မေန႔ကဆိုလည္း
ဒီလမ္းနဲ႔ ဒီထီးကို ထမ္းခဲ့ရ။
ဒီမနက္က်ေတာ့လည္း
ပံုျပင္ေဟာင္းနဲ႔
ေကာ္ဖီက်က်တစ္ခြက္၊
ညေနမွာ တစ္ဆင့္ခ်ဳိင့္နဲ႔ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရယ္
အေၾကြမရွိေတာ့တဲ့ ဘ၀တစ္ခုစာရယ္
မိုးေရစိုေနတဲ့ အိပ္မက္တစ္လံုးရယ္
ည ည
ထ ထ နာက်င္ေနတဲ့ လြယ္အိပ္ကေလးရယ္
အေၾကာင္းမဲ့ပိတ္ခံထားရတဲ့ လမ္းကေလးတစ္စင္းရယ္
ရွင္းမည့္သူမရွိတဲ့ အိမ္ကေလးတစ္လံုးရယ္
ငါ့ေတြ႔ရွိခ်က္ေတြဟာ
ငါ့ပတ္၀န္းက်င္တစ္စံုလား
ခဲြျခားသိရခက္တဲ့ အဆိပ္သင့္ေကာင္းကင္တစ္အံုစာရယ္
နာက်င္ေနတဲ့ျမိဳ႕ျပဟာ
က်ားနာခဲခဲမွာပဲ စိုးတယ္။
အထိနာခဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြက
အက်မနာေတြမွာေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္
မနက္ဖန္
အေမရယ္
ငါရယ္
ငါ့ညီမေလးရယ္
ဂလိုဘယ္ပုလဲတစ္ကုံုးရယ္
အစီစဥ္မရွိဘဲ စီစဥ္တက် ဆဲြထားတဲ့ ေျမပံုတစ္ခ်ပ္ရယ္
အေမ့ကို မေတြ႔ရတာ ၾကာျပီ
ညီမေလးရဲ့ခၽြဲသံႏဲြ႕ႏြဲ႕ကို နားမေထာင္ရတာလည္း ၾကာျပီ
ငါတို႔အိမ္တြင္းေရးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေဆြးေႏြးရတာလည္းၾကာျပီ
အေမ့အိမ္ေလး ျပန္ျပင္ဖို႔အခ်ိန္ေတြလည္း ေနာက္က်ခဲ့တာ ၾကာျပီ
ၾကာျပီ အေမ
အားလံုး ၾကာခဲ့ပါျပီေမေမရယ္။
ေကတီဦး
No comments:
Post a Comment