင့္၍ေန ၾကေလ၏။
ထုိအခါ မိုးတစိမ့္စိမ့္ရြာသျဖင့္ အေတာ္ေအးေသာ နံနက္ျဖစ္ေလ၏။
သမက္ေတာ္ေမာင္လည္း အခါတုိင္းနည္းတူ ေဆးေပါ့လိပ္ကို ကိုက္ကာ တင္းတိမ္ကိုၿခံဳလ်က္ အိမ္ေပၚမွဆင္း၍လာေလ၏။
အဘိုးႀကီးႏွင့္အမယ္ႀကီးသည္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လက္တုိ႔ကာ အရိပ္ၾကည့္၍ေနၾက ေလ၏။ သုိ႔ၾကည့္ေနခုိက္တြင္ မီးဖုိထဲသို႔ေဆးလိပ္ဖြာရင္း ၀င္၍သြားေလ၏။
မိုးဖုိမွာ နံနက္အာရုဏ္ဆြမ္းခ်က္ၿပီးစမို႔ ေႏြး၍ေနေလ၏။ ေမာင္စံသည္ အခါတုိင္းနည္းတူ မီးဖုိ မွာထုိင္လ်က္ မီးလႈံရင္း ေဆးလိပ္ကိုသာခဲ၍ေသာက္လ်က္ မီးဖုိကျပာေတြကို ၀ါးျခမ္းစႏွင့္ လိုးဆြေနေလ၏။
“ကိုင္း...ေခၚေလ ရွင့္သားကုိ၊ ရွင္ပဲေခၚပါ”
“မင္းေခၚပါ၊ ငါကအင္မတန္ႀကီး အေရာ၀င္လုိ႔မကိုက္ဘူး”
“အမယ္ေလးေတာ္ ေယာကၡမႏို႔ သမက္မစို႔၀ံ႕သလုိ လုပ္မေနပါနဲ႔၊ ေခၚသာေခၚပါ”
အဘိုးႀကီးသည္ သက္မႀကီးခ်ၿပီး“အဟမ္း” ဟုေခ်ာင္းဟန္႔ၿပီး “ေဟ့..ေမာင္စံလာပါဦးလား ကြယ္၊ မင္းအေမက ေဟာဒီမွာ...”ဟု စကားတစ္ပိုင္းျပတ္ ေျပာလုိက္ေလ၏။
အဘိုးႀကိးသည္ ကၠုေျႏၵႀကီးသူျဖစ္သျဖင့္ သမက္အား“ စတင္ရန္ခက္ပါဘိ” ဆုိသည့္စကားလုိ ျဖစ္၍ေနေလရာ ထိုေခၚျခင္းသည္ ပထမအရဲစြန္႔၍ ေခၚလုိက္ျခင္းျဖစ္ေလ၏။
“ခင္ဗ်ာ”ဟု အသံေသးကေလးႏွင့္ ေမာင္စံကျပန္၍ထူးၿပီး မီးဖုိမွ ထ၍လာေလ၏။
အဘိုးႀကီးႏွင့္ အမယ္ႀကီးေရွ႕၌ က်ံဳ႕က်ံဳ႕ကေလးလာ၍ ထုိင္ေလ၏။
အဘိုးႀကီးက အမယ္ႀကီးအား လက္ကုတ္ကာ“ဘယ့္ႏွယ္လဲ၊ ေယာကၡမမိဘမုိ႔ ရုိေသရမွန္း၊ ကိုင္းညြတ္ရမွန္း သိလုိက္တာ၊ အခုကာလသားကေလးေတြနဲ႔ မျခားဘူးလား”ဟု ေျပာေလ၏။
“ေအး...ေလာကမွာ အႀကံနဲ႔လူ၊ ဥာဏ္နဲ႔လူမွ ေဖေဖတုိ႔က သေဘာက်တာ၊ အႀကံေကာင္းတစ္ ခ်က္တဲ့၊ ေငြေၾကးဆုိတာႀကံဖို႔ စည္ဖုိ႔ထားတာ။ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္ ႀကံစည္ခ်င္ရင္ အားမနာနဲ႔၊ ဘားမွရွက္ေၾကာက္ေနဖုိ႔ မရွိဘူး။ ေဖေဖတုိ႔ကလဲ အသက္အရြယ္ႀကီးၾကၿပီ ႀကံသမဆစည္သ မွ်လဲ မင္းတုိ႔ဖုိ႔ပဲ၊ ေျပာသာေျပာ၊ မငး္မနက္တုိင္း စိတ္အုိက္ေနတာကို ျမင္ရတာ ငါတုိ႔မသက္ သာဘူး”
ေမာင္စံသည္ ေျပာရမ်ာ ခက္သည့္အမႈအရာႏွင့္ မ်က္ႏွာေအာက္ခ်လ်က္ “မေျပာပါရေစနဲ႔ဦး ေဖေဖရယ္၊ ႀကံေတာ့ ႀကံတာပဲ၊ စဥ္းစားပါရေစဦး”ဟု ျပန္၍ေျပာေလ၏။
အေမႀကီးက “ဘာမ်ားခက္စရာရွိေနလုိ႔လဲကြဲ႕၊ တယ္လဲအားနာတတ္တာကိုးကြဲ႕။ ေျပာသာ ေျပာပါ၊ အႀကံရွိလုိ႔ မင္းစဥ္းစားမရရင္ အေမတုိ႔လဲကူၿပီး စဥ္းစားရတာေပါ့။ ေျပာသာေျပာပါ”
“သည္းခံပါ အေမရယ္ တျဖည္းျဖည္းေတာ့ သိရမွာပါ။ အခုေတာ့ ေစာလဲေစာပါေသးတယ္”
ဤကဲ့သို႔ သံုးေလးရက္ၾကာ၍ သြားေသာအခါ အမယ္ႀကီးက“မင္းတုိ႔အႀကံေကာင္းရွိလုိ႔ လုပ္ကိုင္ျဖစ္ထြန္းရင္ ငါတုိ႔ကိုေပးရမွာစိုးလုိ႔ မေျပာတာလား၊ စိုးရင္မင္းတုိ႔ဘာသာ လုပ္တာေပါ့၊ ေငြဘယ္ေလာက္လုိတယ္ဆုိတာသာေျပာ”ဟု အမယ္ႀကီးက ေျပာေလ၏။
အဘုိးႀကီးက“မၿပီးခင္ ဗမာမျမင္ေစနဲ႔ဆုိတဲ့ ကရင္စကားလုိ ထင္ပါရဲ႕ကြယ္၊ ေလာကမွာ အဲဒီလုိလွ်ိုဳ႕၀ွက္တာလဲ ေကာင္းတာပဲကြဲ႕၊ ဒီလူမ်ိဳးမွ ႀကီးပြားတာ၊ အႀကံကိုလူေတြ႕တုိင္းေျပာ သူေတြဟာ အေျပာနဲ႔ၿပိးတာပဲ”
ထုိကဲ႔သို႔ သံုးေလးရက္ ဆက္လက္၍ အဘုိးႀကီးႏွင့္ အမယ္ႀကီးက ေျပာေသာအခါ ေမာင္စံမွာ ဆက္လက္၍လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ မထားႏုိင္ေတာ့သည္ျဖစ္ရကား အႀကံကို ထုတ္ဖြင့္ကာ...
“ေဖေဖတုိ႔ ဒီေလာက္ေတာင္ သိခ်င္သလား၊ ကြ်န္ေတာ္အႀကံက ေငြေၾကးမကုန္က်ပါဘူး”
“မကုန္က်ဘဲနဲ႔ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အတုိင္းထက္ အလြန္ေပါ့ကြယ္၊ ေျပာစမး္ပါဦး ဘယ္လုိအႀကံမ်ိဳးမ်ား လဲ၊ ေဖေဖတုိ႔ကေရွးက်ကုန္ၿပီ၊ မင္းတုိ႔က ကာလဥာဏ္မီတယ္၊ ေငြရင္းမစိုက္ဘဲျဖစ္ထြန္းႏုိင္ တာဆုိ၇င္ လူစြမး္လူစလုိတာေပါ့၊ ေျပာပါဦးလကြဲ႕” ဟု အဘိုးႀကီးက ေျပာ၏။
အမယ္ႀကီးက “ေအးကြယ္...ေျပာစမး္ပါဦး၊ လူစြမး္ရင္ ေငြထက္အဖုိးတန္တာေပါ့၊ ခုိး၀ွက္လု ယက္တာမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ထင္ပါရဲ႕”
“မေတာ္တာအေမရယ္...ကြ်န္ေတာ္ဒါမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး၊ သူတစ္ပါးပစၥည္းဆုိရင္ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မျပစ္မွားခဲ့ဘူး”
“ေအး..ဒါမ်ိဳးမွ ငါတုိ႔က သေဘာက်တယ္ကြဲ႕၊ ငါတုိ႔က ရုိးရုိးလုပ္ကိုင္ရွာေဖြ ျဖစ္သင့္သေလာက္ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ၾကၿပီ။ သူတစ္ပါးပစၥည္း ဘာလုပ္ဖု႔ိလဲ၊ ကိုင္း...ငါ့သားအႀကံေျပာစမး္ပါဦး”
“ေဖေဖတို႔ကလဲ တယ္သိခ်င္တာကိုး၊ သိခ်င္လုိ႔ေမး၊ ေျပာရေတာ့မွာပဲ”
“ေအးကြယ္...ေျပာလုိက္စမး္ပါ“ဟု အမယ္ႀကီးက အားတက္စြာေျပာၿပီး သမက္၏မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လ်က္ ေနေလ၏။
ေမာင္စံ... “အဟမ္း...ကြ်န္ေတာ္ ႀကံတာက တျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး အေမ”
အဘိုးႀကီး... “ဘယ္လုိဆိုတာ သိရေအာင္”
ေမာင္စံ...“အခုလုိ အရမး္ေအးလွတဲ့ မိုးတြင္းအခါမ်ားမွာ”
“ေအးေအး..ဆုိစမ္းပါဦး”
“အခုလုိ မနက္ေစာေစာ မိုးရြာခုိက္မွာ”
“ေအး...ဆိုစမ္းပါဦး”
ေမာင္စံ...“ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ကူးကို ေျပာတာေနာ္”
“ေအးေအး...ေျပာပါလကြဲ႕”
ေမာင္စံ...“ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ကူးတာေတာ့ အခုလုိမနက္ေစာေစာ မိုးရြာခုိက္မွာ ေစာင့္ျခံဳၿပီး ထမင္းရည္ပူပူကေလးကို ဆားခပ္ေသာက္ရရင္ အင္မတန္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ စိတ္ကူးေနတာပါ ေဖေဖရဲ႕”ဟု ျပန္၍ေျပာေလ၏။
ထုိအခါက်မွ ေယာကၡမႀကီးႏွစ္ေယာက္မွာ ငိုလည္းငိုခ်င္ ရယ္လည္းရယ္ခ်င္ျဖစ္လ်က္ ျငိမ္သက္စြာ မထုိင္ႏိုင္ဘဲ အိမေနာက္ေဖးသုိ႔ ဆင္း၍ေျပးၾကေလ၏။
အမယ္ႀကီး...“ကိုင္း..ဘယ့္ႏွယ္ရွိစ၊ က်ဳပ္အစကေမေျပာလား”
“မေျပာတတ္ပါဘူးကြယ္၊ ဟိုေကာင္မ အေလွာ္ေကာင္းတာနဲ႔ ငါလဲ...”
“လူကဲခတ္တတ္္ တယ္ဆို...လူကဲ ခတ္ေကာင္းႀကီး၊ အခုဘုရား အေလာင္းနဲ႔ ေတြ႕ၿပီးပြဲစားရုပ္၊ တယ္ေတာ္တယ္...ေတာ့ အတတ္”ဟုေျပာၿပီး မီးဖုိ သို႔၀င္္ကာေစ်းျခင္း ကိုဆြဲၿပီး ေျခကိုေဆာင့္၍ နင္းကာ ေစ်းသို႔သြား၍ ဆန္၀ယ္ရရွာေလ ေတာ့သည္။

စိတ္ႏွလံုးယဥ္ေက်းျခင္း
ကိုယ္အမႈအရာ ႏႈတ္အမႈအရာ ရုိင္းစိုင္းျခင္း တုိေတာင္းျခငး္သည္ မရွိေစရ။ သို႔ေသာ္လည္း ေအာက်ိဳ႕ခယ၊ ၀ပ္တြားျခင္းထက္ တုိေတာင္းျခင္းက ေတာ္ေသး၏။
တစ္ဖက္သားကု လြန္စြာအရုိအေသေပးျခင္းသည္ေျမွာက္ပင့္ျခငး္ ျဖစ္ေလရာ ရႈတ္ခ်ဖြယ္ရာ ေကာင္းေသာ အမႈအရာ ျဖစ္ေလသည္။
“မွန္ပါေပးမယ္။ ဟုတ္ပါေပတယ္။ အမိန္႔ေတာ္အတုိငး္ခင္ဗ်ာ” စသည့္စကားမ်ိဳးႏွင့္ ကုန္းျခငး္၊ ကြျခင္း၊ ရွစ္ခုိးဦးညႊတ္ေတာ့ မလုိရပ္ျခငး္သည္ ေရွးေခတ္ႏွင့္ ေရွးလူႀကီးမ်ား၏စိတ္၌ “လူလိမၼာသား ယဥ္ပါသည္” ဟုေျပာကာ ခ်ီးမြမး္ၾကေသာ္လည္း ယခု ကြ်နု္ပ္တုိ႔ေခတ္မွာကား ေယာက်္ားမပီ၊ လူမလီလူညာ၊ တကယ့္ေနရာ၌ လူရာမ၀င္လူမ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။
ယခုေခတ္လူမ်ားသည္ လြန္စြာယဥ္ေက်း၍ စိတ္သေဘာႀကီးၾက၏။ ပရိသတ္အလယ္တြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္၌ အျပစ္ပင္ရွိေစကာမႈ ရူတ္ခ်ျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း ေလ်ာင္ရယ္ ေျပာင္ရယ္ ျပဳျခင္းမ်ားကို မလုိလား မႏွစ္သက္ၾကေပ။
ေရွးအခါက ပရိသတ္ဗိုလ္ပံုအလယ္၌ တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ မယဥ္ေက်းေသာ အမႈကိုျပဳမိ သည္ျဖစ္ေစ၊ စကားအသံုးအႏႈန္းရုိင္းသည့္အခါျဖစ္ေစ၊ လူႀကီးလူေကာင္း ေထရ္ႀကီး ၀ါႀကီးမ်ား ဟုပင္ အၾကင္နာျပံဳး၊ အခြင့္လႊတ္ၿပံဳး၊ ၄င္းနည္းမ်ိဳးျဖင့္ ၿပံဳးရယ္ကာ မွားသူကို ေသးသိပ္ေအာင္ ျပုတတ္ၾကေလသည္။
“မသိရွာလုိ႔ဘဲ နားမလည္လုိ႔ပါ”ဟူေသာစကားမ်ိဳးျဖင့္ ရယ္ေမာတတ္ၾက၏။ ယခုအခါ၌ကား ထိုကဲ့သုိ႔ မေျပာဘဲ အမွားကိုပင္ မထင္ေပၚေစရေအာင္ လုိက္ေလ်ာတတ္ၾကေလသည္။
အခ်ုိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ေရွးနည္းအတုိင္း ေျပာဆုိသံုးႏႈန္းၾကရာ ယခုေခတ္လူမ်ားသည္ မႏွစ္သက္ေစကာမႈ အျပစ္္ဆိုေလ့မရွိၾကေပ။ သို႔အတြက္ မိမိတုိ႔နည္းလမ္းကို ေကာင္းသည္မွတ္ထင္၍ ေနၾကေလသည္။
လူတစ္ဖက္သား၏စိတ္ႏွလံုးကို မသက္သာေအာင္ မျပဳရ။ ေအာက္က်ိုဳ႕လြန္းျခင္းသည္ မေကာင္းေပ။ လူပလီမ်ိဳး၏ အက်င့္ယုတ္မ်ိဳးႏွင့္ တူေလသည္။
နားေထာင္သင့္သူတို႔ကား ရုိးမွန္ေသာစိတ္ႏွင့္ ေပါ့ပါးလ်င္ျမန္စြာ အမိန္႔ကိုနာယူေဆာင္ရြက္ရ မည္။ အမိန္႔ကို ေကာင္းစြာနာခံတတ္မွ အမိန္႔ေပးသူ၏အျဖစ္သို႔ ေရာက္ႏုိင္၏။ တပည့္ေကာင္း ျဖစ္မွ ဆရာေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ေလသည္။ အမိန္႔ကိုသုန္မႈန္စြာ နားေထာင္သူသည္ ကြ်န္ႏွင့္တူ၏။ ရႊင္လန္းၾကည္ျဖဴစြာနားေထာင္တတ္သူသည္ကား သားသမိးေကာင္းတပည့္ေကာင္းႏွင့္တူ၏။
တစ္ရံေသာအခါ ျမိဳ႕လွမင္းဓမၼာရုံတစ္ခု၍ လူႀကီးလူေကာင္းမ်ားစကားေျပာေနၾကစဥ္ ေယာ က်္ားပ်ိဳတစ္ေယာက္ လက္တစ္ဖက္၌ ေက်ာက္နီလက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းကို ဆင့္၍၀တ္၏ ထုိအခါ၌ ထင္ရွားေသာ မငး္လွၿမိဳ႕သူေဌးဦးမႈိသည္ လူႀကီးမ်ားအထဲတြင္ တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္၏။ ဦးမႈိက ၄င္းေယာက်ာ္းပ်ိဳကို ေသခ်ာစြာၾကည့္ၿပိး “မင္းဘာျဖစ္လုိ႔ လက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းဆင့္ ၀တ္ရသလဲ၊ ဘာအေၾကာင္းရွိလုိ႔လဲ၊ အခုခြ်တ္ပစ္လုိက္” ဟုေျပာရာ ၄င္းေယာက်ာ္းပ်ိဳက “ကြ်န္ေတာ္မသိလုိ႔ မွားမိတယ္ ဘႀကီးရယ္” ဟုေျပာကာ လက္စြပ္မ်ားကို ကပ်ာကယာခြ်တ္ ၿပီး အိတ္ထဲသို႔ထည့္၍ထားလုိက္၏။
ဦးမႈိအား“ဤသူငယ္ႏွင့္ ဘာေတာ္သလဲ”ဟုအျခားလူႀကီးတစ္ေယာက္က ေမးၾကည့္ရာ “ဘားမွမေတာ္ပါ”ဟု ဦးမႈိကျပန္၍ ေျပာေလသည္။ ထိုေယာက်ာ္းပ်ိဳေက်းေတာသားကေလးမွာ လ်င္ျမန္ၾကည္ျဖဴစြာနာခံသည့္အတြက္ေၾကာင့္ အျခားလူႀကီးလူေကာင္းမ်ား၏ ခ်ီးမြမး္ျခင္းကို ခံရေလသည္။ မလိမၼသူ ျဖစ္ေခ်က“ခင္ဗ်ားႏွင့္ဘာဆုိင္သလဲဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ရွိလုိ႔၀တ္တာ” ဟု ျပန္၍ေျပာေကာင္းေျပာေပလိမ့္မည္။ လိမၼာေသာေယာက်ာ္းပ်ိဳသည္ကားဤသိို႔မေျပာ။ ေက်းဇူးတင္ေသာ အမႈအရာႏွင့္လ်င္ျမန္စြာ နားေထာင္လုိက္ေလသည္။

" စိတ္ႏွလံုးယဥ္ေက်းျခင္း "

ကိုယ္အမႈအရာ ႏႈတ္အမႈအရာ ရုိင္းစိုင္းျခင္း တုိေတာင္းျခငး္သည္ မရွိေစရ။ သို႔ေသာ္လည္း ေအာက်ိဳ႕ခယ၊ ၀ပ္တြားျခင္းထက္ တုိေတာင္းျခင္းက ေတာ္ေသး၏။
တစ္ဖက္သားကု လြန္စြာအရုိအေသေပးျခင္းသည္ေျမွာက္ပင့္ျခငး္ ျဖစ္ေလရာ ရႈတ္ခ်ဖြယ္ရာ ေကာင္းေသာ အမႈအရာ ျဖစ္ေလသည္။
“မွန္ပါေပးမယ္။ ဟုတ္ပါေပတယ္။ အမိန္႔ေတာ္အတုိငး္ခင္ဗ်ာ” စသည့္စကားမ်ိဳးႏွင့္ ကုန္းျခငး္၊ ကြျခင္း၊ ရွစ္ခုိးဦးညႊတ္ေတာ့ မလုိရပ္ျခငး္သည္ ေရွးေခတ္ႏွင့္ ေရွးလူႀကီးမ်ား၏စိတ္၌ “လူလိမၼာသား ယဥ္ပါသည္” ဟုေျပာကာ ခ်ီးမြမး္ၾကေသာ္လည္း ယခု ကြ်နု္ပ္တုိ႔ေခတ္မွာကား ေယာက်္ားမပီ၊ လူမလီလူညာ၊ တကယ့္ေနရာ၌ လူရာမ၀င္လူမ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။
ယခုေခတ္လူမ်ားသည္ လြန္စြာယဥ္ေက်း၍ စိတ္သေဘာႀကီးၾက၏။ ပရိသတ္အလယ္တြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္၌ အျပစ္ပင္ရွိေစကာမႈ ရူတ္ခ်ျခင္း၊ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း ေလ်ာင္ရယ္ ေျပာင္ရယ္ ျပဳျခင္းမ်ားကို မလုိလား မႏွစ္သက္ၾကေပ။
ေရွးအခါက ပရိသတ္ဗိုလ္ပံုအလယ္၌ တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ မယဥ္ေက်းေသာ အမႈကိုျပဳမိ သည္ျဖစ္ေစ၊ စကားအသံုးအႏႈန္းရုိင္းသည့္အခါျဖစ္ေစ၊ လူႀကီးလူေကာင္း ေထရ္ႀကီး ၀ါႀကီးမ်ား ဟုပင္ အၾကင္နာျပံဳး၊ အခြင့္လႊတ္ၿပံဳး၊ ၄င္းနည္းမ်ိဳးျဖင့္ ၿပံဳးရယ္ကာ မွားသူကို ေသးသိပ္ေအာင္ ျပုတတ္ၾကေလသည္။
“မသိရွာလုိ႔ဘဲ နားမလည္လုိ႔ပါ”ဟူေသာစကားမ်ိဳးျဖင့္ ရယ္ေမာတတ္ၾက၏။ ယခုအခါ၌ကား ထိုကဲ့သုိ႔ မေျပာဘဲ အမွားကိုပင္ မထင္ေပၚေစရေအာင္ လုိက္ေလ်ာတတ္ၾကေလသည္။
အခ်ုိဳ႕ေသာသူမ်ားသည္ ေရွးနည္းအတုိင္း ေျပာဆုိသံုးႏႈန္းၾကရာ ယခုေခတ္လူမ်ားသည္ မႏွစ္သက္ေစကာမႈ အျပစ္္ဆိုေလ့မရွိၾကေပ။ သို႔အတြက္ မိမိတုိ႔နည္းလမ္းကို ေကာင္းသည္မွတ္ထင္၍ ေနၾကေလသည္။
လူတစ္ဖက္သား၏စိတ္ႏွလံုးကို မသက္သာေအာင္ မျပဳရ။ ေအာက္က်ိုဳ႕လြန္းျခင္းသည္ မေကာင္းေပ။ လူပလီမ်ိဳး၏ အက်င့္ယုတ္မ်ိဳးႏွင့္ တူေလသည္။
နားေထာင္သင့္သူတို႔ကား ရုိးမွန္ေသာစိတ္ႏွင့္ ေပါ့ပါးလ်င္ျမန္စြာ အမိန္႔ကိုနာယူေဆာင္ရြက္ရ မည္။ အမိန္႔ကို ေကာင္းစြာနာခံတတ္မွ အမိန္႔ေပးသူ၏အျဖစ္သို႔ ေရာက္ႏုိင္၏။ တပည့္ေကာင္း ျဖစ္မွ ဆရာေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ေလသည္။ အမိန္႔ကိုသုန္မႈန္စြာ နားေထာင္သူသည္ ကြ်န္ႏွင့္တူ၏။ ရႊင္လန္းၾကည္ျဖဴစြာနားေထာင္တတ္သူသည္ကား သားသမိးေကာင္းတပည့္ေကာင္းႏွင့္တူ၏။
တစ္ရံေသာအခါ ျမိဳ႕လွမင္းဓမၼာရုံတစ္ခု၍ လူႀကီးလူေကာင္းမ်ားစကားေျပာေနၾကစဥ္ ေယာ က်္ားပ်ိဳတစ္ေယာက္ လက္တစ္ဖက္၌ ေက်ာက္နီလက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းကို ဆင့္၍၀တ္၏ ထုိအခါ၌ ထင္ရွားေသာ မငး္လွၿမိဳ႕သူေဌးဦးမႈိသည္ လူႀကီးမ်ားအထဲတြင္ တစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္၏။ ဦးမႈိက ၄င္းေယာက်ာ္းပ်ိဳကို ေသခ်ာစြာၾကည့္ၿပိး “မင္းဘာျဖစ္လုိ႔ လက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းဆင့္ ၀တ္ရသလဲ၊ ဘာအေၾကာင္းရွိလုိ႔လဲ၊ အခုခြ်တ္ပစ္လုိက္” ဟုေျပာရာ ၄င္းေယာက်ာ္းပ်ိဳက “ကြ်န္ေတာ္မသိလုိ႔ မွားမိတယ္ ဘႀကီးရယ္” ဟုေျပာကာ လက္စြပ္မ်ားကို ကပ်ာကယာခြ်တ္ ၿပီး အိတ္ထဲသို႔ထည့္၍ထားလုိက္၏။
ဦးမႈိအား“ဤသူငယ္ႏွင့္ ဘာေတာ္သလဲ”ဟုအျခားလူႀကီးတစ္ေယာက္က ေမးၾကည့္ရာ “ဘားမွမေတာ္ပါ”ဟု ဦးမႈိကျပန္၍ ေျပာေလသည္။ ထိုေယာက်ာ္းပ်ိဳေက်းေတာသားကေလးမွာ လ်င္ျမန္ၾကည္ျဖဴစြာနာခံသည့္အတြက္ေၾကာင့္ အျခားလူႀကီးလူေကာင္းမ်ား၏ ခ်ီးမြမး္ျခင္းကို ခံရေလသည္။ မလိမၼသူ ျဖစ္ေခ်က“ခင္ဗ်ားႏွင့္ဘာဆုိင္သလဲဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ရွိလုိ႔၀တ္တာ” ဟု ျပန္၍ေျပာေကာင္းေျပာေပလိမ့္မည္။ လိမၼာေသာေယာက်ာ္းပ်ိဳသည္ကားဤသိို႔မေျပာ။ ေက်းဇူးတင္ေသာ အမႈအရာႏွင့္လ်င္ျမန္စြာ နားေထာင္လုိက္ေလသည္။

" ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ပင္ကိုယ္သဘာ၀ "

ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အလွစံခ်ိန္ကို ေလာကနီတိက်မ္းက အခ်က္္ရွစ္ခ်က္ျဖင့္ စံအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားရာ သဘာ၀အလွရွစ္ပါးတြင္ အသားအေရေကာင္းျခင္း၊ သမင္မ်က္စိကဲ့သို႔ ၾကည္လင္ေသာ မ်က္လံုးရွိျခင္း၊ ေသးငယ္ေသာခါး၊ သြယ္လ်ေသာေပါင္တံ၊ ေကာင္းေသာဆံ ပင္၊ ညီညာေသာသြား၊ တြင္းနက္ေသာခ်က္၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကိုယ္က်င့္တရားတို႔ ပါ၀င္ေလ သည္။ သို႔ရာတြင္ ဤစံခ်ိန္အတုိင္းျပည့္စံုမွ အလွဟုေခၚရမည္ဆုိလွ်င္ တရားမွ်တရာမေရာက္ ႏိုင္ေပ။ မ်က္စိအားနည္းသူ ပါဒရက္သမားမ်ား မလွေတာ့ျပီေလာ။ သြားေခါသူမ်ား အလွစံခ်ိန္ မမီေတာ့ျပီေလာ။ ေစာဒကတက္စရာမ်ား ေပၚလာမည္ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ိဳးသမီး၏ ေသးငယ္ ေသာခါးကို အျပင္မွအကဲခတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ၀မ္းဗိုက္ရွိခ်က္၏ အတိမ္အနက္ကိုမႈ မည္သို႔ ျမင္ႏုိင္ပါနည္း။ ေလာကနီတိဆရာၾကီးအား ယေန႔လူငယ္ထုက အေမးအေျဖလုပ္လုိၾကမည္မွာ မလြဲပါ။ အမ်ားသေဘာတူေထာက္ခံၾကမည့္ အခ်က္တစ္ခုကား ၇ွိသည္။ ၄င္းမွာ ျမန္မာအမ်ိဳး သမီးမ်ား၏ ဆံပင္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ဆံပင္ကို အျမတ္တႏိုးထားသူမ်ားျဖစ္၏။“ ကၠုတၳိယမႈ ရူပါေကာင္းလ်က္ ဆံထံုးဖ်က္”ဆုိသည့္အတုိင္း ဆံပင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးထံုးေႏွာင္ရစ္ဖြဲ႕လာခဲ့ၾကသည္။ ဆံပင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာပံုပန္း အခ်ိဳးအစားအဆင္ေျပမႈမရွိလွ်င္ အလွပ်က္တက္သည္ျဖစ္ရာ လုိအပ္ေသာ ပစၥည္းကိရိယာ နံ႕သာဆီေမႊးမ်ားႏွင့္တြဲဖက္၍ သံုးလာခဲ့ၾကသည္။ အထြတ္အထိပ္ ဦးေခါင္း တြင္ေပါက္သည့္အတြက္တည္း“ဦးေသွ်ာင္ဆံက်င္”ဟု တင္စားထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရား ရွင္၏ဆံေတာ္ကိုကိုးကြယ္ၾကေသာ အစဥ္အလာမွာ ျမင့္ျမတ္ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
“စံပယ္တဲ့ေလးရုံ၊ ပ်ိဳတုိ႔ေမာင္ မပန္ထုိက္တယ္၊ ပန္းျပတ္ခုိက္ၾကံဳ၊ အပြင့္ရယ္ကုန္ အငံုျဖင့္က်န္ ေသး၊ ပန္ခ်င္သူ ပ်ိဳေမာင္ေထြးရယ္၊ ေခါင္းျဖီးခဲ့ေလး” ဟူေသာ ေလးဆစ္၌ ဘုရားေလးဆူအား မဖူးေျမာ္ထုိက္၍ ဘုရားမပြင့္ေသာ ပန္းျပတ္ခုိက္ကာလႏွင့္ ၾကံဳေနရေသာ္လည္း အရိေမတၱယ် တည္းဟူေသာ အငံုတစ္ငံုက်န္ေသးသည့္အတြက္ ပန္လုိ၊ ခူးးလုိသူမ်ားသည္ ေခါင္းျဖီး၍ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနရမည္ဟူေသာ ဆံပင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ တင္စားခ်က္လည္းရွိခဲ့ပါသည္။
ဆံပင္ေကာင္းျခင္းသည္ အလွတစ္ပါးျဖစ္၍ ဆံပင္ေကာင္းေစရန္ အခ်ိုဳ႕က တံျမက္စည္းမ်ား လွဴၾကသည္။ ဆံပင္ေကာင္းသူကို ေကသာ၀တီ၊ ျမေကသာ စသည္ျဖင့္ဂုဏ္ယူကာ မွည့္ေခၚ ၾကသည္။ သံုးေတာင္ထြာေၾကာ့၊ ေကာ့ေကခုိင္ကို ပိတံုးေရာင္ႏွင့္ ႏႈိင္းၾကသည္။ ဆံေကသာ ရွည္ေစရန္ အတြက္လည္း တေရာ္ကင္ပြန္းျဖင့္ေလွ်ာ္၍ ပဲနံ႕သာေစ့ကို ေလွ်ာ္ျပီးထည့္ေသာ ဆီေမႊးကို လိမ္းၾကသည္။
ဦးေရေအး၍ ရွင္းသန္႔ေစရန္ ဆန္ေဆးေရးႏွင့္ ဆြတ္ၾကသည္။ ဆံပင္မကြ်တ္ေစရန္ အမဲဆီပါ ေသာ ဆပ္ျပာမ်ားကို သံုးစြဲျခင္းမျပဳၾက။ စံပယ္ဆီ၊ ေဒါနဆီ၊ ေလးတရာဆီမ်ားကို နန္းတြင္းသူ တုိ႔က သံုးၾကသည္။ ပန္းေပါင္းထုပ္၊ ပန္း၀တ္ဆံခဲမ်ားကိုေသြး၍ လူးၾကသည္။ ခဲႏွင့္ ငရဲမီးပါ ေသာ မ်က္ႏွာေခ်းမ်ားကို ေရွးအမ်ိဳးသမီးမ်ားက အသားအေရပ်က္မည္စိုး၍ မလိမ္းက်ံၾကပါ။ ဤမွ်စည္းကမ္းရွိခဲ့ၾကပါသည္။
ယခုေခတ္ကဲ့သို႔ အလွျပင္နည္း အသံုးအေဆာင္ တန္ဆာပလာမ်ား မပါေစကာမႈ လွပလိမ္း ျခယ္မႈ၌ အလြန္စည္းကမ္းၾကီးခဲ့ၾကပါသည္။ အလွျပင္ျခင္းသည္ အမ်ိဳးသမီးတုိင္း၏ တာ၀န္ျဖစ္ ၍ အလွျခယ္သနည္း၊ အလွျပင္နည္းအျပင္ အလွကို ထိန္းသိမ္းနည္းပါ နားလည္ရမည္ျဖစ္ပါ သည္။ ေရွးေခတ္ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အလွျပဳျပင္ရာ၌ ယခုထက္ပို၍ ေစ့စပ္ေသခ်ာ စိတ္ရွည္ၾကသူမ်ားေလသည္။
ညက္ေညာေသာ ေက်ာက္ျပင္ေခ်ာေလးႏွင့္ သနပ္ခါးတံုးကို အေဖာ္ျပဳကာ ငယ္စဥ္မွစ၍ အလွ ျပင္လာၾကသည္။ ေရေကာင္းေရသန္႔ႏွင့္ ေဖာ့ေဖာေလးေသြးၿပီး ႏုထြားေသာပါးျပင္ေပၚ၀ယ္ လက္ညွဳိးေလးျဖင့္ ညင္ညင္သာသာ လိမ္းျခယ္မႈံသေလ့ရွိၾကသည္။
ဆံေကသာကိုလည္း တစ္ပင္တေလမွ် လြင့္ေထာင္မေနေစရန္ ပိပိရိရိျဖီး၍ ေျပာင္လက္ေစၾက သည္။ မုိးလင္းသည္ႏွင့္ တစ္ျပိဳင္နက္ ဆံပင္ကို ေက်ာ့ေနေအာင္ရစ္ပတ္ထံုးျပီးသား ျမင္ေတြ႕ရ သည္။ ထဘီကိုလညး္ ခါးတစ္ဖက္အရုိးဖံုးသည္အထိ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ရစ္ပတ္၀တ္တဆင္ေလ့ရွိ သည္။ လူသူေလးပါးေရွ႕၌ ထဘီတျဖန္႔ျဖန္႔သတ္ျခင္းကား အက်ည္းတန္ဆံုးဟု ယူဆၾက သည္။
အိမ္ေထာင္အလုပ္ျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္၊ ဖြတ္ေလွ်ာ္၊ လွည္းက်င္း၊ ခ်ဳပ္လုပ္တာ၀န္မ်ား ရႈပ္လင့္ကစား မပ်င္းရိဘဲ မိမိတုိ႔ကိုယ္ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္စားဆင္ယင္ ျပဳျပင္ထားေလ့ရွိၾကသည္။ အိမ္ ေထာင္တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ရင္းႏွင့္ပင္ ဧည့္၀တ္ေစာင္၀တ္၊ ရတနာသံုးပါး၀တ္၊ သားသမီး။ မိဘ၀တၱရားမ်ားကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ၾကသည္။ အလုပ္မ်ားသည္၊ ပင္ပန္းသည္္ ဟု ဆင္ေျခေပးေလ့မရွိၾက။ ကိုယ္ကိုလည္း အလွမပ်က္ေစဘဲ အိမ္ကိုလည္းသပ္ရပ္ေအာင္ ျပဳျပင္ထားၾကသည္။
ကိုယ္ဟန္အမႈအရာ၊ ႏႈတ္အမႈအရာႏွင့္ပတ္သက္၍လည္း သိမ္ေမြ႕မႈကို ဦးစားေပးေလ့ရွိၾက သည္။ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ေျပာဆုိျခင္း၊ ႏႈတ္ၾကမ္းျခင္းမ်ားကို လူႀကီးမ်ားက ခြင့္မျပဳေပ။ ေျခနင္းၾကမ္းသည္ကိုပင္ မၾကိဳက္ၾက။ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕ လူၾကီးသူမမ်ားအား ဂုဏ၀ယ ၀ုဒၶိ အလုိက္ ရုိေသကိုင္းရူိင္းတက္ေအာင္ ငယ္စဥ္ကစ၍ ဆံုးမသြန္သင္ ပဲ့ျပင္ျခင္းခံခဲ့ၾကရေလ သည္။
“ေယာက္်ားပ်င္း ေက်ာခင္း၊ မိန္းမပ်င္း ေျခဆင္း” စကားျဖင့္လည္း အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ားအား ဆံုးမလာခဲ့ၾကသည္။ သပ္ရပ္စြာ ၀တ္စားဆင္ယင္နည္း၊ စနစ္တက် အိမ္ေထာင္ထိန္းသိမး္ နည္းတြင္ စည္းကမ္းလုိက္နာမွသာ မိန္းမေကာင္းပီသမည္ဟု ယူဆခဲ့ၾကေလသည္။ အလုပ္ႏွင့္ လက္မျပတ္ေအာင္ လႈပ္ရွားသြားလာေနခဲ့ၾက၍လညး္ ေရွးေခတ္အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ အရပ္အ ေမာင္း လြန္စြာ မျမင့္မားေစကာမႈ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအဆင္ေျပျပစ္၍ ေက်ာ့ရွင္းၾကသည္ကို ေတြ႕ရေပသည္။ ေရွးေခတ္က ထုိင္မသိမး္ လက္ပ်က္အကၤ်ီႏွင့္ နံကြဲထဘီမ်ားမွာ သူတုိ႔၏ လံဳးက်စ္ေသာငါးရံ႕ကိုကေလးမ်ားႏွင့္ လြန္စြာအဆင္ေျပေနေလသည္။
တစ္သက္ႏွင့္တစ္ကို္ယ္ မ်က္ႏွာေခ် မလိမ္းဖူးေသာသူမ်ားလညး္ ရွိေသးသည္။ မိန္းမအသက္ ကရမက္္္္ဟူေသာစကားအရ ေဆးအျဖစ္လည္း လိမ္းၾကသည္။ သနပ္ခါးအစ္မႈန္႔ႏွင့္ ေတာင္တန္းကတိုး၊ နံ႕သာျဖဴ၊ ကရမက္ေလာက္သာ သူတုိ႔သံုးၾကသည္။ နန္းတြင္းသူမ်ားမွာ ေရႊမႈန္႔ကို သနပ္ခါးႏွင့္လူးၾကသည္ဟု အဆုိရွိပါသည္။ အေလာင္းစည္သူမင္းၾကီး၏ သမီးေတာ္ မ်ားမွာ တစ္ေန႔လွ်င္ ေရႊမႈန္႔တစ္ဇြန္းစီ၊ ေရႊမႈန္႔တစ္ၾကက္ဥစိ အသနားေတာ္ျမတ္ခံရသည္ဟု သိရသည္။ နန္းတြင္း၌ ဆံေတာ္ရွင္းရေသာ အပ်ိဳေတာ္မ်ားမွာ လြန္စြာအရွိန္အ၀ါၾကီးသည္ဟု ဆုိပါသည္။
ထဘီ၀တ္ရာ၌လညး္ အလြန္စည္းကမ္းၾကီးသည္ျဖစ္ရာ တရြဲ႕တေစာင္းဦးစိုက္။ ေနာက္တက္ တစ္ျခမး္လြတ္ ဆင္ယင္ျခင္းမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါ။ ေရွ႕ႏွင့္ေနာက္ ထညီစခ်င္းညီ-မညီ လမ္းမထြက္မီက ပင္ မိခင္က စစ္ေဆးၾကည့္သည္။ သည္လမး္သည္ပန္းႏွင္ေတာ္သည္။ သည္ခရီးသည္ ထီးႏွင့္ ေတာ္သည္ကို လူၾကီးမိဘက စီမံလမ္းညႊန္ျပသည့္အတုိင္း လူငယ္မ်ားကလည္း လုိက္နာေလ့ ရွိၾကသည္။ ေရွးျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ လွေရးပေရး၌ ဤမွ်စည္းကမ္းစနစ္ထား၍ မိမိတုိ႔ကိုယ္ကို တင့္တယ္ေစရန္ ၀တ္စားဆင္ယင္လာခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္၍ ေခတ္အဆက္ဆက္၍ တင့္တယ္ခဲ့ၾကသည္ကို ယေန႔ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ားက စံနမႈနာယူကာ ဂုဏ္၀င့္ၾကြားၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
မမႏွင့္ညီမေလးတုိ႔ အားလံုးပဲ ေအးျမေသာအၿပံဳး၊ ျဖဴစင္သည့္အလွတုိ႔ျဖင့္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ ေသာအလွကို မည္သူမဆုိ ထာ၀ရပိုင္ဆုိင္ႏိုင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။